Technologie materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	WTCNXCSI-TMKiW2
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Technologie materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych
Jednostka:	Wydział Nowych Technologii i Chemii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Forma studiów:	stacjonarne
Rodzaj studiów:	I stopnia
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowy
Forma zajęć liczba godzin/rygor:	Semestr V: wykłady: 18 godzin / egzamin ćwiczenia: 12 godzin / zaliczenie na ocenę
Przedmioty wprowadzające:	Materiały konstrukcyjne i wielofunkcyjne - wymagania wstępne: ogólna charakterystyka materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych. Strukturalne uwarunkowania właściwości materiałów - wymagania wstępne: znajomość korelacji pomiędzy strukturą a właściwościami materiałów konstrukcyjnych i funkcjonalnych.
Autor:	dr inż. Zbigniew Zarański, docent WAT
Skrócony opis:	Podstawy obróbki ubytkowej: skrawaniem, ściernej i erozyjnej. Klasyfikacja, parametry technologiczne. Skrawalność materiałów. Materiały narzędziowe. Trendy rozwojowe w obróbce ubytkowej.
Pełny opis:	Obróbka ubytkowa. Wiadomości wstępne. Klasyfikacja. Ogólna charakterystyka i podstawowe pojęcia w obróbce skrawaniem, ściernej i erozyjnej. Obróbka skrawaniem. Fizyczne podstawy procesu skrawania. Mechanizm powstawania wióra. Ciepło skrawania. Siły skrawania. Parametry skrawania. Skrawalność materiałów. Narzędzia skrawające. Materiały narzędziowe. Geometria ostrza. Zużycie i trwałość ostrza. Sposoby obróbki skrawaniem. Toczenie. Struganie i dłutowanie. Wiercenie i powiercanie, rozwiercanie, pogłębianie. Przeciąganie i przepychanie. Sposoby obróbki skrawaniem. Frezowanie. Przecinanie. Obróbka kół zębatych i gwintów. Obróbka ścierna. Materiały ścierne i polerskie. Spoiwa. Narzędzia ścierne spojone i nasypowe. Szlifowanie ściernicowe i taśmowe. Gładzenie, dogładzanie oscylacyjne. Docieranie i polerowanie ścierne. Obróbka luźnymi ziarnami ściernymi. Obróbka erozyjna. Istota obróbki elektroerozyjnej, elektrochemicznej i strumieniowo – erozyjnej. Obróbka elektroerozyjna. Fizyka zjawisk w szczelinie roboczej. Generatory impulsów. Stosowane ciecze. Obróbka elektroerozyjna kształtowa i przecinanie elektroerozyjne. Ogólna charakterystyka obróbki elektrochemicznej i strumieniowo - erozyjnej. Trendy rozwojowe w obróbce ubytkowej. Praca kontrolna.
Literatura:	Podstawowa: 1. W. Olszak, Obróbka skrawaniem, WNT, W-wa 2008 2. P. Cichosz, Narzędzia skrawające, WNT, W-wa 2006 3. H. Żebrowski (red.), Techniki wytwarzania. Obróbka wiórowa, ścierna, erozyjna, Oficyna Wyd. Pol. Wrocławskiej, 2004 4. M. Feld, Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT, W-wa 2009 Uzupełniająca: 1. L. Jaworska, Diament. Otrzymywanie i zastosowanie w obróbce skrawaniem, WNT, W-wa 2007 2. W. Przybylski, M. Deja, Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn, WNT, W-wa 2007
Efekty uczenia się:	W1 Zna podstawowe metody wytwarzania i przetwarzania materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych. Jest zapoznany z etapami procesów obróbki ubytkowej. W2 Zna zasady projektowania procesów technologicznych oraz doboru technik wytwarzania i parametrow tych procesów na etapie wytwarzania typowych części maszyn. W3 Ma wiedzę w zakresie ekonomicznych i ekologicznych aspektów produkcji. U1 Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne. U2 Potrafi dokonać doboru metody wytwarzania i parametrów procesu. K1 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. K2 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy.
Metody i kryteria oceniania:	Przedmiot kończy się egzaminem. Warunkiem koniecznym uzyskania oceny pozytywnej z przedmiotu jest wykazanie się wiedzą oraz umiejętnościami wymienionymi w efektach kształcenia: Efekty W1, W2, oraz W3 sprawdzane są na kolokwium Efekty U1, U2 oraz K1, K2 sprawdzane są podczas ćwiczeń audytoryjnych

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.