Podstawy inżynierii wytwarzania
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WTCCOWSI-PIW1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy inżynierii wytwarzania |
Jednostka: | Wydział Nowych Technologii i Chemii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | Semestr I Wykłady - 20/zaliczenie, ćwiczenia - 10/zaliczenie, laboratoria - 16/zaliczenie |
Przedmioty wprowadzające: | Matematyka: podstawy analizy matematycznej i statystyki matematycznej. Podstawowe wiadomości z zakresu szkoły średniej z geometrii i fizyki. |
Programy: | CHEMIA / Wszystkie specjalności |
Autor: | dr inż. Radosław ŁYSZKOWSKI |
Bilans ECTS: | Lp. Aktywność Obciążenie w godz. 1 Udział w wykładach 18 2 Samodzielne studiowanie tematyki wykładów 27 3 Udział w ćwiczeniach 18 4 Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 9 5 Udział w laboratoriach 10 6 Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów 20 7 Udział w seminariach 8 Samodzielne przygotowanie się do seminariów 9 Realizacja projektu 10 Udział w konsultacjach 5 11 Przygotowanie do egzaminu 12 Udział w egzaminie Godz. ECTS Sumaryczne obciążenie pracą studenta 107 3 Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1+3+5+7+9+10+12 46 1.5 Zajęcia o charakterze praktycznym: 3+5+6+9 28 1.5 Zajęcia powiązane z działalnością naukową: 1+2+3+4+7+8 36 1 |
Skrócony opis: |
Przedmiot kształtuje kompetencje w zakresie precyzyjnego i jednoznacznego przekazu informacji pożądanych w działalności inżynierskiej. Dostarcza podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu zapisu graficznego struktury przestrzennej obiektów inżynierskich oraz odczytywania dokumentacji graficznej. Zapoznaje studenta z podstawami rysunku technicznego i wybranymi elementami części maszyn. Studenci poznają zasady wykonywania rysunku aksonometrycznego i rzutów prostokątnych oraz rysunku wykonawczego, złożeniowego i schematami układów technicznych. Zajęcia mają również na celu zapoznanie studenta z programowaniem CAD. Przedmiot uczy podstaw projektowania i wykonywania obliczeń typowych części maszyn. Zapoznaje ze stosowanymi w technice podstawowymi rodzajami elementów konstrukcyjnych, takich jak śruby, wały, przekładnie, rodzajami połączeń. Wprowadza elementy wytrzymałości materiałów i konstrukcji. Uczy posługiwania się wybranymi przyrządami pomiarowymi i aparaturą analityczną. |
Pełny opis: |
Wykłady: 1. Grafika inżynierska - Podstawowe elementy przestrzeni, podstawy rzutowania prostokątnego, rzuty punktów, prostej, płaszczyzny, brył. - Przekroje brył płaszczyznami rzutującymi, aksonometria. - Rzuty prostokątne w rysunkach technicznych, podstawowe zasady przedstawiania przedmiotów w widokach i przekrojach. - Zasady zapisu kształtu, położenia i wielkości powierzchni przedmiotów na rysunkach. 2. Podstawy konstrukcji maszyn - Projektowanie i rysowanie części maszyn, podstawowe zasady obliczeń części maszyn. - Metodyka projektowania elementarnych elementów maszyn. 3. Metrologia wielkości geometrycznych - Pojęcia podstawowe, klasyfikacja i charakterystyka przyrządów pomiarowych. - Zasady i metody pomiarowe. - Technika mierzenia. - Wzorce długości i kąta. - Przyrządy suwmiarkowe i mikrometryczne. - Przyrządy czujnikowe i maszyny pomiarowe. Ćwiczenia audytoryjne: 1. Zapis kształtu i wymiaru wybranego elementu części maszyn. 2. Komputerowe wspomaganie w projektowaniu inżynierskim. 3. Rysunki złożeniowe i schematy konstrukcyjne. 4. Projektowanie podstawowych węzłów konstrukcji. 5. Opracowanie wyniku, szacowanie niepewności pomiaru. Ćwiczenia laboratoryjne: 1. Pomiary przyrządami suwmiarkowymi. 2. Pomiary kątów. 3. Pomiary przyrządami mikrometrycznymi. 4. Pomiary przyrządami czujnikowymi. 5. Pomiary mikroskopowe. |
Literatura: |
Podstawowa: • A. Bieliński; Grafika inżynierska cz. I, Geometria wykreślna , Oficyna Wyd. PW 2005 • W. Jakubiec, J. Malinowski ; Metrologia wielkości geometrycznych, WNT 2007 • L.A. Dobrzański; Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe, WNT 2006 • G. Wojnar, P. Folęga, P. Czech; Graficzny zapis konstrukcji maszyn – zagadnienia praktyczne, Pol. Śl. Gliwice 2008 Uzupełniająca: • T. Dobrzański; Rysunek techniczny, WNT 2007 • A. Bober, M. Dudziak; Zapis konstrukcji, PWN 1999 • W. Szafrański; Materiały pomocnicze do projektowania konstrukcji mechanicznych wraz z komentarzem, Oficyna Wyd. PW 2003 |
Efekty uczenia się: |
W1 Posiada podstawową wiedzę dotyczącą zasad wykonywania rysunku technicznego, aksonometrycznego oraz sposobu przedstawiania na rysunku podstawowych części maszyn i połączeń maszynowych. K_W05 W2 Rozumie algorytmy wykorzystywane w obliczeniach konstrukcyjnych. K_W11 W3 Zna podstawowe pojęcia metrologiczne, techniki i przyrządy pomiarowe wykorzystywane w pomiarach geometrycznych typowych części maszyn. K_W12 U1 Umie korzystać z literatury fachowej i innych źródeł informacji w celu pozyskania niezbędnych danych oraz ma podstawową zdolność sporządzenia dokumentacji technicznej części maszyn. K_U09 U2 Umie posługiwać się wybranymi przyrządami pomiarowymi i aparaturą analityczną. K_U06 U3 Potrafi dokonać wstępnej oceny ekonomicznej działań inżynierskich w sferze wytwarzania i użytkowania materiałów. K_U12 K1 Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności oraz potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i efektywnie realizować proces samokształcenia. K_K01 K2 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. K_K08 |
Metody i kryteria oceniania: |
Ćwiczenia laboratoryjne – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej ocen ze sprawdzianu przed rozpoczęciem ćwiczenia, wykonania ćwiczenia i oddania pisemnego sprawozdania z ćwiczenia. Ćwiczenia audytoryjne – zaliczenie ćwiczenia wymaga uzyskania pozytywnej oceny z wykonanych w ramach ćwiczenia prac lub sprawozdań. Wykłady - przedmiot kończy się zaliczeniem pisemnym zawierającym pytania otwarte lub testowe wielokrotnego wyboru z poszczególnych działów. Ponadto, w ramach wykładów zlecane są do indywidualnego wykonania zdania sprawdzające. Osiągnięcie efektów - warunkiem koniecznym uzyskania oceny pozytywnej z przedmiotu jest wykazanie się wiedzą oraz umiejętnościami wymienionymi w Efektach kształcenia. Efekty W1, W2, W3, U1 i U2 weryfikowane są podczas sprawdzianu końcowego, natomiast efekty W1, U1, U2, U3, K1 i K2 sprawdzane są w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych, audytoryjnych i wykładów. ocena 2 – poniżej 50% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi; ocena 3 – 50 ÷ 60% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi; ocena 3,5 – 61 ÷ 70% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi; ocena 4 – 71 ÷ 80% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi; ocena 4,5 – 81 ÷ 90% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi; ocena 5 – powyżej 91% wyczerpujących lub poprawnych odpowiedzi. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę, umiejętności i kompetencje przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy, jest wytrwały w pokonywaniu trudności oraz systematyczny w pracy. Ocenę dobrą otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności. Ocenę dostateczną otrzymuje student, który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela. Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie posiadł wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie koniecznych wymagań. Oceny końcowe z ćwiczeń laboratoryjnych i audytoryjnych są średnimi ważonymi z wszystkich pozytywnie zaliczonych ćwiczeń. Na ocenę końcową z wykładów składają się oceny uzyskane na sprawdzianie końcowym, oceny z ćwiczeń laboratoryjnych i audytoryjnych oraz wyniki wykonanych prac, zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki. |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.