Mechaniczna synteza

stacjonarne

I stopnia

wybieralny

Wykłady - 6 /zaliczenie na ocenę

Ćwiczenia -12 /zaliczenie na ocenę

Laboratoria - 12 /zaliczenie na ocenę

Brak

kierunek: inżynieria materiałowa

płk dr hab. inż. Marek Polański

Lp. Aktywność Obciążenie w godz.

1. Udział w wykładach 6

2. Udział w laboratoriach 12

3. Udział w ćwiczeniach 12

4. Udział w seminariach

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów 12

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów 127

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń 27

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium

9. Realizacja projektu

10. Przygotowanie do egzaminu

11. Przygotowanie do zaliczenia 2

12. Udział w egzaminie 0

godz. ECTS

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 90 3,0

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1+2+3+4+9+12 30 2,0

Zajęcia powiązane z działalnością naukową - 60 2,0

Przedmiot wprowadza studentów w zagadnienia zawiązane wykorzystaniem metod mechanicznego rozdrabniania i syntezy materiałów, w szczególności z wykorzystaniem młynów kulowych. Słuchacze zostaną zapoznani z podstawowymi typami sprzętu używanego do mechanicznej syntezy i rozdrabniania, zjawiskami fizykochemicznymi zachodzącymi podczas tych procesów, właściwościami materiałów powodującymi różne efekty rozdrabniania oraz syntezy. Po zaliczeniu przedmiotu słuchacz będzie w stanie dobrać urządzenie do pożądanego zastosowania jak również zaplanować i przeprowadzić skutecznie procesy rozdrabniania i mechanicznej syntezy , włączając w to reaktywne mielenie w atmosferze gazów aktywnych i znając wpływ poszczególnych parametrów technologicznych na efekty procesu.

Wykład /metoda słowna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych.

1. Podstawy mechanicznej syntezy i wykorzystywane urządzenia.

2. Wpływ parametrów syntezy na jej efekt. Mechanizmy syntezy.

3. Charakterystyka produktów. Zwiększenie zakresu rozpuszczalności w stanie stałym.

4. Mechanochemiczna synteza materiałów

5. Nanostrukturyzacja materiałów i zastosowania praktyczne.

Laboratoria /synteza i badana właściwości materiałów wytworzonych mechaniczną syntezą.

Tematy ćwiczeń:

1. Wpływ parametrów mielenia na efekt rozdrabniania materiałów kruchych /4 godz.

2. Wpływ parametrów mielenia na efekt rozdrabniania materiałów plastycznych /4 godz.

3. Mechaniczna synteza stopów na bazie faz intermetalicznych. /4 godz.

4. Synteza materiałów z wykorzystaniem mielenia kulowego w atmosferze gazu reaktywnego. /4 godz.

5. Nanostrukturyzacja materiałów z wykorzystaniem wysokoenergetycznego mielenia kulowego. /4 godz.

podstawowa:

1. Mieczysław Jurczyk, Mechaniczna synteza, 2003, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

uzupełniająca:

1. Cury Suryanarayana, Mechanical Alloying And Milling, 1st Edition

W1 / Ma wiedzę w zakresie podstawowych pojęć i praw fizyki ciała stałego / K_W13,

W2 / Ma uporządkowaną wiedzę z teorii ciał stałych / K_W13

W3 / Zna podstawy wykorzystania materiałów funkcjonalnych / K_W12

W4 / Zna metody charakteryzacji materiałów funkcjonalnych / K_W14

U1 / Potrafi scharakteryzować budowę fazową materiałów proszkowych / K_U07

U2 / Potrafi powiązać skład chemiczny i budowę fazową materiałów z właściwościami ciał stałych / K_U07

U3 / Umie zbudować stanowisko, przeprowadzić pomiary i je opracować, a także zinterpretować w kontekście posiadanej wiedzy z inżynierii materiałowej / K_U11 K_U07

U4 / Ma umiejętność samokształcenia się / K_U06

K1 / Potrafi pracować i współdziałać w grupie / K_K03

K2 / Rozumie znaczenie inżynierii materiałowej dla rozwoju nauki i przemysłu / K_K02, K_K07

Laboratorium – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej ocen ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania ćwiczenia i oddania pisemnego sprawozdania z ćwiczenia.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen z ćwiczeń laboratoryjnych oraz

z pisemnego zaliczenia zawierającego pytania otwarte oraz testowe jednokrotnego wyboru.

Osiągnięcie efektów W1, W2, W3, U1, U2, U4 i K2 weryfikowane jest podczas wykładów, natomiast efekty W1, W3, U3 i K1 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych.

Wszystkie sprawdziany są oceniane wg następujących zasad:

ocena 2 – poniżej 50%, ocena 3 – 50 ÷ 60%, ocena 3,5 – 61 ÷ 70%, ocena 4 – 71 ÷ 80%, ocena 4,5 – 81 ÷ 90%, ocena 5 – powyżej 91% poprawnych odpowiedzi.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami uczenia się, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem studiów w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem studiów w stopniu dostatecznym.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

Na końcową ocenę składają się: ocena uzyskana na egzaminie oraz oceny z ćwiczeń laboratoryjnych.

Brak