Maszynoznawstwo - VI sem.
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMTSTCSI-MZ |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Maszynoznawstwo - VI sem. |
Jednostka: | Wydział Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 30/+; C 16/+; L 14/+ Razem: 60 |
Przedmioty wprowadzające: | Podstawy inżynierii bezpieczeństwa / System bezpieczeństwa. Podstawowe pojęcia i miary w obszarze problematyki bezpieczeństwa. Zagrożenie techniczne i bezpieczeństwo techniczne, ryzyko, strata (szkoda). Rozpoznawanie i identyfikacja zagrożeń. Procesy powstawania strat (szkód). Wybrane problemy bezpieczeństwa, niezawodności i zarządzania bezpieczeństwem, niezawodność techniczna i niezawodność człowieka. Związki miar ryzyka z miarami niezawodności i zagrożenia. Ogólna charakterystyka metod analizy ryzyka: metody jakościowe i ilościowe. Bezpieczeństwo obiektu technicznego. Podstawy konstrukcji maszyn / Rodzaje konstrukcji mechanicznych i sposoby ich obliczeń wytrzymałościowych. Procesy prowadzące do uszkodzeń obiektów mechanicznych. Elektrotechnika i elektronika I / Zabezpieczenia eksploatacyjne urządzeń elektrycznych. Zasady bezpieczeństwa przy montażu i eksploatacji instalacji elektrycznych. Mechanika I / Bezpieczeństwo konstrukcji. Kryteria zniszczenia. Mechanizmy zniszczenia. Niezawodność konstrukcji. |
Programy: | semestr piąty / inżynieria bezpieczeństwa / wszystkie specjalności |
Autor: | prof. dr hab. inż. Aleksander Olejnik, prof. dr hab. inż. Piotr Koniorczyk, mjr dr inż. Michał Jasztal |
Bilans ECTS: | 1. Udział w wykładach / 30 2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do zaliczenia / 10 3. Udział w ćwiczeniach / 16 4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 19 5. Udział w laboratoriach / 14 6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 28 7. Udział w konsultacjach / 2 8. Udział w zaliczeniu / 1 Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 120 / 4 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+8.=63 / 2,0 ECTS Zajęcia o charakterze praktycznym: 5.+6.=42 / 1,4 ECTS |
Skrócony opis: |
Klasyfikacja maszyn, metody projektowania, materiały stosowane w ich budowie. Napędy elektryczne z silnikami prądu stałego i przemiennego. Generatory energii elektrycznej. Maszyny przepływowe, klasyfikacja i zasada pracy. Turbiny parowe. Wentylatory, dmuchawy, sprężarki. Turbiny wodne. Pompy wirowe. Maszyny wyporowe. Siłownie cieplne. Elektrociepłownie. Siłownie jądrowe. Skraplacze. Siłownie wodne. Kotły, zasada działania, typowe konstrukcje. Klasyfikacja i sprawność ziębiarek. Ziębiarki sprężarkowe gazowe, parowe, cieplne – absorpcyjne i próżniowe. Generatory i ziębiarki termoelektryczne. Podział i klasyfikacja oraz budowa pojazdów samochodowych. Zasady działania i budowa tłokowych silników spalinowych. Silniki odrzutowe, budowa i zasada działania. Układy napędowe: sprzęgła, skrzynie biegów, wały napędowe i przeguby, mosty napędowe, układy kierownicze, układy hamulcowe, zawieszenie osi i kół. Samoloty, wiropłaty, szybowce, statki kosmiczne, budowa i wyposażenie samolotu |
Pełny opis: |
Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych 1. Definicje i podział maszyn. Materiały stosowane w budowie maszyn. Metody projektowania maszyn. / 2 2. Napędy elektryczne z silnikami prądu stałego i przemiennego. Generatory energii elektrycznej. / 2 3. Maszyny przepływowe, zasada pracy i ich podział. Turbiny parowe. Wentylatory, dmuchawy, sprężarki. Turbiny wodne. Pompy wirowe. / 2 4. Maszyny wyporowe. Parowe silniki wyporowe. Sprężarki wyporowe. Pompy wyporowe. / 2 5. Siłownie cieplne. Elektrociepłownie. Siłownie jądrowe. Skraplacze. Siłownie wodne. Inne rodzaje siłowni. / 4 6. Kotły. Zasady działania kotła. Paleniska kotłowe. Typowe konstrukcje kotłów parowych. / 2 7. Rola i miejsce chłodnictwa we współczesnej nauce i technice. Klasyfikacja i sprawność ziębiarek. Ziębiarki sprężarkowe gazowe. Ziębiarki sprężarkowe parowe. Czynniki robocze ziębiarek parowych. Ziębiarki cieplne – absorpcyjne i próżniowe. Generatory i ziębiarki termoelektryczne. Skraplanie gazów – obieg Lindego i Kapicy. Zastosowania ziębiarki parowej z wieloskładnikowym czynnikiem roboczym. / 4 8. Pojazdy samochodowe. Podział i klasyfikacja oraz budowa pojazdów samochodowych. / 2 9. Silniki spalinowe. Przemiany energii. Zasady działania tłokowych silników spalinowych. Mechanizmy i elementy silnika. Silniki odrzutowe, budowa i zasada działania. / 4 10. Układy napędowe: sprzęgła, skrzynie biegów, wały napędowe i przeguby, mosty napędowe, układy kierownicze, układy hamulcowe, zawieszenie osi i kół. / 2 11. Statki powietrzne. Samoloty, wiropłaty, szybowce, statki kosmiczne/ 2 12. Budowa samolotu. Płatowce. Zespół napędowy. Wyposażenie samolotu. Układy wykonawcze statków powietrznych. / 2 Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna 1. Analiza budowy oraz zasad działania napędów elektrycznych oraz generatorów energii elektrycznej. / 2 2. Analiza obciążeń maszyn wirnikowych. / 2 3. Wyznaczanie parametrów obiegów chłodniczych. Obliczanie sprawności energetycznej ziębiarek parowych. / 2 4. Analiza mechanizmów powstawania uszkodzeń elementów silnika. / 2 5. Analiza rozwiązań konstrukcyjnych podzespołów układów napędowych. / 2 6. Analiza rozwiązań konstrukcyjnych statków powietrznych. / 2 7. Analiza budowy oraz funkcjonowania wybranych zespołów wyposażenia samolotów. / 4 Laboratoria / metoda praktyczna 1. Badanie własności silników indukcyjnych i prądnic synchronicznych. / 6 2. Badanie zjawisk przy przewodzeniu ciepła i prądu elektrycznego. / 3 3. Badania wizualne uszkodzeń lotniczych silników odrzutowych. / 2 4. Wyznaczanie krytycznych prędkości obrotowych wirnika metodą eksperymentalną / 3 |
Literatura: |
podstawowa: Biały W. Maszynoznawstwo. WNT, 2003. Gnutek Z., Kordylewski W. Maszynoznawstwo energetyczne PWR, 2003. uzupełniająca: Wołek M. Maszynoznawstwo. PWN, 1982. Kijewski J. Maszynoznawstwo. WSiP, 2011. Mały Poradnik Mechanika – t.1 i 2. WNT, 2002. Podstawy konstrukcji maszyn Część 2 Techniki wytwarzania i maszynoznawstwo. WKŁ, 2012. |
Efekty uczenia się: |
W1 / Ma podstawową wiedzę w zakresie konstrukcji oraz funkcjonowania maszyn elektrycznych, przepływowych, wyporowych oraz cieplnych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia zagrożeń występujących w cyklu życia tego typu obiektów technicznych. / K_W06 W2 / Ma podstawową wiedzę w zakresie konstrukcji oraz funkcjonowania pojazdów samochodowych oraz statków powietrznych, w tym wiedzę niezbędną do zrozumienia zagrożeń występujących w cyklu życia tego typu obiektów technicznych. / K_W06 U1 / Potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową w badaniach maszyn elektrycznych, cieplnych, oraz mechanizmów, potrafi zorganizować i przeprowadzić pomiary oraz ocenić ich wyniki. / K_U18 U2 / Potrafi wykonać podstawowe obliczenia projektowe maszyn oraz dokonać analizy ich budowy i zasad funkcjonowania. / K_U19 U3 / Potrafi dokonać oceny procesu eksploatacji maszyn w aspekcie bezpieczeństwa. / K_U19 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną; Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną; Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnego testu sprawdzającego wiedzę; Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych na ocenę. Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych na ocenę odbywa się na podstawie średniej z pozytywnych ocen z przygotowania i wykonania ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych. efekty W1, W2 - sprawdzane są w trakcie odpowiedzi na ćwiczeniach audytoryjnych i na kolokwiach a także w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych oraz przy zaliczeniu tych ćwiczeń, przy okazji sprawdzania umiejętności U2 oraz U3. Ocena za osiągnięcie tych efektów jest przyznawana łącznie za osiągnięcie umiejętności U2 i U3; efekt U1 - sprawdzany jest w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych oraz przy zaliczeniu tych ćwiczeń. efekty U2, U3 - sprawdzane są w trakcie odpowiedzi ustnych i pisemnych na ćwiczeniach audytoryjnych a także w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych oraz przy zaliczeniu tych ćwiczeń. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.