Materiały kompozytowe
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WTCNKCSI-MK |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Materiały kompozytowe |
Jednostka: | Wydział Nowych Technologii i Chemii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | wykłady, 18 godzin, zaliczenie na ocenę laboratoria, 12 godzin, zaliczenie na ocenę |
Przedmioty wprowadzające: | Metody badania struktury materiałów Wymagania wstępne: znajomość podstawowych metodyk badawczych struktury materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych, w tym kompozytów, Materiały konstrukcyjne i wielofunkcyjne Wymagania wstępne: znajomość podstaw teorii budowy materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych, Technologie materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych Wymagania wstępne: znajomość podstawowych technologii wykorzystywanych w obszarze materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych. |
Autor: | dr inż. Zbigniew Zarański, docent WAT dr inż. Tomasz Durejko |
Skrócony opis: |
Kompozyty konstrukcyjne i funkcjonalne. Charakterystyka materiałów osnowy i wzmocnienia w kompozytach konstrukcyjnych i funkcjonalnych. Kompozyty odlewane. Kompozyty spiekane. Kompozyty polimerowe. Projektowanie materiałów kompozytowych o osnowie metalicz-nej, ceramicznej i polimerowej. |
Pełny opis: |
Kompozyty konstrukcyjne i funkcjonalne - wiadomości ogólne, definicja, podstawowe pojęcia, klasyfikacja. Mechanizmy umocnienia w kompozytach wzmacnianych dyspersyjnie, cząstkami i włóknami. Charakterystyka materiałów osnowy i wzmocnienia w kompozytach konstrukcyjnych i funkcjonalnych. Kompozyty odlewane – zjawiska powierzchniowe, krystalizacja, teoria mieszania, charakterystyka wybranych technik wytwarzania, struktura, podstawowe właściwości fizyko-mechaniczne i zastosowanie. Kompozyty spiekane - charakterystyka metod wytwarzania i podstawowe grupy kompozytów otrzymywanych technikami metalurgii proszków. Kompozyty polimerowe - klasyfikacja, metody wytwarzania, podstawowe właściwości użytkowe, zastosowanie. Projektowanie materiałów kompozytowych o osnowie metalicznej, ceramicznej i polimerowej – dobór rodzaju materiału osnowy oraz wielkości, kształtu i udziału fazy wzmacniającej a także technologii wytwarzania. |
Literatura: |
podstawowa: 1. A. Boczkowska i in., Kompozyty, WPW Warszawa, 2000, 2. Z. Konopka, Metalowe kompozyty odlewane, WPCz Częstochowa, 2011, 3. J. Nowacki, Spiekane metale i kompozyty z osnową metaliczną, WNT Warszawa, 2005. uzupełniająca: 1. M.F. Ashby, Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, WNT Warszawa, 1998, 2. K. Konsztowicz, Kompozyty wzmacniane włóknami. Podstawy technologii, AGH Kraków 1986, 3. J. Śleziona, Podstawy technologii kompozytów, WPŚ Gliwice, 1998, 4. J. Sobczak, Kompozyty metalowe, IO i ITS Kraków-Warszawa, 2001. |
Efekty uczenia się: |
W1 Zna teorię budowy, mechanizmy umocnienia, strukturę i rodzaje konstrukcyjnych, narzędziowych i funkcjonalnych materiałów kompozytowych o osnowie polimerowej i metalicznej K_W12, K_W16, K_W19 W2 Posiada wiedzę na temat klasycznych i zaawansowanych technologii wytwarzania materiałów kompozytowych. K_W12, K_W19 W3 Zna tendencje rozwojowe oraz rolę materiałów kompozytowych we współczesnej technice i ich główne obszary aplikacji. K_W17, K_W25 U1 Potrafi dokonać teoretycznej oceny podstawowych właściwości konstrukcyjnych, użytkowych i funkcjonalnych oraz przeprowadzić procedurę doboru materiału kompozytowego do planowanej aplikacji. T_U09 U2 Potrafi wyznaczyć podstawowe parametry materiałowe, konstruk-cyjne, użytkowe i funkcjonalne kompozytów wykorzystując w tym celu odpowiednie metodyki badawcze i pomiarowe. T_U08 U3 Ma umiejętność samokształcenia się. K_U05 K1 Potrafi pracować i współdziałać w grupie. K_K03 K2 Ma świadomość dynamicznego rozwoju materiałów kompozytowych i ich wpływu na jakość życia. K_K02 |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: pozytywne oceny z dwóch kolokwiów obejmujących treść wykładów oraz pozytywne oceny ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych Efekty W1, W2, W3 sprawdzane są w sposób pisemny na kolokwiach podczas wykładu oraz ustny na ćwiczeniach laboratoryjnych. Efekty U1, U2, U3 sprawdzane są w sposób pisemny (ustny) na ćwiczeniach laboratoryjnych. Efekt K1 sprawdzany jest poprzez ocenę poprawności i sprawności realizacji pomiarów/obliczeń wykonywanych w ramach ćwiczeń laboratoryjnych. Efekt K2 sprawdzany jest na podstawie pisemnego sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.