Teoria informacji i walka informacyjna

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

realizowane formy zajęć: W-wykład, C - ćw. audytoryjne, L – ćw. laborat.,

P – ćw. projektowe, S – seminarium)

Rygor: x - egzamin, + zaliczenie na ocenę, z – zaliczenie ogólne

W 16/+ ; C 7/+; L/7; Razem: 30 (16 godzin wykładów zaliczenie na ocenę;

7 godzin ćwiczeń oraz 7 godzin laboratoriów, zaliczenie bez oceny) 3 pkt ECTS

Brak

semestr studiów / kierunek studiów / specjalność

IV semestr / bezpieczeństwo narodowe/ bezpieczeństwo informacyjne

Dr hab. inż. Gabriel Nowacki, prof. WAT

Aktywność / obciążenie studenta w godz. (wg. arkusza Bilans ECTS)

1. Udział w wykładach / 16

2. Udział w ćwiczeniach audytoryjnych / 7

3. Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych /7

4. Udział w seminariach / …..

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 6,8

6. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych / 14

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych /

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / …..

9. Realizacja projektu, praca semestralna / 12

10. Udział w konsultacjach / 4,5

11. Przygotowanie do egzaminu / ….

12. Przygotowanie do zaliczenia / 6

13. Udział w egzaminie / …

Sumaryczne obciążenie pracą studenta (1÷13):

73,3 godz. przyjęto 3 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+10): 34,5 godz./ 1 ECTS

Zajęcia o charakterze naukowym 2 ECTS

Podstawowe pojęcia teorii informacji oraz procesów wytwarzania, przekazywa-nia, analizowania, monitorowania i odbierania informacji. Zastosowanie teorii informacji w procesie kształtowania życia społecznego; elementy ilościowe i jakościowe, rola zmiennej losowej lub w układzie ciągu bitów; kryteria opty-malnego przesyłania zakodowanej wiadomości przez tzw. „zaszumiony kanał”. Walka informacyjna integralny element w domenie niszczeniu przeciwnika (no-osfera); przedmiot działania informacyjnego: monitorowanie, wykrywanie i po-znawanie metod, środków oraz narzędzi stosowanych oraz projektowanie form i metod oddziaływań.

Wykład / metoda informacyjna z wykorzystaniem multimedialnych środków dydaktycznych

Tematy kolejnych zajęć / liczba godzin / krótki opis treści zajęć

1. Terminologia, istota oraz aspekty informacji – pojęcie i istota informacji w różnych dyscyplinach naukowych, aspekty informacji (statystyczno-syntaktyczny, semantyczny, pragmatyczny) – 2g

2. Geneza i kategorie komunikacji: komunikacja interpersonalna, komunikacja grupowa, komunikacja instytucjonalna, komunikacja masowa – 2g

3. Teoria informacji Claude`a E. Shannona i innych autorów – teoria Nyquista i Hartley`a, teoria Shannona – 2g

4. Terminologia i istota walki informacyjnej –pojęcie, przestrzenie i metody walki informacyjnej, wojna informacyjna, wojna hybrydowa – 2g

5. Walka informacyjna według poglądów USA – terminologia i istota walki informacyjnej, struktury w siłach lądowych, w siłach powietrznych,

w MW – 2g

6. Polskie poglądy na walkę informacyjną – terminologia i istota walki informacyjnej, przestrzenie walki informacyjnej – 2g

7. Koncepcja komunikacji strategicznej – dyplomacja publiczna, cywilne i wojskowe informowanie opinii publicznej, operacje informacyjne oraz psychologiczne – 4g

Ćwiczenia /metody dydaktyczne

Ćwiczenia indywidualne w formie analiz przypadków oraz analiz dokumentów

Tematy kolejnych zajęć / liczba godzin / krótki opis treści zajęć

1. Terminologia, istota oraz aspekty informacji – 2g

- aspekt statystyczno-syntaktyczny informacji,

- aspekt semantyczny informacji,

- aspekt pragmatyczny informacji,

2. Kategorie komunikacji – 2g

- komunikacja interpersonalna,

- komunikacja grupowa,

- komunikacja instytucjonalna,

- komunikacja masowa.

3. Terminologia i istota walki informacyjnej – 2g

- pojęcie i istota walki informacyjnej,

- pojęcie i istota wojny informacyjnej,

- pojęcie i istota wojny hybrydowej,

- metody walki informacyjnej.

4. Teoria informacji Claude`a E. Shannona i innych autorów - 1g

- teoria Nyquista i Hartley`a i Shannona,

- podejście cybernetyczne N. Wienera oraz teoria M. Mazura.

Laboratorium/metody dydaktyczne – 7 g

Tematy kolejnych zajęć / liczba godzin / krótki opis treści zajęć

Indywidualne rozwiązywanie zadań problemowych i twórczych.

1. Walka informacyjna według poglądów USA – 2g

- terminologia i istota walki informacyjnej,

- struktury w siłach lądowych,

- struktury w siłach powietrznych,

- struktury w MW.

2. Polskie poglądy na walkę informacyjną – 2g

- terminologia i istota walki informacyjnej,

- przestrzeń osobowa,

- przestrzeń techniczna,

- struktury walki informacyjnej.

3. Koncepcja komunikacji strategicznej – 3g

- cel komunikacji strategicznej i dokumenty normatywne,

- dyplomacja publiczna,

- cywilne i wojskowe informowanie opinii publicznej,

- operacje informacyjne,

- operacje psychologiczne.

Podstawowa:

1. Aleksandrowicz Tomasz, Podstawy walki informacyjnej. Editions Spotkania, Warszawa, 2016.

2. Kawalerski Paweł, Zasady i metody socjotechniki walki informacyjnej [w:] J. Leśny (red.), J. Nyćkowiak (red.), Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce, Młodzi Naukowcy, Poznań 2018.

3. Mazur M., Jakościowa teoria informacji. WNT, Warszawa 1970.

4. Nowacki G., Moch N., Koncepcja komunikacji strategicznej - implikacje dla Polski. WAT, Warszawa 2019.

5. Nowacki G., Rola technologii informacyjno-telekomunikacyjnych w działaniach psychologicznych. Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy, nr 52 (4/2017).

6. Nowacki G., Walka informacyjna - próba kategoryzacji, AON, Warszawa 1999.

7. Nowacki G., Współczesne poglądy na prowadzenie walki informacyjnej: studium teoretyczne, AON, Warszawa 2001.

8. Nowacki G, Znaczenie informacji w obszarze bezpieczeństwa narodowego, Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy, nr 36, Uniwersytet Rzeszowski, 2013.

9. Shannon Claude E, Matematyczna teoria komunikacji, 1948.

10. Wiener Norbert, Cybernetyka, czyli sterowanie i komunikacja w zwierzęciu i maszynie, PWN, Warszawa 1971.

Uzupełniająca:

1. Denning Dorothy, Wojna informacyjna i bezpieczeństwo informacyjne, WNT, Warszawa 2002.

2. Goban-Klas Tomasz, Media i komunikowanie masowe, PWN, Warszawa 2017.

3. Hetmański Marek, Epistemologia informacji, Copernicus Center Press, Kraków 2013.

4. Konieczny Józef, Cybernetyka walki, PWN, Warszawa 1970.

5. Kossecki Józef, Cybernetyka społeczna, PWN, Warszawa 1980.

6. Akty prawne.

7. Strony internetowe.

Symbol i nr efektu modułu / efekt kształcenia / odniesienie do efektu kierunko-wego

W1 / ma podstawową wiedzę o charakterze nauk społecznych i humanistycznych, ich miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk; zna i rozumie fakty, zjawiska dotyczące bezpieczeństwa oraz metody i teorie umoż-liwiające wyjaśnianie zależności między tymi kategoriami / K_W06

U1 / potrafi identyfikować i interpretować zjawiska i procesy społeczne, w tym ich aspekty historyczne, filozoficzne, ekonomiczne, kulturowe, militarne, praw-ne, psychologiczne, techniczne, informacyjne, socjologiczne i etyczne doty-czące bezpieczeństwa narodowego K_U10

U2 / jest gotów do krytycznej oceny własnej wiedzy na temat bezpieczeństwa i nauk pokrewnych K_U12

K1 jest gotów do krytycznej oceny przekazywanych i odbieranych treści doty-czących bezpieczeństwa i dziedzin pokrewnych/ K_K01

Przedmiot zaliczany jest na ocenę.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń oraz laboratorium.

Ćwiczenia zaliczane są na ocenę na podstawie: udziału w ćwiczeniach, pozytywnych ocen z wystąpień oraz frekwencji na zajęciach.

Laboratorium zaliczane jest bez oceny, na podstawie udziału w laboratoriach oraz opracowanych materiałów.

O ocenie końcowej z przedmiotu decyduje: ocena z referatu semestralnego, zaliczenie z ćwiczeń i laboratorium oraz frekwencja na zajęciach.

Efekty W1 i U1 sprawdzane są w trakcie zaliczenia.

Efekty U1 i K1 sprawdzane są na wykładach i ćwiczeniach.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WLO ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.