Sterowanie numeryczne obrabiarek

stacjonarne

II stopnia

W / 12, C / 8, L / 10, P / -, S / -, Razem: 30

Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn / wymagania wstępne: klasyfikacja i właściwości materiałów konstrukcyjnych

Techniki wytwarzania / wymagania wstępne: znajomość podstawowych technik wytwarzania

dr inż. Tomasz DUREJKO, dr inż. Stanisław SULEJ

1. Udział w wykładach 12g

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów 12g

3. Udział w ćwiczeniach 8g

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 8g

5.Udział w laboratoriach 10g

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów 10 g

Sumaryczne obciążenie pracą studenta

Zajęcia z udziałem nauczycieli:1+3+4 30/68 ECTS 1

Zajęcia o charakterze praktycznym: 3+4+5+ 10 36//68 ECTS 1

Historia, rozwój i budowa nowoczesnych obrabiarek CNC, geometryczne i technologiczne podstawy obróbki CNC, podstawy użytkowania systemu MTS, programowanie dialogowe obróbki tokarskiej i frezarskiej, programowanie obróbki z wykorzystaniem cykli stałych (w tym skróconym opisem konturu)

1. Historia, rozwój i budowa nowoczesnych obrabiarek CNC – historyczny rozwój CNC, porównanie obrabiarek konwencjonalnych i wyposażonych w system sterowania CNC, cechy konstrukcyjne nowoczesnych obrabiarek CNC

2. Geometryczne i technologiczne podstawy obróbki CNC – układy współrzędnych w obrabiarkach CNC, określanie współrzędnych zarysu, punkty zerowe i referencyjne, budowa, korekcja i kompensacja narzędzi wykorzystywanych w obróbce CNC, systemy mocowania narzędzi, dobór parametrów technologicznych dla wybranego procesu obróbki CNC

3. Wprowadzenie do programowania NC, podstawy użytkowania systemu MTS – organizacja i przebieg pracy podczas ręcznego programowania NC, wykorzystanie automatycznych narzędzi systemu MTS do generowania kodu NC, podstawowe funkcje sterownicze

4. Dialogowe programowanie obróbki tokarskiej w systemie MTS – organizacja interfejsu programowania dialogowego obróbki tokarskiej, adresy obligatoryjne, opcjonalne i alternatywne

5. Dialogowe programowanie obróbki frezarskiej w systemie MTS - organizacja interfejsu programowania dialogowego obróbki frezarskiej, adresy obligatoryjne, opcjonalne i alternatywne

6. Programowanie obróbki ubytkowej z wykorzystaniem cykli stałych, generowanie kodu NC dla wybranej obrabiarki CNC – ułatwienia w programowaniu NC z wykorzystaniem złożonych cykli stałych, programowanie skróconym opisem konturu

podstawowa:

 Praca zbiorowa, Instrukcje użytkowe systemu programów MTS, MTS 2010,

 B. Stach, Podstawy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, WSiP Warszawa 1999,

 J. Honczarenko, Obrabiarki sterowane numerycznie, WNT Warszawa 2008.

uzupełniająca:

 G. Kazimierczak, Solid Edge17 Podstawy, Helion Gliwice 2005,

 Praca zbiorowa, Podstawy obróbki CNC, REA Warszawa 2002,

 Praca zbiorowa, Programowanie obrabiarek CNC frezowanie, REA Warszawa 2002,

 Praca zbiorowa, Programowanie obrabiarek CNC toczenie, REA Warszawa 2002.

Wiedza

W1 – Student/ka zna zaawansowane programy służące do modelowania bryłowego 3D oraz generowania kodów NC, ze szczególnym uwzględnieniem kodu w formacie ISO/ K_W04+,K_W06+++, K_W08++

W2- Student/ka posiada wiedzę na temat projektowania, oceny i optymalizacji procesu technologicznego z wykorzystaniem zaawansowanych narzędzi informatycznych CAM/ K_W04+,K_W06+++

W3 - Student/ka posiada podstawową wiedzę na temat stosowanych obecnie w kraju i na świecie narzędzi informatycznych typu CAM/ K_W10+++

Umiejętności

U1 - Student/ka potrafi biegle posługiwać się oprogramowaniem CAM/ K_U01+, K_U05++, K_U09++, K_U14+++

U2 - Student/ka potrafi przygotować do pracy oraz zaprogramować frezarkę i tokarkę NC w celu wykonania określonego detalu/ K_U02+, K_U04+, K_U19++, K_U24+++

Kompetencje społeczne

K1 - Student/ka ma świadomość jaką rolę pełni wspomaganie komputerowe w wytwarzaniu części maszyn, potrafi przekazać w sposób prosty i przystępny informacje związane z zastosowaniem systemów CAM w różnych gałęziach przemysłu, potrafi efektywnie współpracować z grupą szkoleniową realizującą określone zadania technologiczne/ K_K01+

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia

Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: pozytywna ocena z kolokwium obejmującego treść wykładów oraz pozytywne oceny z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych

Zaliczenie przedmiotu (semestr (V) wymaga uzyskania pozytywnych ocen z ćwiczeń audytoryjnych oraz zdania pisemnego sprawdzianu zawierającego pytania otwarte .

Osiągnięcie efektów W1, W2, W3,U1, U2, K1 i K2 weryfikowane jest podczas sprawdzianu końcowego, natomiast efekty W1, U1, U2 i K2 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń audytoryjnych.

ocena 2 – poniżej 50% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3 – 50 ÷ 60% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3,5 – 61 ÷ 70% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4 – 71 ÷ 80% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4,5 – 81 ÷ 90% poprawnych odpowiedzi;

ocena 5 – powyżej 91% poprawnych odpowiedzi.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy, jest wytrwały w pokonywaniu trudności oraz systematyczny w pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

Na końcową ocenę składają się oceny: uzyskana na sprawdzianie końcowym, z ćwiczeń audytoryjnych, oraz z zadania projektowego oraz zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki