Komputerowe wspomaganie eksploatacji - II sem.

stacjonarne

II stopnia

obowiązkowy

W / 20+, C / 8z, L / 16+, P / -, S / -, Razem: 44

Laboratorium informatyki i mechaniki / zna podstawowe zasady budowy programów wspomagających zarządzanie z wykorzystaniem baz danych, umie opracować model logiczny danych jako podstawę budowy oprogramowania do wspomagania zarządzania.

II semestr /Mechatronika/ wszystkie specjalności wojskowe ITU

dr inż. Sławomir Piechna, prof. WAT

aktywność / obciążenie studenta w godz.:

1. Udział w wykładach / 20

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do zaliczenia / 10

3. Udział w ćwiczeniach / 8

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 12

5. Udział w laboratoriach / 16

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 32

7. Udział w konsultacjach / 2

8. Udział w zaliczeniu / 1

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 91 / 3 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+8.=47 / 1,5 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 5.+6.=48 / 1,5 ECTS

Systemy wspomagania zarządzania eksploatacją a strategie eksploatacji w uzbrojeniu i elektronice. Metody prognozowania stanu w technice. Systemy monitorowania i prognozowania niezawodności w eksploatacji. Metody oceny trwałości złożonych obiektów technicznych oraz modyfikacja systemu ich eksploatacji. Elementy metodycznego projektowania systemu informatycznego wspomagającego eksploatację. Projektowanie i tworzenie aplikacji bazy danych eksploatacyjnych. Zarządzanie eksploatacją sprzętu wojskowego a Zintegrowany Wieloszczeblowy System Informatyczny Resortu Obrony Narodowej (ZWSIRON).

Wykład / metoda werbalno-wizualna

1. Ogólna charakterystyka zarządzania eksploatacją. Geneza i współczesność zarządzania zasobami techniki./1

2. Zarządzanie wspomagane komputerowo. Metody prognozowania stanu w technice. Probabilistyczne metody oceny trwałości złożonych obiektów technicznych./1

3. Systemy monitorowania i prognozowania niezawodności w eksploatacji. Przykłady systemów wykorzystywanych w Siłach Zbrojnych RP./2

4. Metody oceny trwałości złożonych obiektów technicznych. Przykłady metod oceny trwałości kierowanych lotniczych pocisków rakietowych (KLPR). /2

5. Modele matematyczne oceny trwałości obiektów ocenianych jakościowo i ilościowo./2

6. Mikrokomputerowy system wspomagania procesu eksploatacji urządzeń uzbrojenia lotniczego./2

7. Metody oceny trwałości obiektów technicznych oraz modyfikacja systemu eksploatacji działek lotniczych (DL). /1

8. Model matematyczny oceny trwałości DL./1

9. Metodyka oceny trwałości DL oraz planowanie strategii eksploatacji na podstawie wyników okresowej kontroli ich stanu technicznego. /2

10. Mikrokomputerowy system wspomagania procesu eksploatacji DL./2

11. Elementy metodycznego projektowania systemu informatycznego wspomagającego eksploatację./1

12. Modelowanie procesu eksploatacji w środowisku relacyjnej bazy danych, projektowanie komputerowego wspomagania eksploatacji obiektów technicznych. /1

13. Systemy wspomagające eksploatację sprzętu uzbrojenia w Siłach Zbrojnych. Zintegrowany Wieloszczeblowy System Informatyczny Resortu Obrony Narodowej (ZWSIRON). /2

Ćwiczenia audytoryjne / metoda werbalno-praktyczna z wykorzystaniem komputerów na bazie gotowych i opracowywanych przez studentów arkuszy kalkulacyjnych

1. Rozwiązywanie przykładów z zastosowaniem modeli matematycznych oceny trwałości obiektów ocenianych jakościowo./2

2. Rozwiązywanie przykładów z zastosowaniem modeli matematycznych oceny trwałości obiektów ocenianych ilościowo./2

3. Rozwiązywanie zadań przygotowania modelu logicznego danych dla komputerowego wspomagania eksploatacji wybranego obiektu uzbrojenia./4

Ćwiczenia laboratoryjne / metoda werbalno-praktyczna z wykorzystaniem komputerów na bazie gotowych i opracowywanych przez studentów baz danych

1. Opracowywanie i wprowadzanie danych do bazy danych wspomagania procesu eksploatacji DL. /4

2. Tworzenie bazy danych wspomagania eksploatacji dla parku sprzętu technicznego. Projektowanie bazy danych. Opracowanie i wykonanie interfejsu graficznego użytkownika aplikacji relacyjnej bazy danych. /6

3. Opracowanie bazy danych wspomagającej eksploatację dla wybranego obiektu uzbrojenia lub sprzętu wojskowego Wojsk Lądowych. Projektowanie bazy danych. Weryfikacja modelu. Tworzenie obiektów bazy danych (kwerend, formularzy i raportów). Dokumentacja bazy danych. /6

podstawowa:

1. Chmielarz W., Systemy informatyczne wspomagające zarządzanie. Warszawa 1996r

2. Kaźmierczak J., Eksploatacja systemów technicznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice, 2000 r..

3. Niziński S., Żółtowski B., Informatyczne systemy zarządzania eksploatacją, Wydawnictwo Markar, Olsztyn-Bydgoszcz 2001 r..

4. Piechna S., Urządzenia diagnostyczne lotniczych pocisków kierowanych, WAT, 1992r;

5. Tomaszek H., Systemy uzbrojenia lotniczego, WAT, 1995 r..

6. Idziaszek, Z., Piechna S., Olearczuk E., VI –ta Międzynarodowa Konferencja Uzbrojeniowa Waplewo 2006 nt. „Komputerowe wspomaganie zarządzania eksploatacją” Materiały konferencyjne str. 373-382.

7. Idziaszek, Z., Piechna S., Olearczuk E., VI –ta Międzynarodowa Konferencja Uzbrojeniowa Waplewo 2006 nt. „Istota modernizacji eksploatacji działek lotniczych” Materiały konferencyjne str. 356-373.

8. Idziaszek, Z., Piechna S., Olearczuk E., VI –ta Międzynarodowa Konferencja Uzbrojeniowa Waplewo 2006 nt. „Organizacja obiegu danych w zarządzaniu trwałością działek lotniczych” Materiały konferencyjne str. 382-392.

9. Idziaszek Z. , Olearczuk E.: „Zarządzanie trwałością szybkostrzelnych armat automatycznych w systemie eksploatacji z wykorzystaniem bazy danych eksploatacyjnych”, Eksploatacja i Niezawodność Nr1(25)/2005, str. 47-57.

10. Idziaszek Z., Piechna S., Metodyka projektowania komputerowego systemu wspomagania eksploatacji działek lotniczych, Mechanik 7/2010, 153-160,.

11. Idziaszek Z., Piechna S., Teoretyczne podstawy oceny trwałości w eksploatacji obiektów, Mechanik 7/2010, 145-152,.

uzupełniająca:

1. Downarowicz O. System eksploatacji. Zarządzanie zasobami techniki. Gdańsk-Radom : Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji, 1997. ISBN 83-7204-006-0.

2. Szymczyk J., Skomra A., Eksploatacja uzbrojenia lotniczego. Warszawa: Wydawnictwo Wojskowej Akademii Technicznej, 1984.

3. Legutko S. Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, 2004, wydanie drugie 2007. ISBN 978-83-02-08998-5

4. Wybrańczyk M., Delphi 7 i bazy danych, Helion, 2003r.

5. Jaźwiński J., Żurek J. i inni. Wybrane problemy sterowania zapasami. Warszawa-Radom : Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB, 2007. ISBN 978-83-7204-637-6.

Symbol i nr efektu przedmiotu / efekt uczenia się / odniesienie do efektu kierunkowego:

W1 - ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą obszarów zastosowania komputerowych narzędzi wspomagających proces projektowania sprzętu uzbrojenia ze szczególnym uwzględnieniem jego eksploatacji / W_38T02_5

U1 - potrafi opracować harmonogram obsług technicznych sprzętu uzbrojenia i elektroniki oraz nadzorować za pomocą bazy danych proces jego realizacji / U_38T02_1

U2 - potrafi stosować właściwe narzędzia do budowy aplikacji wspomagania zarządzania eksploatacją urządzeń Służby Uzbrojenia i Elektroniki / U_38T02_6

K1 - dysponuje odpowiednią wiedzą techniczną, pozwalającą rozwiązywać problemy logistyczne za pomocą metod i technik inżynierskich / K_38T02_3

Zaliczenie przedmiotu nastąpi w formie kolokwium sprawdzającego efekt W1 w formie pisemnej oraz kompetencje K1 – w postaci prezentacji projektu bazy danych wspomagającej zarządzanie eksploatacją. Efekty U1 i U2 sprawdzane są w ramach sprawdzenia przygotowania do ćwiczeń i ćwiczeń laboratoryjnych oraz w trakcie ich realizacji.

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie na ocenę ćwiczeń, ćwiczeń laboratoryjnych i kolokwium. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną pozytywnych ocen z kolokwium *0,3, ćwiczeń *0,2 i ćwiczeń laboratoryjnych *0,5.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 4,70 oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy i umiejętności.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 4,30 oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy i umiejętności.

Ocenę dobrą otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,80 oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,30 oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dość dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min.3.00, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie ma zaliczonych wszystkich efektów kształcenia lub który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.