Technika mikrofal

niestacjonarne

podyplomowe

W 12/+; C 4/z; L 4/z

Brak przedmiotów wprowadzających

Kierunek: Lotnictwo i kosmonautyka / Specjalność: Grupa osobowa radiotechniczna

dr inż. Adam K. Rutkowski

Charakterystyczne cechy techniki mikrofalowej.

Linia długa.

Mikrofalowe linie przesyłowe.

Macierz rozproszenia i grafy przepływu sygnałów.

Mikrofalowe elementy bierne.

Układy mikrofalowe w wersjach zintegrowanych.

Wykład / metoda: werbalno-wizualna

1. Charakterystyczne cechy techniki mikrofalowej. Podstawowe pojęcia i prawa elektromagnetyzmu. Fale elektromagnetyczne i ich właściwości. Transformacyjne właściwości linii przesyłowych.

2. Linia długa. Rozkłady napięć, prądów i impedancji w linii długiej dla różnego typu obciążeń. Wykres Smith’a.

3. Mikrofalowe linie przesyłowe stosowane w radarach. Linia koncentryczna, linie mikropaskowe. Falowody prostokątne i cylindryczne.

4. Macierz rozproszenia – definicja wyrazów i metody pomiaru. Dopasowanie impedancji.

5. Grafy przepływu sygnałów. Mikrofalowe elementy bierne.

6. Układy mikrofalowe w wersjach zintegrowanych. Kolokwium zaliczające.

Ćwiczenia / metoda: werbalno-praktyczna

1. Obliczanie parametrów mikrofalowych linii przesyłowych.

2. Wykorzystanie grafów przepływu sygnałów.

Laboratoria / metoda: praktyczna

1. Badanie transformacyjnych własności linii transmisyjnych.

2. Badanie sprzęgaczy kierunkowych.

Podstawowa:

1. J. A. Dobrowolski: Technika wielkich częstotliwości, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001,

2. R. Litwin, M. Suski: Technika mikrofalowa, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa 1972

3. J. Szóstka: Mikrofale, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 2006.

4. A. K. Rutkowski, W. Susek, Cz. Rećko, A. Słowik, M. Czyżewski: Technika bardzo wielkich częstotliwości. Wybrane zagadnienia i laboratorium, Skrypt WAT, Warszawa 2009r.

Uzupełniająca:

1. B. Galwas: Miernictwo mikrofalowe, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1985.

2. J. A. Dobrowolski: Układy i systemy wielkich częstotliwości. Zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002,

3. A. K. Rutkowski: Podzespoły i układy mikrofalowe. Wybrane zagadnienia i laboratorium komputerowe, Skrypt WAT, Warszawa 2010r.

W1. Ma wiedzę z zakresu opisu oraz pomiaru parametrów prowadnic i układów mikrofalowych stosowanych w radarach. /RK_W01

U1. Posiada umiejętność analizy i pomiaru parametrów podstawowych układów mikrofalowych stosowanych w radarach. /RK_U01

K1. Posiada zdolność do prawidłowej identyfikacji i rozstrzygania dylematów związanych z wykonywaniem zawodu. /RK_K05

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Warunkiem koniecznym do uzyskania zaliczenia są pozytywne oceny z efektu W1, U1, K1.

Efekt W1 jest sprawdzany w trakcie kolokwium zaliczającego.

Kolokwium zaliczające jest przeprowadzane w formie pisemnej. Kolokwium obejmuje dziesięć pytań z całego zakresu ujętego w sylabusie przedmiotu. Czas trwania kolokwium zaliczającego 45 min. Pytania wymagają odpowiedzi opisowych. Każde z pytań jest oceniane oddzielnie. Ocena z kolokwium jest średnią arytmetyczną ocen za poszczególne pytania.

Efekt U1 jest sprawdzany w trakcie odpowiedzi studenta, wykonywania przez studenta zadań na ćwiczeniach rachunkowych i laboratoryjnych oraz przygotowywania sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych.

Efekt K1 jest sprawdzany w trakcie wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoryjnych na podstawie odpowiedzi ustnych oraz na podstawie obserwacji aktywności, zaangażowania i postawy studenta.