Konstrukcja uzbrojenia

stacjonarne

jednolite magisterskie

obowiązkowy

semestr VII: W 30/+, C 30/+; razem: 60 godz., 5 pkt ECTS

Brak przedmiotów wprowadzających

semestr siódmy / Inżynieria bezpieczeństwa / wszystkie specjalności

płk dr inż. Mirosław Zahor; ppłk dr inż. Jacek KIJEWSKI

aktywność / obciążenie studenta w godz.

Studia stacjonarne

1. Udział w wykładach / 30 godz.

2. Udział w laboratoriach / 0 godz.

3. Udział w ćwiczeniach / 30 godz.

4. Udział w seminariach/ 0 godz.

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 7 godz.

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 0 godz.

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 43 godz.

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 godz.

9. Realizacja projektu / 0 godz.

10. Udział w konsultacjach / 30 godz.

11. Przygotowanie do egzaminu / 0 godz.

12. Przygotowanie do zaliczenia / 10 godz.

13. Udział w egzaminie / 0 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 150 godz./ 5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13):90 godz./ 3 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową 150 godz./ 5 ECTS

Systematyka broni strzeleckiej. Podstawowe zespoły i mechanizmy broni strzeleckiej oraz ich przeznaczenie. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie podstawowych wzorów: pistoletów, pistoletów maszynowych, karabinków i karabinów, karabinów maszynowych, wielkokalibrowych karabinów maszynowych i środków wyspecjalizowanych broni strzeleckiej. Kierunki i perspektywy rozwoju współczesnej broni strzeleckiej.

Systematyka broni artyleryjskiej. Podstawowe zespoły i mechanizmy broni artyleryjskiej oraz ich przeznaczenie. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie: armat, haubic, armatohaubic, dział bezodrzutowych, moździerzy, zestawów przeciwlotniczych, polowych wyrzutni rakietowych. Podstawowe zespoły i mechanizmy uzbrojenia pokładowego wozów bojowych.

Wykłady / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych

1. Broń palna w uzbrojeniu współczesnych armii. Klasyfikacja broni. / 2 /

Klasyfikacja układów miotających. Podstawowe pojęcia i definicje. Nazwy broni i amunicji.

2. Broń strzelecka w systemie uzbrojenia. Klasyfikacja broni strzeleckiej. Podstawowe zespoły i mechanizmy broni strzeleckiej i ich przeznaczenie. / 2 /

Systematyka broni strzeleckiej ze względu na stopień zautomatyzowania, zasadę działania i przeznaczenie taktyczne. Charakterystyki taktyczno-techniczne broni strzeleckiej. Przeznaczenie podstawowych mechanizmów broni strzeleckiej. Urządzenia pomocnicze broni strzeleckiej.

3. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie pistoletów, rewolwerów i pistoletów maszynowych. /2/

Amunicja pistoletowa i rewolwerowa. Ogólna charakterystyka pistoletów i rewolwerów. Przegląd konstrukcji pistoletów i pistoletów maszynowych stosowanych w SZ RP.

4. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie karabinków i karabinów / 2 /

Amunicja pośrednia i karabinowa. Ogólna charakterystyka karabinów i karabinków. Przegląd konstrukcji karabinków stosowanych w SZ RP.

5. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie karabinów maszynowych i środków wyspecjalizowanych. / 2 /

Amunicja karabinowa wielkokalibrowa i amunicja granatnikowa. Ogólna charakterystyka karabinów maszynowych i środków wyspecjalizowanych broni strzeleckiej. Przegląd konstrukcji karabinów maszynowych i środków wyspecjalizowanych stosowanych w SZ RP.

6. Zasady eksploatacji broni strzeleckiej. / 1 /

Specyfika eksploatacji broni strzeleckiej.

7. Anglojęzyczna terminologia broni strzeleckiej. / 1 /

Podstawowe terminy, zwroty i skróty dotyczące broni strzeleckiej.

8. Tendencje rozwojowe broni strzeleckiej w Polsce i na świecie. / 2 /

Zasadnicze kierunki rozwoju broni strzeleckiej na świecie. Perspektywy rozwoju broni strzeleckiej w Polsce.

9. Broń artyleryjska w systemie uzbrojenia. Systematyka broni artyleryjskiej. Podstawowe zespoły i mechanizmy broni artyleryjskiej i ich przeznaczenie. / 2 /

Systematyka broni artyleryjskiej ze względu na stopień zautomatyzowania, zasadę działania i przeznaczenie taktyczne. Charakterystyki taktyczno-techniczne broni artyleryjskiej. Przeznaczenie podstawowych mechanizmów broni artyleryjskiej. Urządzenia pomocnicze broni artyleryjskiej.

10. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie armat, haubic i armatohaubic. / 2 /

Amunicja do armat, haubic i armatohaubic. Ogólna charakterystyka armat, haubic i armatohaubic. Przegląd konstrukcji armat, haubic i armatohaubic stosowanych w SZ RP.

11. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie dział bezodrzutowych, moździerzy i polowych wyrzutni rakietowych. / 2 /

Amunicja do dział bezodrzutowych, moździerzy i polowych wyrzutni rakietowych. Ogólna charakterystyka dział bezodrzutowych, moździerzy i polowych wyrzutni rakietowych. Przegląd konstrukcji dział bezodrzutowych, moździerzy i polowych wyrzutni rakietowych stosowanych w SZ RP.

12. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie przeciwpancernych pocisków kierowanych (PPK). / 2 /

Amunicja do PPK. Ogólna charakterystyka PPK. Przegląd konstrukcji PPK stosowanych w SZ RP.

13. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie zestawów przeciwlotniczych. / 1 /

Amunicja do armat przeciwlotniczych. Ogólna charakterystyka zestawów przeciwlotniczych. Przegląd konstrukcji zestawów przeciwlotniczych stosowanych w SZ RP.

14. Charakterystyka taktyczno-techniczna, budowa i działanie uzbrojenia pokładowego czołgów, BWP i KTO. / 2 /

Amunicja do czołgów, BWP i KTO. Ogólna charakterystyka uzbrojenia pokładowego czołgów, BWP i KTO. Przegląd konstrukcji uzbrojenia pokładowego czołgów, BWP i KTO stosowanych w SZ RP.

15. Zasady eksploatacji broni artyleryjskiej i uzbrojenia pokładowego czołgów, BWP i KTO. / 2 /

Specyfika eksploatacji broni artyleryjskiej i uzbrojenia pokładowego uzbrojenia pokładowego czołgów, BWP i KTO.

16. Anglojęzyczna terminologia broni artyleryjskiej. / 1 /

Podstawowe terminy, zwroty i skróty dotyczące broni artyleryjskiej.

17. Tendencje rozwojowe broni artyleryjskiej w Polsce i na świecie. / 2 /

Zasadnicze kierunki rozwoju broni artyleryjskiej na świecie. Perspektywy rozwoju broni artyleryjskiej w Polsce.

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Budowa i działanie pistoletów. / 4 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

2. Budowa i działanie pistoletów maszynowych. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

3. Budowa i działanie karabinków i karabinów. / 4 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

4. Budowa i działanie karabinów maszynowych. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

5. Budowa i działanie wielkokalibrowych karabinów maszynowych. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

6. Budowa i działanie środków wyspecjalizowanych. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

7. Budowa i działanie armat, haubic, armatohaubic. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

8. Budowa i działanie moździerzy, armatomoździerzy i dział bezodrzutowych. / 4 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

9. Budowa i działanie polowych wyrzutni rakietowych i PPK. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

10. Budowa i działanie dział przeciwlotniczych. / 2 /

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

11. Budowa i działanie uzbrojenia wozów bojowych. / 4 /.

Praktyczne zapoznanie się z sprzętem.

podstawowa:

 R. Woźniak i inni, „Encyklopedia Najnowszej Broni Palnej” – tomy I –IV, Wydawnictwo Bellona, 2001-2002, sygn. 15343, 15472, 15752, 15751;

 W. Furmanek, R. Woźniak „Wprowadzenie w technikę wojskową. Broń lufowa”, Wydawnictwo WAT, 2002 r., sygn. 57858.

 K. Fedak, R. Stelmasiak, R. Woźniak „Wybrane zagadnienia z wytrzymałości konstrukcji uzbrojenia”, Wydawnictwo WAT, 2002 r., sygn. 58651.

 H. Głowicki, S. Niezgodzki, S. Torecki, Budowa i eksploatacja broni lufowej i amunicji - cz. II „Budowa automatycznej broni strzeleckiej”, Wydawnictwo WAT, 1987, sygn. 48499;

 I. Dobiech, S. Majewski, S. Sieńko, S. Torecki, Budowa i eksploatacja broni lufowej i amunicji - cz. III „Eksploatacja techniczna broni i amunicji ", Wydawnictwo WAT, 1973, sygn. 33976;

 H. Głowicki, S. Niezgodzki, S. Torecki, „Zasady konstrukcji automatycznej broni strzeleckiej”, Wydawnictwo WAT, 1986, sygn. 48326;

 MON - Amunicja wojsk lądowych, R-4658;

 Instrukcje sprzętowe uzbrojenia wskazane przez wykładowcę;

 uzupełniająca:

 R. Woźniak i inni „Multimedialna Encyklopedia Najnowszej Broni Palnej”, Wydawnictwo Bellona, 2004;

 R. Woźniak i inni „Najnowsze uzbrojenie na świecie”, Wydawnictwo Bellona , 2006;

 Jane's Air-Launched Weapons;

 Jane's Ammunition Handbook;

 Jane's Armour and Artillery;

 Jane's Infantry Weapons;

 Jane’s Police and Security Equipment;

Materiały wydane studentom w formie elektronicznej

Symbol i nr efektu modułu / efekt uczenia się/ odniesienie do efektu kierunkowego

W1 / ma szczegółową wiedzę związaną z obiektami technicznymi w zakresie konstrukcji uzbrojenia oraz eksploatacji techniki uzbrojenia/ K_W20,

W2 / zna budowę, działanie oraz zasady eksploatacji sprzętu uzbrojenia i elektroniki będącego na wyposażeniu Wojsk Obrony Terytorialnej / K_W20A_5,

U1 / potrafi projektować elementarne procesy technologiczne oraz dokonać oceny procesu produkcji i eksploatacji maszyn w aspekcie bezpieczeństwa / K_U18,

U2 / posiada umiejętność rozwiązywania problemów technicznych z zastosowaniem dostępnych środków, w warunkach pokojowych i ewentualnych działań zbrojnych na przyszłym polu walki/ U_20A_1,

U3/potrafi wykorzystywać sprzęt techniczny będący na wyposażeniu Wojsk Obrony Terytorialnej / U_20A_7,

K1 / dysponuje odpowiednią wiedzą techniczną, pozwalającą rozwiązywać problemy eksploatacyjne za pomocą metod i technik inżynierskich / K_20A_4

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną

Ćwiczenia audytoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną;

Zaliczenie przedmiotu jest przeprowadzane w formie pisemnego testu sprawdzającego z zadaniami zamkniętymi i otwartymi.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych na ocenę.

Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych odbywa się na podstawie przygotowania i realizacji ćwiczeń audytoryjnych.

efekty W1, W2 oraz U1 - sprawdzane są w trakcie zaliczenia przedmiotu i odpowiedzi na ćwiczeniach audytoryjnych a także przy zaliczeniu tych ćwiczeń, przy okazji sprawdzania umiejętności U2, U3 oraz K1;

efekty U2, U3 i K1 - sprawdzane są w trakcie odpowiedzi ustnych na ćwiczeniach audytoryjnych oraz przy zaliczeniu tych ćwiczeń.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 95% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami uczenia się, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 90% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami uczenia się, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 80% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 70% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 55% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.