Grafika inżynierska

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

studia stacjonarne:

semestr II: W 12/+ , C 18/+; razem: 30 godz., 3 pkt ECTS

matematyka I Wymagania wstępne: znajomość pojęcia wektora, jego repre-zentacji i działań na wektorach, umiejętność wyznaczania punktów i operowa-nia w obszarze układu współrzędnych, znajomość podstawowych praw z za-kresu geometrii. Algebra z geometrią analityczną ze szczególnym naciskiem na rachunek macierzowy.

fizyka I Wymagania wstępne: znajomość jednostek miar wielkości mecha-nicznych w układzie SI.

Informatyka / Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu architek-tury systemów komputerowych, podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w obszarze języków programowania.

semestr drugi / mechatronika, lotnictwo i kosmonautyka, inżynieria bezpieczeństwa, inżynieria systemów bezzałogowych

dr hab. inż. Stanisław KACHEL, prof. WAT

Studia stacjonarne

1. Udział w wykładach / 12 godz.

2. Udział w laboratoriach / 0 godz.

3. Udział w ćwiczeniach / 18 godz.

4. Udział w seminariach / 0 godz.

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 6 godz.

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 0 godz.

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 9 godz.

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 godz.

9. Realizacja projektu / 0 godz.

10. Udział w konsultacjach / 5 godz.

11. Przygotowanie do egzaminu / 0 godz.

12. Przygotowanie do zaliczenia / 10 godz.

13. Udział w egzaminie / 0 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 60 godz./ 1 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 35 godz. / 1,0 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową 60 godz./ 2 ECTS

Systemy CAD/CAM/CAE organizacja i struktura. Wykonywanie rysunków 2D. Modelowanie brył na bazie prymitywów oraz krzywych NURBS. Modelowanie podzespołów bryłowych z wykorzystaniem normaliów. Wykonywanie rysun-ków wykonawczych (2D) z elementów bryłowych oraz rysunków zestawienio-wych (2D) z podzespołów bryłowych. Wprowadzanie zmian w rysunkach 2D i bryłach. Tworzenie obiektów geometrycznych z wykorzystaniem języka GRIP dla systemu CAD/CAM/CAE

Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych

1. Systemy graficzne 2D i 3D. Zintegrowane systemy CAD/CAM/CAE organizacja i struktura systemów. / 2 / Moduły funkcjonalne w syste-mach Siemens NX, Solid Edge.

2. Przekształcenia w przestrzeni 3D, współrzędne jednorodne. Prymitywy graficzne. / 2 / Przekształcenia afiniczne. Zastosowanie struktur języka GRIP do odwzorowania obiektów geometrycznych, operacje przekształ-ceń: translacje, obroty, skalowanie, deformacja.

3. Zasady i metodyka tworzenia rysunków wykonawczych elementów części maszyn. / 2 / Metodyki modelowania obiektów geometrycznych – interaktywna oraz wykorzystania struktur języka GRIP .

4. Dokumentacja płaska, oznaczenia na rysunkach wykonawczych. / 2 / Formaty rysunków, tabliczki rysunkowe w systemach CAD, biblioteki rysunkowe systemów CAD, jeżyk GRIP.

5. Złożenia (Assembling), hierarchizacja złożeń. / 2 / Wykorzystanie sub-modułu Assembling, pozycjonowanie obiektów: punkt-punkt, linia-linia, płaszczyzna-płaszczyzna, powierzchnia-powierzchnia do modelowania układów złożonych – interaktywnie, programowo GRIP.

6. Metodyka tworzenia rysunków złożeniowych zespołów części maszyn w systemach CAD. / 2 / Wykorzystanie metody programowania do tworze-nia złożonych obiektów geometrycznych, submoduł drafting.

Ćwiczenia audytoryjne / metoda werbalno-praktyczna

1. Metody definiowania punktu. Instrukcje definicji: linii, okręgu, łuku, in-strukcje tworzenia splajnów, instrukcje tworzenia powierzchni, brył, opera-cje na bryłach. / 2 / Wykorzystanie struktur języka GRIP do definicji obiektów geometrycznych. Porównanie techniki modelowania: szkic inte-raktywny – programowanie.

2. Definicja układów współrzędnych, definicja macierzy przekształceń, ope-racje przekształceń afinicznych, instrukcje kontroli atrybutów obiektów geometrycznych. / 2 / Wykorzystanie submodułu settings w metodzie in-teraktywnej oraz w metodzie programowania - instrukcje GPA i EDA.

3. Przekształcenia afiniczne w systemach CAD. / 2/ Wykorzystanie struktur MATRIX do modelowania elementów części maszyn.

4. Rysunek wykonawczy elementu części maszyn w rzutach. / 2 / Tworzenie rysunku wykonawczego profilowanej tarczy.

5. Modyfikacja obiektów geometrycznych elementów składowych do złożeń, podstawowe polecenia edycyjne. / 2 / Modelowanie układu tarcz, mode-lowanie łożyska kulkowego – interaktywnie i z wykorzystaniem języka programowania.

6. Modelowanie podstawowych elementów konstrukcyjnych: zespołów czę-ści maszyn. / 2 / Modelowanie wałka stopniowanego z wpustami – inte-raktywnie i programowo.

7. Edycja i wymiarowanie w module Drafting. / 2 / Edycja wałka stopniowa-nego z wpustami – interaktywnie i programowo.

8. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji tech-nicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2 / Opracowanie dokumentacji technicznej na bazie połączenia śrubowego: kołnierz-kołnierz.

9. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji tech-nicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2 / Opracowanie dokumentacji technicznej na bazie połączenia śrubowego: płyta-wspornik.

podstawowa:

1. T. Dobrzański, „Rysunek techniczny maszynowy”, WNT ,2012.

2. S. Kachel, Grafika inżynierska, WAT, 2009.

uzupełniająca:

1. J. Rogowski, „Podstawowe konstrukcje geometryczne w rzutach Mon-ge’a”, PWN 1993;

2. P. Kiciak, Podstawy modelowania krzywych i powierzchni. WNT, 2005.

symbol/ efekt kształcenia/ odniesienie do efektów kierunku

W1 / Ma podstawową wiedzę dotyczącą zapisu konstrukcji układów i urządzeń mechatronicznych oraz symulacji ich działania z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania / K_W10

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: Zaliczenia z oceną

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną;

Zaliczenie przedmiotu na ocenę jest przeprowadzane na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia.

Zaliczenie wykładów dla zakresu W1 na ocenę odbywa się na podstawie oceny z pisemnego sprawdzianu teoretyczno-praktycznego 20 pytań, poleceń, zadań, po zakończenie cyklu wykładów.

Zaliczenie ćwiczeń na ocenę odbywa się na podstawie średniej z ocen z wszystkich sprawdzianów wiadomości i umiejętności przeprowadzanych na każdych ćwiczeniach w semestrze.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowie-dzi na min. 95% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycz-nością pracy.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 90% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wie-dzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycz-nością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 80% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych od-powiedzi na min. 70% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 55% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.

Nie dotyczy