Laboratorium wytrzymałości i nauki o materiałach
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMTLXWSI-LWiNoM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Laboratorium wytrzymałości i nauki o materiałach |
Jednostka: | Wydział Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | jednolite magisterskie |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | Lab 26/+ |
Przedmioty wprowadzające: | Mechanika / opis treści wprowadzających Pojęcia i zasady statyki, zagadnienia redukcji układów sił i warunków równowagi, prawa tarcia oraz sposoby obliczania środków ciężkości. Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów, zagadnienia rozciągania, ściskania, zginania, skręca-nia i wyboczenia, charakterystykę wielowymiarowego stanu naprężenia, oblicze-nia ugięć belek i kratownic płaskich. Nauka o materiałach / opis treści wprowadzających Podstawowe wiadomości z budowy metali i stopów, rodzajów i zasad obróbki cieplnej, zakresu zastosowania oraz właściwości następujących rodzajów meta-licznych materiałów konstrukcyjnych: stali, staliw, żeliw, stopów miedzi, stopów aluminium, stopów magnezu, stopów tytanu, spieków. Budowa, właściwości i za-kresu zastosowania tworzyw sztucznych. Rodzajów metalicznych materiałów sto-sowanych w elektrotechnice |
Autor: | Dr inż. Andrzej Dębski |
Bilans ECTS: | Aktywność / obciążenie studenta w godz.: 1. Udział w wykładach / 2. Udział w ćwiczeniach / 3. Udział w laboratoriach / 26 4. Udział w seminariach / 0 5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 6. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 7. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 45 8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 9. Realizacja projektu / 0 10. Udział w konsultacjach / 19 11. Przygotowanie do egzaminu / 0 12. Przygotowanie do zaliczenia / 0 13. Udział w egzaminie / 0 Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 90 godz. / 3,0 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 45 godz./ 1,5 ECTS Zajęcia powiązane z działalnością naukową: 1,5 ECTS |
Skrócony opis: |
Ćwiczenia laboratoryjne z aparaturą służącą do badania materiałów |
Pełny opis: |
Laboratorium / metoda eksperymentalna Spis tematów ćwiczeń laboratoryjnych: 1. Doświadczalne wyznaczanie wielkości odkształcenia i naprężenia w wybranym przekroju belki zginanej / 2 Zginanie prętów. Klasyfikacja zagadnień. Siła tnąca, moment gnący. Zależność pomiędzy siłą tnącą i momentem gnącym. Wykresy siły tnącej i momentu gnącego. 2. Doświadczalna weryfikacja wzoru określającego linię ugięcia belki zginanej / 2 Analiza odkształceń i naprężeń w pręcie zginanym. Warunek wytrzymałościowy na zginanie. Równanie różniczkowe linii ugięcia pręta 3. Obliczanie reakcji konstrukcji statycznie niewyznaczalnej / 2 Warunki równowagi dowolnego układu sił: Cel statyki. Warunki równowagi układu sił. Przestrzenny dowolny układ sił. Szczególne przypadki układu sił. Zastępcze warunki równowagi. Układy statycznie wyznaczalne 4. Doświadczalne wyznaczanie stałych materiałowych, tj. modułu Young’a i liczby Poisson’a próbki metalowej / 2 Podstawy wytrzymałości materiałów: Idealizacja - obiekt rzeczywisty, model obliczeniowy. Siły zewnętrzne i wewnętrzne w prętach. Nazewnictwo sił wewnętrznych i podstawowych przypadków obciążeń 5. Eksperymentalne wyznaczenie siły krytycznej w pręcie ściskanym / 2 Rozciąganie (ściskanie) prętów. Podstawowe założenia i zależności. Warunek wytrzymałościowy na rozciąganie (ściskanie). Zasada de Saint- Venanta 6. Analiza termiczna stopów / 2 Eksperyment, w wyniku którego otrzymuje się krzywe krzepnięcia stopów podwójnych. Tworzenie na podstawie krzywych krzepnięcia układów równowagi. Różnice w budowie układów równowagi w zależności od rozpuszczalności składników stopu. Układy równowagi przy częściowej i zależnej od temperatury rozpuszczalności składników. Układy z przemianą alotropową i fazą międzymetaliczną. Właściwości stopów w zależności od typu układu równowagi. 7. Badanie mikroskopowe struktury stali, staliw i żeliw / 2 Zasada działania metalograficznego mikroskopu optycznego w systemie odwrotnym. Sposoby przygotowania próbek stali do obserwacji metalograficznych. Budowa stali w zależności od zawartości węgla i położenia w układzie równowagi żelazo cementyt. Rodzaje grafitu w różnych gatunkach żeliw. 8. Badanie mikroskopowe stopów metali nieżelaznych / 2 Struktury metali czystych: miedzi, aluminium i magnezu. Budowa stopów odlewniczych i do przeróbki plastycznej. Wpływ dodatków stopowych na budowę i właściwości stopów metali nieżelaznych. 9. Analiza dylatometryczna metali / 2 Budowa podstawowych sieci krystalograficznych metali. Błędy struktury krystalograficznej: wakanse, defekty Frenkla, dyslokacje i granice ziaren. Roztwory międzywęzłowe i zamiennowęzłowe Układy równowagi przy częściowej i zależnej od temperatury rozpuszczalności składników. Układy z przemianą alotropową i fazą międzymetaliczną. 10. Pomiary twardości metali / 2 Rola pomiarów twardości w badaniach jakości wyrobów. Badanie twardości metodami: Vickersa, Brinella i Rockwella. Uproszczone metody pomiaru twardości. 11. Badanie hartowności stali / 2 Cztery podstawowe przemiany zachodzące podczas nagrzewania i chłodzenia stali. Wykresy CTPi i CTPc. Kinetyka przemian strukturalnych podczas hartowania. Wpływ temperatury odpuszczania na właściwości stali. Wpływ węgla i dodatków stopowych na krytyczną szybkość hartowania 12. Umacnianie wydzieleniowe stopów aluminium / 2 Budowa układu równowagi warunkująca przeprowadzenie umacniania wydzieleniowego. Zjawiska zachodzące podczas przesycania i starzenia. Kinetyka powstawania stref Guiniera-Prestona. 13. Badanie gęstości materiałów porowatych i proszków / 2 Metody wytwarzania proszków metali i niemetali. Wytwarzanie spieków: mieszanie proszków, prasowanie, spiekanie i obróbki wykańczające. Rodzaje spieków: Szczególne cechy materiałów spiekanych. |
Literatura: |
Podstawowa: 1. Misiak J.: Mechanika techniczna - statyka i wytrzymałość materiałów, tom 1,WNT, 1997. 2. Misiak J.: Mechanika techniczna – kinematyka i dynamika, tom 2, WNT, 1997. 3. Wittbrodt E.: Mechanika ogólna, teoria i zadania. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2010. 4. Brzoska Z.: Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1979. 5. M. Blicharski, Wstęp do inżynierii materiałowej, Wydawnictwo Naukowe Techniczne, Warszawa 1998 6. L. A. Dobrzański, Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, Wydawnictwo Naukowe Techniczne, Warszawa 1999 7. Dębski i inni, Materiały konstrukcyjne – ćwiczenia, skrypt WAT, Warszawa 2004. Uzupełniająca: 1. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1998 (też inne wydania). 2. Z. Celiński, Materiałoznawstwo elektrotechniczne, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1998 |
Efekty uczenia się: |
Symbol i nr efektu przedmiotu / efekt uczenia się / odniesienie do efektu kierunkowego: K_W06, K_W07, K_U03, K_U06, K_U19, K_U20, K_K01 W1 / Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki ogólnej, w tym wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia konstrukcyjne i eksploatacyjne statków powietrznych. / K_W06 W2 / Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie podstaw konstrukcji maszyn i wytrzymałości materiałów oraz grafiki inżynierskiej i zapisu konstrukcji. / K_W07 U1 / Potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający opis wyników zadania oraz potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację wyników realizacji zadania inżynierskiego. / K_U03 U2 / Potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami w celu planowania i realizacji pomiaru podstawowych wielkości charakteryzujących elementy, układy, urządzenia i instalacje statku powietrznego. / K_U06 U3 / Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. / K_U19 U4 / Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; potrafi kierować zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w założonym terminie. / K_U20 K1 / Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania oraz potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. / K_K01 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną. Kompetencje inżynierskie są rozwijane przez udział w praktycznych zajęciach, które wpisują się w obszar tematyczny realizowany w ramach programu kształcenia. Zajęcia praktyczne wymagają od studentów aktywnego zaangażowania się, które polega na: * przygotowaniu do zajęć, * aktywnej realizacji zadań stawianych przez prowadzącego zajęcia (realizowanie czynności przewidzianych instrukcją do zajęć), * analizy i oceny otrzymanych wyników, * opracowania sprawozdania i wniosków. Zajęcia mają na celu uzyskanie kompetencji w zakresie doboru materiałów, w projektowaniu i eksploatacji statków powietrznych i obiektów techniki kosmicznej. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych. Ocena za zaliczenia przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen uzyskanych od prowadzących ćwiczenia laboratoryjne. W przypadku nieprzygotowania do zajęć ocenę niedostateczną można poprawiać na konsultacjach. Student nieobecny na laboratorium w planowanym terminie zajęć może odrobić zajęcia przychodząc z inną grupą w tym z grupą studiującą w trybie niestacjonarnym. Chęć odrabiania zajęć należy zgłosić prowadzącemu przed zajęciami. Osiągnięcie efektów W1,W2 U1, U2, U3, U4, K1 - weryfikowane jest w trakcie poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.