Symulacja złożonych nieliniowych zagadnień mechaniki
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WMEMRCSM-32-SZNZM |
| Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Symulacja złożonych nieliniowych zagadnień mechaniki |
| Jednostka: | Wydział Inżynierii Mechanicznej |
| Grupy: | |
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Forma studiów: | stacjonarne |
| Rodzaj studiów: | II stopnia |
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
| Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 14/x ;C 6/z; L 20/+; P 16/+ |
| Przedmioty wprowadzające: | Metody numeryczne w analizie konstrukcji / metody jawne i niejawne, stabilność rozwiązania, metoda Newtona-Raphsona Podstawy teorii sprężystości i plastyczności / podstawy mechaniki ciał odkształcalnych, podstawy teorii sprężystości i plastyczności Kody komputerowe do analiz inżynierskich CAE / umiejętność stosowania wybranych systemów CAD/CAE |
| Programy: | Mechanika i Budowa Maszyn / Techniki Komputerowe w Inżynierii Mechanicznej |
| Autor: | dr inż. Andrzej Morka |
| Skrócony opis: |
Poprawne sformułowanie problemu. Budowa modelu fizycznego, matematycznego i numerycznego dla złożonego nieliniowego problemu mechaniki. Interpretacja wyników analizy numerycznej |
| Pełny opis: |
Metody numeryczne w aspekcie nieliniowej analizy zagadnień z zakresu statyki. Kryteria zbieżności. Przegląd metod. Zagadnienia dużych deformacji w ujęciu komputerowym. Modele konstytutywne materiałów w aspekcie opisu zagadnień dużych odkształceń. Studium przykładów. Metody analiz udokładniające rozwiązanie. Kryteria ich doboru. Przykłady analiz. Metody numeryczne do opisu zagadnienia interakcji pomiędzy ciałami. Sposoby opisu zjawiska w ujęciu MES. Metody udokładniające rozwiązanie. MES w zagadnieniach dynamiki. Metody rozwiązywania równań równowagi. Kryteria poprawności rozwiązania. Skalowanie kroku całkowania. Omówienie wybranych przykładów. Omówienie zasad pracy i realizacji analiz numerycznych – środowisko badań numerycznych LS-Dyna – LS-Prepost. Praca na komputerach zdalnych. Analiza dynamicznej interakcji pomiędzy dwoma ciałami. Badanie energochłonności wybranej struktury. Badanie dużych deformacji w aspekcie wpływu prędkości odkształcenia. Dobór odpowiednich modeli konstytutywnych. Badanie na wybranym przykładzie. Zapoznanie się z otrzymanym zadaniem projektowym. Omówienie warunków realizacji objętych projektem badań komputerowych. Przeprowadzenie wymaganych analiz i studiów komputerowych. Analiza wyników badań. Opracowanie raportu końcowego. |
| Literatura: |
podstawowa: M. Dacko i inni: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Warszawa, 1994 G. Rakowski, Z. Kacprzyk: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Warszawa, 2005 M. Kleiber, Metoda elementów skończonych w nieliniowej mechanice kontinuum, Warszawa, 1985 J.O. Hallquist, LS-Dyna. Theoretical manual, California Livermore Software Technology Corp.,1998 uzupełniająca: T. Belytschko , W.K. Liu, B. Moran, Nonlinear finite elements for continua and structures, Eng-land, 2000 |
| Efekty uczenia się: |
W1 Zna podstawy teoretyczne komputerowych złożonych zagadnień z zakresu nieliniowej mechaniki w aspekcie zagadnień wytrzymałości konstrukcji. U1 Potrafi przeprowadzić analizy numeryczne zagadnień dynamicznych w aspekcie kontaktu ciał, ich dynamicznej interakcji oraz energochłonności struktur. K1 Ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu opinii dotyczących osiągnięć mechaniki i budowy maszyn. |
| Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu. Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych, projektu przejściowego oraz pisemnego egzaminu z wiedzy teoretycznej |
| Praktyki zawodowe: |
Brak |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.
