Podstawy eksploatacji systemów

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 18/+, L 18/+; razem: 36

Matematyka: pożądana znajomość rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej, metod weryfikacji hipotez, podstaw procesów stochastycznych i elementów logiki, charakterystyki rozkładów zmiennych losowych;

Fizyka: pożądana znajomość podstaw elektromagnetyzmu, fizyki procesów starzeniowych i zużyciowych w obiektach mechanicznych, elektrycznych i elektronicznych;

Podstawy metrologii: pożądana znajomość właściwości przetworników pomiarowych, elementów teorii niepewności wyników pomiarów, organizacji procedur pomiarowych i interpretacji wyników pomiarów;

Przetwarzanie sygnałów: pożądana znajomość podstaw analizy widmowej, filtracji cyfrowej, konwersji analogowo-cyfrowej i cyfrowo-analogowej.

Semestr VI / Elektronika i Telekomunikacja / specjalność: wszystkie

dr hab. inż. Tadeusz Dąbrowski

1. Udział w wykładach / 18

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 8

3. Udział w ćw. laboratoryjnych / 18

4. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 8

5. Udział w konsultacjach / 2

6. Przygotowanie do testu zaliczeniowego / 4

7. Udział w zaliczeniu / 2

Sumaryczne obciążenie studenta: / 60 / 2 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczyciela: / 40 / 1,5 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: / 26 / 1 ECTS

W ramach przedmiotu omawiane są następujące zagadnienia:

Objaśnienie pojęć: eksploatacja, diagnostyka, niezawodność, bezpieczeństwo. System antropotechniczny. Zdatność i niezdatność obiektu. Trójwarstwowy model procesu eksploatacji. Procedury diagnostyczno-obsługowe. Wnioskowanie diagnostyczne. Zakłócenia w procesie eksploatacji. Wskaźniki i funkcje niezawodności użytkowej. Podstawowe struktury niezawodnościowe. Zwiększanie niezawodności. Szacowanie niezawodności eksploatacyjnej.

 Wykłady / metody dydaktyczne: werbalno-wizualna prezentacja treści programowych z wykorzystaniem narzędzi audiowizualnych; samodzielna praca studenta – utrwalanie i poszerzanie zasobów wiedzy przedmiotowej.

Tematy kolejnych zajęć:

1. Dyskusja pojęć: eksploatacja, diagnostyka, niezawodność, bezpieczeństwo. /2

2. System antropotechniczny. Pojęcia zdatności i niezdatności technicznej i funkcjonalnej. /2

3. Trójwarstwowy model procesu eksploatacji. Procesy destrukcyjne i układy przeciwdestrukcyjne. /2

4. Procedury diagnostyczno-obsługowe. Wnioskowanie diagnostyczne. /2

5. Zdatność i niezawodność obiektu w aspekcie zakłóceń. /2

6. Wskaźniki i funkcje niezawodności użytkowej. /2

7. Podstawowe struktury niezawodnościowe. /2

8. Aktywne zwiększanie niezawodności. /2

9. Szacowanie niezawodności eksploatacyjnej. /2

 Laboratoria / metody dydaktyczne: praktyczna realizacja badań oraz wnioskowania eksploatacyjnego; samodzielna praca studenta – utrwalanie i poszerzanie zasobów wiedzy przedmiotowej.

Tematy ćwiczeń:

1. Badanie wybranych procedur i strategii eksploatacyjnych / 2 godz.

2. Badanie właściwości układu przeciwdestrukcyjnego / 4 godz.

3. Wyznaczanie optymalizowanych procedur diagnostyczno-obsługowych / 4 godz.

4. Badanie wybranych struktur niezawodnościowych / 4 godz.

5. Badanie niezawodności diagnoz / 2 godz.

6. Zaliczenie / 2 godz.

podstawowa:

[1] Będkowski L. Dąbrowski T.: Podstawy eksploatacji. Cz.1. Podstawy diagnostyki technicznej, WAT 2000

[2] Będkowski L. Dąbrowski T.: Podstawy eksploatacji. Cz.2. Podstawy niezawodności eksploatacyjnej, WAT 2006

[3] Dąbrowski T., Paś J., i in.: Podstawy eksploatacji systemów. Laboratorium, WAT 2014

uzupełniająca:

[1] Polska Norma. Słownik terminologiczny elektryki. Niezawodność; jakość obsługi. PN-93/N-50191

[2] Polska Norma. Diagnostyka techniczna. Terminologia ogólna. PN-90/N-04002

[3] Polska Norma. Eksploatacja obiektów technicznych. Terminologia ogólna. PN-82/N-04001

[4] Charloy A.: Zakłócenia w urządzeniach elektronicznych, cz.1, 2, 3, 4, WNT, Warszawa 2000

[5] Dyduch J., Paś J., Rosiński A.: Podstawy eksploatacji transportowych systemów elektronicznych. Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2011.

[6] Oprac. zbior.: L. Hasse, J. Kołodziejski, Z. Karkowski, A. Konczakowska, L. Spiralski: Zakłócenia w aparaturze elektronicznej. Wyd. Radioelektrotechnik, Warszawa 1995.

PES_W01 – ma podstawową wiedzę w zakresie procesów eksploatacji obiektów technicznych i systemów antropotechnicznych w aspekcie relacji z procesami diagnozowania oraz procesami aktywnego kształtowania niezawodności / K_W18

PES_W02 – ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz uwarunkowań bezpiecznej eksploatacji urządzeń technicznych / K_W19

PES_W03 – ma podstawową wiedzę w zakresie tworzenia struktur obiektów i systemów o wymaganej niezawodności funkcjonalnej oraz świadomość wpływu relacji pomiędzy elementami systemu eksploatacji na efektywność, niezawodność i bezpieczeństwo realizacji zadań eksploatacyjnych / K_W21

PES_U01 – posiada umiejętność samodzielnego kształcenia się w celu podnoszenia kompetencji zawodowych / K_U06

PES_U02 – posiada umiejętność wykorzystania metod diagnozowania do analizy i oceny działania obiektów technicznych i systemów antropotechnicznych / K_U07

PES_U03 – potrafi tworzyć proste procedury testowania elementów i systemów technicznych oraz realizować wnioskowanie eksploatacyjne / K_U13

PES_U04 – potrafi rozwiązywać zadania inżynierskie z uwzględnieniem ich aspektów systemowych i pozatechnicznych, zwłaszcza środowiskowych / K_U19

PES_K01 – ma świadomość ważności pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżyniera-elektronika, w tym jej wpływ na środowisko, i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje / K_K02

PES_K02 – ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz deklaruje gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania / K_K04

Przedmiot kończy się zaliczeniem.

Przedmiot jest zaliczany na podstawie wyników pisemnego testu, obejmującego zagadnienia z całego programu przedmiotu, oraz z uwzględnieniem oceny wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych.

Warunkiem dopuszczenia do testu zaliczeniowego jest uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych. Na ocenę każdego ćwiczenia rzutuje ocena wiedzy z zakresu tematu ćwiczenia, ocena efektywności i samodzielności realizacji zadania laboratoryjnego oraz ocena wykonanego sprawozdania.

Warunkiem uzyskania zaliczenia przedmiotu jest: uzyskanie pozytywnej, uśrednionej oceny z ćwiczeń laboratoryjnych oraz uzyskanie pozytywnej oceny z testu.

Osiągnięcie poszczególnych efektów kształcenia weryfikowane jest następująco:

 efekty z kategorii wiedzy (W01, W02, W03) weryfikowane są w cząstkowym zakresie poprzez skuteczną realizację ćwiczeń laboratoryjnych, a w zakresie całościowym przez wynik testu,

 efekty z kategorii umiejętności (U01, U02, U03, U04) weryfikowane są przez skuteczną realizację technicznych elementów zadań laboratoryjnych oraz przez wyniki pracy własnej studenta,

 efekty z kategorii kompetencji społecznych (K01, K02) weryfikowane są przez pozytywną zespołową realizację ćwiczeń laboratoryjnych.