Badania właściwości mechanicznych i badania nieniszczące

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

Semestr IV

W-16; C-14

Semestr V

W-14; L-16

Mechaniczna techniczna z wytrzymałością materiałów;

Wymagania wstępne: znajomość modeli mechaniki technicznej, mechaniki pękania i wytrzymałości materiałów wykorzystywanych do wyznaczania właściwości mechanicznych materiałów.

Kierunek studiów: Inżynieria materiałowa

Specjalność: materiały konstrukcyjne / materiały funkcjonalne

dr inż. Zenon KOMOREK

dr inż. Stanisław JOŹWIAK

Nauczyć określania właściwości mechanicznych i technologicznych tworzyw konstrukcyjnych,

Nauczyć praktycznego postępowania podczas badań nieniszczących,

Zapoznać z metodami badań właściwości mechanicznych i badaniami nieniszczącymi.

Semestr IV

1. W-2 godz. Charakterystyka i zakres zastosowań podstawowych metod badań nieniszczących. Wady produkcyjne i eksploatacyjne wybranych elementów maszyn. Czynniki wpływające na wykrywalność wad. Zastosowania metod badań nieniszczących.

2. W-2 godz. Badania wizualne i endoskopowe. Odmiany, środki techniczne, ocena wyników.

3. W-2 godz. Badania penetracyjne. Charakterystyka metod. Stosowane materiały i wzorce. Metodyka badań. Ocena wyników.

4. W-2 godz. Badania radiologiczne.Fizyka promieni X. Wyposażenie badawcze, pomocnicze oraz wzorce. Metodyka badań. Ochrona przed promieniowaniem. Interpretacje radiogramów.

5. W-2 godz. Badania ultradźwiękowe.Wytwarzanie i własności fal ultradźwiękowych. Sposoby badań metoda ultradźwiękową. Wyposażenie do badań, defektoskopy i głowice, wzorce kontrolne. Ocena wyników kontroli.

6. W-2 godz. Badania magnetyczne. Podstawy fizykalne. Wyposażenie do badań, aparatura, wzorce. Interpretacja wyników kontroli.

7. W-2 godz. Badania wiroprądowe i pomiary grubości powłok. Podstawy fizykalne. Wyposażenie do badań, wzorce. Interpretacja wyników kontroli.

8. W-2 godz. Próby technologiczne

9. C-2 godz. Identyfikacja nieciągłości występujących w odlewach

10. C-2 godz. Identyfikacja nieciągłości występujących w złączach spawanych

11. C-2 godz. Identyfikacja nieciągłości eksploatacyjnych metodą wizualną

12. C-2 godz. Dobór parametrów badań magnetycznych.

13. C-2 godz. Wyznaczenie charakterystyk głowic ultradźwiękowych

14. C-2 godz. Dobór parametrów naświetlania radiologicznego i ocena radiogramów

15. C-2 godz. Dobór metody badań nieniszczących wybranych elementów konstrukcyjnych.

Semestr V

1. W-2 godz. Relacja naprężenie i odkształcenie.Stan naprężenia. Odkształcenie. Stałe materiałowe, współczynnik Poissona, moduł sprężystości.

2. W-2 godz. Charakterystyka badań właściwości mechanicznych przy obciążeniu jedno i wieloosiowym.

3. W-2 godz. Pomiary twardości i mikrotwardości.Metody statyczne pomiaru twardości. Metody dynamiczne pomiaru twardości. Metody ryskowe. Podstawowe błędy pomiarów twardości. Wyposażenie i wzorce.

4. W-2 godz. Statyczna próba rozciągania. Stosowane próbki. Sposób przeprowadzenia próby. Wskaźniki wyznaczane w oparciu statyczna próbę rozciągania. Wyposażenie.

5. W-2 godz. Statyczna próba ściskania, zginania, skręcania oraz udarności. Stosowane próbki. Sposób przeprowadzenia próby. Wskaźniki wyznaczane w oparciu przeprowadzone próby. Wyposażenie.

6. W-2 godz. Badania realizowane w podwyższonej temperaturze.Próba wytrzymałości na pełzanie. Stosowane próbki. Sposób przeprowadzenia próby. Wskaźniki wyznaczane w oparciu przeprowadzone próby. Wyposażenie.

7. W-2 godz. Badania zmęczeniowe. Próbki do badań. Sposób przeprowadzenia próby. Wyznaczanie charakterystyk zmęczeniowych. Badania złomów zmęczeniowych

8. L-4 godz. Wyznaczanie właściwości wytrzymałościowych w oparciu o krzywą rozciągania. Naprężenia umowne a

naprężenia rzeczywiste.

9. L-4 godz. Wpływ kształtu karbu i temperatury na udarność.

10. L-4 godz. Wpływ zastosowanych warunków pomiaru na wartość twardości i mikrotwardości.

11. L-4 godz. Wyznaczenie i parametryzacja krzywych zmęczeniowych.

A. Lewińska-Romicka; Badania nieniszczące. Podstawy defektoskopii; WNT 2001.

K. Przybyłowicz: Metody badania tworzyw metalicznych; wyd. PŚw 2011.

Z. Mirski; Technologia i badanie materiałów inżynierskich. Laboratorium; wyd. PWr 2010.

Z. Kowalewski; Ćwiczenia laboratoryjne z wytrzymałości materiałów; Oficyna wyd. PW 2000.

Pod red. J. Lewińskiego; Podstawy mechaniki. Statyka i wytrzymałość materiałów; wyd. PW 2006.

M.F. Ashby, D.R.H. Jones; Materiały inżynierskie. t. 1; WNT 1995.

J. W.Wyrzykowski, J. Sieniawski, E. Pleszakow; Odkształcanie i pękanie metali.

J. Deputat ; Nieniszczące metody badania własności materiałów; wyd. Biuro Gamma 1997.

W1 Zna podstawy i reguły metod badania, pomiarów, analizy i opisu właściwości użytkowych materiałów konstrukcyjnych, w tym poprzez pomiary twardości i mikrotwardości, próby właściwości

mechanicznych przy obciążeniu jedno i wieloosiowym, próby zmęczeniowe i testy realizowane w podwyższonej temperaturze oraz sposoby wykrywania wad materiałowych i uszkodzeń

eksploatacyjnych za pomocą badań niszczących i nieniszczących.

U1 Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne i eksperymentalne.

U2 Potrafi wybrać i zastosować metodę i narzędzie do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym.

U3 Ma niezbędne przygotowanie do pracy w przemyśle, usługach, handlu, jednostkach badawczo-rozwojowych w zakresie wiedzy i umiejętności wynikających ze studiów inżynierskich na kierunku inżynieria materiałowa.

K1 Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne.

K2 Ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżyniera w zakresie inżynierii materiałowej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie:

Semestr IV: zaliczenia.

Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: pozytywna ocena z ćwiczeń audytoryjnych oraz ze

sprawdzianu pisemnego.

efekty W1, U1, U2, U3 sprawdzane są: na podstawie wiedzy teoretycznej oraz wykonanych ćwiczeń audytoryjnych.

efekty K1, K2 sprawdzane są: na podstawie współpracy w grupie w celu sprawnego przygotowania i opracowania sprawozdań z ćwiczeń audytoryjnych.

Semestr V: egzaminu

Warunek konieczny do zdania egzaminu: pozytywna ocena z ćwiczeń laboratoryjnych oraz ze sprawdzianu pisemnego.

efekty W1, U1, U2, U3 sprawdzane są: na podstawie wiedzy teoretycznej oraz wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych.

efekty K1, K2 sprawdzane są: na podstawie współpracy w grupie w celu sprawnego przygotowania i opracowania sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.