Grafika inżynierska II sem.

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 24/+ ; C 18/+ ; L 18/+ ; Razem: 60

matematyka IWymagania wstępne: znajomość pojęcia wektora, jego reprezentacji i działań na wektorach, umiejętność wyznaczania punktów i operowania w obszarze układu współrzędnych, znajomość podstawowych praw z zakresu geometrii. Algebra z geometrią analityczną ze szczególnym naciskiem na rachunek macierzowy.

fizyka I Wymagania wstępne: znajomość jednostek miar wielkości mechanicznych w układzie SI.

Informatyka/ Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu architektury systemów komputerowych, podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w obszarze języków programowania.

semestr drugi / lotnictwo i kosmonautyka, mechatronika

dr hab. inż. Stanisław KACHEL

aktywność / obciążenie studenta w godz.:

1. Udział w wykładach / 24

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 12

3. Udział w ćwiczeniach / 18

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 22

5. Udział w laboratoriach / 18

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 45

7. Udział w konsultacjach / 4

8. Przygotowanie do zaliczenia / 6

9. Udział w zaliczeniu / 1

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 150 / 5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+9.=65 / 2 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 5.+6.=63 / 2,0 ECTS

Proste i zaawansowane konstrukcje geometryczne. Szkicowanie przedmiotów: płaskich, o kształtach złożonych, obrotowych. Aksonometria. Rzutowanie prostokątne. Normalizacja w rysunku technicznym. Podstawowe zasady wymiarowania. Wymiarowanie przedmiotów na rysunkach. Odwzorowanie zarysów wewnętrznych brył. Uproszczenia w rysunku maszynowym: stopnie uproszczeń, gwinty i połączenia gwintowe. Oznaczanie tolerancji. Rysowanie połączeń nierozłącznych. Rysunki: złożeniowe, zestawieniowe i montażowe. Rysunki wykonawcze podstawowych części maszyn. Rysowanie napędów: przekładnie walcowe, stożkowe i ślimakowe. Schematy mechaniczne, elektryczne i elektroniczne. Podstawowe wiadomości z rysunku architektoniczno-budowlanego. Systemy CAD/CAM/CAE organizacja i struktura. Wykonywanie rysunków 2D. Modelowanie brył na bazie prymitywów oraz krzywych NURBS. Modelowanie podzespołów bryłowych z wykorzystaniem normaliów. Wykonywanie rysunków wykonawczych (2D) z elementów bryłowych oraz rysunków zestawieniowych.

Wykład / metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych

1. Systemy graficzne 2D i 3D. Zintegrowane systemy CAD/CAM/CAE organizacja i struktura systemów. / 2 / Moduły funkcjonalne w systemach Siemens NX, Solid Edge.

2. Przekształcenia w przestrzeni 3D, współrzędne jednorodne. Prymitywy graficzne. / 2 / Przekształcenia afiniczne. Zastosowanie struktur języka GRIP do odwzorowania obiektów geometrycznych, operacje przekształceń: translacje, obroty, skalowanie, deformacja.

3. Zasady i metodyka tworzenia rysunków wykonawczych elementów części maszyn. / 2 / Metodyki modelowania obiektów geometrycznych – interaktywna oraz wykorzystania struktur języka GRIP .

4. Dokumentacja płaska, oznaczenia na rysunkach wykonawczych. / 2 / Formaty rysunków, tabliczki rysunkowe w systemach CAD, biblioteki rysunkowe systemów CAD, jeżyk GRIP.

5. Złożenia (Assembling), hierarchizacja złożeń. / 2 / Wykorzystanie submodułu Assembling, pozycjonowanie obiektów: punkt-punkt, linia-linia, płaszczyzna-płaszczyzna, powierzchnia-powierzchnia do modelowania układów złożonych – interaktywnie, programowo GRIP.

6. Metodyka tworzenia rysunków złożeniowych zespołów części maszyn w systemach CAD. / 2 / Wykorzystanie metody programowania do tworzenia złożonych obiektów geometrycznych, submoduł drafting.

Laboratoria / metoda werbalno-praktyczna

1. Metody definiowania punktu. Instrukcje definicji: linii, okręgu, łuku, instrukcje tworzenia splajnów, instrukcje tworzenia powierzchni, brył, operacje na bryłach. / 2 / Wykorzystanie struktur języka GRIP do definicji obiektów geometrycznych. Porównanie techniki modelowania: szkic interaktywny – programowanie.

2. Definicja układów współrzędnych, definicja macierzy przekształceń, operacje przekształceń afinicznych, instrukcje kontroli atrybutów obiektów geometrycznych. / 2 / Wykorzystanie submodułu settings w metodzie interaktywnej oraz w metodzie programowania - instrukcje GPA i EDA.

3. Przekształcenia afiniczne w systemach CAD. / 2/ Wykorzystanie struktur MATRIX do modelowania elementów części maszyn.

4. Rysunek wykonawczy elementu części maszyn w rzutach. / 2 / Tworzenie rysunku wykonawczego profilowanej tarczy.

5. Modyfikacja obiektów geometrycznych elementów składowych do złożeń, podstawowe polecenia edycyjne. / 2 / Modelowanie układu tarcz, modelowanie łożyska kulkowego – interaktywnie i z wykorzystaniem języka programowania.

6. Modelowanie podstawowych elementów konstrukcyjnych: zespołów części maszyn. / 2 / Modelowanie wałka stopniowanego z wpustami – interaktywnie i programowo.

7. Edycja i wymiarowanie w module Drafting. / 2 / Edycja wałka stopniowanego z wpustami – interaktywnie i programowo.

8. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji technicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2 / Opracowanie dokumentacji technicznej na bazie połączenia śrubowego: kołnierz-kołnierz.

9. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji technicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2 / Opracowanie dokumentacji technicznej na bazie połączenia śrubowego: płyta-wspornik.

podstawowa:

1. T. Dobrzański, „Rysunek techniczny maszynowy”, WNT ,2012.

2. E. F. Otto, „Podręcznik geometrii wykreślnej”, PWN 1975

3. S. Kachel, Grafika inżynierska, WAT, 2009.

uzupełniająca:

1. J. Rogowski, „Podstawowe konstrukcje geometryczne w rzutach Monge’a”, PWN 1993;

2. L. Giełdowski, „Rzutowanie prostokątne, widoki. Ćwiczenia i zadania rysunkowe z rozwiązaniami”, WSiP 1998;

3. P. Kiciak, Podstawy modelowania krzywych i powierzchni. WNT, 2005.

symbol / efekt kształcenia / odniesienie do efektów kierunku

W1 / Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu oprogramowania komputerów oraz elementów konstrukcji maszyn. / K_W06.

W2 / ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie podstawowych problemów konstrukcyjno-technologicznych. / K_W11.

W3 / Zna podstawowe konstrukcje geometrii wykreślnej. Zna zasady tworzenia rzutów równoległych. Zna podstawowe zasady tworzenia rysunków technicznych przestrzegając standardów PN. Zna zasady stosowania uproszczeń rysunkowych oraz odwzorowywania połączeń rozłącznych i nierozłącznych. Zna podstawowe zasady wymiarowania podstawowych elementów konstrukcyjnych. / K_W12.

U1 / Umie wykonać szkice i rysunki techniczne podstawowych elementów konstrukcyjnych metodami klasycznymi oraz umie interpretować rysunki techniczne zgodnie ze standardami wyznaczanymi przez PN. / K_U03.

U2 / Potrafi modelować podstawowe elementy konstrukcyjne oraz proste zespoły zawierające elementy normalne, wykorzystując systemy CAD. Umie wykonywać rysunki techniczne prostych elementów konstrukcyjnych używając systemów CAD. Potrafi przeprowadzić edycję komputerowego zapisu konstrukcji do analizy obiektów technicznych. / K_U07.

 Zaliczenie przedmiotu na ocenę jest przeprowadzane na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia.

 Zaliczenie ćwiczeń na ocenę dla zakresu U1 odbywa się na podstawie średniej z ocen z wszystkich sprawdzianów wiadomości i umiejętności przeprowadzanych na każdych ćwiczeniach w semestrze.

 Zaliczenie wykładów dla zakresu W1 na ocenę odbywa się na podstawie oceny z pisemnego sprawdzianu teoretyczno-praktycznego 20 pytań, poleceń, zadań, po zakończenie cyklu wykładów, obejmującego elementarną wiedzę z zakresu systemów CAD i tworzenia rysunku 2D.

 Zaliczenie wykładów dla zakresu W3 na ocenę odbywa się na podstawie oceny z pisemnego sprawdzianu teoretyczno-praktycznego.

 Zaliczenie wykładów dla zakresu W2 na ocenę odbywa się na podstawie oceny elementów składowych z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych i weryfikowany jest w trakcie zajęć laboratoryjnych obejmującego elementarną wiedzę z zakresu podstawowych problemów konstrukcyjno-technologicznych.

 Zaliczenie laboratoriów na ocenę odbywa się na podstawie oceny efektu kształcenia U2 i sprawdzany jest praktycznie na ćwiczeniach laboratoryjnych i indywidualnym sprawdzianie praktycznym udokumentowanym wykonaniem rysunku technicznego: elementu, zespołu części maszyn.

 Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na ocenę odbywa się na podstawie oceny efektu kształcenia W2, U1.

 Efekty W1, W3, sprawdzane są na dwóch kolokwiach w postaci testu sprawdzającego.