Podstawy inżynierii wytwarzania

niestacjonarne

I stopnia

Razem - 46

Wykłady - 20/zaliczenie, ćwiczenia - 10/zaliczenie, laboratoria - 16/zaliczenie.

 Matematyka: podstawy analizy matematycznej i statystyki matematycznej.

 Podstawowe wiadomości z zakresu szkoły średniej z geometrii i fizyki.

Chemia - wszystkie specjalności

dr inż. Radosław Łyszkowski

Lp. Aktywność                     Obciążenie w godz.

1 Udział w wykładach                     20

2 Samodzielne studiowanie tematyki wykładów           60

3 Udział w ćwiczeniach                    10

4 Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń            25

5 Udział w laboratoriach                    16

6 Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów          50

7 Udział w seminariach

8 Samodzielne przygotowanie się do seminariów

9 Realizacja projektu

10 Udział w konsultacjach                   10

11 Przygotowanie do egzaminu

12 Udział w egzaminie

                              Godz.   ECTS

Sumaryczne obciążenie pracą studenta               191     7

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1+3+5+7+9+10+12         46     3.5

Zajęcia o charakterze praktycznym: 3+5+6+9            76     2

Zajęcia powiązane z działalnością naukową: 1+2+3+4+7+8      115     1.5

 Przedmiot kształtuje kompetencje w zakresie precyzyjnego i jednoznacznego przekazu informacji pożądanych w działalności inżynierskiej.

 Dostarcza podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu rysunku technicznego części maszyn. Studenci poznają zasady wykonywania rysunku aksonometrycznego i rzutów prostokątnych oraz rysunku wykonawczego, złożeniowego i schematami układów technicznych. Zajęcia mają również na celu zapoznanie studenta z programowaniem CAD.

Przedmiot uczy podstaw projektowania i wykonywania obliczeń typowych części maszyn. Zapoznaje ze stosowanymi w technice podstawowymi rodzajami elementów konstrukcyjnych, takich jak śruby, wały, przekładnie, rodzajami połączeń. Wprowadza elementy wytrzymałości materiałów i konstrukcji.

 Uczy posługiwania się wybranymi przyrządami pomiarowymi i aparaturą analityczną.

 Przedmiot porusza zagadnienia związane ze strukturą, właściwościami oraz stabilnością różnych materiałów konstrukcyjnych i funkcjonalnych stosowanych w przemyśle.

Wykłady:

1. Grafika inżynierska

 - Podstawowe elementy przestrzeni, podstawy rzutowania prostokątnego, rzuty punktów, prostej, płaszczyzny, brył.

 - Przekroje brył płaszczyznami rzutującymi, aksonometria.

2. Podstawy konstrukcji maszyn

 - Projektowanie i rysowanie części maszyn, podstawowe zasady obliczeń części maszyn.

 - Elementy projektowania węzłów konstrukcji.

3. Metrologia wielkości geometrycznych

 - Metrologia wielkości geometrycznych, wzorce długości i kąta, przyrządy suwmiarkowe, mikrometryczne i czujniki.

 - Technika mierzenia, pomiary części maszyn o złożonym kształcie, zarządzanie jakością w inżynierii wytwarzania.

4. Materiały inżynierskie i techniki wytwarzania

 - Tworzywa metaliczne. Struktura i właściwości. Stale węglowe i stopowe. Metale i stopy nieżelazne. Wytwarzanie, kształtowanie i łączenie metali.

 - Tworzywa ceramiczne i szkła. Struktura i właściwości. Wytwarzanie, formowanie i łączenie ceramiki.

 - Polimery i kompozyty. Struktura i właściwości. Wytwarzanie, kształtowanie i łączenie.

 - Dobór materiału i technik wytwarzania w projektowaniu inżynierskim.

Ćwiczenia audytoryjne:

 1. Rzuty prostokątne w rysunkach technicznych

 2. Zasady zapisu kształtu części maszyn

 3. Rysunki złożeniowe. Schematy konstrukcji, normy rysunkowe

 4. Komputerowe wspomaganie w projektowaniu inżynierskim (CAD)

 5. Zasady doboru materiałów. Dobór technik wytwarzania

Ćwiczenia laboratoryjne:

 1. Sposoby obróbki skrawaniem

 2. Pomiary przyrządami suwmiarkowymi i mikrometrycznymi

 3. Metody termicznego spajania materiałów

 4. Obsługa systemu komputerowego wspomagania projektowania (CAD), Projektowanie elementu maszyny - zapis konstrukcji z wykorzystaniem (CAD)

 5. Pomiary przyrządami czujnikowymi. Pomiary mikroskopowe

 6. Stopy żelaza z węglem

 7. Metale kolorowe

 8. Właściwości mechaniczne materiałów inżynierskich

Podstawowa:

• A. Bieliński; Grafika inżynierska cz. I, Geometria wykreślna , Oficyna Wyd. PW 2005

• W. Jakubiec, J. Malinowski ; Metrologia wielkości geometrycznych, WNT 2007

• L.A. Dobrzański; Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe, WNT 2006

• G. Wojnar, P. Folęga, P. Czech; Graficzny zapis konstrukcji maszyn – zagadnienia praktyczne, Pol. Śl. Gliwice 2008

Uzupełniająca:

• T. Dobrzański; Rysunek techniczny, WNT 2007

• A. Bober, M. Dudziak; Zapis konstrukcji, PWN 1999

• W. Szafrański; Materiały pomocnicze do projektowania konstrukcji mechanicznych wraz z komen-tarzem, Oficyna Wyd. PW 2003

• M.F. Ashby; Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, WNT 1998

• L.A. Dobrzański; Zasady doboru materiałów inżynierskich, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001

• M. ASHBY, Inżynieria materiałowa T. 1, T.2, Wydawnictwo Galaktyka 2011

• D. Żuchowska; Polimery konstrukcyjne, WNT 2000

• M. Gabrylewski, J. Gąsienica-Samek, I. Łosik, Mechaniczna technologia metali - ćwiczenia laboratoryjne, WAT, S-51737.

W1 Posiada podstawową wiedzę dotyczącą zasad wykonywania rysunku technicznego, aksonometrycznego oraz sposobu przedstawiania na rysunku podstawowych części maszyn i połączeń maszynowych. K_W05

W2 Rozumie algorytmy wykorzystywane w obliczeniach konstrukcyjnych. K_W11

W3 Zna podstawowe pojęcia metrologiczne, techniki i przyrządy pomiarowe wykorzystywane w pomiarach geometrycznych typowych części maszyn. K_W12

U1 Umie korzystać z literatury fachowej i innych źródeł informacji w celu pozyskania niezbędnych danych oraz ma podstawową zdolność sporządzenia dokumentacji technicznej części maszyn. K_U09

U2 Umie posługiwać się wybranymi przyrządami pomiarowymi i aparaturą analityczną. K_U06

U3 Potrafi dokonać wstępnej oceny ekonomicznej działań inżynierskich w sferze wytwarzania i użytkowania materiałów. K_U12

K1 Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności oraz potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i efektywnie realizować proces samokształcenia. K_K01

K2 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. K_K08

 Ćwiczenia laboratoryjne – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej ocen ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania ćwiczenia i oddania pisemnego sprawozdania z ćwiczenia.

 Ćwiczenia audytoryjne – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej oceny z wykonanych w ramach ćwiczenia prac lub sprawozdań.

 Wykłady - przedmiot kończy się zaliczeniem pisemnym zawierającym pytania otwarte lub testowe wielokrotnego wyboru z poszczególnych działów. Ponadto, w ramach wykładów zlecane są do indywidualnego wykonania zdania sprawdzające.

 Osiągnięcie efektów - warunkiem koniecznym uzyskania oceny pozytywnej z przedmiotu jest wykazanie się wiedzą oraz umiejętnościami wymienionymi w Efektach kształcenia. Efekty W1, W2, W3, U1 i U2 weryfikowane są podczas sprawdzianu końcowego, natomiast efekty W1, U1, U2, U3, K1 i K2 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych, audytoryjnych i wykładów.

   ocena 2 – poniżej 50% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi;

   ocena 3 – 50 ÷ 60% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi;

   ocena 3,5 – 61 ÷ 70% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi;

   ocena 4 – 71 ÷ 80% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi;

   ocena 4,5 – 81 ÷ 90% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi;

   ocena 5 – powyżej 91% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi.

 Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy, jest wytrwały w pokonywaniu trudności oraz systematyczny w pracy.

 Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

 Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

 Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań.

 Oceny końcowe z ćwiczeń laboratoryjnych i audytoryjnych są średnimi ważonymi z wszystkich pozytywnie zaliczonych ćwiczeń.

Na ocenę końcową z wykładów składają się oceny uzyskane na sprawdzianie końcowym, oceny z ćwiczeń laboratoryjnych i audytoryjnych oraz wyniki wykonanych prac, zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki.

Nie dotyczy