Informatyka

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 16/+; C 8/+; L 30/+ ; Razem: 54

brak przedmiotów wprowadzających

semestr I / kierunek Lotnictwo i kosmonautyka/ wszystkie specjalności

dr hab. inż. Leszek BARANOWSKI

aktywność / obciążenie studenta w godz.:

1. Udział w wykładach / 16

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do zaliczenia / 25

3. Udział w ćwiczeniach / 8

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 30

5. Udział w laboratoriach / 30

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 70

7. Udział w konsultacjach / 3

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 182 / 6 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1. + 3. + 5. + 7. = 57 / 2 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 5. + 6. = 100 / 3,5 ECTS

Podstawowe pojęcia z dziedziny informatyki. Architektura komputera, podstawy algorytmów oraz języków programowania w Matlabie i HTMLu. Zaawansowane funkcje pakietu aplikacji biurowych Microsoft Office.

Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych

1. Kompilatory i języki programowania. Programowanie proceduralne i obiektowe / 1.

2. Zasady programowania w językach wysokiego poziomu na przykładzie Matlaba i Paskala, typy danych, deklarowanie zmiennych, sposoby tworzenia tablic i dostępu do ich elementów / 2.

3. Wyrażenia arytmetyczne, relacyjne i logiczne; instrukcje podstawiania, warunkowe, iteracyjne i wejścia-wyjścia / 2.

4. Skrypty, moduły, procedury, funkcje wewnętrzne i zewnętrzne, biblioteki, przetwarzanie plików; wykresy dwu- i trójwymiarowe / 2.

5. Pojęcie i sposoby opisu algorytmów, klasyfikacja algorytmów, algorytmy sekwencyjne i z rozgałęzieniami, sterowanie przepływem informacji w algorytmie / 2.

6. Algorytmy iteracyjne, przetwarzanie danych w pętli programowej

7. Arkusz kalkulacyjny MS Exce,l analiza danych oraz osadzanie wykresów w dokumentach MS Excel / 2.

8. Zaawansowane funkcje edytora tekstów, łącza danych w dokumentach Office / 2.

9. Grafika menedżerska i prezentacyjna / 1.

10. Hipertekstowy język opisu stron internetowych HTML / 1

Ćwiczenia audytoryjne / metoda werbalno-praktyczna

1. Edycja, kompilowanie i uruchamianie programów w Matlabie oraz operacje na macierzach / 2.

2. Opisywanie algorytmów: lista kroków, schemat blokowy; algorytmy sekwencyjne i z rozgałęzieniami / 2.

3. Algorytmy iteracyjne, pętla programowa; algorytmy rekurencyjne: segment główny, podprogram / 2.

4. Identyfikacja elementów architektury komputera. Sprawdzenie stopnia opanowania wiedzy - test / 2

Laboratoria / metoda praktyczna z wykorzystaniem komputerów

1. Wykonanie w Matlabie aplikacji wykorzystującej instrukcje warunkowe if-elseif-else-end / 2.

2. Wykonanie w Matlabie aplikacji wykorzystującej instrukcje wyboru switch-case-otherwise-end / 2.

3. Wykonanie w Matlabie aplikacji wykorzystującej instrukcje iteracyjne for-end oraz while-end / 2.

4. Konstruowanie w Matlabie funkcji i wywoływanie ich w programie głównym / 2.

5. Wykonanie w Matlabie aplikacji wykorzystującej operacje na plikach dyskowych / 2.

6. Wykorzystanie Matlaba do zobrazowania wyników obliczeń na wykresach / 2.

7. Wykorzystanie Matlaba do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych / 2.

8. Opracowanie arkusza kalkulacyjnego wg wzoru: operacje na komórkach, praca z arkuszami w skoroszycie, formuły i funkcje / 2.

9. Opracowanie arkusza kalkulacyjnego wg wzoru: zobrazowanie danych na wykresie, solver, funkcje analizy danych / 3.

10. Zaawansowane funkcje edytora tekstów: użycie stylów, korespondencja seryjna, odwołania i odsyłacze / 1.

11. Osadzanie arkuszy kalkulacyjnych w innych programach pakietu Microsoft Office. Łącza danych. Analiza danych za pomocą tabel przestawnych / 2.

12. Przygotowanie projektu strony internetowej w HTML-u na zadany temat / 4.

13. Wykonanie pracy końcowej w postaci prezentacji na wybrany temat, zawierającej tekst, grafikę, wykresy oraz elementy multimedialne / 4.

podstawowa:

1. Elżbieta Szymczyk, MATLAB dla mechaników, WAT, 2006.

2. Bogdan Buczek, Algorytmy. Ćwiczenia, wyd. Helion, 2009.

3. Steve Schwartz, Po prostu Office 2010 PL, wyd. Helion, 2011.

4. Krzysztof Masłowski, Excel 2010 PL. Ilustrowany przewodnik, wyd. Helion, 2010.

uzupełniająca:

1. Bogumiła Mrozek, Zbigniew Mrozek, MATLAB i Simulink, wyd. Helion, 2004.

2. Cyprian Lachowicz, Matlab Scilab Maxima, Oficyna Wydawnicza, Opole, 2005.

3. Lech Banachowski, Krzysztof Diks, Wojciech Rytter, Algorytmy i struktury danych, WNT, 2003.

4. Grzegorz Kowalczyk, Word 2007 PL. Ćwiczenia praktyczne, wyd. Helion, 2010.

5. Michael Price, Excel 2007 PL. Seria praktyk, wyd. Helion, 2009.

W1 - Student ma elementarną wiedzę w zakresie architektury

komputerów i systemów operacyjnych, zna podstawowe

pojęcia z dziedziny informatyki, instrukcje, funkcje, typy danych

i operacje na nich w języku wysokiego poziomu/ K_W06.

W2 - zna podstawowe możliwości Matlaba w zakresie rachunku

algebraicznego i macierzowego / K_W01.

U1 - potrafi opracować dokumentację zadania inżynierskiego z

wykorzystaniem funkcji edytora tekstu oraz arkusza

kalkulacyjnego / K_U03.

U2 - potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację na zadany

temat / K_U04.

U3 – umie opracować algorytm, napisać, skompilować, uruchomić i

testować napisany samodzielnie program komputerowy w

języku Matlab / K_U11.

K1 - zna możliwości dokształcania się i przekazywania informacji z

wykorzystaniem Internetu / K_K01.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Ćwiczenia audytoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną.

Laboratorium zaliczane jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu na ocenę jest zaliczenie wszystkich efektów kształcenia, a ocena wystawiana jest na podstawie średniej z ocen za wszystkie efekty kształcenia.

Warunkiem zaliczenia laboratorium na ocenę jest zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, a ocena wystawiana jest na podstawie średniej z ocen za wszystkie ćwiczenia laboratoryjne.

Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych na ocenę odbywa się na podstawie kolokwium.

Efekt W1 sprawdzany jest na teście oraz w ramach ćwiczeń audytoryjnych.

Efekt W2 sprawdzany jest na teście oraz w ramach sprawdzania przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych.

Efekt U1 sprawdzany jest na ćwiczeniach laboratoryjnych oraz w ramach ćwiczeń audytoryjnych.

Efekty U2 i U3 sprawdzane są w trakcie odpowiedzi, wykonywania zadań i przygotowywania sprawozdań na ćwiczeniach laboratoryjnych.

Efekt U4 sprawdzany jest na w trakcie realizacji jednego z ćwiczeń laboratoryjnych.