Mechanika płynów i aerodynamika

jednolite magisterskie

obowiązkowy

W 30/x ; C 14/+ ; L 16/+ razem: 60 godz., 6 pkt ECTS

matematyka 2 i 3: znajomość pochodnych funkcji, całek nieoznaczonych i oznaczonych, pochodnych cząstkowych, różniczki zupełnej i pochodnej kierunkowej, opisu pól wektorowych, równań różniczkowych, całek wielo-krotnych;

fizyka 1: znajomość układów inercjalnych i nieinercjalnych, elementów kinematyki i dynamiki;

mechanika : Znajomość warunków równowagi sił, ruchu postępowego i obrotowego ciała sztywnego, przemieszczenia i odkształcenia

semestr IV / lotnictwo i kosmonautyka

dr hab. inż. Stanisław WRZESIEŃ, dr inż. Michał FRANT, mgr inż. Maciej MAJCHER

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 30

2. Udział w laboratoriach / 16

3. Udział w ćwiczeniach / 14

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 25

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 25

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 25

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 28

11. Przygotowanie do egzaminu / 15

12. Przygotowanie do zaliczenia / 0

13. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 180 godz./ 6 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 90 godz./3 ECTS

Opis stanu i ruchu płynu, ruch lokalny elementu płynu, tensor prędkości deformacji i tensor naprężeń. Podstawowe równania mechaniki płynów, podobieństwo przepływów. Równanie równowagi płynu, atmosfera wzorcowa. Równanie ruchu Eulera, równanie Bernoulliego, zagadnienia warstwy przyściennej, oderwanie warstwy przyściennej. Wyznaczanie podstawowych parametrów opływu. Zjawiska falowe, wpływ ściśliwości gazu.

Wprowadzenie w aerodynamikę, zadania aerodynamiki i metody badawcze w aerodynamice. Teoria profilu lotniczego: opis geometrii, charakterystyki aerodynamiczne profilu. Płat nośny: opis geometrii, charakterystyki aerodynamiczne. Podkrytyczny i nadkrytyczny opływ profilu i skrzydeł. Elementy aerodynamiki dużych prędkości.

1. Przedmiot mechaniki płynów, własności płynów, siły działające w płynach./2

Podstawowe działy mechaniki płynów. Cecha płynności i ciągłości w odniesieniu do dwóch stanów materii nazywanych cieczami i gazami. Wykorzystanie operatora Hamiltona w mechanice płynów, pojęcie pochodnej materialnej (substancjalnej), sens fizyczny pochodnej lokalnej oraz pochodnej konwekcyjnej w opisie stanu płynu. Podstawowe własności płynów. Siły masowe i powierzchniowe w płynach, tensor naprężeń i jego składowe.

2. Metody analizy ruchu płynu, klasyfikacja pól wielkości fizycznych prze-pływów./2

Zadania kinematyki płynów, tor elementu płynu, linia prądu i linia wirowa Wirowe i bezwirowe (potencjalne) pola prędkości, cyrkulacja prędkości. Ruch lokalny elementu płynu, prędkość deformacji elementu płynu.

3. Podstawowe równania mechaniki płynów, równanie Naviera - Stokesa (N-S). Podobieństwo przepływów/2.

Równania zachowania i przypadki szczególne równań mechaniki płynów. Wektorowe i skalarne równania Naviera-Stokesa, analiza poszczególnych członów wchodzących w skład powyższych równań. Liczby kryterialne podobieństwa przepływów.

4.Warstwa przyścienna, oderwanie warstwy przyściennej /2

Rodzaje warstwy przyściennej, opór tarcia i opór ciśnieniowy, ciała „dobrze” i „źle” opływane. Oderwanie warstwy przyściennej i skutki wystąpienia zjawiska oderwania. Wypadkowe siły działające na opływane ciało.

5. Statyka płynów. Dynamika płynu idealnego./2

Rozwiązania podstawowego równania różniczkowego statyki płynów. Napór hydrostatyczny, fizyczne podstawy pomiarów ciśnień. Statyka atmosfery ziemskiej, międzynarodowa atmosfera wzorcowa. Równania ruchu płynu idealnego, dyskusja obszarów zastosowania takiego modelu płynu.

6. Zjawiska falowe w dynamice gazów, wpływ ściśliwości gazu/2

Zakresy prędkości przepływu gazu. Względne zmiany gęstości w funkcji względnych zmian prędkości i wartości liczby Ma przepływu. Przyspieszony lub opóźniony ruch gazu w szerokim zakresie prędkości.

7.Podstawowe związki między parametrami gazu w przepływie izentropo-wym. Współczesne metody badawcze w dynamice płynów /2

Przemiany izentropowe - adiabata Poissona i równanie przemiany izentropowej w mechanice płynów. Przepływy ściśliwych płynów nielepkich, których parametry spełniają równanie ruchu Eulera, a w szczególności również równanie Bernoulli’ego. Parametry krytyczne w dynamice gazów i termodynamice, maksymalna prędkość wypływu gazu.

8. Wprowadzenie w aerodynamikę, zadania aerodynamiki i metody badawcze w aerodynamice /2.

Przypadek przepływu zewnętrznego i wewnętrznego w aerodynamice – zasadnicze różnice i analogie. Podział aerodynamiki z uwzględnienia dwóch istotnych cech ośrodka gazowego. Wzory strukturalne, wiążące siły i momenty aerodynamiczne z ich bezwymiarowymi współczynnikami.

9. Parametry geometryczne profili lotniczych i płatów nośnych /2.

Profile stosowane w płatach nośnych, łopatkach sprężarek oraz turbin. Podstawowe parametry geometryczne profilu, kąt natarcia, aerodynamiczna krawędź natarcia. Klasyfikacja profili -poddźwiękowe i naddźwiękowe profile, podział ze względu na rozkład ciśnień wzdłuż cięciwy. Parametry geometryczne płata nośnego.

10. Elementy teorii profilu, charakterystyki aerodynamiczne profili /2

Elementy teorii płaskiego ustalonego ruchu nieściśliwego płynu nielepkiego. Najważniejsze „oszacowania” wynikające z teorii profilu. Charakterystyki aerodynamiczne profili lotniczych. Wpływ wybranych parametrów geometrycznych oraz zanieczyszczeń typu lód, śnieg itp. na charakterystyki aerodynamiczne.

11. Wybrane zagadnienia teoria płata,. Doświadczalne charakterystyki aerodynamiczne płata nośnego /2.

Zadania teorii płata o skończonej rozpiętości, opór indukowany. Doświadczalne charakterystyki aerodynamiczne płatów, sposoby zwiększania siły nośnej płatów - układy zwiększające krzywiznę profilu i układy zwiększają-ce energię kinetyczną strumienia.

12. Zarys teorii profilu i płata w poddźwiękowym przepływie ściśliwym /2

Krytyczna liczba Macha, Istota powstawania oporu falowego, Ściśliwy pod-dźwiękowy opływ cienkiego profilu. Współczynniki Prandtla – Glauerta w zastosowaniu do aerodynamiki ściśliwego opływu profilu. Jakościowa analiza opływu profilu w funkcji liczby Macha.

13. Nadkrytyczny opływ profilu i płata nośnego. Płaty skośne./2

Wpływ krytycznej liczby Macha na rozkład współczynnika ciśnienia i zmiany współczynników aerodynamicznych. Warunki wystąpienia niekorzystnych efektów związanych ze zmiennym w funkcji liczby Ma rozkładem ciśnień i wpływ tych efektów na sterowanie. Płaty skośne, ich zalety i wady.

14. Podstawy aerodynamiki profilu i płata w przepływie naddźwiękowym. /2

Uproszczony naddźwiękowy opływ cienkiego naddźwiękowego profilu pod małym kątem natarcia, wzory Ackereta. Naddźwiękowy opływ płatów skośnych. Nagrzewanie aerodynamiczne.

15. Wybrane zagadnienia aerodynamiki samolotów./2

Układy aerodynamiczne SP, interferencja aerodynamiczna. Wpływ aerosprężystości na własności aerodynamiczne SP. Lot w burzliwej atmosferze. Zjawisko oblodzenia i jego wpływ na własności aerodynamiczne SP.

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Podstawowe własności fizyczne płynów. Kinematyka płaskich przepływów potencjalnych /2

Obliczanie podstawowych własności płynu - masy, gęstości, współczynnika rozszerzalności temperaturowej, współczynnika ściśliwości. Obliczanie linii prądu i torów elementu płynu dla zadanych pól prędkości. Zastosowanie funkcji prądu

2. Podobieństwo przepływów, liczby kryterialne. Zastosowania równań statyki płynów /2

Określanie kryteriów podobieństwa geometrycznego, kinematycznego i dynamicznego. Obliczanie wybranych liczb kryterialnych. Zastosowanie podstawowego równania różniczkowego hydrostatyki do obliczenia rozkładu ciśnień w cieczy. Obliczenia naporu i wyporu hydrostatycznego.

3. Całki pierwsze równania Eulera/2

Obliczenia parametrów przepływu z wykorzystaniem całek pierwszych równania Eulera – równania Bernoullie’go i całki Lagrange’a-Cauchy’ego. Wykorzystanie równania Bernoullie'go w obliczaniu parametrów przepływu przy użyciu podstawowych przyrządów pomiarowych - rurki Prandtla, Pitota i zwężki Ventouriego

4. Równanie Bernoulliego dla gazu ściśliwego. Podstawowe związki między parametrami gazu w przepływie izentropowym /2

Obliczanie wpływu ściśliwości ośrodka na parametry przepływu. Obliczenia parametrów przepływu w przepływach izentropowych Dyskusja wyników wybranych przykładów obliczeń numerycznych

5. Przeliczanie charakterystyk aerodynamicznych na inne wydłużenia i obrysy płata / 2

Odczytywanie niezbędnych danych z charakterystyki doświadczalnej profilu lotniczego. Różnice między charakterystykami aerodynamicznymi płata i profilu. Obliczenie współczynników siły nośnej i oporu płata w oparciu o współczynniki zastosowanego profilu lotniczy

6. Algorytm i obliczenia biegunowej samolotu w całym zakresie liczb Ma-cha/4

Metodyka upraszczania geometrii samolotu na potrzeby realizacji obliczeń zgodnie z algorytmem. Wyznaczenie zmian nachylenia charakterystyki współczynnika siły nośnej w funkcji liczby Macha. Wyznaczanie przebiegu współczynnika siły oporu, przy zerowym współczynniku siły nośnej, w funkcji liczby Macha. Wyznaczanie współczynnika oporu izolowanych elementów samolotu – usterzenie, kadłub, skrzydło. Pojęcie sumy interferencyjnej. Obliczanie biegunowej wybranego samolotu w całym zakresie liczb Macha zdefiniowanym osiągami obranej konstrukcji.

Laboratoria / metoda praktyczna

1. Jakościowe badania w mechanice płynów/2

Typy metod badawczych w mechanice płynów. Przedstawienie wybranych jakościowych metod badawczych - wizualizacja przepływów. Określanie toru ruchu elementu płynu.

2. Wyznaczanie krytycznych liczb Reynoldsa/2

Doświadczalne wyznaczenie granicy pomiędzy przepływem laminarnym i turbulentnym - krytycznej liczby Reynoldsa dla przepływów w rurociągach o przekroju kołowym.

3. Współczynnik turbulencji strumienia swobodnego/2

Wyznaczenie krytycznej liczby Reynoldsa dla opływu zewnętrznego i współczynnika turbulencji strumienia.

4. Pomiary parametrów warstwy przyściennej/2

Wyznaczenie rozkładu prędkości w warstwie przyściennej.

5. Wyznaczanie współczynnika oporu ciśnieniowego profilu kołowego./2

Wyznaczanie współczynnika oporu ciśnieniowego i całkowitego. Określenie różnic w oporze dla ciał dobrze i źle opływanych.

6. Opór ciał osiowosymetrycznych/2

Określenie różnic w oporze dla ciał dobrze i źle opływanych.

7. Pomiar prędkości rurką Prandtla/2

Wykorzystanie rurki Prandtla do pomiaru prędkości strumienia

8. Cechowanie zwężki Ventouriego/2

Wyznaczenie współczynnika poprawkowego zwężki Ventouriego.

Podstawowa:

 Chlebny B., Sobieraj W., Wrzesień S.: Mechanika płynów, WAT, War-szawa 2003, (S-58951).

 Gołębiewski C., Łuczywek E., Walicki E.: Zbiór zadań z mechaniki płynów, PWN, Warszawa 1975, (36910).

 Gryboś R.: Zbiór zadań z technicznej mechaniki płynów, 2002; (58593/Hd.31).

 Kaczmarczyk J., Matuszkiewicz J.: Poradnik do ćwiczeń laboratoryj-nych z mechaniki płynów, WAT, Warszawa 1970, (S-29592).

Uzupełniająca:

 Prosnak W.J.: Mechanika płynów, Tom I, PWN, Warszawa 1972, (32220).

 Wrzesień S.: Materiały własne Zakładu Aerodynamiki i Termodynamiki

W1/ ma wiedzę w zakresie matematyki, obejmującą zagadnienia rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych, elementy równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych, niezbędne do opisu stanu i ruchu płynu, opisu i analizy podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach /K_W01

U1/ potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie / K_U01

U2/potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynier-skiego i przygotować tekst zawierający opis wyników zadania oraz potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację wyników realizacji zadania inżynierskiego /K_U03

U3/ potrafi w sposób analityczny wyznaczyć podstawowe parametry elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego / K_U07

Przedmiot zaliczany jest na podstawie wyników egzaminu i zaliczeń

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną

 Egzamin jest przeprowadzany w formie ustnej poprzedzonej pracą pisemną. Osiąganie efektu uczenia się W1 jest weryfikowane na pod-stawie oceny pytań zawierających 3 obszary zagadnień (1- wiedza niezbędną do opisu stanu i ruchu płynu, opisu i analizy podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach, 2 - uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w od-niesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych i 3 – szczegółowa wiedza w zakresie funkcjonowania statków powietrznych, w tym wiedza niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów). Każdy obszar zawiera 3 stopniowane poziomy wiedzy (np. poprawne odpowiedzi [1-3]a – ocena dst; [1-3]a i b- ocena db; [1-3] a,b,c -ocena bdb). Praca pisemna jest prowadzona w ograniczonym czasie 2 godzin z możliwością udzielania drobnych wskazówek lub bez ograniczeń czasowych (w domu z nieo-graniczonym dostępem do wszelkich źródeł informacji). Po wstępnej ocenie odpowiedzi następuje część ustna w której każdy student wyjaśnia ewentualne błędy, nieścisłości lub wątpliwości czy jest to wiedza nabyta.

 Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z ćwiczeń audytoryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.

 Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych odbywa się na podstawie oceny ze sprawdzianu końcowego oraz średniej z ocen uzyskanych przez studenta podczas rozwiązywania zadań rachunkowych w ramach ćwiczeń audytoryjnych oraz zadań zleconych do samodzielnego rozwiązania w domu.

 Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na ocenę odbywa się pod warunkiem uczestniczenia studenta we wszystkich ćwiczeniach laboratoryjnych na podstawie średniej z pozytywnych ocen za przedstawione sprawozdania z tych ćwiczeń, przy czym student może nie zostać do-puszczony do uczestniczenia w ćwiczeniu w przypadku nieznajomości zagadnień obejmujących wiedzę dotyczącą tematu danego ćwiczenia i rażącej nieznajomości instrukcji do przeprowadzenia danego ćwicze-nia.

 Efekt W1(utrwalany podczas innych form zajęć) sprawdzany jest na egzaminie pisemnym i ustnym.

 Efekty U1, U2, U3 sprawdzane są w trakcie odpowiedzi, wykonywania zadań na ćwiczeniach audytoryjnych i przygotowywania sprawozdań na ćwiczeniach laboratoryjnych

Kryteria oceniania

Wykłady

5,0 (bdb)

1.Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach opisując bezbłędnie wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1) – pytania (1.1-1.3) a, b i c.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów i aerodynamiki w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz bezbłędnie analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W1) – pytania 2a, 2 b i 2c.

3.Ma szczegółową wiedzę niezbędną do pełnego zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W1) – pytania 3a, 3b, 3c oraz zasady wynikające z praw aerodynamiki – pytania 4a,4b,i4c i pytania 5a, 5b i 5c.

4,5 (db+)

1.Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach i z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami opisuje wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1) – pytania (1.1-1.3) a, b i c.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W1) – pytania 2a, 2 b i 2c oraz zasady wynikające z aerodynamiki – pytania 4a,4b, 4c i pytania 5a, 5b i5c..

3.Ma szczegółową wiedzę (z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami) do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W1) – pytania 3a, 3b i 3c oraz zasady wynikające z praw aerodynamiki – pytania 4a,4b,i4c i pytania 5a, 5b i 5c..

4,0 (db)

1. .Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach opisując bezbłędnie wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1) – pytania (1.1-1.3) a i b.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz bezbłędnie analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W1) – pytania 2a i 2b.

3.Ma szczegółową wiedzę niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku po-wietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W1) – pytania 3a, 3b oraz zasady wynikające z praw aerodynamiki – pytania 4a,4b i pytania 5a, 5b.

3,5 (dst+)

1. Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach i z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami opisuje wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1) – pytania (1.1-1.3) a, b i c.2.Posiada pełną wiedzę dotyczącą opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach oraz opływach i z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą oraz wskazówkami analizuje podstawowe zjawiska fizycznych w przepływach i opływach (W1) – pytania 2a i 2b.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów i aerodynamiki w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą oraz wskazówkami analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w od-niesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W1) – pytania 2a i 2b.

3. Ma szczegółową wiedzę (z niewielkimi błędami, z niewielką pomocą lub wskazówkami) do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W1) – pytania 3a, 3b oraz zasady wynikające z praw aerodynamiki – pytania 4a,4b i pytania 5a, 5b.

3,0(dst)

1. Posiada pełną wiedzę w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opłwach opisując bezbłędnie wszystkie wskazane w pytaniach egzaminacyjnych przypadki i warianty równań dla szczególnych postaci ruchu płynu z analizą podstawowych zjawisk fizycznych przepływu (W1) – pytania (1.1-1.3) a.

2.Ma w pełni uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki płynów i aerodynamiki w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych oraz bezbłędnie analizuje możliwe przypadki opływowe i fizyczne skutki takich przypadków w odniesieniu do możliwych rozwiązań konstrukcyjnych (W1) – pytania 2a.

3.Ma szczegółową wiedzę niezbędną do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku po-wietrznego, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W1) – pytania 3a oraz zasady wynikające z praw aerodynamiki – pytania 4a i 5a.

2,0(ndst)

1. Nie posiada wiedzy w zakresie opisu stanu i ruchu płynu oraz pełną wiedzę opisu podstawowych zjawisk fizycznych w przepływach i opływach (W1) – pytania (1.1-1.3) a.

2. Nie ma uporządkowanej i podbudowanej teoretycznie wiedzy w zakresie mechaniki płynów i aerodynamiki w odniesieniu do kluczowych zagadnień konstrukcyjnych i eksploatacyjnych statków powietrznych (W1) – pytania 2a.

3. Nie ma wiedzy niezbędnej do zrozumienia fizycznych podstaw działania elementów, układów, urządzeń, instalacji i systemów statku powietrzne-go, wykorzystujących podstawowe zasady wynikające z równań mechaniki płynów (W1) – pytania 3a oraz zasady wynikające z praw aerodynamiki – pytania 4a i 5a.

Ćwiczenia

Ocenę bardzo dobrą 5,0 (bdb) otrzymuje student który:

1.Zna doskonale oraz potrafi bezbłędnie i samodzielnie interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi samodzielnie i bezbłędnie w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie i samodzielnie wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U3).

Ocenę dobry plus 4,5 (db+) otrzymuje student który:

1.Zna bardzo dobrze oraz potrafi bezbłędnie i samodzielnie interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą, bezbłędnie zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie i samodzielnie wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U3).

Ocenę dobry 4,0 (db) otrzymuje student który:

1.Zna dobrze oraz potrafi bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą, bezbłędnie zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U3).

Ocenę dostateczny plus 3,5 (dst+) otrzymuje student który:

1.Zna dosyć dobrze oraz potrafi bezbłędnie lub z drobnymi błędami samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, podstawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U3).

Ocenę dostateczny 3,0 (dst) otrzymuje student który:

1.Zna w stopniu dostatecznym oraz potrafi prawidłowo lub z drobnymi błędami korzystając sporadycznie z pomocy interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego korzystając sporadycznie z pomocy, prawidłowo lub ze sporadycznie występującymi błędami zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić, korzystając z niewielkiej pomocy dyskusję wyników (U3).

Ocenę niedostateczny 2,0 (ndst) otrzymuje student który:

1.Nie zna w stopniu dostatecznym oraz nie potrafi prawidłowo nawet z drobnymi błędami korzystając sporadycznie z pomocy interpretować oraz zastosować w praktyce przypadki szczególne równań mechaniki płynów (U1).

2.Nie potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego nawet korzystając sporadycznie z pomocy, prawidłowo lub ze sporadycznie wy-stępującymi błędami zastosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić, korzystając z niewielkiej pomocy dyskusję wyników (U3).

Laboratoria

Ocenę bardzo dobrą ( 5) otrzymuje student który

1.Potrafi prawidłowo i samodzielnie interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2. Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo i samodzielnie zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samodzielnie dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna doskonale zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samodzielnie i bezbłędnie wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U3).

4.Potrafi samodzielnie i bezbłędnie przygotować krótką prezentację po-święconą otrzymanym wynikom ćwiczenia laboratoryjnego oraz przeprowadzić dyskusję nad uzyskanymi wynikami (U2).

Ocenę dobry plus (4,5) otrzymuje student który

1.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo i samodzielnie zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna bardzo dobrze zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samodzielnie i bezbłędnie wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U3).

4. Potrafi samodzielnie lub z niewielką pomocą i bezbłędnie przygotować krótką prezentację poświęconą wynikom ćwiczenia laboratoryjnego oraz przeprowadzić dyskusję nad uzyskanymi wynikami (U2).

Ocenę dobry (4) otrzymuje student który

1.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo lub z drobnymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z pod-stawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, rozszerzonej literatury przedmiotu oraz innych źródeł prawidłowo lub z drobnymi błędami samo-dzielnie zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także samodzielnie lub tylko z niewielką po-mocą dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna dobrze zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samodzielnie i bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U3).

4. Potrafi samodzielnie lub z niewielką pomocą i z drobnymi błędami przy-gotować krótką prezentację poświęconą wynikom ćwiczenia laboratoryjnego oraz przeprowadzić dyskusję nad uzyskanymi wynikami (U2).

Ocenę dostateczny plus (3,5) otrzymuje student który

1.Potrafi w procesie analitycznego wyznaczania parametrów elementów, układów i urządzeń instalacji i systemów statku powietrznego samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą, bezbłędnie lub z drobnymi błędami za-stosować wiedzę z obszaru mechaniki płynów dotyczącą fizyki zjawisk przepływowych na etapie stawiania problemu, bezbłędnie lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą wyznaczyć analitycznie te parametry oraz przeprowadzić dyskusję wyników (U2).

2.Potrafi samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo lub z drobnymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z pod-stawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

3.Zna dosyć dobrze zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi samo-dzielnie lub tylko z niewielką pomocą bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U3).

4. Potrafi z drobnymi błędami przygotować krótką prezentację poświęconą wynikom ćwiczenia laboratoryjnego (U2).

Ocenę dostateczny (3) otrzymuje student który

1.Potrafi korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo lub z drobnymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z podstawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, podstawowej literatury przedmiotu prawidłowo lub z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką pomocą zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także korzystając sporadycznie z pomocy dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Zna w stopniu dostatecznym zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi korzystając sporadycznie z pomocy bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U3).

4. Potrafi z drobnymi błędami przygotować krótką prezentację poświęconą wynikom ćwiczenia laboratoryjnego (U2).

Ocenę niedostateczny (2) otrzymuje student który

1.Nie potrafi nawet korzystając z pomocy prawidłowo lub z drobnymi błędami interpretować uzyskane wyniki badań, wykorzystując wiedzę uzyskaną w ramach zajęć z przedmiotu mechanika płynów, z podstawowej literatury przedmiotu oraz innych źródeł (U1).

2.Nie potrafi na podstawie udostępnionej instrukcji, podstawowej literatury przedmiotu nawet z drobnymi błędami samodzielnie lub tylko z niewielką

pomocą zidentyfikować problem badawczy w ramach przygotowania do ćwiczenia laboratoryjnego a także korzystając sporadycznie z pomocy dokonać prawidłowej i rzetelnej oceny uzyskanych wyników (U1).

3.Nie zna w stopniu dostatecznym zasady działania podstawowych przy-rządów pomiarowych służących do pomiaru parametrów przepływowych i potrafi korzystając sporadycznie z pomocy bezbłędnie lub z drobnymi błędami wykonać obliczenia tych parametrów na podstawie wyników pomiarów oraz korzystając sporadycznie z pomocy prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki pod kątem zastosowania w konkretnej instalacji, układzie urządzeniu lub systemie statku powietrznego (U3).

4. Nie potrafi przygotować krótką prezentację poświęconą wynikom ćwiczenia laboratoryjnego (U2).

5. Nie uczestniczył we wszystkich zajęciach laboratoryjnych lub nie otrzymał pozytywnej oceny ze wszystkich sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.

Nie dotyczy