Laboratorium inżynierii wytwarzania i pomiarów warsztatowych

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 6/+, L 24/+, razem: 30 godz., 4 pkt ECTS

Inżynieria wytwarzania: student posiada podstawowe wiadomości o meto-dach obróbki skrawaniem, narzędziach i uchwytach obróbkowych

oraz o projektowaniu prostych procesów technologicznych.

Metrologia: student posiada podstawową wiedzę o metodach pomiarów warsztatowych i stosowanych w nich przyrządach pomiarowych.

semestr trzeci / mechatronika / wszystkie specjalności

dr hab. inż. Tomasz MAJEWSKI

płk dr hab. inż. Jacek JANISZEWSKI

aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 10

2. Udział w laboratoriach /30

3. Udział w ćwiczeniach /0

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów /0

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów /80

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 0

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 6

11. Przygotowanie do egzaminu / 0

12. Przygotowanie do zaliczenia /10

13. Udział w zaliczeniu / 0

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 136 godz./4 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 46 godz./2 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową / 2 ECTS

Podstawowe wiadomości dotyczące projektowania odlewów. Metody wytwarzania odlewów. Wiedza na temat wpływu wybranych parametrów procesu prasowania proszku, a także procesu wykonywania odlewu na wybrane właściwości wytworzonego wyrobu. Podstawy teoretyczne obróbki plastycznej. Metody wytwarzania elementów części maszyn za pomocą kształtowania plastycznego. Podstawy organizacji montażu. Znajomość podstawowych przyrządów warsztatowych. Umiejętność wykonania pomiarów przy użyciu podstawowych przyrządów warsztatowych. Podstawowe wiadomości o maszynach współrzędnościowych. Pomiary współrzędnościowe. Umiejętność wykonywania pomiarów gwintów i kół zębatych.

Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych

1. Podstawowe wiadomości dotyczące projektowania i wytwarzania odlewów. /4

Rysunek surowego odlewu. Budowa formy odlewniczej. Układ wlewowy i nadlewy. Metody wykonywania rdzeni. Masy formierskie. Czynniki nie-bezpieczne towarzyszące procesom odlewniczym. Formowanie skorupowe. Odlewanie kokilowe. Odlewanie odśrodkowe. Odlewanie ciągłe i półciągłe. Precyzyjne metody odlewania.

2. Podstawy obróbki plastycznej. /4

Odkształcenie plastyczne. Przebieg procesów plastycznego kształtowania. Wpływ procesu technologicznego na właściwości wyrobu. Cięcie i gięcie. Kształtowanie części o powierzchni nierozwijalnej. Procesy kształtowania brył.

3. Podstawy organizacji montażu. /2

Określenie procesu technologicznego montażu. Ogólne zasady organizacji prac montażowych. Wytyczne do projektowania procesów montażu. Ogólne zasady montażu zespołów.

Laboratoria / metoda praktyczna

1. Badanie wpływu warunków skrawania na chropowatość po-wierzchni. /4

Określenie wpływu takich parametrów technologicznych, jak prędkość skrawania i prędkość posuwu na chropowatość powierzchni obrobionej z wykorzystaniem dwóch metod pomiaru chropowatości.

2. Analiza spawalności stali. /4

Zapoznanie ze strukturą złącza spawanego oraz badanie wpływu składu chemicznego i temperatury wstępnego podgrzania na spawalność stali poprzez dokonanie pomiaru rozkładu twardości w próbkach napawanych.

3. Formowanie ręczne z modelu drewnianego w dwóch skrzynkach. /4

Zaznajomienie studentów z zabiegami i czynnościami formowania ręcznego przy użyciu narzędzi i przyrządów formierskich, przeprowadzenie przygotowania do formowania, samego formowania oraz składania i za-lania form ciekłym metalem.

4. Badanie wpływu parametrów procesu wykonywania wypraski na wybrane właściwości wytworzonego wyrobu. /4

Zaznajomienie studentów z podstawami technologii metalurgii proszków, a także metodyką pomiarów gęstości wyprasek i spieków. Określanie wpływu parametrów formowania na gęstość wyprasek i spieków.

5. Operacje kształtowania otworów metodami obróbki skrawaniem. /4

Zapoznanie studentów z operacjami kształtowania otworów, budową

i zasadą działania urządzeń do prowadzenia tych operacji oraz z narzędziami i oprzyrządowaniem służącym do obróbki otworów.

6. Pomiary podstawowymi przyrządami warsztatowymi. /4

Praktyczne zapoznanie z podstawowymi przyrządami warsztatowymi. Pomiary długości i kąta dla wybranych części maszyn. Określanie błędów pomiarowych oraz obliczanie niepewności przy pomiarach warsztatowych.

7. Pomiary współrzędnościowe. /3

Praktyczne zapoznanie z istotą współrzędnościowej techniki pomiarowej oraz budową maszyny współrzędnościowej. Pomiary współrzędnościowe wybranych części maszyny oraz opracowanie na ich podstawie rysunku technicznego części.

8. Pomiary gwintów i kół zębatych. /3

Praktyczne zapoznanie z metodami i przyrządami pomiarowymi do pomiarów gwintów i kół zębatych. Pomiary i obliczenia parametrów geometrycznych gwintu i koła zębatego.

podstawowa:

• J. Erbel, Encyklopedia technik wytwarzania stosowanych w przemyśle maszynowym, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1993.

• S. Erbel, Obróbka plastyczna, PWN, 1986.

• M. Perzyk, Odlewnictwo, WNT, Warszawa 2000.

• T. Puff, W. Sołtys, Podstawy technologii montażu maszyn, WNT, Warszawa 1980.

• T. Grzegorczyk, J. Janiszewski, R. Trębiński, Metrologia i teoria eksperymentu cz. I i cz. II, WAT 2004.

• W. Jakubiec, J. Malinowski, Metrologia wielkości geometrycznych, WNT 1999.

uzupełniająca:

• J. Tymowski, Technologia budowy maszyn, PWN, 1989.

• Praca zbiorowa, Odlewnictwo XXI w. Stan Aktualny i kierunki rozwoju technologii odlewania, Instytut Odlewnictwa, 2003.

• T. Kowalski, G. Lis, W. Szenajch, Technologia i automatyzacja montażu maszyn, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000.

• E. Ratajczyk, Współrzędnościowa technika pomiarowa, Of. Wyd. PW 2005.

symbol / efekt kształcenia / odniesienie do efektów kierunku

W1/ Ma podstawową wiedzę dotyczącą budowy materiałów i inżynierii wytwarzania elementów mechanicznych. /K_W09

W2/ Ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą obszarów zastosowania zaawansowanych narzędzi wspomagających proces projektowania i wytwarzania. /K_W12

W3/ Ma podstawową wiedzę z zakresu metrologii wielkości elektrycznych i nieelektrycznych. /K_W13

U1/ Umie dobrać materiały przy projektowaniu i wytwarzaniu urządzeń mechatronicznych. /K_U14

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną.

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnego kolokwium zaliczeniowego.

Warunki konieczne do uzyskania zaliczenia:

 uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium,

 zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych.

Osiągnięcie efektu W1- W3 - weryfikowane jest na kolokwium.

Osiągnięcie efektu U1 - sprawdzane jest w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 90% pytań stawianych na zaliczeniu.

Ocenę dobrą plus otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 80% pytań stawianych na zaliczeniu.

Ocenę dobrą otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 70% pytań stawianych na zaliczeniu.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 60% pytań stawianych na zaliczeniu.

Ocenę dostateczną otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 51% pytań stawianych na zaliczeniu.

Ocenę niedostateczną otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na mniej niż 51% pytań stawianych na zaliczeniu.

Nie dotyczy