Wykorzystanie laserów w inżynierii materiałowej

stacjonarne

I stopnia

wybieralny

wykłady / 6 godz. / zaliczenie na ocenę

ćwiczenia / 12 godz. / zaliczenie na ocenę

laboratoria / 12 godz. / zaliczenie na ocenę

brak

kierunek studiów: inżynieria materiałowa

dr inż. Tomasz Durejko

Udział w wykładach 6 godz.

Udział w laboratoriach 12 godz.

Udział w ćwiczeniach 12 godz.

Samodzielne studiowanie tematyki wykładów 12 godz.

Samodzielne przygotowanie do laboratoriów 18 godz.

Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń 18 godz.

Przygotowanie do zaliczenia 2 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 80 godz.; 3,0 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 30 godz.; 1,0 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową: 52 godz.; 2,0 ECTS

Wykłady obejmują genezę i rozwój laserów łącznie z omówieniem zasady ich działania i wykorzystania w inżynierii materiałowej. Ćwiczenia laboratoryjne i audytoryjne polegają na praktycznym wykorzystaniu wiadomości przekazanych podczas wykładów do zrealizowania i oceny efektów procesów, obróbki cieplnej i modyfikacji warstwy powierzchniowej metalicznych materiałów inżynierskich, ich spajania oraz wytwarzania (druk 3D) z wykorzystaniem wiązki laserowej.

Wykłady:

1. Zasada działania, budowa i historia rozwoju laserów wykorzystywanych w inżynierii materiałowej – 2 godz.

2. Obróbka cieplna i modyfikacja warstwy wierzchniej elementów części maszyn z wykorzystaniem wiązki laserowej – 2 godz.

3. Spawanie i cięcie laserowe, wykorzystanie laserów w druku 3D – 2 godz.

Laboratoria:

1. Wpływ promieniowania laserowego i przygotowania warstwy wierzchniej na strukturę metalicznych materiałów inżynierskich – 4 godz.

2. Modyfikacja warstwy powierzchniowej wybranych materiałów konstrukcyjnych z wykorzystaniem wiązki laserowej - 4 godz.

3. Wytwarzanie i ocena jakości punktowych i ciągłych złącz spawanych otrzymanych techniką laserową - 4 godz.

Ćwiczenia:

1. Analiza wpływu szybkości chłodzenia na strukturę i właściwości warstwy wierzchniej wybranych materiałów inżynierskich – 4 godz.

2. Dobór parametrów procesu spawania laserowego – 4 godz.

3. Wyznaczenie okna procesowego dla druku 3D dla wybranej grupy materiałów inżynierskich – 4 godz.

Podstawowa:

1. J. Kusiński, Lasery i ich zastosowanie w inżynierii materiałowej, WNT „Akapit”, Kraków, 2000.

2. R. Jóźwicki, Technika laserowa i jej zastosowania, OWPW, Warszawa 2009.

3. T. Burakowski, T. Wierzchoń, Inżynieria powierzchni metali, WNT, Warszawa 1995.

Uzupełniająca:

1. B. Major, Ablacja i osadzanie laserem impulsowym, WNT „Akapit”, Kraków 2002.

2. F. Kaczmarek, Podstawy działania laserów, WNT, Warszawa 1983.

3. R. Domański, Promieniowanie laserowe-oddziaływanie na ciała stałe, WNT, Warszawa 1990.

Symbol / Efekty uczenia się / Odniesienie do efektów kierunku

W1 / Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną oraz zna podstawy fizyczne działania laserów / K_W09

W2 / Ma wiedzę w zakresie projektowania oraz doboru parametrów procesów kształtowania i przetwarzania wyrobów za pomocą technologii laserowych / K_W19

U1 / Potrafi interpretować uzyskane informacje, wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie bazując na wiedzy ogólnoinżynierskiej i w szczególności wiedzy z zakresu inżynierii materiałowej / K_U03

U2 / Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty oraz interpretować uzyskane wyniki pomiarów / K_U07

K1 / Potrafi planować i kierować wykonaniem zadania / K_K04

K2 / Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć w zakresie inżynierii materiałowej związanej z wykorzystaniem laserów / K_K07

Laboratorium – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej oceny ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania ćwiczenia i oddania pisemnego sprawozdania z ćwiczenia.

Ćwiczenia - zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej ocen ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania ćwiczenia i oddania pisemnego sprawozdania z ćwiczenia.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen z ćwiczeń laboratoryjnych i audytoryjnych oraz z kolokwium zawierającego pytania otwarte.

Wszystkie sprawdziany i kolokwia są oceniane wg następujących zasad:

ocena 2 – poniżej 50%, ocena 3 – 50 ÷ 60%, ocena 3,5 – 61 ÷ 70%, ocena 4 – 71 ÷ 80%, ocena 4,5 – 81 ÷ 90%, ocena 5 – powyżej 91% poprawnych odpowiedzi.

Osiągnięcie efektów W1, W2 weryfikowane jest podczas kolokwium z wykładów oraz sprawdzianów i udzielania odpowiedzi na pytania w czasie ćwiczeń.

Osiągnięcie efektów W3, U1, U2 oraz K1 i K2 sprawdzane jest w trakcie ćwiczeń, na podstawie realizacji powierzonych zadań oraz w wyniku oceny wykonanych sprawozdań.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami uczenia

w stopniu bardzo dobrym, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami uczenia w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami uczenia w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

Na końcową ocenę składają się: ocena z kolokwium, oceny z ćwiczeń oraz zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki.

brak