Oprogramowanie systemów awionicznych II sem.

II stopnia

wybieralny

W 16/+ ; C 24/+ ; razem: 40 godz., 3 pkt ECTS

matematyka I / wymagania wstępne: znajomość rachunku macierzowego, umiejętność wykonywania działań na zbiorze liczb rzeczywistych i zespolo-nych, umiejętność rozwiązywania układów równań.

matematyka II / wymagania wstępne: znajomość ciągów i szeregów liczbo-wych, znajomość rachunku różniczkowego i całkowego.

programowanie systemów i modułów awionicznych / wymagania wstępne: umiejętność programowania systemów mikroprocesorowych i znajomość metodyki tworzenia oprogramowania systemów komputerowych, umiejętność zaprojektowania oprogramowania prostego modułu awionicznego z uwzględ-nieniem zadanych kryteriów oraz przepisów bezpieczeństwa

architektury systemów awionicznych / wymagania wstępne: umiejętność formułowania specyfikacji i założeń technicznych na elementy składowe sys-temu awionicznego z uwzględnieniem m.in. norm środowiskowych.

II semestr studiów / lotnictwo i kosmonautyka / awionika

mjr dr inż. Konrad WOJTOWICZ

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 16

2. Udział w laboratoriach / 0

3. Udział w ćwiczeniach / 24

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 9

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów /

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 28

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 2

11. Przygotowanie do egzaminu / 0

12. Przygotowanie do zaliczenia / 9

13. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 90 godz./ 3 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 40 godz./ 1,5 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową: 66 godz./ 2,0 ECTS

Proces rozwoju pokładowego systemu informatycznego. Wymagania, ce-chy jakościowe i cykl wytwarzania oprogramowania. Charakterystyka i po-równanie standardów awionicznych i systemów operacyjnych stosowanych w aplikacjach lotniczych. Języki programowania stosowane w awionice. Perspektywy rozwoju oprogramowania systemów awionicznych. Narzędzia modelowania strukturalnego i języki opisu modeli obiektowych. Prezentacja środowisk programistycznych i przykłady oprogramowania zależne od ar-chitektury systemów awionicznych. Wzorce projektowe. Organizacja i te-stowanie oprogramowania systemów awionicznych w zakresie: integralno-ści, modyfikowalności, efektywności, bezpieczeństwa, testowalności i uży-walności.

Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych

1. Zarządzanie cyklem życia oprogramowania /liczba godzin - 2/ Pojęcie modelu cyklu życia systemu informatycznego. Model kaskadowy, itera-cyjny i spiralny.

2. Metodyki zarządzania projektami informatycznymi /liczba godzin - 4/ Podejście klasyczne i zwinne. Metodyki Prince2, Scrum i Kanban, XP.

3. Normy dotyczące oprogramowania w lotnictwie /liczba godzin - 2/ Charakterystyka podstawowych wymagań dotyczących oprogramowa-nia modułów awionicznych zdefiniowanych w normach DO-178B i DO-248B.

4. Bezpieczeństwo a oprogramowanie /liczba godzin - 2/ Podstawowe założenia przyjmowane podczas projektowania bezpiecznego oprogra-mowania.

5. Systemy operacyjne w lotnictwie /liczba godzin - 2/ Przegląd syste-mów operacyjnych wykorzystywanych w lotnictwie i środowisk progra-mistycznych do projektowania aplikacji uruchamianych pod ich kontrolą.

6. Modelowanie oprogramowania /liczba godzin - 2/ Definiowanie, klasy-fikacja i specyfikacja wymagań oraz charakterystyka metod modelowa-nia w procesie projektowania oprogramowania.

7. Modelownie przy użyciu UML /liczba godzin - 2/ Przegląd faz modelo-wania w języku UML. Faza rozpoczęcia i kolejne iteracje fazy opracowy-wania./ 2

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Narzędzia programistyczne w zarządzaniu /liczba godzin - 2/ Wyko-rzystanie zintegrowanych narzędzi programistycznych do zarządzania cyklem życia oprogramowania.

2. Rozwijanie praktyk metodyki DevOps /liczba godzin - 2/ Mapy stru-mienia wartości w ocenie bieżących procesów i technologii, planowanie i śledzenie elementów roboczych, optymalizacja obciążeń przebiegów dla wielu zespołów Agile

3. Wykorzystanie podejścia Agile w projektach informatycznych, /liczba godzin - 4/ Zwinne narzędzia i procesy planowania i zarządzania portfe-lem oraz sposoby, w jakie mogą pomóc w szybkim planowaniu, zarzą-dzaniu i śledzeniu pracy w całym zespole.

4. Zarządzanie harmonogramami projektów w zespołach za pomocą planów dostaw, /liczba godzin - 4/ Plany dostaw umożliwiające wielu zespołom planowanie, planowanie i koordynowanie pracy, tworzenie planu dostaw i dostosowanie obciążenia sprinterskiego zespołu w celu optymalizacji wydajności dostaw.

5. Kontrola wersji za pomocą Git w Visual Studio Code i Azure DevOps, /liczba godzin - 4/ Ustanawianie lokalnego repozytorium Git, które można łatwo zsynchronizować ze scentralizowanym repozytorium Git w Azure DevOps. Wsparcie rozgałęziania i łączenia Git.

6. Ciągła integracja z potokami Azure, /liczba godzin - 4/ Konfigurowa-nie ciągłej integracji (CI) i ciągłego wdrażania (CD) dla aplikacji za po-mocą kompilacji i wydania w Azure Pipelines.

7. Współpraca w zespole z wykorzystaniem Wiki DevOps, /liczba go-dzin - 2/ Funkcja wiki Azure DevOps, która umożliwia zespołom progra-mistycznym łatwiejszą współpracę. Budowa i udostępnianie dokumen-tacji projektu z wykorzystaniem narzędzia wiki Azure DevOps.

8. Planowanie i zarządzanie testami dzięki planom testów Azure, /liczba godzin - 2/ Korzystanie z platformy Azure DevOps do zarządza-nia cyklem testowania projektu. Tworzenie planów testowych zaprojek-towanych w celu skutecznego sprawdzania kamieni milowych oprogra-mowania. Tworzenie i wykonywanie testów ręcznych, które można kon-sekwentnie odtwarzać w trakcie każdego wydania.

Podstawowa:

1. Sacha K.: Inżynieria oprogramowania, PWN, Warszawa 2010,

2. Miłosz M., Borys M.: Metodyki zwinne wytwarzania oprogramowania, Po-litechnika Lubelska, Lublin 2011

3. Kaczor K.: Scrum i nie tylko. Teoria i praktyka w metodach Agile, PWN, Warszawa 2016.

Uzupełniająca:

1. Schwaber K., Sutherland J.: Scrum guide, 2017

2. Rossberg J.: Agile project management with Azure DevOps, Apress, Nowy Jork, 2019

Symbol i nr efektu przedmiotu / efekt uczenia się / odniesienie do efektu kie-runkowego

K2_W07, K2_W09, K2_U06, K2_U11, K2_U15, K2_U18, K2_K02,

W1 / Zna i rozumie metody i metodykę modelowania i projektowania opro-gramowania systemów komputerowych i modułów awionicznych / K2_W07

W2 / Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osią-gnięciach w zakresie systemów operacyjnych i technik budowy oprogra-mowania przeznaczonych do stosowania w lotnictwie / K2_W09,

U1 / potrafi wykorzystać poznane metody do modelowania i projektowania oprogramowania modułów statku powietrznego / K2_U06

U2 / Potrafi projektować oprogramowanie z uwzględnieniem zadanych kry-teriów użytkowych wykorzystując narzędzia do modelowania i wspomagania projektowania oprogramowania przystosowując poznane techniki i narzędzia do danego zadania lub modyfikując bądź opracowując nowe narzędzia/ K2_U11, K2_U15

U3 / Potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania a następnie dokonać właściwego doboru i oceny przydatności specjalistycznego opro-gramowania komputerowego do modelowania i wspomagania projektowa-nia oprogramowania oraz wykorzystać jego możliwości do budowy opro-gramowania / K2_U18

K1 / Dostrzega potrzebę, aby informacje i opnie dotyczące funkcjonalności oprogramowania przekazać w sposób powszechnie zrozumiały, przedsta-wiając różne punkty widzenia / K2_K02

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną.

Zaliczenie na ocenę jest przeprowadzane w formie pisemnego testu spraw-dzającego z zadaniami zamkniętymi.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z zaliczenia ćwiczeń oraz pozytywne oceny za wszystkie efekty uczenia się.

Zaliczenie ćwiczeń na ocenę odbywa się na podstawie średniej z pozytyw-nych ocen uzyskanych z odpowiedzi na pytania kontrolne i z zadań związa-nych z projektowaniem aplikacji realizowanych w trakcie zajęć.

Efekt W1 sprawdzany w trakcie ćwiczeń rachunkowych i na kolokwium pi-semnym, przy okazji sprawdzania umiejętności U2 i U3. Ocena za osiągnię-cie tego efektu jest przyznawana łącznie za osiągnięcie umiejętności U2 i U3. Sprawdzana jest wiedza w zakresie algorytmicznego opisu zjawisk na wstęp-nym etapie przygotowania projektu programistycznego.

Efekt W2 sprawdzany jest w trakcie ćwiczeń rachunkowych przy okazji sprawdzania umiejętności U2 i U3 oraz na kolokwium pisemnym. Sprawdza-na jest wiedza w zakresie omawianych na wykładzie technik programistycz-nych wykorzystywanych do budowy oprogramowania w lotnictwie.

Efekt U1 sprawdzany jest w trakcie ćwiczeń rachunkowych i na kolokwium pisemnym. Ocena za osiągnięcie tego efektu jest przyznawana łącznie za osiągnięcie umiejętności U2 i U3. Sprawdzana jest umiejętność wykorzysta-nia poznanych technik projektowania i modelowania do budowy oprogramo-wania.

Efekt U2 sprawdzany jest w trakcie ćwiczeń rachunkowych. Sprawdzana jest umiejętność samodzielnego wykorzystania narzędzi wspomagających proces modelowania i projektowania oprogramowania.

Efekt U3 sprawdzany jest w trakcie ćwiczeń rachunkowych. Sprawdzana jest umiejętność samodzielnego doboru narzędzi do modelowania, projektowania a następnie zarządzania cyklem życia oprogramowania według określonych kryteriów.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który na kolokwium i sprawdzia-nach z ćwiczeń rachunkowych udzielił poprawnych odpowiedzi na poziomie 96-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który na kolokwium i sprawdzianach z ćwiczeń rachunkowych udzielił poprawnych odpowiedzi na poziomie 91-95%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który na kolokwium i sprawdzianach z ćwi-czeń rachunkowych udzielił poprawnych odpowiedzi na poziomie 86-90%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który na kolokwium i spraw-dzianach z ćwiczeń rachunkowych udzielił poprawnych odpowiedzi na po-ziomie 81-85%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który na kolokwium i sprawdzianach z ćwiczeń rachunkowych udzielił poprawnych odpowiedzi na poziomie 75-80%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który na kolokwium i sprawdzia-nach z ćwiczeń rachunkowych udzielił poprawnych odpowiedzi na poziomie poniżej 75%.