Zaawansowane metody metalurgii proszków
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WTCNTCSM-ZMMP |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Zaawansowane metody metalurgii proszków |
Jednostka: | Wydział Nowych Technologii i Chemii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | II stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | Semestr II W-22 L-24 |
Przedmioty wprowadzające: | Ukończone studia I stopnia na kierunku inżynieria materiałowa lub pokrewnym (praktyczna zna-jomość relacji: technologia – struktura – właściwości materiałów inżynierskich, wraz ze znajomością technik badawczych stosowanych w inżynierii materiałowej), Dobór materiałów inżynierskich: znajomość klasyfikacji, struktury i właściwości materiałów kon-strukcyjnych, Strukturalne uwarunkowania właściwości materiałów 2: znajomość rzeczywistej budowy materia-łów konstrukcyjnych oraz zjawisk transportu masy w tworzywach metalicznych, Analiza struktury wspomagana komputerowo: znajomość metodyk badawczych opisujących struktury materiałów konstrukcyjnych. |
Programy: | Kierunek studiów: Inżynieria Materiałowa Specjalność: Nowe materiały i technologie |
Autor: | dr inż. Stanisław Jóźwiak |
Skrócony opis: |
Zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami procesu spiekania oraz nauczenie sposobów kształtowania struktury i właściwości spieków. |
Pełny opis: |
1. W-2 godz. Rys historyczny metalurgii proszków, Makroskopowy i mikroskopowy opis technologii spiekania. 2. W-2 godz. Otrzymywanie i obróbka proszków metali. Uzyskiwanie struktury amorficznej i krystalicznej. Możliwości wykorzystania włókien i wiskerów w technologii spiekania. 3. W-2 godz. Formowanie kształtek do spiekania. Teoretyczne podstawy procesów konsolidacji proszków i włókien. Praktyczne aspekty zagęszczania wsadu. 4. W-4 godz. Teoretyczne podstawy procesu spiekania. Dyfuzyjne mechanizmy transportu masy. Kinetyka spiekania układów jedno i wielofazowych. Spiekanie z udziałem fazy ciekłej 5. W-2 godz. Technologia spiekania. Wpływ morfologii proszków. Atmosfery spiekania. Piece i sposoby nagrzewania stosowane w metalurgii proszków. 6. W-2 godz. Kształtowanie struktury i właściwości spieków porowatych. 7. W-4 godz. Wyroby spiekane i ich właściwości. Spieki na osnowie żelaza i metali nieżelaznych. Spiekane materiały narzędziowe, Spieki o szczególnych właściwościach fizycznych. Łożyska spiekane, filtry, materiały magnetyczne. 8. W-2 godz. Zagadnienia modelowania odkształcenia spieków. Procesy kształtowania spieków na drodze obróbki plastycznej. Kucie, wyciskanie jako metody przeróbki plastycznej tworzyw otrzymanych metalurgią proszków. 9. W-2 godz. Specyfika badań spieków i tworzyw porowatych. 10. L-4 godz. Specyfika preparatyki metalograficznej proszków, wyprasek oraz wyrobów uzyskanych technologią spiekania. 11. L-4 godz. Ocena parametrów strukturalno-morfologicznych i właściwości technologicznych proszków wykorzystywanych w metalurgii proszków. 12. L-4 godz. Wpływ morfologii cząstek proszku oraz metody dogęszczania na strukturę wypraski. 13. L-4 godz. Analiza temperatury i czasu spiekania na jakość metalurgiczną spieku. 14. L-4 godz. Wytwarzanie spieków porowatych. 15. L-4 godz. Ocena właściwości użytkowych spieków litych oraz materiałów porowatych otrzymanych za pomocą metalurgii proszków. |
Literatura: |
J. Lis, R. Pampuch, „Spiekanie”, Wydawnictwo AGH, Kraków 2000, A. Cyunczyk, „Podstawy inżynierii spieków metalowych”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rze-szowskiej, Rzeszów 2000, S. Szczepanik, „Przeróbka plastyczna materiałów spiekanych z proszków i kompozytów”, Wydawnictwo AGH, Kraków 2003. M.F. Ashby, D.R.H. Jones, Materiały inżynierskie. T. 1 i 2, 1996, WNT Warszawa. L.A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, WNT Warszawa 2006. K. Przybyłowicz, J. Przybyłowicz, Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach, WNT War-szawa 2004. |
Efekty uczenia się: |
W1 Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii, komputeryzacji inżynierii materiałowej i innych obszarów stanowiącą bazę dla formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu inżynierii materiałowej.. W2 Posiada ugruntowaną wiedzę w zakresie budowy materiałów, mechanizmów przemian fazowych w materiałach, roli dyfuzji w kształtowaniu struktury, zachowaniu stabilności termodynamicznej w procesie degradacji cech materiałów. Jest zapoznany z przedziałami zmienności właściwości typowych materiałów konstrukcyjnych i wybranych materiałów funkcjonalnych. W3 Ma wiedzę w zakresie doboru materiałów inżynierskich konstrukcyjnych oraz funkcjonalnych do zastosowań inżynierskich. Zna podstawy projektowania struktury materiałów inżynierskich z uwzględnieniem wymaganych właściwości fizyko-chemicznych i eksploatacyjnych. W4 Zna podstawy budowy materiałów, pojęcie struktury materiałów, mechanizmy przemian fazowych w materiałach, relacje pomiędzy parametrami podstawowych procesów technologicznych i strukturą materiałów oraz pomiędzy strukturą i ich właściwościami. W5 Zna systematykę podziału i podstawowe rodzaje materiałów oraz tendencje w zakresie stosowania i perspektyw rozwoju materiałów. W6 Ma wiedzę na temat trendów rozwojowych w zakresie nauk technicznych, zwłaszcza dotyczących rozwoju materiałów i technologii materiałowych oraz na temat postępu w dyscyplinach nauki i techniki, będących odbiorcą innowacji materiałowo-technologicznych. U1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie inżynierii materiałowej ; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. U2 Potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie inżynierii materiałowej. U3 Potrafi przygotować opracowanie naukowe w języku polskim i krótkie doniesienie naukowe w języku obcym uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla inżynierii materiałowej, przedstawiające wyniki własnych badań naukowych. U4 Potrafi przygotować i przedstawić w językach polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu inżynierii materiałowej U5 Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia K1 Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy K2 Ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej K3 Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia. Warunkiem koniecznym do uzyskania zaliczenia jest pozytywna ocena z ćwiczeń laboratoryjnych oraz potwierdzona znajomość efektów kształcenia (szczególnie W1-4, U1-4, K1) oceniana na podstawie aktywności na zajęciach i sprawdzianu pisemnego. Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia ćwiczeń: obecność na zajęciach, przygotowanie merytoryczne, wykonanie i rozliczenie wszystkich sprawozdań z realizacji zadań. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.