Materiały kompozytowe 2

stacjonarne

II stopnia

wybieralny

Wykład 18 godzin / zaliczenie

Laboratorium 12 godzin / zaliczenie

Ukończone studia I stopnia na kierunku inżynieria materiałowa lub pokrewnym (praktyczna znajomość relacji: technologia – struktura – właściwości materiałów inżynierskich)

dr inż. Zbigniew Zarański, doc. WAT,

dr inż. Tomasz Durejko

Podstawowe zagadnienia związane z materiałami kompozytowymi wzmacnianymi cząstkami, dyspersyjnie i włóknami.

Zasady wzmacniania materiałów kompozytowych. Zjawiska powierzchniowe i granica rozdziału w materiałach kompozytowych.

Podstawy mechaniki materiałów kompozytowych.

Właściwości i otrzymywanie włókien oraz cząstek wzmacniających.

Zaawansowane techniki wytwarzania półfabrykatów i gotowych wyrobów z materiałów kompozytowych wzmacnianych włóknami, cząstkami i dyspersyjnie.

Metody badań materiałów kompozytowych. Kierunki rozwoju oraz perspektywiczne zastosowania materiałów kompozytowych. Nanokompozyty. Kompozyty hybrydowe.

podstawowa:

1. A. Boczkowska i in., Kompozyty, WPW Warszawa, 2003,

2. Z. Konopka, Metalowe kompozyty odlewane, WPCz Częstochowa, 2011,

3. J. Nowacki, Spiekane metale i kompozyty z osnową metaliczną, WNT Warszawa, 2005.

4. I. Hyla, J. Śleziona, Kompozyty: elementy mechaniki i projektowania, WPŚ Gliwice,2004.

uzupełniająca:

1. L.A. Dobrzański, Zasady doboru materiałów inżynierskich z kartami charakterystyk, WPŚ Gliwice, 2001,

2. W. Królikowski, Polimerowe kompozyty konstrukcyjne, PWN, 2012,

3. J. Sobczak, Kompozyty metalowe, IO i ITS Kraków-Warszawa, 2001.

W1. Zna zasady wzmacniania, strukturę i właściwości konstrukcyjnych i funkcjonalnych materiałów kompozytowych, w tym nanokompozytów i kompozytów hybrydowych.

W2. Ma podstawową wiedzę w zakresie mechaniki materiałów kompozytowych, zaawansowanych technik wytwarzania półfabrykatów i gotowych wyrobów z materiałów kompozytowych.

W3. Zna tendencje rozwojowe oraz rolę materiałów kompozytowych we współczesnej technice i ich główne obszary zastosowania.

U1. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne i eksperymentalne.

U2. Potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie inżynierii materiałowej.

U3. Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia.

K1. Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy.

K2. Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia.

Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: pozytywne oceny kolokwium obejmującego treść wykładów oraz pozytywne oceny ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych

- efekty W1, W2, W3 sprawdzane są w sposób pisemny na kolokwium podczas wykładu oraz ustny na ćwiczeniach laboratoryjnych

- efekty U1, U2, U3 sprawdzane są w sposób pisemny (ustny) na ćwiczeniach laboratoryjnych

- efekt K1 sprawdzany jest poprzez ocenę poprawności i sprawności realizacji pomiarów/obliczeń wykonywanych w ramach ćwiczeń laboratoryjnych

- efekt K2 sprawdzany jest na podstawie pisemnego sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych