Mechanika płynów

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 16/x ; C 30/+ ; L 14/+ razem: 60 godz., 5 pkt ECTS

matematyka I i II: znajomość pochodnych funkcji, całek nieoznaczonych i oznaczonych, pochodnych cząstkowych, różniczki zupełnej i pochodnej kierunkowej, opisu pól wektorowch, równań różniczkowych, całek wielokrot-nych;

fizyka I i II: znajomość układów inercjalnych i nieinercjalnych, elementów kinematyki i dynamiki;

mechanika : Znajomość warunków równowagi sił, ruchu postępowego i obrotowego ciała sztywnego, przemieszczenia i odkształcenia

semestr trzeci / lotnictwo i kosmonautyka / wszystkie specjalności

dr hab. inż. Stanisław WRZESIEŃ, dr inż. Michał FRANT, mgr inż. Maciej MAJCHER

1. Udział w wykładach / 16

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do egza-minu / 12

3. Udział w ćwiczeniach / 30

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 45

5. Udział w laboratoriach / 14

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 28

7. Udział w konsultacjach / 3

8. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 150 / 5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+8.=65 / 2,0 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 5.+6.=42 / 1,5 ECTS

Klasyfikacja modeli płynów, elementy kinematyki płynów i podstawowe równania mechaniki płynów wraz z elementami dynamiki płynów newtonowskich. Rozpatrywane są szczególne przypadki równań ruchu w odniesieniu do zastosowań praktycznych, a w szczególności elementy statyki i dynamiki płynów idealnych. Omawiane są zagadnienia opływu jakim są zagadnienia warstwy przyściennej, udziału oporu tarcia i oporu ciśnieniowego w oporze całkowitym i zagadnienia zjawisk falowych uwarunkowanych wpływem ściśliwości. Dyskutowane jest zagadnienie przepływów izentropowych i związków pomiędzy parametrami całkowitymi i parametrami statycznymi dla przepływu ośrodka ściśliwego oraz wyjaśniane pojęcie parametrów krytycznych. Omówione są współczesne metody badawcze w dynamice płynów Wszystkie zagadnienia wiedzy ukierunkowane na osiągnięcie efektów kształcenia związanych z kierunkiem lotnictwo i kosmonautyka uzupełnione są o część praktyczną w postaci dużej liczby ćwiczeń grupowych oraz zajęć laboratoryjnych.

1. Przedmiot mechaniki płynów i podstawowe zagadnienie mechaniki pły-nów. Własności płynów. Siły działające w płynach, tensor naprężeń./2

Cecha płynności i ciągłości w odniesieniu do dwóch stanów materii nazy-wanych cieczami i gazami. Zasadnicze różnice w zachowaniu tych dwóch ośrodków stanu materii, kluczowe parametry opisujące stan płynu. Metody opisu stanu płynu, klasyfikacja pół przepływu. Wykorzystanie operatora Hamiltona zwanego nablą w mechanice płynów, pojęcie pochodnej mate-rialnej (substancjalnej), sens fizyczny pochodnej lokalnej oraz pochodnej konwekcyjnej w opisie stanu płynu.

Podstawowe własności płynów, przypadki szczególne pola gęstości płynu. Hipoteza tarcia Newtona, dotycząca tzw. płynów newtonowskich, warstwa przyścienna i rozkład prędkości w warstwie przyściennej. Modele płynu będące uproszczonymi obrazami płynu rzeczywistego, przypadki opływu (lub przepływu). Siły masowe i powierzchniowe w płynach, tensor naprężeń i jego składowe.

2. Metody analizy ruchu płynu, klasyfikacja pól wielkości fizycznych prze-pływów. Wirowe i bezwirowe (potencjalne) pola prędkości. Cyrkulacja prędkości/2

Zadania kinematyki płynów. Tor elementu płynu, linia prądu i linia wirowa, dwa rodzaje ruchów wirowych. Natężenie przepływu (wydatek przepływu.) Zagadnienia mechaniki płynów rozpatrywane przy założeniu, że badane przepływy są niewirowe, pojęcie potencjału prędkości. Cyrkulacja prędkości – twierdzenie Stokesa, zjawisko powstawania siły nośnej na profilu w wyniku niezerowej cyrkulacji wokół profilu

3. Ruch lokalny elementu płynu, prędkość deformacji elementu płynu. Pod-stawowe równania mechaniki płynów/2

Powierzchnia płynna, objętość płynna i kontrolna. Ruch płynu w porównaniu z ruchem ciała sztywnego. Pojęcie tzw. ruchu lokalnego płynu, I twierdzenia Helmholtza i jego interpretacja kinematyczna (ruch postępowy, ruch obrotowy i ruch deformacyjny). Tensor prędkości deformacji, dwa składniki ruchu deformacyjnego i jego postacie dla ośrodków ściśliwych oraz nieściśliwych. Trzy fundamentalne zasady zachowania w mechanice: zasada zachowania masy, zasada zachowania ilości ruchu (pędu) i zasada zachowania energii.

4. Dynamika lepkich płynów newtonowskich. Równanie Naviera Stokesa (N-S). Warstwa przyścienna, oderwanie warstwy przyściennej. Podobieństwo przepływów./2

Właściwości płynów newtonowskich, ogólny związek pomiędzy składowymi tensora naprężeń i składowymi tensora prędkości deformacji dla takich płynów. Wektorowe i skalarne równania Naviera-Stokesa, analiza po-szczególnych członów wchodzących w skład powyższych równań. Spro-wadzanie równań N-S do postaci bezwymiarowej, sens fizyczny tzw. liczb kryterialnych, będących stosunkami odpowiednich charakterystycznych sił jednostkowych. Ogólna zasada podobieństwa fizycznego dwóch zjawisk w zastosowaniu do przepływów podobnych. Kryteria podobieństwa geo-metrycznego, kinematycznego i podobieństwa dynamicznego dwóch przepływów. Podobieństwo zupełne i częściowe dwóch przepływów. La-minarna i turbulentna warstwa przyścienna – zagadnienia ogólne. Przejście laminarnej warstwy przyściennej w turbulentną, oderwanie warstwy przyściennej i jego konsekwencje.

5. Opór tarcia i opór ciśnieniowy, ciała „dobrze” i „źle” opływane. Wypadko-we siły działające na opływane ciało - współczynniki sił i momentów ae-rodynamicznych./2

Uwagi ogólne o dwóch bardzo ważnych z technicznego punktu widzenia różnych przypadkach opływu - przypadek przepływu zewnętrznego (na-zywanego często opływem) i przypadek przepływu wewnętrznego (nazy-wanego krótko przepływem). Wstęp do działów mechaniki płynów zajmu-jącym się przepływami (opływami) powietrza (gazu) lub cieczy i wyzna-czaniem sił w takich przepływach (opływach). Podział zakresu zagadnień wyznaczania wypadkowych sił działających na opływane ciało z uwzględ-nienia dwóch istotnych cech ośrodka płynnego czyli ściśliwości (=const lub ≠const) i lepkości (=0 lub ≠0). Siła i moment aerodynamiczny, bezwymiarowe współczynniki sił i momentów. Zagadnienia ogólne reakcji wywieranych przez płyn na ścianki kanałów.

6. Statyka płynów, napór hydrostatyczny, statyka atmosfery ziemskiej. Dynamika płynu idealnego./2

Równanie równowagi cieczy i gazu w przypadku względnego spoczynku płynu, podstawowe równanie różniczkowe statyki płynów w formie różniczek zupełnych. Szczególne przypadki, rozwiązania dla przypadku ośrodków nieściśliwych. Napór i wypór hydrostatyczny, fizyczne podstawy pomiaru ciśnień. Równowaga atmosfery ziemskiej, atmosfera o liniowym spadku temperatury, pojęcie i zastosowanie atmosfery wzorcowej. Rozwiązania podstawowego równania różniczkowego statyki płynów dla ośrodków ściśliwych. Punkt spiętrzenia, pojęcie ciśnienia spiętrzenia, ciśnienia dynamicznego i statycznego w opływie obiektów. Równania ruchu płynu idealnego, dyskusja obszarów zastosowania takiego modelu płynu. Całki pierwsze równań ruchu płynu idealnego: całka zwana równaniem Bernoullie’go i całka Lagrange’a-Cauchy’ego. Trzy postacie całki (równania Bernoullie’go) do zastosowań praktycznych w przypadku przepływu płynu nieściśliwego, postać całki w przypadku przepływu płynu ściśliwego. Zastosowania techniczne całki Bernoullie’go, Zakresy stosowalności całki (równania) Bernoullie’go oraz całki Lagrange’a-Cauchy’ego

7. Zjawiska falowe w dynamice gazów, wpływ ściśliwości gazu/2

Wstęp do dynamiki gazów, zasadnicze różnice układu równań od analo-gicznego układu dla cieczy idealnej. Rozprzestrzenianie się fali małych zaburzeń (fali akustycznej) dla różnych wartości prędkości przepływu gazu. Zakresy prędkości przepływu gazu, pojęcie krytycznej liczby Macha, fala uderzeniowa rozumiana jako efekt kumulacji drobnych zaburzeń parametrów gazu. Wpływ ściśliwości gazu, dyskusja równania dostarczającego informacji o względnych zmianach gęstości w zależności od względnych zmian prędkości i wartości liczby Ma przepływu. Wpływ ściśliwości cieczy w przepływach nieustalonych w przewodach, uderzenie hydrauliczne.

8. Podstawowe związki między parametrami gazu w przepływie izentropo-wym. Współczesne metody badawcze w dynamice płynów / 2

Przemiany izentropowe - adiabata Poissona i równanie przemiany izen-tropowej w mechanice płynów. Przepływy ściśliwych płynów nielepkich, których parametry spełniają równanie ruchu Eulera, a w szczególności również równanie Bernoulli’ego. Energia całkowitą gazu wyrażona przez entalpię całkowitą, wzory określające parametry całkowite dla gazu ściśli-wego w odniesieniu do przepływu gazu nieściśliwego. Parametry krytyczne w dynamice gazów i termodynamice, maksymalna prędkość wypływu gazu. Różnice pomiędzy równaniem Bernoullie’go dla przepływu ściśliwego i nieściśliwego. Najnowsze trendy w dynamice płynów. Zalety i ograniczenia współczesnych metod doświadczalnych i numerycznych. Ogólna charakterystyka numerycznego rozwiązywania równań różniczkowych. Rola metod numerycznych w rozwiązywaniu zagadnień opływowych i przepływowych. Obszary stosowalności metod numerycznych. Zapotrze-bowanie na moc obliczeniową.

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Podstawowe własności fizyczne płynów/2

Obliczanie podstawowych własności płynu - masy, gęstości, współczynnika rozszerzalności temperaturowej, współczynnika ściśliwo-ści

2. Kinematyka płaskich przepływów potencjalnych/2

Obliczanie linii prądu i torów elementu płynu dla zadanych pól prędko-ści. Zastosowanie funkcji prądu

3. Rozwiązania analityczne równań N-S/2

Obliczanie parametrów przepływu z wykorzystaniem równania ruchu dla wybranych szczególnych przypadków przepływu.

4. Podobieństwo przepływów, liczby kryterialne/2

5. Podobieństwo zupełne i częściowe – zastosowania./2

Obliczenia z wykorzystaniem podobieństwa przepływów. Wykorzystanie liczb kryterialnych. Określanie podobieństwa przepływu.

6. Zastosowania równania Prandtla i równania Karmana/2

Założenia do wyprowadzenia równań Prandtla i Karmana. Obliczenia grubości warstwy przyściennej i oporu tarcia.

7. Zastosowania równań statyki płynów/2

Zastosowanie podstawowego równania różniczkowego hydrostatyki do obliczenia rozkładu ciśnień w cieczy. Obliczenia naporu i wyporu hydro-statycznego.

8. Całki pierwsze równania Eulera/2

Obliczenia parametrów przepływu z wykorzystaniem całek pierwszych równania Eulera – równania Bernoullie’go i całki Lagrange’a-Cauchy’ego.

9. Zastosowania techniczne całek pierwszych równania Eulera/2

Wykorzystanie równania Bernoullie'go w obliczaniu parametrów prze-pływu przy użyciu podstawowych przyrządów pomiarowych - rurki Prandtla, Pitota i zwężki Ventouriego.

10. Przepływy laminarne i turbulentne w przewodach o przekroju kołowym, równanie Bernoulliego dla cieczy rzeczywistej/2

Wyznaczanie krytycznej liczby Reynoldsa dla przepływów w przewodach o przekroju kołowym. Wykorzystanie równania Bernouliego dla przepły-wu rzeczywistego .

11. Obliczanie przepływów ze stratami przepływu/2

Obliczanie strat miejscowych i strat tarcia w podczas przepływu.

12. Przepływy przez kanały zamknięte, obliczenia hydrauliczne w układzie elementów tworzących sieć rurociągów/2

Obliczenia parametrów przepływu w sieci przewodów.

13. Ruch nieustalony cieczy, uderzenie hydrauliczne/2

Obliczenia przepływów nieustalonych. Obliczenia parametrów przepływu podczas uderzenia hydraulicznego.

14. Równanie Bernoulliego dla gazu ściśliwego/2

Obliczanie wpływu ściśliwości ośrodka na parametry przepływu.

15. Podstawowe związki między parametrami gazu w przepływie izentro-powym. Przykłady numerycznych rozwiązań wybranego zagadnienia dynamiki płynów/2

Obliczenia parametrów przepływu w przepływach izentropowych Dysku-sja wyników wybranych przykładów obliczeń numerycznych

Laboratoria / metoda praktyczna

1. Jakościowe badania w mechanice płynów/2

Typy metod badawczych w mechanice płynów. Przedstawienie wybra-nych jakościowych metod badawczych - wizualizacja przepływów. Określanie toru ruchu elementu płynu.

2. Wyznaczanie krytycznych liczb Reynoldsa/2

Doświadczalne wyznaczenie granicy pomiędzy przepływem laminarnym i turbulentnym - krytycznej liczby Reynoldsa dla przepływów w rurocią-gach o przekroju kołowym.

3. Współczynnik turbulencji strumienia swobodnego/2

Wyznaczenie krytycznej liczby Reynoldsa dla opływu zewnętrznego i współczynnika turbulencji strumienia.

4. Pomiary parametrów warstwy przyściennej/2

Wyznaczenie rozkładu prędkości w warstwie przyściennej.

5. Wyznaczanie współczynnika oporu ciśnieniowego profilu kołowego. Opór ciał osiowosymetrycznych/2

Wyznaczanie współczynnika oporu ciśnieniowego i całkowitego. Okre-ślenie różnic w oporze dla ciał dobrze i źle opływanych.

6. Pomiar prędkości rurką Prandtla. Cechowanie zwężki Ventouriego/2

Wykorzystanie rurki Prandtla do pomiaru prędkości strumienia. Wyzna-czenie współczynnika poprawkowego zwężki Ventouriego.

7. Wyznaczanie współczynników strat tarcia i współczynników strat lokal-nych/2

Wyznaczanie strat tarcia i strat miejscowych w instalacji hydraulicznej.

podstawowa:

 Chlebny B., Sobieraj W., Wrzesień S.: Mechanika płynów, WAT, War-szawa 2003, (S-58951).

 Gołębiewski C., Łuczywek E., Walicki E.: Zbiór zadań z mechaniki płynów, PWN, Warszawa 1975, (36910).

 Gryboś R.: Zbiór zadań z technicznej mechaniki płynów, 2002; (58593/Hd.31).

 Kaczmarczyk J., Matuszkiewicz J.: Poradnik do ćwiczeń laboratoryjnych z mechaniki płynów, WAT, Warszawa 1970, (S-29592).

uzupełniająca:

 Prosnak W.J.: Mechanika płynów, Tom I, PWN, Warszawa 1972, (32220).

 Wrzesień S.: Materiały własne Zakładu Aerodynamiki i Termodynamiki

W1/ ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą zagadnienia rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych, elementy równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych, niezbędne do opisu stanu i ruchu płynu, opisu i analizy podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach /K_W01

W2/ ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych/ K_W08

W3/ma szczegółową wiedzę w zakresie funkcjonowania statków powietrznych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego / K_W17

W4/ ma zaawansowaną wiedzę o zjawiskach przepływowych stanowiących podstawową wiedzę ogólną z zakresu dyscyplin mechaniki oraz budowy i eksploatacji maszyn

U1/ potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie / K_U01

U2/ potrafi w sposób analityczny wyznaczyć podstawowe parametry elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego / K_U08

U3/ potrafi rozwiązywać zadania techniczne w obszarze systemu pokładowego, projektu instalacji pokładowej z wykorzystaniem podstawowych i szczególnych zasad mechaniki płynów / K_U15

Przedmiot zaliczany jest na podstawie wyników egzaminu i zaliczeń

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną

 Egzamin jest przeprowadzany w formie ustnej poprzedzonej pracą pisemną. Osiąganie efektu kształcenia (W1,W2,W3 i W4) jest weryfikowane na podstawie oceny pytań zawierających 3 obszary zagadnień (1- wiedza niezbędną do opisu stanu i ruchu płynu, opisu i analizy pod-stawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach, 2 - uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eks-ploatacyjnych statków powietrznych i 3 – szczegółowa wiedza w zakre-sie funkcjonowania statków powietrznych, w tym wiedza niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urzą-dzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów). Każdy obszar zawiera 3 stopniowane poziomy wiedzy (np. poprawne odpowiedzi [1-3]a – ocena dst; [1-3]a i b- ocena db; [1-3] a,b,c -ocena bdb). Praca pisemna jest prowadzona w ograniczonym czasie 2 godzin z możliwością udzielania drobnych wskazówek lub bez ograniczeń czasowych (w domu z nieograniczonym dostępem do wszelkich źródeł informacji). Po wstępnej ocenie odpowiedzi następuje część ustna w której każdy student wyjaśnia ewentualne błędy, nieścisłości lub wąt-pliwości czy jest to wiedza nabyta.

 .

 Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.

 Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych odbywa się na podstawie oceny ze sprawdzianu końcowego oraz średniej z ocen uzyskanych przez studenta podczas rozwiązywania zadań rachunkowych w ramach ćwiczeń audytoryjnych oraz zadań zleconych do samodzielnego rozwiązania w domu.

 Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na ocenę odbywa się pod warunkiem uczestniczenia studenta we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych na podstawie średniej z pozytywnych ocen za przedstawione sprawozdania z tych ćwiczeń, przy czym student może nie zostać dopuszczony do uczestniczenia w ćwiczeniu w przypadku nieznajomości zagadnień obejmujących wiedzę dotyczącą tematu danego ćwiczenia i rażącej nieznajomości instrukcji do przeprowadzenia danego ćwiczenia.

 Efekty W1, W2, W3,W4 (utrwalane podczas innych form zajęć) spraw-dzane są na egzaminie pisemnym i ustnym.

 Efekty U1, U2 i U3 sprawdzane są w trakcie odpowiedzi, wykonywania zadań na ćwiczeniach audytoryjnych i przygotowywania sprawozdań na ćwiczeniach laboratoryjnych

Kryteria oceniania

Wykłady

Ocenę bardzo dobrą 5,0 (bdb) otrzymuje student który:

1.Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach opisując bezbłędnie wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1, W4) – pytania (1.1-1.3) a, b i c.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakre-sie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyj-nych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz bezbłędnie analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W2, W4) – pytania 2a, 2 b i 2c.

3.Ma szczegółową wiedzę niezbędną do pełnego zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W3) – pytania 3a, 3b i 3c.

Ocenę dobry plus 4,5 (db+) otrzymuje student który:

1.Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach i z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami opisuje wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1, W4) – pytania (1.1-1.3) a, b i c.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W2, W4) – pytania 2a, 2 b i 2c.

3.Ma szczegółową wiedzę (z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami) do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W3) – pytania 3a, 3b i 3c.

Ocenę dobry 4,0 (db) otrzymuje student który

1. .Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach opisując bezbłędnie wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1, W4) – pytania (1.1-1.3) a i b.

3.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz bezbłędnie analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W2, W4) – pytania 2a i 2b.

3.Ma szczegółową wiedzę niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku po-wietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W3) – pytania 3a i 3b.

Ocenę dostateczny plus 3,5 (dst+) otrzymuje student który:

1. Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach i z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami opisuje wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1, W4) – pytania (1.1-1.3) a, b i c.2.Posiada pełną wiedzę dotyczącą opisu podstawowych zjawisk fizycznych w prze-pływach oraz opływach i z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą oraz wskazówkami analizuje podstawowe zjawiska fizycznych w przepływach i opływach (W1,W4) – pytania 2a i 2b.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą oraz wskazówkami analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W2, W4) – pytania 2a i 2b.

3. Ma szczegółową wiedzę (z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami) do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W3) – pytania 3a i 3b.

Ocenę dostateczny 3,0(dst) otrzymuje student który:

1. Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach opisując bezbłędnie wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1, W4) – pytania (1.1-1.3) a.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz bezbłędnie analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W2, W4) – pytania 2a.

3.Ma szczegółową wiedzę niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku po-wietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W3) – pytania 3a.

Ocenę niedostateczny 2,0 (ndst) otrzymuje student który:

Wykazuje niedostateczną znajomość wiedzy określonej zakresem pytań 1a, 2.a i 3.a.

Ćwiczenia

Ocenę bardzo dobrą 5,0 (bdb) otrzymuje student który:

1.Zna doskonale oraz potrafi bezbłędnie i samodzielnie interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi samodzielnie i bezbłędnie w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie i samodzielnie wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U2).

3.Potrafi samodzielnie i prawidłowo zidentyfikować zadanie techniczne w procesie obliczeń wybranych układów systemu pokładowego i projektu instalacji pokładowej a następnie samodzielnie i bezbłędnie je rozwiązać, (U3).

Ocenę dobry plus 4,5 (db+) otrzymuje student który:

1.Zna bardzo dobrze oraz potrafi bezbłędnie i samodzielnie interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą, bezbłędnie zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie i samodzielnie wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U2).

3.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zidentyfikować zadanie techniczne w procesie obliczeń wybranych układów systemu pokładowego i projektu instalacji pokładowej a następnie samo-dzielnie i bezbłędnie je rozwiązać (U3).

Ocenę dobry 4,0 (db) otrzymuje student który:

1.Zna dobrze oraz potrafi bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą, bezbłędnie zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie wy-znaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U2).

3.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zidentyfikować zadanie techniczne w procesie obliczeń wybranych układów systemu pokładowego i projektu instalacji pokładowej a następnie samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą bezbłędnie je rozwiązać (U3).

Ocenę dostateczny plus 3,5 (dst+) otrzymuje student który:

1.Zna dosyć dobrze oraz potrafi bezbłędnie lub z drobnymi błędami samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, podstawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo lub z drobnymi błędami samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo lub z drobnymi błędami zidentyfikować zadanie techniczne w procesie obliczeń wy-branych układów systemu pokładowego i projektu instalacji pokładowej a następnie samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą bezbłędnie lub z drobnymi błędami je rozwiązać (U3).

Ocenę dostateczny 3,0 (dst) otrzymuje student który:

1.Zna w stopniu dostatecznym oraz potrafi prawidłowo lub z drobnymi błędami korzystając sporadycznie z pomocy interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego korzystając sporadycznie z pomocy, prawidłowo lub ze sporadycznie występującymi błędami zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić, korzystając z niewielkiej pomocy dyskusję wyników (U2).

3.Potrafi korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo lub z drobnymi błędami zidentyfikować zadanie techniczne w procesie obliczeń wybranych układów systemu pokładowego i projektu instalacji pokładowej a następnie samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą bezbłędnie lub z drobnymi błędami je rozwiązać (U3).

Ocenę niedostateczny 2,0 (ndst) otrzymuje student który:

1.Nie zna w stopniu dostatecznym oraz nie potrafi prawidłowo nawet z drobnymi błędami korzystając sporadycznie z pomocy interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Nie potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego nawet korzystając sporadycznie z pomocy, prawidłowo lub ze sporadycznie wy-stępującymi błędami zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów do-tyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bez-błędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić, korzystając z niewielkiej pomocy dyskusję wyników (U2).

3.Nie potrafi nawet korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo lub z drobnymi błędami zidentyfikować zadanie techniczne w procesie obliczeń wybranych układów systemu pokładowego i projektu instalacji pokładowej a następnie samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą bezbłędnie lub z drobnymi błędami je rozwiązać (U3).

Laboratoria

Ocenę bardzo dobrą ( 5) otrzymuje student który

1.Potrafi prawidłowo i samodzielnie interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2. Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo i samodzielnie zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samodzielnie dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna doskonale zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samodzielnie i bezbłędnie wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U2).

Ocenę dobry plus (4,5) otrzymuje student który

1.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo i samodzielnie zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna bardzo dobrze zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samo-dzielnie i bezbłędnie wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą pra-widłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U2).

Ocenę dobry (4) otrzymuje student który

1.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo lub z drobnymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z pod-stawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo lub z drobnymi błędami samo-dzielnie zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samodzielnie lub tylko z niewielką po-mocą dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna dobrze zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samodzielnie i bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U2).

Ocenę dostateczny plus (3,5) otrzymuje student który

1.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego samodziel-nie lub tylko z niewielką pomocą, bezbłędnie lub z drobnymi błędami za-stosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą wyznaczyć analitycz-nie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U2).

2.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo lub z drob-nymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wie-dzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z pod-stawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

3.Zna dosyć dobrze zasady działania podstawowych przyrządów pomiaro-wych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zinterpreto-wać uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U2).

Ocenę dostateczny (3) otrzymuje student który

1.Potrafi korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo lub z drobnymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z podstawo-wej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, podstawowej literatury przedmiotu prawidłowo lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą zidentyfikować problem badawczy w ramach przygo-towania do ćwiczenia laboratoryjnego a także korzystając sporadycznie z pomocy dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna w stopniu dostatecznym zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi korzystając sporadycznie z pomocy bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo zinterpretować uzy-skane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U2).

Ocenę niedostateczny (2) otrzymuje student który

1.Nie potrafi nawet korzystając z pomocy prawidłowo lub z drobnymi błę-dami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzy-skaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z podstawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Nie potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, podstawowej literatury przedmiotu nawet z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także korzystając sporadycznie z pomocy dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Nie zna w stopniu dostatecznym zasady działania podstawowych przy-rządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi korzystając sporadycznie z pomocy bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U2).

4. Nie uczestniczył we wszystkich zajęciach laboratoryjnych lub nie otrzymał pozytywnej oceny ze wszystkich sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.