Stopy metali nieżelaznych

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

wykłady - 30 godzin/egzamin

laboratoria - 16 godzin/zaliczenie na ocenę

Strukturalne uwarunkowania właściwości materiałów,

Materiały konstrukcyjne i wielofunkcyjne

kierunek: Inżynieria Materiałowa

dr hab. inż Stanisław Jóźwiak

Lp. Aktywność Obciążenie w godz.

1. Udział w wykładach 30

2. Udział w laboratoriach 16

3. Udział w ćwiczeniach

4. Udział w seminariach

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów 40

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów 24

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium

9. Realizacja projektu

10. Udział w konsultacjach 24

11. Przygotowanie do egzaminu 10

12. Przygotowanie do zaliczenia

13. Udział w egzaminie 2

godz. ECTS

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 146 5,0

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1+2+3+4+9+10+13 72 3,0

Zajęcia powiązane z działalnością naukową 80 3,0

Podział i kryteria doboru konstrukcyjnych stopów metali nieżelaznych. Znajomość budowy strukturalnej, właściwości i zastosowania stopów odlewniczych i do przeróbki plastycznej wykorzystywanych we współczesnej technice. Wpływ składu chemicznego na budowę fazową. Możliwości zmian strukturalnych na drodze obróbki cieplnej i plastycznej.

Wykłady:

1. Podział i kryteria doboru stopów metali nieżelaznych. Stopy odlewnicze i do przeróbki plastycznej. Metody umacniania. Rodzaje faz w stopach metali nieżelaznych – 2 godz.

2. Aluminium - właściwości i zastosowanie. Odlewnicze stopy aluminium z krzemem – modyfikacja siluminów eutektycznych i nadeutektycznych. Wieloskładnikowe stopy odlewnicze. Stopy do przeróbki plastycznej umacniane zgniotem. Durale i ich obróbka cieplna. Stopy aluminium z litem – 4 godz.

3. Miedź jej własności i zastosowanie. Stopy miedzi i ich podział. Mosiądze. Mosiądze specjalne. Korozja mosiądzów. Brązy cynowe - rodzaje segregacji i homogenizacja. Brązy aluminiowe i ich obróbka cieplna. Brązy ołowiowe. Brązy krzemowe, berylowe i manganowe – 4 godz.

4. Stopy miedzi z niklem. Stopy łożyskowe na osnowie cyny ołowiu i miedzi – 2 godz.

5. Tytan i jego stopy. Budowa fazowa stopów tytanu. Równowagowe i nierównowagowe przemiany fazowe. Zjawiska wydzieleniowe – 4 godz.

6. Kolokwium – 1 godz.

7. Magnez niestopowy i techniczne stopy magnezu. Modyfikacja i obróbka cieplna stopów magnezu. Nadplastyczność stopów magnezu – 4 godz.

8. Nadstopy żarowytrzymałe – 2 godz.

9. Konstrukcyjne stopy na osnowie faz międzymetalicznych – 2 godz.

10. Stopy o wysokiej entropii – 4 godz.

11. Kolokwium – 1 godz.

Ćwiczenia laboratoryjne:

1. Struktura i właściwości stopów tytanu – 4 godz.

2. Wpływ technologii wytwarzania na strukturę i właściwości intermetalicznych stopów konstrukcyjnych – 4 godz.

3. Struktura i właściwości nadstopów żarowytrzymałych – 4 godz.

4. Wpływ składu chemicznego na strukturę i właściwości stopów o wysokiej entropii – 4 godz.

1. H. Ziencik, Materiałoznawstwo, t.1, Wprowadzenie do nauki o materiałach;

2. Z. Bojar, W. Przetakiewicz, H. Ziencik, Materiałoznawstwo. t.2. Metaloznawstwo;

3. Praca zbiorowa, Ćwiczenia laboratoryjne z materiałoznawstwa;

4. B. Ciszewski, W. Przetakiewicz, Nowoczesne materiały stosowane w technice;

5. K. Przybyłowicz, J. Przybyłowicz, Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach;

6. M.W. Grabski, J. A. Kozubowski, Inżynieria materiałowa;

7. L.A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo;

8. M.F. Ashby, D.R.H. Jones, Materiały inżynierskie. t. 1 i 2;

9. A. Bylica, J. Sieniawski, Tytan i jego stopy,

10. A. Dziadoń, Magnez i jego stopy;

11. A. Maciejny, A. Hernas, Żarowytrzymałe stopy metali;

12. A. Hernas, Żarowytrzymałość metali i stopów

13. Z. Bojar, W. Przetakiewicz, Materiały metalowe z udziałem faz międzymetalicznych.

W1 Zna systematykę podziału i podstawowe rodzaje materiałów oraz tendencje w zakresie stosowania i perspektyw rozwoju tworzyw inżynierskich. K_W04,

W2 Zna relacje pomiędzy parametrami podstawowych procesów technologicznych, a budową makro i mikrostrukturalną i ich wpływie na właściwości użytkowe. K_W13, K_W18

W3 Zna możliwości wykorzystania i podstawowe zasady doboru materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych.K_W15.

U1 Potrafi korzystać z dostępnych źródeł wiedzy dotyczących materiałów konstrukcyjnych i wielofunkcyjnych. KU_06.

U2 Potrafi dokonać doboru materiałów pod kątem założonych właściwości użytkowych. Umie dobrać i scharakteryzować metody badań niezbędne do oceny wybranych właściwości materiałowych współczesnej techniki. K_U07, KU_08.

U3 Umie korzystać z literatury fachowej, baz danych oraz innych źródeł informacji w celu pozyskania danych dotyczących budowy, przetwarzania i wykorzystania materiałów inżynierskich. K_U10, K_U12.

K1 Ma świadomość poziomu swej wiedzy i umiejętności oraz potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i efektywnie realizować proces samokształcenia. K_K01, K_K02.

K2 Prawidłowo identyfikuje i rozwiązuje problemy strukturalno-technologiczne problemy materiałowe.K_K04, K_K05,

K3 Ma świadomość społecznej roli inżyniera w zakresie wpływu technologii materiałowych na poziom gospodarki. K_K07

Przedmiot kończy się egzaminem pisemno-ustnym.

Zaliczenie przedmiotu wymaga uzyskania pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów oraz zdania pisemnego sprawdzianu zawierającego pytania otwarte oraz testowe wielokrotnego wyboru.

Osiągnięcie efektów W1, W2, W3, U1, U2, U3, K1, K2 i K3 weryfikowane jest podczas sprawdzianu końcowego, natomiast efektyW1, W3, U1, U2 i K2 sprawdzane są w trakcie kolokwiów.

ocena 2 – poniżej 50% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3 – 50 ÷ 60% poprawnych odpowiedzi;

ocena 3,5 – 61 ÷ 70% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4 – 71 ÷ 80% poprawnych odpowiedzi;

ocena 4,5 – 81 ÷ 90% poprawnych odpowiedzi;

ocena 5 – powyżej 91% poprawnych odpowiedzi.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy, jest wytrwały w pokonywaniu trudności oraz systematyczny w pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

Na końcową ocenę składają się oceny uzyskane na sprawdzianie końcowym, ocena z kolokwiów oraz zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki.

brak