Mechanika I - II sem.

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 18/x; C 18/+; L 10/+

Matematyka

Wymagania wstępne: umiejętność przekształcania wyrażeń zawierających funkcje potęgowe, funkcje trygonometryczne, funkcję wykładniczą i logarytmy, umiejętność rozwiązywania równań algebraicznych i trygonometrycznych, znajomość pojęcia wektora, jego reprezentacji i działań na wektorach, znajomość podstaw rachunku macierzowego, znajomość pojęcia pochodnej zwyczajnej i cząstkowej, umiejętność wyznaczania pochodnej funkcji, umiejętność wyznaczania całki oznaczonej, umiejętność rozwiązywania prostych równań różniczkowych zwyczajnych

Fizyka

Wymagania wstępne: znajomość podstawowych pojęć mechaniki: siła, moment siły, praca, moc, energia potencjalna, energia kinetyczna, prędkość, przyspieszenie, znajomość podstawowych praw zachowania, znajomość prawa powszechnego ciążenia, znajomość praw dynamiki Newtona, znajomość jednostek miar wielkości mechanicznych w układzie SI

mechatronika/wszystkie specjalności

prof. dr hab. inż. Radosław Trębiński

zajęcia z nauczycielem: 46 godzin (18W, 18 Ć, 10L)

przygotowanie do ćwiczeń: 27 godzin

przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i wykonanie sprawozdania: 30 godzin

przygotowanie do egzaminu: 15 godzin

tematy do samodzielnego przerobienia: 20 godzin (6W, 14Ć)

sumaryczny nakład pracy studenta: 148 godzin – 148/30 = 5 ECTS

nakład pracy związany z bezpośrednim udziałem nauczyciela: 46 godzin – 46/30 = 1,5 ECTS

nakład pracy związany z zajęciami praktycznymi: 40 godzin – 40/30 = 1,5 ECTS

Mechanika I przygotowuje studentów do projektowania prostych konstrukcji i mechanizmów.

Studenci nabywają umiejętności wyznaczania wartości sił działających na elementy konstrukcji , traktowane jako ciała sztywne.

Zapoznają się z podstawami wytrzymałości materiałów, w tym z pojęciami odkształcenia, naprężenia, stanu odkształcenia, wytężenia materiału, odkształcenia plastycznego, granicy plastyczności i wytrzymałości materiału, współczynnika bezpieczeństwa.

Zapoznają się z doświadczalnymi metodami wyznaczania wytrzymałości materiału.

Nabywają umiejętności projektowania prostych elementów konstrukcji z punktu widzenia ich wytrzymałości.

Zapoznają się ze sposobem opisu przestrzennego ruchu obiektów materialnych traktowanych jako punkt materialny albo bryła sztywna. Nabywają umiejętności układania równań ruchu na podstawie znajomości sił działających na obiekt materialny.

Zapoznają się ze sposobami opisu działania mechanizmów płaskich.

Wykład/ Wykłady ilustrowane prezentacjami komputerowymi Power Point w celu dostarczenia wiedzy określonej efektami W1, W2

Tematy wykładów i ich zakres tematyczny

1. Płaski układ sił

Siły zbieżne na płaszczyźnie. Para sił. Dowolny płaski układ sił. Równania równowagi. Zagadnienia statycznie wyznaczalne i statycznie niewyznaczalne. Tarcie.

2. Przestrzenny układ sił.

Siły zbieżne w przestrzeni. Moment siły względem osi. Dowolny przestrzenny układ sił. Równania równowagi. Środek ciężkości.

3 Podstawy wytrzymałości materiałów.

Definicje przemieszczeń i odkształceń. Liczba Poissona. Pojęcie naprężenia. Stan naprężenia i stan odkształcenia. Związek pomiędzy naprężeniami i odkształceniami - uogólnione prawo Hooke'a. Moduł Younga.

4. Rozciąganie i ściskanie.

Statyczna próba rozciągania i ściskania. Naprężenia dopuszczalne. Przykłady obliczeń konstrukcji na rozciąganie i ściskanie. Naprężenia w ściankach zbiorników cienkościennych.

5. Ścinanie.

Podstawowe założenia. Ścinanie technologiczne. Naprężenie dopuszczalne przy ścinaniu. Przykłady obliczeń na ścinanie połączenia sworzniowego, połączenia nitowego i spoiny pachwinowej.

6. Skręcanie.

Moment skręcający. Wyznaczenie naprężeń maksymalnych i kąta skręcenia. Warunek wytrzymałościowy i sztywnościowy dla skręcania.

Zginanie. Moment zginający i siła tnąca. Analityczny sposób wyznaczania momentów zginających i sił tnących. Analiza odkształceń i naprężeń w pręcie zginanym. Momenty statyczne i momenty bezwładności figur płaskich. Warunek wytrzymałości na zginanie. Przykłady obliczeń wytrzymałościowych belki zginanej.

7. Wyboczenie.

Wyboczenie sprężyste. Wyboczenie niesprężyste. Wyznaczania siły krytycznej - wzór Eulera. Naprężenia krytyczne. Smukłość pręta. Wyznaczanie siły krytycznej i naprężeń krytycznych dla różnych sposobów podparcia.

8. Hipotezy wytężenia materiału.

Istota hipotezy wytężenia materiału. Pojęcie naprężeń zredukowanych. Hipoteza Hubera-Mizesa. Hipoteza Coulomba-Tresci. Przykłady wytrzymałości złożonej.

9. Kinematyka punktu materialnego.

Opis ruchu punktu. Składanie ruchów. Równania ruchu punktu. Prędkość i przyspieszenie. Hodograf prędkości. Prędkość i przyspieszenie w ruchu względnym. Przyspieszenie Coriolisa.

10. Kinematyka bryły.

Stopnie swobody ciała sztywnego. Rodzaje ruchów bryły sztywnej. Opis ruchu bryły sztywnej. Mechanizmy płaskie.

11. Dynamika punktu materialnego.

Zasada d'Alemberta. Dynamiczne równania ruchu. Przykłady analizy dynamiki punktu materialnego. Pęd. Impuls siły. Moment pędu. Praca. Energia mechaniczna. Moc.

12. Dynamika układu punktów materialnych i bryły sztywnej.

Środek masy układu punktów materialnych i bryły sztywnej. Twierdzenie o ruchu środka masy. Masowy moment bezwładności.

Ćwiczenia/ Ćwiczenia audytoryjne polegające na grupowym rozwiązywaniu zadań w celu opanowania umiejętności U1, U2, U4

Tematy ćwiczeń i ich zakres tematyczny:

1. Wyznaczanie reakcji belki.

2. Wyznaczanie sił w prętach kratownic płaskich.

3. Wyznaczanie sił w prętach kratownic przestrzennych.

4. Wyznaczanie reakcji ramy płaskiej. Wyznaczanie reakcji ramy przestrzennej

5. Rozciąganie i ściskanie

Obliczenia wytrzymałościowe elementów konstrukcji na rozciąganie i ściskanie

6. Ścinanie

Obliczenia wytrzymałościowe elementów konstrukcji na ścinanie

7. Skręcanie

Obliczenia wytrzymałościowe pręta skręcanego.

8. Zginanie

Obliczenia wytrzymałościowe elementów konstrukcji na zginanie

9. Wyboczenie

Obliczenia wytrzymałościowe prętów na wyboczenie.

10. Kinematyka punktu materialnego.

Rozwiązanie równań ruchu punktu materialnego dla różnych form ruchu

11. Kinematyka bryły.

Analiza ruchu mechanizmów płaskich.

12. Dynamika punktu materialnego.

Przykłady analizy dynamiki punktu materialnego.

13. Dynamika bryły sztywnej.

Wyznaczanie masowego momentu bezwładności bryły. Przykłady analizy dynamiki bryły.

Laboratoria/ Ćwiczenia laboratoryjne polegające na wykonywaniu przez grupę studentów pomiarów charakterystyk wytrzymałościowych materiałów w celu opanowania umiejętności U3 oraz kompetencji społecznej K1

Tematy ćwiczeń laboratoryjnych i zakres tematyczny

1. Statyczna próba rozciągania.

Doświadczalne wyznaczanie modułu Younga i liczby Poissona. Doświadczalne wyznaczanie granicy plastyczności i wytrzymałości na rozciąganie.

2. Zginanie.

Doświadczalne wyznaczanie wielkości odkształcenia i naprężenia w wybranym przekroju belki zginanej. Doświadczalna weryfikacja wzoru określającego linię ugięcia belki zginanej.

3. Wyboczenie.

Eksperymentalne wyznaczanie siły krytycznej i naprężeń krytycznych w prętach smukłych.

podstawowa:

1. Jerzy Leyko, Mechanika ogólna. T. 1. Statyka i kinematyka, PWN, Warszawa 1996 (też inne wydania).

2. Jerzy Leyko, Mechanika ogólna. T. 2. Dynamika, PWN, Warszawa 1996 (też inne wydania).

3. Józef Kubik, Janusz Mielniczuk, Arnold Wilczyński, Mechanika techniczna, PWN, Warszawa 1980.

4. Jan Misiak, Mechanika techniczna. T.1. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1996 (też inne wydania).

5. Jan Misiak, Mechanika techniczna. T.2. Kinematyka i dynamika, WNT, Warszawa 1996 (też inne wydania).

uzupełniająca:

1. Marian Klasztorny, Tadeusz Niezgoda, Mechanika ogólna : podstawy teoretyczne, zadania z rozwiązaniami, Ofic. Wydaw. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.

2. Michał Edward Niezgodziński, Tadeusz Niezgodziński, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1998 (też inne wydania).

W1/ Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę z zakresu statyki i wytrzymałości materiałów/ K_W03

W2/ Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę z zakresu kinematyki i dynamiki/ K_W03

U1/ Potrafi dokonać analizy obciążenia konstrukcji siłami i momentami sił oraz ułożyć równania równowagi sił i momentów/ K_U09

U2/ Potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe prostych elementów konstrukcji na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, zginanie, skręcanie i wyboczenie/ K_U09, K_U21, K_U22

U3/ Potrafi wykonać pomiary podstawowych właściwości wytrzymałościowych materiałów/ K_U08, K_U09, K_U17, K_U27

U4/ Potrafi ułożyć równania opisujące ruch obiektów traktowanych jako punkt materialny lub bryła sztywna/ K_U09

K1/ Dobrze współpracuje w zespole/ K_K03

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu, zaliczenia ćwiczeń i zaliczenia laboratoriów;

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: odpowiedzi w trakcie ćwiczeń i wyników kolokwiów;

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: sprawozdań;

Egzamin prowadzony jest w formie pisemnej, obejmuje rozwiązanie zadań z zakresu materiału przerobionego na ćwiczeniach;

warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń i ćwiczeń laboratoryjnych;

Efekt W1 sprawdzany jest na kolokwiach i egzaminie pisemnym, przy okazji sprawdzania umiejętności U1, U2 i U3. Ocena za osiągnięcie tego efektu jest przyznawana łącznie za osiągnięcie umiejętności U1 i U2.

Efekt W2 sprawdzany jest na kolokwiach i egzaminie pisemnym, przy okazji sprawdzania umiejętności U4. Ocena za osiągnięcie tego efektu jest przyznawana łącznie za osiągnięcie umiejętności U4.

Efekt U1 sprawdzany jest w trakcie odpowiedzi na ćwiczeniach rachunkowych, na kolokwium i egzaminie pisemnym

Ocena Opis umiejętności

5,0 (bdb)

1. Potrafi bezbłędnie wykonać rysunek schematu konstrukcji z

zaznaczonymi: osiami układu współrzędnych, siłami czynnymi i

reakcjami,

2. Potrafi bezbłędnie zapisać równania równowagi sił i momentów

sił

3. Potrafi bezbłędnie rozwiązać równania równowagi

4. Potrafi bezbłędnie zapisać wynik obliczeń z podaniem

właściwych jednostek

4,5 (db+)

1. Potrafi bezbłędnie wykonać rysunek schematu konstrukcji z

zaznaczonymi: osiami układu współrzędnych, siłami czynnymi i

reakcjami,

2. Potrafi bezbłędnie zapisać równania równowagi sił i momentów

sił

3. Potrafi rozwiązać równania równowagi, może popełnić mały błąd

w rachunkach

4. Potrafi bezbłędnie zapisać wynik obliczeń z podaniem

właściwych jednostek.

4,0 (db)

1. Potrafi bezbłędnie wykonać rysunek schematu konstrukcji z

zaznaczonymi: osiami układu współrzędnych, siłami czynnymi i

reakcjami.

2. Potrafi zapisać równania równowagi sił i momentów sił.

3. Potrafi rozwiązać równania równowagi, może popełnić błąd w

Rachunkach.

4. Potrafi zapisać wynik obliczeń z podaniem właściwych

jednostek.

3,5 (dst+)

1. Potrafi bezbłędnie wykonać rysunek schematu konstrukcji z

zaznaczonymi: osiami układu współrzędnych, siłami czynnymi i

reakcjami.

2. Potrafi zapisać równania równowagi sił i momentów sił, może

popełnić błąd w znaku siły lub momentu.

3. Potrafi rozwiązać równania równowagi, może popełnić błąd w

rachunkach.

3,0 (dst)

1. Potrafi wykonać rysunek schematu konstrukcji z zaznaczonymi:

osiami układu współrzędnych, siłami czynnymi i reakcjami, może

pominąć jedną z reakcji

2. Potrafi zapisać równania równowagi sił i momentów sił, może

popełnić błąd w znaku siły lub momentu

Efekt U2 sprawdzany jest na ćwiczeniach rachunkowych, na kolokwium i egzaminie pisemnym

Ocena Opis umiejętności

5,0 (bdb)

1. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości naprężeń rozciągających

lub ściskających w pręcie będącym elementem kratownicy.

2. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości wymiarów poprzecznych

pręta kratownicy przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym.

3. Potrafi bezbłędnie zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład

momentu zginającego i siły tnącej dla belki obciążonej siłami

skupionymi, momentem skupionym i obciążeniem rozłożonym.

4. Potrafi bezbłędnie narysować rozkłady momentu zginającego i

siły tnącej dla belki obciążonej siłami skupionymi, momentem

skupionym i obciążeniem rozłożonym.

5. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów

belki przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na zginanie dla belki o stałym przekroju

poprzecznym.

6. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć naprężenia ścinające dla

połączenia sworzniowego, połączenia nitowego i spoiny

pachwinowej.

7. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć średnicę sworznia, nitu i długość

spoiny pachwinowej przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym na

ścinanie.

8. Potrafi bezbłędnie zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład

momentu skręcającego dla wału.

9. Potrafi bezbłędnie narysować rozkłady momentu skręcającego

dla wału.

10. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów

wału przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na skręcanie.

11. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wymiary poprzeczne pręta

ściskanego z warunku wytrzymałości na wyboczenie przy

zadanym wzorze na wskaźnik wytrzymałości na zginanie.

4,5 (db+)

1. Potrafi wyznaczyć wartości naprężeń rozciągających lub

ściskających w pręcie będącym elementem kratownicy,

dopuszczalne drobne pomyłki w obliczeniach.

2. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości wymiarów poprzecznych

pręta kratownicy przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym.

3. Potrafi zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład momentu

zginającego i siły tnącej dla belki obciążonej siłami skupionymi,

momentem skupionym i obciążeniem rozłożonym, dopuszczalna

drobna pomyłka w zapisie wzorów.

4. Potrafi narysować rozkłady momentu zginającego i siły tnącej dla

belki obciążonej siłami skupionymi, momentem skupionym i

obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne drobne odchylenie od

standardowej postaci wykresów.

5. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów

belki przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na zginanie dla belki o stałym przekroju

poprzecznym.

6. Potrafi wyznaczyć naprężenia ścinające dla połączenia

sworzniowego, połączenia nitowego i spoiny pachwinowej,

dopuszczalne drobne pomyłki w obliczeniach.

7. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć średnicę sworznia, nitu i długość

spoiny pachwinowej przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym na

ścinanie.

8. Potrafi zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład momentu

skręcającego dla wału, dopuszczalna drobna pomyłka w zapisie

wzorów.

9. Potrafi narysować rozkłady momentu skręcającego dla wału,

dopuszczalne drobne odchylenie od standardowej postaci

wykresów.

10. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów

wału przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na skręcanie.

11. Potrafi wyznaczyć wymiary poprzeczne pręta ściskanego z

warunku wytrzymałości na wyboczenie przy zadanym wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na zginanie, dopuszczalne drobne

pomyłki w obliczeniach.

4,0 (db)

1. Potrafi wyznaczyć wartości naprężeń rozciągających lub

ściskających w pręcie będącym elementem kratownicy,

dopuszczalne pomyłki w obliczeniach.

2. Potrafi wyznaczyć wartości wymiarów poprzecznych pręta

kratownicy przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

3. Potrafi zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład momentu

zginającego i siły tnącej dla belki obciążonej siłami skupionymi,

momentem skupionym i obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne

pomyłki w zapisie wzorów.

4. Potrafi narysować rozkłady momentu zginającego i siły tnącej dla

belki obciążonej siłami skupionymi, momentem skupionym i

obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne drobne pomyłki.

5. Potrafi wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów belki przy

zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na wskaźnik

wytrzymałości na zginanie dla belki o stałym przekroju

poprzecznym, dopuszczalne błędy rachunkowe.

6. Potrafi wyznaczyć naprężenia ścinające dla połączenia

sworzniowego, połączenia nitowego i spoiny pachwinowej,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

7. Potrafi wyznaczyć średnicę sworznia, nitu i długość spoiny

pachwinowej przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym na

ścinanie, dopuszczalne błędy rachunkowe.

8. Potrafi zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład momentu

skręcającego dla wału, dopuszczalna drobna pomyłka w zapisie

wzorów.

9. Potrafi narysować rozkłady momentu skręcającego dla wału,

dopuszczalne drobne odchyle-nie od standardowej postaci

wykresów.

10. Potrafi bezbłędnie wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów

wału przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na skręcanie.

11. Potrafi wyznaczyć wymiary poprzeczne pręta ściskanego z

warunku wytrzymałości na wyboczenie przy zadanym wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na zginanie, dopuszczalne drobne

pomyłki w obliczeniach.

3,5 (dst+)

1. Potrafi wyznaczyć wartości naprężeń rozciągających lub

ściskających w pręcie będącym ele-mentem kratownicy,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

2. Potrafi wyznaczyć wartości wymiarów poprzecznych pręta

kratownicy przy zadanym napręże-niu dopuszczalnym,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

3. Potrafi zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład momentu

zginającego i siły tnącej dla belki obciążonej siłami skupionymi,

momentem skupionym i obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne

pomyłki w zapisie wzorów.

4. Potrafi narysować rozkłady momentu zginającego i siły tnącej dla

belki obciążonej siłami skupionymi, momentem skupionym i

obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne drobne pomyłki.

5. Potrafi wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów belki przy

zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na wskaźnik

wytrzymałości na zginanie dla belki o stałym przekroju

poprzecznym, dopuszczalne błędy rachunkowe.

6. Potrafi wyznaczyć naprężenia ścinające dla połączenia

sworzniowego, połączenia nitowego i spoiny pachwinowej,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

7. Potrafi wyznaczyć średnicę sworznia, nitu i długość spoiny

pachwinowej przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym na

ścinanie, dopuszczalne błędy rachunkowe.

8. Potrafi wyznaczyć wymiary poprzeczne pręta ściskanego z

warunku wytrzymałości na wyboczenie przy zadanym wzorze na

wskaźnik wytrzymałości na zginanie, dopuszczalne błędy

rachunkowe.

3,0 (dst)

1. Potrafi wyznaczyć wartości naprężeń rozciągających lub

ściskających w pręcie będącym ele-mentem kratownicy,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

2. Potrafi wyznaczyć wartości wymiarów poprzecznych pręta

kratownicy przy zadanym naprężeniu dopuszczalnym,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

3. Potrafi zapisać wzory opisujące analitycznie rozkład momentu

zginającego i siły tnącej dla belki obciążonej siłami skupionymi,

momentem skupionym i obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne

pomyłki w zapisie wzorów.

4. Potrafi narysować rozkłady momentu zginającego i siły tnącej dla

belki obciążonej siłami skupionymi, momentem skupionym i

obciążeniem rozłożonym, dopuszczalne drobne pomyłki.

5. Potrafi wyznaczyć wartości poprzecznych wymiarów belki przy

zadanym naprężeniu dopuszczalnym i wzorze na wskaźnik

wytrzymałości na zginanie dla belki o stałym przekroju

poprzecznym, dopuszczalne błędy rachunkowe..

Efekt U3 sprawdzany jest na podstawie obserwacji pracy studenta na ćwiczeniach laboratoryjnych i na podstawie oceny sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.

Ocena Opis umiejętności

5,0 (bdb)

1. Potrafi samodzielnie obsługiwać urządzenia pomiarowe.

2. Przestrzega zasad prowadzenia pomiarów.

3. Potrafi ocenić poprawność wykonanych pomiarów.

4. Potrafi przedstawić pełną dokumentację przeprowadzonych

pomiarów w sprawozdaniu z ćwiczenia laboratoryjnego.

5. Potrafi bezbłędnie zinterpretować wyniki pomiarów oraz

wyciągnąć poprawne wnioski.

6. Potrafi sporządzić sprawozdanie bardzo starannie i z

zachowaniem wymogów odnośnie przygotowania dokumentacji

wyników badań w obszarze nauk technicznych.

7. Potrafi biegle posługiwać się terminologią techniczną przy

sporządzaniu sprawozdania.

8. Przestrzega zasad bezpieczeństwa przy pracy w laboratorium.

4,5 (db+)

1. Potrafi samodzielnie obsługiwać urządzenia pomiarowe.

2. Przestrzega zasad prowadzenia pomiarów.

3. Potrafi ocenić poprawność wykonanych pomiarów.

4. Potrafi przedstawić dokumentację przeprowadzonych pomiarów

w sprawozdaniu z ćwiczenia laboratoryjnego.

5. Potrafi zinterpretować wyniki pomiarów oraz wyciągnąć

poprawne wnioski.

6. Potrafi sporządzić sprawozdanie starannie i z zachowaniem

większości wymogów odnośnie przygotowania dokumentacji

wyników badań w obszarze nauk technicznych.

7. Potrafi posługiwać się terminologią techniczną przy sporządzaniu

sprawozdania, dopuszczalne drobne pomyłki.

8. Przestrzega zasad bezpieczeństwa przy pracy w laboratorium.

4,0 (db)

1. Potrafi obsługiwać urządzenia pomiarowe pod nadzorem

prowadzącego ćwiczenia.

2. Przestrzega zasad prowadzenia pomiarów korzystając ze

wskazówek prowadzącego ćwiczenia.

3. Potrafi ocenić poprawność wykonanych pomiarów.

4. Potrafi przedstawić dokumentację przeprowadzonych pomiarów

w sprawozdaniu z ćwiczenia laboratoryjnego.

5. Potrafi zinterpretować wyniki pomiarów oraz wyciągnąć w miarę

poprawne wnioski.

6. Potrafi sporządzić sprawozdanie starannie i z zachowaniem

większości wymogów odnośnie przygotowania dokumentacji

wyników badań w obszarze nauk technicznych.

7. Potrafi posługiwać się terminologią techniczną przy sporządzaniu

sprawozdania, dopuszczalne drobne pomyłki.

8. Przestrzega zasad bezpieczeństwa przy pracy w laboratorium.

3,5 (dst+)

1. Potrafi obsługiwać urządzenia pomiarowe pod nadzorem

prowadzącego ćwiczenia.

2. Przestrzega zasad prowadzenia pomiarów korzystając ze

wskazówek prowadzącego ćwiczenia.

3. Potrafi przedstawić dokumentację przeprowadzonych pomiarów

w sprawozdaniu z ćwiczenia laboratoryjnego.

4. Potrafi zinterpretować wyniki pomiarów oraz wyciągnąć w miarę

poprawne wnioski.

5. Potrafi sporządzić sprawozdanie z zachowaniem najważniejszych

wymogów odnośnie przygotowania dokumentacji wyników badań

w obszarze nauk technicznych.

6. Potrafi posługiwać się terminologią techniczną przy sporządzaniu

sprawozdania, dopuszczalne drobne pomyłki.

7. Przestrzega zasad bezpieczeństwa przy pracy w laboratorium.

3,0 (dst)

1. Potrafi obsługiwać urządzenia pomiarowe pod nadzorem

prowadzącego ćwiczenia.

2. Przestrzega zasad prowadzenia pomiarów korzystając ze

wskazówek prowadzącego ćwiczenia.

3. Potrafi przedstawić dokumentację przeprowadzonych pomiarów

w sprawozdaniu z ćwiczenia laboratoryjnego.

4. Potrafi sporządzić sprawozdanie z zachowaniem najważniejszych

wymogów odnośnie przygotowania dokumentacji wyników

badań w obszarze nauk technicznych.

5. Potrafi posługiwać się terminologią techniczną przy sporządzaniu

sprawozdania, dopuszczalne pomyłki.

6. Przestrzega zasad bezpieczeństwa przy pracy w laboratorium.

Efekt U4 sprawdzany jest w trakcie odpowiedzi na ćwiczeniach rachunkowych, na kolokwium i egzaminie pisemnym

Ocena Opis umiejętności

5,0 (bdb)

1. Potrafi bezbłędnie sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

układu odniesienia, sił czynnych i reakcji oraz sił bezwładności

dla zagadnienia ruchu punktu materialnego.

2. Potrafi bezbłędnie zapisać równania równowagi z zastosowaniem

zasady d”Alemberta dla zagadnienia ruchu punktu materialnego.

3. Potrafi bezbłędnie przekształcić równania równowagi do postaci

równań różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości punktu materialnego.

4. Potrafi bezbłędnie zapisać różniczkowe równania trajektorii

punktu materialnego .

5. Potrafi bezbłędnie rozwiązać układ równań różniczkowych dla

wyznaczenia składowych prędkości i składowych promienia

wodzącego.

6. Potrafi bezbłędnie sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

nieruchomego i ruchomego układu odniesienia, sił czynnych i

reakcji oraz sił bezwładności dla zagadnienia płaskiego ruchu

bryły sztywnej.

7. Potrafi bezbłędnie zapisać równania równowagi z zastosowaniem

zasady d”Alemberta dla zagadnienia płaskiego ruchu bryły sztywnej.

8. Potrafi bezbłędnie przekształcić równania równowagi do postaci

równań różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości środka ciężkości bryły sztywnej oraz kąta

obrotu własnego.

4,5 (db+)

1. Potrafi bezbłędnie sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

układu odniesienia, sił czynnych i reakcji oraz sił bezwładności

dla zagadnienia ruchu punktu materialnego.

2. Potrafi bezbłędnie zapisać równania równowagi z zastosowaniem

zasady d”Alemberta dla zagadnienia ruchu punktu materialnego.

3. Potrafi przekształcić równania równowagi do postaci równań

różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości punktu materialnego, dopuszczalne drobne

błędy rachunkowe.

4. Potrafi bezbłędnie zapisać różniczkowe równania trajektorii

punktu materialnego .

5. Potrafi rozwiązać układ równań różniczkowych dla wyznaczenia

składowych prędkości i składowych promienia wodzącego,

dopuszczalne błędy rachunkowe.

6. Potrafi bezbłędnie sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

nieruchomego i ruchomego układu odniesienia, sił czynnych i

reakcji oraz sił bezwładności dla zagadnienia płaskiego ruchu

bryły sztywnej.

7. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia płaskiego ruchu bryły sztywnej,

dopuszczalne drobne błędy rachunkowe.

8. Potrafi przekształcić równania równowagi do postaci równań

różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości środka ciężkości bryły sztywnej oraz kąta

obrotu własnego, dopuszczalne błędy rachunkowe.

4,0 (db)

1. Potrafi sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego układu

odniesienia, sił czynnych i reakcji oraz sił bezwładności dla

zagadnienia ruchu punktu materialnego, dopuszczalne drobne

błędy.

2. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia ruchu punktu materialnego,

dopuszczalne drobne błędy.

3. Potrafi przekształcić równania równowagi do postaci równań

różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości punktu materialnego, dopuszczalne drobne

błędy rachunkowe.

4. Potrafi bezbłędnie zapisać różniczkowe równania trajektorii

punktu materialnego .

5. Potrafi sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

nieruchomego i ruchomego układu odniesienia, sił czynnych i

reakcji oraz sił bezwładności dla zagadnienia płaskiego ruchu

bryły sztywnej, dopuszczalne drobne błędy.

6. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia płaskiego ruchu bryły sztywnej,

dopuszczalne drobne błędy.

7. Potrafi przekształcić równania równowagi do postaci równań

różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości środka ciężkości bryły sztywnej oraz kąta

obrotu własnego, dopuszczalne błędy rachunkowe.

3,5 (dst+)

1. Potrafi sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego układu

odniesienia, sił czynnych i reakcji oraz sił bezwładności dla

zagadnienia ruchu punktu materialnego, dopuszczalne drobne

błędy.

2. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia ruchu punktu materialnego,

dopuszczalne drobne błędy.

3. Potrafi przekształcić równania równowagi do postaci równań

różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości punktu materialnego, dopuszczalne błędy

rachunkowe.

4. Potrafi zapisać różniczkowe równania trajektorii punktu

materialnego, dopuszczalne drobne błędy.

5. Potrafi sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

nieruchomego i ruchomego układu odniesienia, sił czynnych i

reakcji oraz sił bezwładności dla zagadnienia płaskiego ruchu

bryły sztywnej, dopuszczalne drobne błędy.

6. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia płaskiego ruchu bryły sztywnej,

dopuszczalne drobne błędy.

3,0 (dst)

1. Potrafi sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego układu

odniesienia, sił czynnych i reakcji oraz sił bezwładności dla

zagadnienia ruchu punktu materialnego, dopuszczalne drobne

błędy.

2. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia ruchu punktu materialnego,

dopuszczalne drobne błędy.

3. Potrafi przekształcić równania równowagi do postaci równań

różniczkowych zwyczajnych dla wyznaczenia nieznanych

składowych prędkości punktu materialnego, dopuszczalne błędy

rachunkowe.

4. Potrafi zapisać różniczkowe równania trajektorii punktu

materialnego, dopuszczalne drobne błędy.

5. Potrafi sporządzić szkic, z zaznaczeniem przyjętego

nieruchomego i ruchomego układu odniesienia, sił czynnych i

reakcji oraz sił bezwładności dla zagadnienia płaskiego ruchu

bryły sztywnej, dopuszczalne błędy o nie zasadniczym znaczeniu.

6. Potrafi zapisać równania równowagi z zastosowaniem zasady

d”Alemberta dla zagadnienia płaskiego ruchu bryły sztywnej,

dopuszczalne błędy o nie zasadniczym znaczeniu.

Efekt K1 sprawdzany jest na podstawie obserwacji pracy grupy studentów na ćwiczeniach laboratoryjnych. Ocena za osiągnięcie tego efektu wchodzi w skład oceny za osiągnięcie efektu U3.