Podstawy projektowania inżynierskiego z elementami CAD/CAM

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

Wykłady - 14/Egzamin, Ćwiczenia audytoryjne - 12/Zaliczenie,

Projekt - 4/Zaliczenie

- Grafika inżynierska: znajomość podstaw rysunku technicznego

- Mechanika techniczna z wytrzymałością materiałów: obliczanie konstrukcji obciążonych statycznie, znajomość podstaw wytrzymałości materiałów

semestr V

kierunek: inżynieria materiałowa

specjalność: materiały konstrukcyjne i materiały funkcjonalne

dr inż. Stanisław SULEJ

ECTS 3 (zajęcia praktyczne 0,5; udział NA 1; praca własna studenta 1,5)

Obliczenia wytrzymałości elementów przy obciążeniu statycznym i zmiennym, projektowanie i obliczanie wybranych części maszyn, węzłów konstrukcyjnych.

1. Wprowadzenie do procesu projektowania.

2. Obliczenia wytrzymałości elementów przy obciążeniu statycznym i zmiennym.

3. Kształtowanie połączeń nierozłącznych.

4. Kształtowanie połączeń rozłącznych.

5. Osie i wały maszynowe.

6. Koła zębate, przekładnie zębate, pasowe i łożyska.

Tematyka ćwiczeń audytoryjnych:

1. Obliczanie prostych konstrukcji prętowych i ich węzłów (4 godz.).

2. Obliczanie wybranych elementów części maszyn pracujących przy obciążeniach statycznych i elementarnych zmiennych (2 godz.).

3. Obliczanie połączeń nierozłącznych i rozłącznych (2 godz.).

4. Obliczanie i kształtowanie osi i wałów maszynowych (2 godz.).

5. Obliczanie pojedynczej przekładni zębatej, pasowej, dobór łożysk (2 godz.).

Tematyka projektu:

1. Wydanie i omówienie zadania projektowego prostego urządzenie lub mechanizmu maszynowego (2 godz.).

2. Analiza i omówienie rozwiązanych zadań projektowych (2 godz.).

1. W. Szafrański, Materiały pomocnicze do projektowania konstrukcji mechanicznych wraz z komentarzem cz. I, cz. II Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2002.

2. W. Szafrański, Podstawy konstrukcji maszyn, Koła zębate WAT, Warszawa 2005.

3. G. Kazimierczak, Solid Edge17 Podstawy, Helion Gliwice 2005.

4. A. Skoć,J. Spałek, S. Markusik Podstawy konstrukcji maszyn, T1 i T2, WNT, Warszawa 2006-T1, 2008-T2.

W1 Zna metody odwzorowań i restytucji elementów przestrzeni opartych na rzutowaniu prostokątnym oraz zasady rysowania i

odczytywania rysunków podstawowych części maszyn i ich złożeń oraz schematów konstrukcji zgodnie z normami rysunku

technicznego. K_W10

W2 Posiada wiedzę na temat projektowania i obliczania wybranych części maszyn i węzłów konstrukcyjnych. K_W11, K_W20

U1 Potrafi zaprojektować i obliczyć wybrane elementy części maszyn i węzły konstrukcyjne. K_U12

U2 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, również w języku angielskim.

K_U03

K1 Podejmuje starania, aby uzyskane wyniki przedstawić w jasny i powszechnie zrozumiały sposób, formułując jednocześnie

właściwe wnioski końcowe. K_K07

K2 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania związanego z

projektowaniem elementów części maszyn . K_K04

Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym.

Ćwiczenia audytoryjne – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej oceny ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania ćwiczenia i oddania pisemnego sprawozdania z ćwiczenia.

Zaliczenie przedmiotu wymaga uzyskania pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń audytoryjnych oraz uzyskania minimum 50% poprawnych odpowiedzi na pytania otrzymane podczas egzaminu.

Osiągnięcie efektów W2, U1 i K1 weryfikowane jest podczas egzaminu, natomiast efekty W1, W2, U1, K1 i K2 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych.

ocena 2 – poniżej 50% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3 – 50 ÷ 60% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3,5 – 61 ÷ 70% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4 – 71 ÷ 80% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4,5 – 81 ÷ 90% poprawnych odpowiedzi;

ocena 5 – powyżej 91% poprawnych odpowiedzi.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje ponadprzeciętne zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych mu zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy oraz systematycznością w pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

Na końcową ocenę składają się oceny z dwóch kolokwiów, ocena z ćwiczeń laboratoryjnych oraz zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki.

brak