Grafika inżynierska

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

Wykłady - 16/Zaliczenie Ćwiczenia - 30/Zaliczenie

- Matematyka: geometria elementarna

semestr studiów I

kierunek: inżynieria materiałowa

specjalność: materiały funkcjonalne i materiały konstrukcyjne

dr inż. Stanisław Sulej

ECTS 3 (udział NA 1; praca własna studenta 2)

Podstawowe sposoby przedstawienia figur przestrzennych i brył na płaszczyźnie przy wykorzystaniu rzutów Mongea. Zapis elementów konstrukcji technicznych maszynowych i ich złożenia oraz schematów oraz właściwe ich odczytanie . Wykonywanie przy użyciu programu CAD Solid Edge : modeli 3D części na podstawie wykonanego szkicu, projektu bryłowego; modeli 2D przez wykorzystanie wcześniejszego zapisu 3D.

1. Metody odwzorowań i restytucji elementów przestrzeni.

2. Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni – wielościany.

3. Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni – powierzchnie obrotowe.

4. Przenikanie powierzchni.

5. Znormalizowane elementy rysunku technicznego.

6. Wymiarowanie elementów konstrukcyjnych, oznaczanie cech powierzchni.

7. Rysunki złożeniowe i schematy konstrukcji.

8. Rysunki typowych części maszyn.

Tematyka zajęć audytoryjnych:

1. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Szczególne położenia prostych, płaszczyzn. Przynależność elementów. Elementy wspólne (2 godz.).

2. Rzuty wielościanów na dwie i więcej rzutni (2 godz.).

3. Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni – powierzchnie obrotowe (2 godz.).

4. Przenikanie powierzchni wielościanów, powierzchni obrotowych (2 godz.).

5. Szkicowanie i wymiarowanie wybranych części maszyn (6 godz.).

6. Modelowanie na podstawie wykonanego szkicu (2D, 3D) w programie CAD – Solid Edge wybranych części maszyn (8 godz.).

7. Modelowanie i wykonanie rysunków typowych części maszyn : wałek, tuleja, tarcza, koło zębate, korpus z wykorzystaniem programu CAD – Solid Edge (8 godz.).

1. A. Bieliński, Geometria wykreślna, skrypt WAT, Warszawa, 2002.

2. A. Bieliński, Geometria wykreślna, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2005.

3. W. Mierzejewski, Geometria wykreślna – Rzuty Mongea, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2011.

4. T. Dobrzański, Rysunek techniczny maszynowy , WNT, Warszawa, 2004.

5. G. Kaźmierczak, Solid Edge 17 Podstawy, Helion , Gliwice , 2005.

6. I. Rydzanicz , Zapis Konstrukcji – Podstawy, Oficyna wydawnicza PWr, Wrocław, 2000.

7. J. Bis, R. Markiewicz, Komputerowe wspomaganie projektowania CAD – Podstawy, REA, Warszawa, 2007.

W1 Zna metody odwzorowań i restytucji elementów przestrzeni opartych na rzutowaniu Monge’a. K_W10

W2 Zna zasady i normy pozwalające na prawidłowe wykonanie rysunków technicznych części maszyn i złożeń. K_ W10

W3 Ma podstawową wiedzę pozwalającą na zapisywanie i odczytywanie schematów złożonych układów technicznych. K_ W11

U1 Umie modelować części na podstawie istniejącego rysunku technicznego lub na podstawie otrzymanego do zwymiarowania elementu. K_U12

U2 Potrafi przygotować prezentację ustną dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu grafiki inżynierskiej. K_U05

K1 Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się a także potrafi inspirować innych. K_K01

Przedmiot kończy się zaliczeniem pisemnym.

Ćwiczenia audytoryjne – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej ocen ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania i oddania zadań otrzymanych w ich trakcie.

Zaliczenie przedmiotu wymaga uzyskania pozytywnych ocen z ćwiczeń audytoryjnych oraz zdania pisemnego sprawdzianu zawierającego pytania otwarte.

Osiągnięcie efektów W1, W2, W3, U2, K1 weryfikowane jest podczas sprawdzianu końcowego, natomiast efekty W1,W2, U1, U2 i K1 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń audytoryjnych.

ocena 2 – poniżej 50% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3 – 50 ÷ 60% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3,5 – 61 ÷ 70% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4 – 71 ÷ 80% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4,5 – 81 ÷ 90% poprawnych odpowiedzi;

ocena 5 – powyżej 91% poprawnych odpowiedzi.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy, jest wytrwały w pokonywaniu trudności oraz systematyczny w pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

Na końcową ocenę składają się oceny uzyskane na sprawdzianie końcowym, ocena z ćwiczeń audytoryjnych oraz zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki.

brak