Mechanika techniczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMTXXWSJ-MT |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Mechanika techniczna |
Jednostka: | Wydział Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | studia stacjonarne: semestr III: W 34/E, C 34/Zo; razem: 68 godz. |
Przedmioty wprowadzające: | Matematyka I, II / Umiejętność przekształcania wyrażeń zawierających funkcje potęgowe, funkcje trygonometryczne, funkcję wykładniczą i logarytmy, umiejętność rozwiązywania równań algebraicznych i trygonometrycznych, znajomość pojęcia wektora, jego reprezentacji i działań na wektorach, znajomość podstaw rachunku macierzowego, znajomość pojęcia pochodnej zwyczajnej i cząstkowej, umiejętność wyznaczania pochodnej funkcji, umiejętność wyznaczania całki oznaczonej, umiejętność rozwiązywania prostych równań różniczkowych zwyczajnych; Fizyka I / Znajomość podstawowych pojęć mechaniki: siła, moment siły, praca, moc, energia potencjalna, energia kinetyczna, prędkość, przyspieszenie, znajomość podstawowych praw zachowania, znajomość prawa powszechnego ciążenia, znajomość praw dynamiki Newtona, znajomość jednostek miar wielkości mechanicznych w układzie SI. |
Programy: | semestr trzeci / Inżynieria Bezpieczeństwa / Inżynieria Bezpieczeństwa Technicznego |
Autor: | prof. dr hab. inż. Idzi NOWOTARSKI |
Bilans ECTS: | aktywność / obciążenie studenta w godz. Studia stacjonarne i niestacjonarne Mechanika 1. Udział w wykładach / 34 2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do egzaminu / 60 3. Udział w ćwiczeniach / 34 4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 40 / 48* 5. Udział w laboratoriach / 0 6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 0 7. Udział w konsultacjach / 10 8. Udział w egzaminie / 2 Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 180 / 6 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+8.=80 / 3,0 ECTS Zajęcia powiązane z działalnością naukową: 180 / 6 ECTS |
Skrócony opis: |
Przedmiot składa się z pięciu części. Część I - Statyka obejmuje pojęcia i zasady statyki, zagadnienia redukcji układów sił i warunków równowagi, prawa tarcia oraz sposoby obliczania środków ciężkości. Część II - Wytrzymałość materiałów zawiera podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów, zagadnienia rozciągania, ściskania, zginania, skręcania i wyboczenia, charakterystykę wielowymiarowego stanu naprężenia, obliczenia ugięć belek i kratownic płaskich. Część III - Kinematyka obejmuje podstawowe pojęcia i określenia kinematyki, kinematykę punktu, ruch ciała sztywnego, ruch złożony punktu, ruch płaski oraz ruch kulisty ciała sztywnego. Część IV - Dynamika zawiera podstawowe pojęcia i określenia dynamiki, dynamikę punktu i układu punktów materialnych, dynamikę ruchu obrotowego oraz ruchu płaskiego ciała sztywnego. Część V – Elementy mechaniki analitycznej obejmuje rozszerzoną klasyfikacje więzów, definicje ogólnego równania dynamiki oraz równania Lagrange’a II. |
Pełny opis: |
Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych 1. Wiadomości wstępne: Omówienie wymagań dydaktycznych przedmiotu. Mechanika, jej rola i podział. Modelowanie w mechanice. Rys historyczny mechaniki. 2 Pojęcia i zasady podstawowe mechaniki: Prawa Newtona. Aksjomaty w mechanice. Równoważne układy sił. Stopnie swobody więzy i ich reakcje. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Redukcja dowolnego układu sił do jednej siły i jednej pary sił. 3 Warunki równowagi dowolnego układu sił: Cel statyki. Warunki równowagi układu sił. Przestrzenny dowolny układ sił. Szczególne przypadki układu sił. Zastępcze warunki równowagi. Układy statycznie wyznaczalne. Metody graficzne w mechanice. 4 Tarcie w układach płaskich: Siły oporu tarcia. Tarcie posuwiste (ślizgowe). Tarcie statyczne i kinematyczne. Tarcie cięgien. Tarcie toczenia, opór toczenia. 5 Środki ciężkości i środki masy: Środek sił równoległych. Środki cięż-kości brył elementarnych. Środki ciężkości – linii materialnej, po-wierzchni, bryły. Środek masy. Środek geometryczny. 6 Ramy i kratownice: Rodzaje ram i kratownic, założenia upraszczające, metody rozwiązania (analityczne, wykreślne). 7 Podstawy wytrzymałości materiałów/: Idealizacja - obiekt rzeczywisty, model obliczeniowy. Siły zewnętrzne i wewnętrzne w prętach. Nazewnictwo sił wewnętrznych i podstawowych przypadków obciążeń. Pojęcie naprężenia w punkcie. 8 Rozciąganie (ściskanie) prętów: Podstawowe założenia i zależności. Warunek wytrzymałościowy na rozciąganie (ściskanie). Zasada de Saint- Venanta. 9 Analiza stanu naprężenia i odkształcenia: Uogólnione prawo Hooke’a: Definicje przemieszczeń i odkształceń. Naprężenia dopuszczalne. Moduł Younga i liczba Poissona. Stan naprężenia i odkształcenia. Związek między odkształceniami, a naprężeniami - uogólnione prawo Hooke'a. 10 Skręcanie prętów: Podstawowe założenia. Opis odkształceń pręta kołowego. Wyznaczenie naprężeń maksymalnych i kąta skręcenia. Warunek wytrzymałościowy i sztywnościowy dla skręcania. 11 Zginanie prętów: Klasyfikacja zagadnień. Siła tnąca, moment gnący. Zależność pomiędzy siłą tnącą i momentem gnącym. Wykresy siły tnącej i momentu gnącego. Analiza odkształceń i naprężeń w pręcie zginanym. Warunek wytrzymałościowy na zginanie. Równanie różniczkowe linii ugięcia pręta. 12 Ścinanie: Podstawowe założenia. Ścinanie techniczne. Rzeczywisty rozkład naprężeń w pręcie ścinanym - wzór Żurawskiego. Warunek wytrzymałościowy na ścinanie. 13 Wyboczenie prętów: Podstawowe przypadki wyboczenia prętów. Wyznaczanie siły krytycznej - wzór Eulera. Naprężenia krytyczne. Smukłość pręta. Granice stosowalności wzoru Eulera. 14 Hipotezy wytrzymałościowe: Istota hipotezy wytężenia materiału. Po-jęcie naprężeń zredukowanych. Hipoteza Hubera-Misesa-Hencky'ego (HMH). Hipoteza Coulomba-Treski. Przykłady wytrzymałości złożonej. 15 Metody energetyczne: Układy liniowo-sprężyste. Pojęcie energii od-kształcenia. Energia sprężysta dla prostych przypadków obciążenia. Twierdzenie Castigliano. Układy statycznie niewyznaczalne. Twierdzenie Menabrei. 16 Kinematyka punktu: Opis ruchu za pomocą wektora wodzącego, opis ruchu we współrzędnych prostokątnych, opis ruchu we współrzędnych naturalnych, opis ruchu we współrzędnych biegunowych. 17 Kinematyka bryły: Ruch postępowy, obrotowy, płaski, kulisty, dowolny. 17cd Kinematyka bryły: Ruch postępowy, obrotowy, płaski, kulisty, dowolny. 18 Kinematyka ruchu złożonego punktu: Prędkość i przyśpieszenie punk-tu w ruchu złożonym, przyśpieszenie Coriolisa 19 Dynamika punktu materialnego:. Równanie różniczkowe ruchu, typy zagadnień w dynamice, zasady dynamiki punktu materialnego, potencjalne pole sił . 20 DYNAMIKA - Dynamika układu punktów materialnych: Równanie ruchu, twierdzenie o ruchu środka masy, kręt (moment pędu) układu punktów materialnych, energia kinetyczna układu punktów materialnych / 2. 21 DYNAMIKA - Geometria mas: Masowe momenty bezwładności, masowe momenty bezwładności przy transformacji układu współrzędnych, główne i centralne masowe momenty bezwładności /2. 22 DYNAMIKA - Dynamika bryły: Ruch postępowy, obrotowy, płaski, kulisty, dowolny 23. MECHANIKA ANALITYCZNA -Elementy mechaniki analitycznej: Równania więzów – podział więzów; Przemieszczenia przygotowane – praca przygotowana; Zasada d'Alamberta; Zasada prac przygotowanych; Równanie Lageange'a II rodzaju. 24. Pisemny EGZAMIN końcowy. Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna 1 Redukcja i równowaga płaskiego układu sił zbieżnych - metoda geometryczna i analityczna / 2. 2 Wyznaczanie i rozwiązywanie równań równowagi płaskiego i przestrzennego dowolnego układu sił / 2. 3 Wyznaczanie położenia środków ciężkości złożonych figur płaskich metodą podziału na powierzchnie elementarne (sumowanie lub odejmowanie) oraz położenia środków ciężkości elementarnych figur płaskich, linii oraz brył metodą całkowania / 2. 4 Wyznaczanie reakcji i sił w prętach ramy płaskiej metodami analitycznymi i graficznymi / 2. 5 Wyznaczanie rozkładu sił wewnętrznych i obliczenia wytrzymałościowe pręta rozciąganego (ściskanego) o stałym i zmiennym przekroju / 2. 6 Wyznaczanie rozkładu sił wewnętrznych, obliczenia wytrzymałościowe i sztywnościowe pręta skręcanego / 2. 7 Wyznaczanie rozkładu sił tnących i momentów gnących w belce zginanej / 2. 8 Obliczenia wytrzymałościowe belki zginanej. Określanie przekrojów niebezpiecznych / 2. 9 Obliczenia wytrzymałościowe pręta ścinanego wg teorii ścinania technicznego oraz z zastosowaniem wzoru Żurawskiego / 2. 10 Wyznaczanie siły krytycznej i naprężeń krytycznych w przypadku wyboczenia pręta dla różnych sposobów podparcia / 2. 11 Rozwiązanie równań ruchu punktu materialnego dla różnych form ruchu / 1+2. 12 Analiza ruchu mechanizmów płaskich /3. 13 Przykłady analizy dynamiki punktu materialnego (pierwsze i drugie zadanie dynamiki) / 2. 14 Wyznaczanie masowego momentu bezwładności bryły. Przykłady analizy dynamiki bryły / 2. 15. Wyprowadzić równania ruchu dla prostego układu, w którym element odkształcalny jest przedstawiony za pomocą modelu: a) Kelvina-Voigta, b) Maxwella, c) Standard I; Napisać równanie różniczkowe ruchu wahadła matematycznego o masie m i długości l. |
Literatura: |
podstawowa: autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania Wittbrodt E.: Mechanika ogólna, teoria i zadania. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2010. Brzoska Z.: Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1979. Koruba Z., Osiecki J. W.: Elementy mechaniki zaawansowanej. Politechnika Świętokrzyska, Kielce 2007. uzupełniająca: autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania Leyko J.: Mechanika ogólna - statyka i kinematyka, tom 1, PWN, 1997. Leyko J.: Mechanika ogólna - dynamika, tom 2, PWN, 1997. Misiak J.: Mechanika techniczna - statyka i wytrzymałość materiałów, tom 1,WNT, 1997. Misiak J.: Mechanika techniczna – kinematyka i dynamika, tom 2, WNT, 1997. Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1972. Nowotarski I.: Wytrzymałość konstrukcji lotniczych. WAT, Warszawa 2017. |
Efekty uczenia się: |
Symbol i nr efektu modułu / efekt kształcenia / odniesienie do efektu kierunkowego W1 / Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę z zakresu mechaniki technicznej (statyka, wytrzymałość materiałów, kinematyka, dynamika) oraz podstaw mechaniki analitycznej i numerycznej / K_W08. W2 / Ma szczegółową wiedzę z zakresu obliczeń statycznych i dynamicznych układów mechanicznych metodami analitycznymi i numerycznymi / K_W08. U1 / Potrafi dokonać analizy obciążenia konstrukcji siłami i momentami sił oraz ułożyć równania równowagi sił i momentów. Potrafi opisać geometrę ruchu oraz ułożyć równania opisujące ruch obiektów traktowanych jako punkt materialny lub bryła sztywna. Rozumie i potrafi objaśnić model dynamiki obiektu rzeczywistego w tym pojęcia: model matematyczny, zmienne modelu, parametry modelu, model ciągły, model dyskretny. / K_U17 U2 / Potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe prostych elementów konstrukcji na rozciąganie, ściskanie, zginanie, ścinanie, skręcanie i wyboczenie. Potrafi wykonać pomiary podstawowych własności wytrzymałościowych materiału. Rozumie i potrafi objaśnić: kinematykę punktu i układu punktów materialnych, przemieszczenia możliwe i wirtualne (przygotowane), rodzaje więzów w tym więzy idealne, ogólne równanie dynamiki układu punktów materialnych, współrzędne niezależne i uogólnione, równania Lagrange’a I rodzaju / K_U17 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: Egzaminu Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną; Egzamin jest przeprowadzany w formie pisemnej (w trakcie sesji egzaminacyjnej), składa się z 5. Pytań obejmujących efekty kształcenia W1, W2. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych na ocenę pozytywną. Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych na ocenę odbywa się na podstawie średniej z pozytywnych ocen otrzymanych z przygotowania i wykonania ćwiczeń audytoryjnych oraz sprawdzianu pisemnego weryfikującego osiągnięte efekty U2. Osiągnięcie efektów W1, W2, - sprawdzane jest w trakcie egzaminu, odpowiedzi na ćwiczeniach audytoryjnych i na kolokwiach oraz przy zaliczeniu tych ćwiczeń, jak również przy okazji sprawdzania umiejętności U1 oraz U2. Ocena za osiągnięcie tych efektów jest przyznawana łącznie za osiągnięcie umiejętności U1 i U2. Osiągnięcie efektów U1, U2, U3, U4 - sprawdzane jest w trakcie odpowiedzi ustnych i pisemnych na ćwiczeniach audytoryjnych, a także pośrednio przy ocenie pytań egzaminacyjnych. Wynik egzaminu oceniany jest w systemie punktowym (PKT) jako średnia z ocen za poszczególne pytania egzaminacyjne , tj. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który otrzymał ……. (4,55< PKT ≤ 5,00) Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który otrzymał ……….. (4,10 < PKT ≤ 4,55) Ocenę dobrą otrzymuje student, który otrzymał ……………… (3,65 < PKT ≤ 4,10) Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który otrzymał .. (3,20 < PKT ≤ 3,65) Ocenę dostateczną otrzymuje student, który otrzymał ……... (2,75 < PKT ≤ 3,20) Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów, tj. ……………………………………..…….. (2,00 ≤ PKT ≤ 2,75) |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.