Podstawy konstrukcji maszyn I - III sem.

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 30/x; C 24/+; P 6/+; Razem: 60

Matematyka I, II, III.

Wymagania wstępne: Umiejętność przekształcania wyrażeń zawierających funkcje potęgowe, funkcje trygonometryczne, funkcję wykładniczą i logarytmy, umiejętność rozwiązywania równań algebraicznych i trygonometrycznych, znajomość pojęcia wektora, jego reprezentacji i działań na wektorach, znajomość podstaw rachunku macierzowego, znajomość pochodnej zwyczajnej i cząstkowej, umiejętność wyznaczania pochodnej funkcji, umiejętność wyznaczania całki oznaczonej, umiejętność rozwiązywania prostych równań różniczkowych zwyczajnych oraz rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej.

Mechanika I.

Wymagania wstępne: Podstawowy zasób wiedzy z zakresu: analizy płaskiego i przestrzennego układu sił, wyznaczania geometrii mas układu materialnego o stałej i zmiennej masie, tarcia spoczynkowego i ruchowego, analizy stanu naprężenia i odkształcenia, hipotez wytrzymałościowych, kinematyki i dynamiki nieodkształcalnego układu materialnego o stałej masie, znajomość jednostek miar wielkości mechanicznych układu SI.

Grafika inżynierska I, II.

Wymagania wstępne: umiejętność czytania i sporządzania rysunków konstrukcyjnych zgodnie z obowiązującymi normami.

Nauka o materiałach.

Wymagania wstępne: podstawowy zasób wiedzy o materiałach konstrukcyjnych - podstawowe właściwości fizykochemiczne oraz oznaczenia materiałów konstrukcyjnych.

Informatyka I.

Wymagania wstępne: Podstawowy zasób wiedzy z zakresu modelowania komputerowego oraz tworzenia baz danych.

Semestr trzeci / Inżynieria Bezpieczeństwa / wszystkie specjalności, studia stacjonarne i niestacjonarne

Prof. dr hab. inż. Józef GACEK

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 30 godz. (14 godz. *)

2. Udział w laboratoriach / 0 godz. (0 godz. *)

3. Udział w ćwiczeniach / 24 godz. (24 godz. *)

4. Udział w zajęciach z projektu / 6 godz. (6 godz. *)

5. Udział w seminariach / 0 godz. (0 godz. *)

6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 30 godz. (42 godz. *)

7. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów 0 godz. (0 godz. *)

8. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 48 godz. (48 godz. *)

9. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 godz. (0 godz. *)

10. Samodzielne przygotowanie i wykonanie projektu / 12 godz. (12 godz. *)

11. Udział w konsultacjach / 4 godz. (4 godz. *)

12. Przygotowanie do egzaminu / 10 godz. (10 godz. *)

13. Udział w egzaminie / 1 godz. (1 godz. *)

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 165 godz. (161 godz. *) / 5 ECTS.

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1. +3. +4. +11. + 13. = 49 godz. (49 godz. *) / 2 ECTS.

Zajęcia o charakterze praktycznym: 18 godz. / 1 ECTS.

"Podstawy konstrukcji maszyn" są pierwszym przedmiotem dotyczącym konstruowania, z jakim spotykają się studenci Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa Wojskowej Akademii Technicznej. W ramach przedmiotu przekazywana jest wiedza, ułatwiająca opanowanie umiejętności projektowania elementów i zespołów konstrukcyjnych maszyn, a jednocześnie stanowiąca pomost pomiędzy przedmiotami podstawowymi a specjalistycznymi. Tematyka przedmiotu zawiera także zagadnienia dotyczące wytrzymałości zmęczeniowej elementów i zespołów konstrukcyjnych maszyn oraz zagadnienia z zakresu trybologii.

Wykład / Wykłady ilustrowane prezentacjami komputerowymi Power Point w celu dostarczenia wiedzy określonej efektami W1, W2, W3.

Temat / liczba godzin:

1. Podstawy teorii konstrukcji mechanicznych / 2 (2*).

Proces konstruowania. klasyfikacja i cechy użytkowe zespołów i części maszyn. Wybrane zagadnienia z zakresu normalizacji i unifikacji w budowie maszyn oraz ochrony patentowej. Materiały konstrukcyjne i ich podstawowe właściwości mechaniczne, fizyczne i technologiczne. Podstawowe zasady wytwarzania maszyn. Elementy dokładności wykonania elementów i zespołów maszynowych.

2. Modelowanie procesu projektowania / 2 (2*).

Modelowanie w środowisku CAD. Bazy danych. Proces projektowo-konstrukcyjny w systemach CAD. Projektowanie współbieżne i koncepcyjne.

3. Wytrzymałość zmęczeniowo - kształtowa elementów i zespołów konstrukcyjnych / 2.

Podstawowe wiadomości z zakresu naprężeń zmiennych i procesu zmęczenia. Czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową. Współczynniki bezpieczeństwa i naprężenia dopuszczalne. Obliczenia zmęczeniowe przy obciążeniach złożonych. Obliczenia w zakresie wytrzymałości zmęczeniowej wysokocyklowej i niskocyklowej. Podstawy wytrzymałości elementów i zespołów konstrukcyjnych na pękanie.

4. Połączenia nierozłączne stosowane w budowie maszyn / 2 (1*).

Połączenia nierozłączne. Charakterystyka, rodzaje i zastosowania połączeń nierozłącznych: spawanych, zgrzewanych, lutowanych, klejonych, nitowych, zawalcowanych, wulkanizowanych i zaginanych. Podstawowe zasady obliczania połączeń nierozłącznych.

5. Połączenia rozłączne stosowane w budowie maszyn / 2 (1*).

Charakterystyka, rodzaje i zastosowania połączeń rozłącznych: śrubowych, gwintowych, kształtowych oraz czopowo-ciernych. Podstawowe zasady obliczania połączeń rozłącznych.

6. Elementy podatne stosowane w budowie maszyn / 2 (1*).

Charakterystyka, klasyfikacja i zastosowania elementów podatnych. Podstawowe charakterystyki elementów podatnych. Charakterystyka i zastosowania sprężyn: śrubowych, walcowych, talerzowych, pierścieniowych, zginanych i skrętnych. Materiały stosowane na sprężyny. Elementy podatne metalowe i niemetalowe. Elementy sprężyste z materiałów podatnych. Gazowe elementy podatne. Podstawowe zasady obliczania elementów podatnych.

7. Osie i wały maszynowe / 2 (1*).

Charakterystyka, klasyfikacja i zastosowania osi i wałów. Obciążenia i wytrzymałość zmęczeniowa osi i wałów. Sztywność statyczna i dynamiczna wałów. sztywność skrętna i giętna wałów. Prędkość krytyczna i przemieszczenia dynamiczne wałów. Podstawowe zasady konstruowania osi i wałów. Wały wykorbione i wały giętkie. Materiały stosowane na osie i wały maszynowe. Zasady doboru łożyskowania osi i wałów.

8. Przekładnie mechaniczne / 4 (2*).

Ogólna charakterystyka napędów i przekładni. Klasyfikacja, charakterystyka i zastosowania przekładni zębatych. Współpraca uzębienia i rodzaje zarysów zębów. Podstawowe charakterystyki geometryczne przekładni zębatej. Obciążenia i wytrzymałość uzębień. Podstawowe zasady obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych przekładni zębatych. Klasyfikacja, charakterystyka i zastosowania przekładni ciernych. Podstawowe charakterystyki geometryczne i zasady obliczeń przekładni ciernych. Klasyfikacja, charakterystyka i zastosowania przekładni cięgnowych. Podstawowe charakterystyki geometryczne i zasady obliczeń przekładni cięgnowych.

9. Sprzęgła mechaniczne / 2 (1*).

Charakterystyka, klasyfikacja i zastosowania sprzęgieł mechanicznych. Rodzaje i zasada działania sprzęgieł: nierozłącznych, sterowanych, samoczynnych i hydrokinetycznych. Zasady wyznaczania momentu nominalnego oraz momentu obliczeniowego sprzęgła. Zasady doboru sprzęgieł. Obciążenia oraz podstawowe podstawowe zasady obliczeń wytrzymałościowych sprzęgieł mechanicznych.

10. Hamulce mechaniczne / 2 (1*).

Charakterystyka, klasyfikacja i zastosowania hamulców. Rodzaje i zasada działania hamulców: promieniowych osiowych i specjalnych. Hamulce: klockowe, tarczowe, szczękowe, taśmowe i hydrokinetyczne. Moment hamowania i sposób jego wyznaczania. Podstawowe zasady obliczeń hamulców: geometrycznych, wytrzymałościowych, cieplnych i na zużycie.

11. Połączenia rurowe i zawory / 2 (1*).

Ogólna charakterystyka, klasyfikacja i zastosowania przewodów rurowych. Połączenia nierozłączne i rozłączne przewodów rurowych oraz sposoby ich wykonania. Ogólna charakterystyka budowa i zastosowanie zaworów. Zawory bezpieczeństwa. Podstawowe zasady obliczania połączeń przewodów rurowych i elementów zaworów.

12. Podstawy napędu hydrostatycznego / 2.

Podstawowe wiadomości o napędach. Pojęcie napędu hydrostatycznego. Zasada działania oraz zalety i wady napędu hydrostatycznego. Charakterystyka, zasada działania, rodzaje oraz zastosowania: pomp wyporowych, silników wyporowych, siłowników, akumulatorów hydraulicznych, cieczy roboczych, filtrów oraz elementów magazynujących czynnik roboczy. Podstawowe zasady obliczeń wybranych elementów napędu hydrostatycznego.

13. Elementy trybologii / 2 (1*).

Problem trybologiczny i jego elementy. Charakterystyki powierzchni elementów konstrukcyjnych. Tarcie i jego znaczenie w budowie maszyn. Tarcie suche, tarcie toczne i tarcie powierzchni smarowanych. Czynniki wpływające na opory tarcia. Zużycie maszyn. Zużycie: adhezyjne, ścierne, korozyjne, zmęczeniowe, erozyjne. Podstawowe sposoby badania i zapobiegania zużyciu powierzchni zespołów maszynowych.

14. Czynniki ergonomiczne w budowie maszyn / 2.

Podstawowe kryteria oceny konstrukcji. Bezpieczeństwo jako parametr projektowy. Bezpieczeństwo człowieka w systemach C-T-O. Modelowanie zagrożeń i niezawodności. Normy bezpieczeństwa w konstrukcji maszyn.

Tematy ćwiczeń / liczba godzin:

1. Przykłady obliczeń z zakresu wytrzymałości zmęczeniowej elementów i zespołów konstrukcyjnych / 2.

Przykłady obliczeń elementów konstrukcyjnych poddanych obciążeniom zmiennym wysoko i nisko cyklowym. Obliczenia zmęczeniowe przy obciążeniach złożonych. Obliczenia w zakresie ograniczonej wytrzymałości zmęczeniowej, naprężenia zastępcze, naprężenia dopuszczalne oraz współczynniki bezpieczeństwa.

2. Przykłady obliczeń z zakresu projektowania współbieżnego i koncepcyjnego w systemach CAD / 2.

Przykłady obliczeń z zakresu projektowania zespołowego z wykorzystaniem systemów CAD. Wykonywanie wizualizacji oraz symulacji działania wyrobów w systemach CAD.

3. Edycja parametrów elementów maszyn w systemach CAD / 2.

Sposób korzystania z bibliotek elementów maszyn zaimplementowanych w systemach CAD. Tworzenie wariantów elementów maszyn z wykorzystaniem systemów CAD. Sporządzanie elementów dokumentacji konstrukcyjnej z wykorzystaniem systemów CAD.

4. Przykłady obliczeń z zakresu połączeń nierozłącznych / 2.

Przykłady obliczeń wytrzymałościowych połączeń nierozłącznych: spawanych, zgrzewanych, lutowanych i klejonych, wciskowych, nitowych, wtłaczanych i skurczowych, dla zadanych obciążeń. Podstawowe zasady projektowania połączeń nierozłącznych.

5. Przykłady obliczeń z zakresu połączeń rozłącznych / 2.

Przykłady obliczeń wytrzymałościowych połączeń rozłącznych: gwintowych, śrubowych, wpustowych, wielowypustowych, klinowych, kołkowych oraz sworzniowych, dla zadanych obciążeń. Podstawowe zasady projektowania śrub, połączeń gwintowych oraz mechanizmów śrubowych.

6. Przykłady obliczeń elementów podatnych / 2.

Przykłady obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych elementów podatnych. Obliczanie geometryczne i wytrzymałościowe dla zadanych obciążeń: sprężyn śrubowych , płaskich, prętowych oraz resorów.

7. Przykłady obliczeń wałów i osi / 2.

Przykłady obliczeń wałów i osi dla różnych przypadków obciążeń. Sztywność giętna i sztywność skrętna wałów. Prawdopodobieństwo uszkodzeń na przykładzie łożysk tocznych. Podstawowe zasady projektowania oraz obliczania wytrzymałości osi i wałów. Przykłady wyznaczania wytrzymałości zmęczeniowej oraz sztywności osi i wałów.

8. Przykłady obliczeń elementów przekładni zębatej / 2.

Przykłady obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych elementów przekładni zębatej. Obliczanie wymiarów kół zębatych walcowych o zębach prostych, skośnych i daszkowych. Obliczanie wymiarów kół zębatych stożkowych o zębach prostych i skośnych. Obliczanie wytrzymałości uzębień kół zębatych walcowych i stożkowych. Wyznaczanie podstawowych właściwości użytkowych przekładni prostych i złożonych t.j.: przełożenia, momentu obrotowego, mocy i sprawności.

9. Przykłady obliczeń elementów przekładni ciernej i cięgnowej / 2.

Wyznaczanie parametrów geometrycznych i wytrzymałościowych elementów przekładni ciernych i cięgnowych, dla zadanych obciążeń. Podstawowe zasady projektowania elementów przekładni ciernych i cięgnowych.

10. Przykłady obliczeń sprzęgieł mechanicznych / 2/

Przykłady obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych elementów sprzęgieł mechanicznych. Podstawowe zasady obliczeń hamulców mechanicznych cieplnych i na zużycie. Podstawowe zasady konstruowania i doboru sprzęgieł mechanicznych.

11. Przykłady obliczeń hamulców mechanicznych / 2.

Przykłady obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych elementów hamulców mechanicznych. Podstawowe zasady obliczeń hamulców mechanicznych cieplnych i na zużycie. Podstawowe zasady konstruowania hamulców mechanicznych.

12. Przykłady obliczeń połączeń przewodów rurowych oraz elementów zaworów / 2.

Przykłady obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych przewodów rurowych cienkościennych i grubościennych, złącz rurowych rozłącznych i nierozłącznych, oraz elementów zaworów. Przewody rurowe sztywne i giętkie. Obliczanie geometryczne i wytrzymałościowe oraz dobór elementów uszczelniających stosowanych w połączeniach rurowych i zaworach.

Ćwiczenia projektowe / 6 godz. / Ćwiczenie ilustrowane prezentacjami komputerowymi Power Point w celu przygotowania studenta do samodzielnego wykonania projektu zespołu maszynowego.

1. Wykonanie projektu zadanego połączenia pod kierunkiem nauczyciela / 4.

Wykonanie obliczeń geometrycznych i wytrzymałościowych oraz opracowanie projektu przekładni zębatej, dla zadanych warunków początkowych - geometrycznych i obciążeń. Dobór łożyskowania dla projektowanej przekładni.

Podstawowa:

1. Dietrich M. (red.) - "Podstawy konstrukcji maszyn t. I, t. II i t. III". WNT, Najnowsze dostępne wydanie.

2. Dziurski A., Kania L., Kasprzycki A. Mazanek E. - "Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn t. I i t. II". WNT, Warszawa 2005.

3. Knosala R., Gwiazda A., Baier A., Gendarz P. -"Podstawy konstrukcji maszyn. Przykłady obliczeń". WNT, Warszawa 2000.

4. Osiński Z. (red.) - "Podstawy konstrukcji maszyn". WNT, Warszawa 2010.

5. Skoć A., Spałek J., Markusik S. - "Podstawy konstrukcji maszyn t. I i t. II". WNT, Warszawa 1995.

Uzupełniająca:

1. Bajkowski J. - Podstawy zapisu konstrukcji". Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.

2. Boś P., Sitarz S. - "Podstawy konstrukcji maszyn. Wstęp do projektowania". WKŁ, Warszawa 2011.

3. Krawiec P. - "Projektowanie napędów i elementów maszyn z CAD". Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007.

4. Kurmaz L. W., Kurmaz O. L. - "Podstawy konstruowania węzłów i części maszyn. Podręcznik konstruowania." Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2011.

5. Morecki A., Knapczyk J., Kędzior K. - "Teoria mechanizmów i manipulatorów". WNT, Warszawa 2002.

6. Praca zbiorowa - "Poradnik mechanika". Najnowsze dostępne wydanie.

7. Rutkowski A. "Części maszyn". WSiP, Warszawa. Najnowsze dostępne wydanie.

8. Skoć A. - "Przykłady obliczeń. Zadania do rozwiązania z podstaw konstrukcji maszyn t. I. Cz. 2". Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2007.

9. Skoć A. - "Przykłady obliczeń z zadaniami do rozwiązania z podstaw konstrukcji maszyn t. II. Cz. 1". Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2009.

10. Stryczek S. - "Napęd hydrostatyczny. Tom I. Elementy. Tom II. Układy". WNT. Warszawa 1995.

Efekt W1: Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie podstawową wiedzę z zakresu: projektowania, wytrzymałości zmęczeniowo-kształtowej elementów i zespołów konstrukcyjnych maszyn oraz trybologii / K_W06.

Efekt W2: Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę z zakresu: klasyfikacji, budowy, zastosowania i projektowania połączeń rozłącznych i nierozłącznych oraz elementów podatnych stosowanych w budowie maszyn / K_W06.

Efekt W3: Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie podstawową wiedzę z zakresu: klasyfikacji, budowy, zastosowania i projektowania wybranych elementów i zespołów napędowych maszyn, zużycia elementów i zespołów konstrukcyjnych maszyn oraz sposobów zapobiegania ich zużyciu / K_W06.

Efekt U1: Student potrafi zaprojektować proste urządzenie mechaniczne z uwzględnieniem unifikacji i obowiązujących norm / K_U19.

Efekt U2: Student potrafi: sklasyfikować, podać budowę, zastosowanie, wykonać niezbędne obliczenia geometryczne i wytrzymałościowe połączeń nierozłącznych i rozłącznych, elementów podatnych stosowanych w budowie maszyn oraz wybranych elementów mechanicznych układów napędowych maszyn / K-U19.

Efekt U3: Student potrafi sformułować problem trybologiczny, zinterpretować mechanizm zużycia konstrukcji mechanicznych oraz sposoby zapobiegania zużyciu powierzchni ciernych / K_U19.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie średniej z ocen za wszystkie efekty kształcenia, przy czym:

a) egzamin jest przeprowadzany w formie egzaminu pisemnego (testy) lub egzaminu ustnego,

b) warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń oraz projektu na ocenę,

c) zaliczenie ćwiczeń na ocenę odbywa się na podstawie oceny średniej za wszystkie efekty kształcenia,

d) projekt zaliczany jest na podstawie średniej z ocen cząstkowych, na które składa się ocena: wykonanego zadania, wykonanej dokumentacji projektowej oraz sposobu jego realizacji,

e) warunek konieczny do zaliczenia przedmiotu: pozytywne oceny z ćwiczeń, kolokwium, zaliczenia projektu oraz egzaminu.

Efekty W1, W2, i W3 sprawdzane są na dwóch kolokwiach, egzaminie pisemnym w postaci testu sprawdzającego (lub egzaminie ustnym) oraz podczas rozwiązywania zadań w ramach ćwiczeń audytoryjnych, prac domowych oraz zaliczania projektu.

Efekty U1, U2 i U3 sprawdzane są na ćwiczeniach rachunkowych, podczas zaliczania zadania domowego (projektu) i zadań dodatkowych oraz na egzaminie.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu.

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną.

Projekt zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie średniej z ocen za wszystkie efekty kształcenia, przy czym:

a) egzamin jest przeprowadzany w formie egzaminu pisemnego (testy) lub egzaminu ustnego,

b) warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń oraz projektu na ocenę,

c) zaliczenie ćwiczeń na ocenę odbywa się na podstawie oceny średniej za wszystkie efekty kształcenia,

d) projekt zaliczany jest na podstawie średniej z ocen cząstkowych, na które składa się ocena: wykonanego zadania i sposobu jego realizacji oraz wykonanej dokumentacji projektowej,

e) warunek konieczny do zaliczenia przedmiotu: pozytywne oceny z ćwiczeń, kolokwium, zaliczenia projektu oraz egzaminu.

Efekty W1, W2 i W3 sprawdzane są na dwóch kolokwiach, egzaminie pisemnym w postaci testu sprawdzającego (lub egzaminie ustnym) oraz podczas rozwiązywania zadań w ramach ćwiczeń audytoryjnych, prac domowych oraz zaliczania projektu.

Efekty U1, U2 i U3 sprawdzane są na ćwiczeniach rachunkowych, podczas zaliczania zadania domowego (projektu) i zadań dodatkowych oraz na egzaminie.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 90% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 80% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 70% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 60% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 50% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.