Energoelektronika V sem.

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 28/+ ; C 16/-; L 16/- Razem: 60

• Metrologia / zaliczony przedmiot.

• Elektrotechnika i elektronika I / zaliczony przedmiot;

• Elektrotechnika i elektronika II / zaliczony przedmiot

semestr drugi / mechatronika / wszystkie specjalności

Prof. dr hab. inż. Jerzy MŁOKOSIEWICZ

Dr inż. Jan SZCZURKO

aktywność / obciążenie studenta w godz.:

1. Udział w wykładach / 28

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do zaliczenia / 20

3. Udział w ćwiczeniach / 16

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 32

5. Udział w laboratoriach / 16

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 54

7. Udział w konsultacjach / 4

8. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 173 / 6 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+8.=66 / 2,0 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 5.+6.=70 / 2,5 ECTS

Moduł obejmuje podstawowe wytwarzające i przekształcające energię wykorzystywaną do zasilania układów i urządzeń elektronicznych.

Wykład /metoda werbalno-wizualna

1. Elementy energoeletroniczne /1

2. Wzmacniacze mocy /2

3. Powielacze napięcia / 1

4. Układy prostownicze sterowane /2

5. Stabilizatory napięcia /3

6. Impulsowe układy zasilania / 3

7. Energoelektroniczne układy przetwarzające /2

8. Instalacje elektroenergetyczne /3

9. Obliczenia instalacji elektroenergetycznych /4

10 Obwody trójfazowe / 4

11 Alternatywne źródła zasilania / 3

Ćwiczenia rachunkowe i schematowe/ metoda werbalno - praktyczna

1. Obliczanie parametrów wzmacniacza mocy /1

2. Analiza pracy stabilizatorów napięcia /1

3. Analiza pracy i określanie parametrów zasilacza impulsowego / 1

4. Obliczanie parametrów mostka typu H / 1

5. Projektowanie instalacji elektrycznej / 2

6. Wyznaczanie obciążeń w siłowych instalacjach elektroenergetycznych / 2

7. Obliczenia zwarciowe w sieciach /2

8. Obliczenia w obwodach trójfazowych / 2

9. Pomiary w obwodach trójfazowych / 2

10. Analiza alternatywnych źródeł zasilania / 2.

Laboratoria /metoda praktyczna

1. Badanie wzmacniaczy mocy /2

2. Wyznaczanie charakterystyk tyrystorów i triaków /2

3. Badanie obwodów wyzwalania tyrystorów i triaków / 2

4. Badanie jednofazowego prostownika sterowanego / 2

5. Badanie stabilizatorów napięcia /2

6. Badanie przetwornicy napięcia / 2

7. Badanie elementów instalacji domu „inteligentnego” / 2

8. Badanie alternatywnego źródła energii / 2

podstawowa:

S. Januszewski – Energoelektronika, WSiP 2008

B. Miedziński – Elektrotechnika. Podstawy i instalacje Elektryczne PWN 1997.

J. R. Młokosiewicz i inni – Układy elektroniczne dla elektromechaników ćwiczenia laboratoryjne, WAT 1993

A. Chwaleba, B. Moeschke, G. Płoszajski – Elektronika WSiP 2008, wyd. XI

uzupełniająca:

J. Boksa – Układy analogowe część II, WAT 2000

S. Bolkowski – Elektrotechnika teoretyczna, WNT 1986

F. Przeździecki – Elektrotechnika i elektronika, PWN 1986.

symbol / efekt kształcenia / odniesienie do efektów kierunku

W1 / Zna budowę i zasadę działania układów zasilania urządzeń mechatronicznych / K_W04

W2 / Zna zasady podstaw budowy instalacji energetycznych / K_W04

U1 / Potrafi zaprojektować prosty układ zasilania urządzenia mechatronicznego / K_U10;

U2 / Potrafi analizować instalacje elektroenergetyczne / K_U10;

U3 / Potrafi stosować zasady BHP pracując z układami zasilającymi i instalacjami elektroenergetycznymi / K_U27

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną

Egzamin z przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnej i ustnej;

warunkiem dopuszczenia zaliczenia jest zaliczenie ćwiczeń i laboratoriów.

Efekt W1 sprawdzany jest na kolokwium i egzaminie pisemnym.

Efekt W2 sprawdzany jest na kolokwium i na podstawie ćwiczeń audytoryjnych oraz pracy domowej.

Efekt U1 sprawdzany jest na ćwiczeniach rachunkowych, laboratoryjnych, oraz pracy projektowej.

Efekt U2 – sprawdzany jest na kolokwium i na podstawie ćwiczeń rachunkowych oraz pracy domowej;

Efekt U3 – sprawdzany jest na kolokwium i na podstawie ćwiczeń laboratoryjnych.