Materiały lotnicze - III sem.

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 18/+ ; C 12/+ ; Razem: 30 godz., 2 pkt. ECTS

Nauka o materiałach / znajomość budowy układów krystalograficznych metali oraz wykresów równowagi fazowej, znajomość wpływu obróbek cieplnych, cieplno-chemicznych, plastycznych i ubytkowych na właściwości materiałów, znajomość znakowania materiałów wg norm europejskich

Fizyka I i II / znajomość podstawowych wybranych pojęć fizyki ciała stałego: siła, naprężenie, odkształcenie, energia sprężysta, znajomość jednostek miar wielkości mechanicznych w układzie SI

semestr trzeci / lotnictwo i kosmonautyka / wszystkie specjalności

Prof. dr hab. inż. Jan GODZIMIRSKI

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 18 godz.

2. Udział w laboratoriach / 0 godz.

3. Udział w ćwiczeniach / 12 godz.

4. Udział w seminariach / 0 godz.

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 12 godz.

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 0 godz.

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 8 godz.

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 godz.

9. Realizacja seminarium / 0 godz.

10. Udział w konsultacjach / 6 godz.

11. Przygotowanie do egzaminu / 0 godz.

12. Przygotowanie do zaliczenia / 4 godz.

13. Udział w egzaminie / 0 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 60 godz. / 2 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 30 godz. / 1 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową 22 godz. / 1 ECTS

Wymagania stawiane lotniczym materiałom konstrukcyjnym. Cechy wytrzymałościowe, technologiczne (możliwości kształtowania, obróbki cieplne, metody łączenia) i użytkowe (żaroodporność, odporność na korozję, trwałość zmęczeniowa, odporność na ścieranie, odporność na erozję itp.) głównych grup materiałów stosowanych w budowie płatowców i napędów lotniczych.

Wykłady

1. Wymagania stawiane lotniczym materiałom konstrukcyjnym/2. Materiały inżynierskie. Właściwości wytrzymałościowe i użytkowe materiałów konstrukcyjnych. Kryteria doboru materiałów.

2. Budowa metali i ich pękanie/2. Sieci krystalograficzne metali. Mechanizm odkształceń plastycznych. Defekty sieci. Metody zwiększania wytrzymałości metali. Mechanizm pękania metali.

3. Zmęczenie metali/2 Mechanizm zniszczenia zmęczeniowego. Próby zmęczeniowe. Krzywe Wohlera. Wpływ czynników konstrukcyjnych i technologicznych na wytrzymałość zmęczeniową. Liniowa hipoteza sumowania uszkodzeń.

4. Żarowytrzymałość metali/2 Pełzanie metali. Relaksacja naprężeń. Zmęczenie cieplne. Mechanizm pełzania.

5. Korozja metali i ich żaroodporność/2 Mechanizm utleniania metali. Korozja w środowisku wilgotnym. Korozja elektrolityczna. Kryteria żaroodporności metali.

6. Stopy lekkie stosowane w budowie statków powietrznych/2 Właściwości wytrzymałościowe, technologiczne i użytkowe stopów magnezy, stopów aluminium oraz stopów tytanu. Zastosowanie tych materiałów w budowie statków powietrznych i ich napędów.

7. Stale i stopy żarowytrzymałe/2 Stale stopowe konstrukcyjne, stale maraging, stale nierdzewne, stale żarowytrzymałe , stopu niklu i kobaltu. Zastosowanie tych materiałów w budowie statków powietrznych i ich napędów.

8. Tworzywa polimerowe/2 Budowa chemiczna merów i struktury tworzyw wielkocząsteczkowych. Metody utwardzania. Właściwości mechaniczne i fizyczne. Starzenie tworzyw. Zastosowanie w budowie statków powietrznych.

9. Materiały kompozytowe/2 Rodzaje materiałów kompozytowych. Właściwości wytrzymałościowe i użytkowe kompozytów polimerowych wzmacnianych włóknami. Kompozyty metaliczne. Zastosowanie kompozytów w budowie statków powietrznych.

Ćwiczenia

1. Obliczanie cech mechanicznych metali/2

2. Dobór materiałów na części lotnicze/2

3. Obliczanie trwałości zmęczeniowej i korozji/2

4. Obliczanie pełzania materiałów/2

5. Obliczanie właściwości materiałów kompozytowych/2

6. Zaliczenie ćwiczeń oraz test

Podstawowa:

autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania

1. Jan Godzimirski, Lotnicze materiały konstrukcyjne, WAT, 2008

Uzupełniająca:

autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania

Jan Chodorowski, Andrzej Ciszewski, Tadeusz Radomski: Materiałoznawstwo lotnicze, PW, 1983 i nowsze wydania

W1 / Absolwent ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą z mechaniki ogólnej w zakresie pękania, zmęczenia, pełzania i korozji metali oraz w zakresie problemów konstrukcyjnych, kryteriów oceny wpływu tych zjawisk na konstrukcje lotnicze/ K_W06, K_W07,

W2 / Absolwent ma uporządkowaną wiedzę w zakresie materiałów lotniczych oraz technologii lotniczej w zakresie właściwości wytrzymałościowych i użytkowych materiałów kompozytowych, wymagań stawianych lotniczym materiałom konstrukcyjnym oraz orientuje się w tym zakresie w trendach rozwojowych/ K_W10, K_W15,

U1 / Absolwent potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji na temat materiałów konstrukcyjnych oraz je dobrać na części płatowca i napędów lotniczych / K_U01

U2 / Absolwent potrafi analizować rozwiązania koncepcyjne i konstrukcyjne w odniesieniu do możliwości technologicznych i uwarunkowań eksploatacyjnych statków powietrznych w zakresie materiałów lotniczych oraz potrafi przewidzieć możliwości zużywania się części wytworzonych z różnych materiałów w procesie eksploatacji statków powietrznych / K_U14

K1 / Absolwent potrafi określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się / K_K02

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z ocenę.

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną;

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: obecności na zajęciach i sprawdzianu;

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie testu;

warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest obecność na ćwiczeniach

efekty U1, U2 - sprawdzenie na ćwiczeniach;

efekty W1, W2 - sprawdzenie podczas zaliczenia;

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który uzyskał 100-95% poprawnych odpowiedzi

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który uzyskał 94-90% poprawnych odpowiedzi

Ocenę dobrą otrzymuje student, który uzyskał 89-85% poprawnych odpowiedzi

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który uzyskał 84-80% poprawnych odpowiedzi

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który uzyskał 79-75% poprawnych odpowiedzi

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który uzyskał poniżej 75% poprawnych odpowiedzi

nie dotyczy