Wojskowa Akademia Techniczna - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Podstawy konstrukcji maszyn 2

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WMEMXCNI-19Z5-PKM
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Podstawy konstrukcji maszyn 2
Jednostka: Wydział Inżynierii Mechanicznej
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 4.50 LUB 3.50 LUB 5.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Forma studiów:

niestacjonarne

Rodzaj studiów:

I stopnia

Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy

Forma zajęć liczba godzin/rygor:

W 12/x, C 16/+, L 4/+, razem: 32 godz., 3,5 pkt ECTS

Przedmioty wprowadzające:

Grafika inżynierska

Mechanika techniczna

Maszynoznawstwo

Podstawy konstrukcji maszyn 1


Programy:

V semestr / Mechanika i budowa maszyn / wszystkie specjalności

Autor:

prof. dr hab. inż. Lucjan Śnieżek

Bilans ECTS:

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

Aktywność /obciążenie studenta w godz. (wg. arkusza Bilans ECTS)

1. Udział w wykładach /12

2. Udział w ćwiczeniach audytoryjnych / 16

3. Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych / 4

4. Udział w ćwiczeniach projektowych / 0

5. Udział w seminariach / 0

6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 19,2

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych / 48

8. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych / 12

9. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń projektowych / 0

10. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

11. Udział w konsultacjach / 4,8

12. Przygotowanie do egzaminu/ 12,8

13. Przygotowanie do zaliczenia / 0

14. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta:

130,8 godz. / 4,36 ECTS, przyjęto 3,5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+5+71+74): 38,8 godz./ 2,0 ECTS

Zajęcia powiązane z działaln. naukową (171÷10) 111,2 godz./ 2,5 ECTS


Skrócony opis:

Układy napędowe. Rodzaje i budowa przekładni mechanicznych. Obliczenia

wytrzymałościowe elementów przekładni. Obliczenia wałów i osi. Sprzęgła mechaniczne, przekładnie cięgnowe. Realizacja zadań projektowych z połączeń nierozłącznych i gwintowych.

Pełny opis:

Wykłady / metoda podawcza z wykorzystaniem środków audiowizualnych.

1. Przekładnie mechaniczne. / 2 godz.

Podział i klasyfikacja przekładni mechanicznych. Zadania i rodzaje przekładni zębatych. Rodzaje i budowa kół zębatych. Pojęcia związane z geometrią kół zębatych: walcowych z zębami prostymi i skośnymi oraz stożkowych.

2. Przekładnie zębate / 4 godz.

Wiadomości ogólne o wykonywaniu uzębień. Graniczna liczba zębów. Korekcja uzębienia i zazębienia. Pojęcia związane z kinematyką zazębienia. Obliczanie wytrzymałościowe przekładni walcowych, stożkowych i ślimakowych.

3. Wały i osie. / 2 godz.

Zasady projektowania i konstruowania wałów i osi. Obliczenia wytrzymałościowe i sprawdzające wałów maszynowych. Zasady kształtowania wałów maszynowych.

4. Sprzęgła mechaniczne. / 2 godz.

Podział charakterystyka sprzęgieł. Budowa i obliczenie sprzęgieł.

5. Przekładnie cięgnowe. / 2 godz.

Rodzaje i struktura przekładni cięgnowych. Zasady konstruowania i obliczenia przekładni cięgnowych. Obliczenia i dobór elementów przekładni cięgnowych

Ćwiczenia audytoryjne / praktyczna realizacja zadań projektowych: wykonywanie obliczeń, bieżąca analiza realizowanych zadań, korzystanie z kart katalogowych i norm przedmiotowych.

1. Wydanie i omówienie zadania konstrukcyjnego z połączeń nierozłącznych /2 godz.

Projektowanie połączeń nierozłącznych - węzeł spawany.

2. Wyznaczanie sił w prętach / 2 godz.

Obliczanie wytrzymałościowe i dobór kształtowników

3. Obliczanie wytrzymałościowe połączeń spawanych / 2 godz.

Kształtowanie blachy węzłowej. Szkic węzła spawanego.

4. Zaliczenie zadania konstrukcyjnego z połączeń spawanych / 2 godz.

5. Wydanie i omówienie zadania konstrukcyjnego z połączeń gwintowych / 2 godz.

Projekt urządzenia śrubowego.

6. Obliczanie wytrzymałościowe skojarzeń śruba-nakrętka / 2 godz.

Szkic wstępny urządzenia śrubowego

7. Kształtowanie układu napędowego urządzenia śrubowego / 2 godz.

8. Zaliczenie zadania konstrukcyjnego z urządzenia śrubowego. Zaliczenie

ćwiczeń / 2 godz.

Ćwiczenia laboratoryjne / praktyczna realizacja ćwiczeń laboratoryjnych, wykonanie sprawozdania.

1. Analiza odkształceń i przemieszczeń elementów modelowych wykonanych różnymi technikami wytwarzania (CNC, EDM, Rapid Prototyping) za pomocą systemu cyfrowej korelacji obrazu (DIC) / 2 godz.

2. Badanie zjawisk dynamicznych za pomocą optycznego systemu pomiarowego z użyciem szybkiej kamery FASTCAM SA4 / 2 godz.

Literatura:

Podstawowa:

autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania

1. Podstawy Konstrukcji Maszyn ti, t2, t3. Praca zbiorowa pod red. M. Dietricha. WNT, Warszawa 2000.

2. Antoni Skoć, Jacek Spałek, Podstawy konstrukcji maszyn Tom 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017

3. Antoni Skoć, Jacek Spałek, Sylwester Markusik, Podstawy konstrukcji maszyn Tom 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008

4. Antoni Skoć, Eugeniusz Switoński, Przekładnie zębate, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008

5. Wiesław Szafrański, Podstawy konstrukcji maszyn. Przekładnie zębate, Wojskowa Akademia Techniczna, 2004 (wyd. 2, 2007)

6. Wiesław Szatrański, Janusz Telega, Przykłady obliczeń i projektów przekładni zębatych (suplement do — W. Szafrański, Podstawy konstrukcji maszyn. Przekładnie zębate), Wojskowa Akademia Techniczna, 2005

7. Wiesław Chomczyk, Podstawy konstrukcji maszyn. Elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne WNT, 2007

8. Jerzy lwaszko, Podstawy konstrukcji maszyn. Połączenia i przekładnie zębate. Zbiór zadań. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2012

9. Stanisław Kocańda, Józef Szala, Podstawy obliczeń zmęczeniowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997

Uzupełniająca:

autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania

1. A. Krukowski, K. Szewczyk. Podstawy konstrukcji maszyn. Część 1: Połączenia nierozłączne (skrypt WAT)

2. A. Krukowski. PKM. Ćwiczenia cz. 1. Obliczanie i projektowanie połączeń (skrypt WAT)

3. A. Dziama, M. Michniewicz, A. Niedźwiedzi, Przekładnie zębate, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995

4. S. Kocańda, Zmęczeniowe pękanie metali, Wydawnictwa Naukowo-

5. Techniczne, 1985

6. S. Kocańda, A. Kocańda, Niskocyklowa wytrzymałość zmęczeniowa metali, PWN, 1989

7. Poradnik inżyniera mechanika (praca zbiorowa), t. 1-3, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne

8. Poradnik mechanika,

Efekty uczenia się:

• W1 / Ma zaawansowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów, teorii ruchu maszyn i napędów oraz w zakresie nauki o materiałach niezbędną do:

1) modelowania układów mechanicznych,

2) analizy wytrzymałościowej konstrukcji mechanizmów, maszyn i urządzeń / K_W05

• W2 / Posiada uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie projektowania, budowy, konstrukcji i zasad funkcjonowania części maszyn (w tym ich zastosowania w pojazdach i maszynach) / K_W06

• W3 / Zna i rozumie typowe technologie inżynierskie, ma orientację w obecnym stanie oraz najnowszych trendach rozwojowych budowy maszyn i urządzeń technicznych / K_W21

• U1 / Potrafi brać udział w debacie dotyczącej realizacji zadania inżynierskiego - przedstawiać i oceniać różne opinie i stanowiska oraz dyskutować o nich / K_U03

• U2 / Potrafi porównywać rozwiązania projektowe elementów i układów

mechanicznych ze względu na zadane kryteria użytkowe / K_U10

• U3 / Potrafi – przy identyfikacji i formułowaniu specyfikacji zadań inżynierskich oraz ich rozwiązywaniu, które obejmują projektowanie elementów, układów i systemów mechanicznych – dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne, w tym aspekty socjalne, zdrowotne, etyczne, środowiskowe, ekonomiczne i prawne / K_U15

• U4 / Potrafi korzystać z kart katalogowych, norm przedmiotowych i not

aplikacyjnych w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanych

urządzeń lub systemów mechanicznych / K_U20

• U5 / Potrafi zaprojektować – zgodnie z zadaną specyfikacją oraz wykonać proste urządzenia, obiekty, systemy lub zrealizować procesy w systemie mechanicznym używając odpowiednio dobranych metod, technik, narzędzi i materiałów, uwzględniając w tym trendy rozwojowe dyscypliny / K_U22

• K1 / Jest gotów do wypełniania zobowiązań społecznych, inspirowania

i organizowania działalności na rzecz środowiska społecznego, inicjowania

działania na rzecz interesu publicznego oraz myślenia i działania w sposób

przedsiębiorczy / K_K02

Metody i kryteria oceniania:

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu w formie pisemnej obejmującego zakres przedstawiony w opisie przedmiotu.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu z przedmiotu jest uzyskanie zaliczenia z zajęć laboratoryjnych oraz pozytywnej oceny z ćwiczeń określonej na podstawie ocen składowych z realizacji zadań konstrukcyjnych: węzła kratownicy i podnośnika śrubowego.

Osiągnięcie poszczególnych efektów kształcenia weryfikowane jest następująco:

• efekty z kategorii wiedzy weryfikowane są na pisemnym egzaminie,

• efekty z kategorii umiejętności weryfikowane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych i na podstawie oceny realizacji zadań projektowych,

• efekt z kategorii kompetencji społecznych weryfikowany jest w trakcie ćwiczeń audytoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WME ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty

kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia

na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty

kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty

kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Laboratorium, 4 godzin więcej informacji
Projekt, 16 godzin więcej informacji
Wykład, 12 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Zdzisław Bogdanowicz
Prowadzący grup: Zdzisław Bogdanowicz, Krzysztof Grzelak, Janusz Kluczyński, Ireneusz Szachogłuchowicz, Janusz Torzewski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Laboratorium - Zaliczenie ZAL/NZAL
Projekt - Zaliczenie na ocenę
Wykład - Egzamin
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.
ul. gen. Sylwestra Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa 46 tel: +48 261 839 000 https://www.wojsko-polskie.pl/wat/ kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.0.0-8 (2024-11-08)