Komputerowe systemy projektowe

stacjonarne

jednolite magisterskie

wybieralny

W 10/x, C26 +/, L …, P 8/+ razem: 44 godz., 4 pkt ECTS

Podstawy grafiki inżynierskiej / ma podstawową wiedzę dotyczącą pod-staw wykonywania i pozyskanie umiejętności odczytywania inżynierskiej dokumentacji technicznej

Grafika inżynierska / ma podstawową wiedzę dotyczącą wykonywania dokumentacji elementów konstrukcyjnych w formie rysunków technicznych bazując na systemach zintegrowanych CAD/CAM/CAE zgodnie z obowiązującymi normami oraz ich interpretacji na potrzeby zadań inżynierskich;

Podstawy konstrukcji maszyn / ma podstawową wiedzę dotyczącą konstrukcji maszyn wykorzystywanych w układach mechatronicznych; ma pod-stawową wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej; potrafi zaprojektować elementarne procesy technologiczne wytwarzania urządzeń mechatronicznych, umie zaplanować do-świadczenie, potrafi posługiwać się przyrządami do pomiaru podstawowych wielkości mechanicznych i elektrycznych;

Nauka o materiałach / ma podstawową wiedzę dotyczącą budowy materia-łów i inżynierii wytwarzania elementów mechanicznych;

Inżynieria wytwarzania / ma podstawową wiedzę dotyczącą budowy materiałów i inżynierii wytwarzania elementów mechanicznych; ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą obszarów zastosowania zaawansowanych narzędzi wspomagających proces projektowania, wytwarzania i eksploatacji

semestr studiów:VI / kierunek studiów: Mechatronika

płk dr inż. Mirosław Zahor

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 10

2. Udział w laboratoriach / …

3. Udział w ćwiczeniach / 26

4. Udział w seminariach / …

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 15

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / …

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 20

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / …

9. Udział w zajęciach projektowych / 8

10. Samodzielna realizacja projektu / 10

11. Udział w konsultacjach / 14

12. Przygotowanie do egzaminu / 15

13. Przygotowanie do zaliczenia / …

14. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 120 godz./ 4,0 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+3+9+11+14): 60 godz./ 2 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową/ 3,5 ECTS

Modelowanie części 3D z wykorzystaniem funkcji podstawowych i zaawansowanych programu Solid Works. Modelowanie części spawanych i zespołów części. Opracowanie dokumentacji 2D części i zespołu. Analiza kinematyczna i wytrzymałościowa konstrukcji.

Wykłady (metoda werbalno-wizualna z wykorzystaniem nowoczesnych technik multimedialnych)

1. Filozofia pracy w programie SOLID WORKS, możliwości programu w zakresie modelowania części, budowania zespołów, generowania dokumentacji 2D.// Podstawowe informacje o programie Solid Works. Formaty plików, zawartość wersji i pakietów programu. Podstawowe możliwości podstawowych modułów programu. Praktyczne przykłady projektów realizowanych przy użyciu programu Solid Works.

2. Praca z szkicem. Modelowanie 3D z wykorzystaniem podstawowych operacji. /1/ Opracowanie szkiców na płaszczyźnie, definiowanie podstawowych relacji, wymiarowanie szkiców. Modelowanie 3D z wykorzystaniem podstawowych operacji (wyciągnięcie, wycięcie, pochylenie ścian, zaokrąglenie, faza). Modelowanie 3D z wykorzystaniem operacji wyciągnięcie obrotowe, wycięcie obrotowe, polecenie otwór, wzór.

3. Modelowanie 3D z wykorzystaniem zaawansowanych funkcji./1/ Modelowanie 3D z wykorzystaniem zaawansowanych funkcji wyciągnięcia oraz wycięcia (przez przekroje), po ścieżce, po linii śrubowej.

4. Praca w środowisku zespół./1/ Definiowanie relacji zespołu, opracowanie elementów zespołu, budowa zespołu części.

5. Widoki rozstrzelone, renderowanie, praca w środowisku Draft. /1/ Tworzenie widoków rozstrzelonych. Tworzenie renderingów części i złożeń. Tworzenie dokumentu rysunku w programie Solid Works.

6. Definiowanie rysunków 2D na podstawie pojedynczych modeli 3D./1/ Generowanie widoków, przekrojów, wyrwań, widoków szczegółowych. Wymiarowanie rysunków 2D, wstawianie oznaczeń, symboli.

7. Definiowanie rysunków 2D na podstawie modeli 3D zespołów części./0,5/ Generowanie widoków, przekrojów, wyrwań, widoków szczegółowych, listy części. Opracowanie rysunków 2D w module Draft z wykorzystaniem dostępnych poleceń.

8. Modelowanie w module Sheetmetal - konstrukcje blaszane. /1/ Definiowanie modeli 3D elementów blaszanych, generowanie rozwinięć dokumentacji 2D elementów blaszanych, wstawianie widoków złożonych i rozwiniętych modeli 3D.

9. Modelowanie w kontekście zespołu. Praca w środowisku XpressRoute./0,5/ Opracowanie modelu części na bazie modelu zespołu. Wykonywanie pole-ceń „kopia części” i „płaszczyzna podziału”. Definiowanie elementów przewodów elektrycznych.

10. Modelowanie w module Weldmetal - konstrukcje spawane./1/ Definiowanie spoin, generowanie dokumentacji.

11. Elementy analizy kinematycznej i wytrzymałościowej konstrukcji./0,5/ Symulacja ruchu, definiowanie napędów elementów zespołu.

12. Zarządzanie dokumentacją konstrukcyjną./0,5/ Praca z bibliotekami części. Praca z wykorzystaniem dodatku „Engineering handbook”.

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna praktyczna z wykorzystaniem komputerów – praca pod nadzorem wykładowcy

1. Modelowanie geometrycznych obiektów z wykorzystaniem operacji podstawowych./3/ Praktyczne opracowanie szkiców na płaszczyźnie, definiowanie ich podstawowych relacji i wymiarów. Wykonanie modeli 3D części z wykorzystaniem podstawowych operacji SW.

2. Modelowanie geometrycznych obiektów z wykorzystaniem funkcji zawansowanych./2/ Wykonywanie modeli 3D części z wykorzystaniem funkcji zaawansowanych.

3. Definiowanie relacji zespołu, opracowanie elementów zespołu, budowa zespołu części./2/ Praktyczne tworzenie zespołu części, definiowanie wiązań.

4. Tworzenie widoków rozstrzelonych, renderowanie. Praca w środowisku Draft. /2/ Praktyczne tworzenie widoków rozstrzelonych, renderingów części i złożeń. Tworzenie formatki rysunku SW.

5. Definiowanie rysunków 2D na podstawie pojedynczych modeli 3D./2/ Praktyczne tworzenie rysunków 2D zadanych modeli części.

6. Definiowanie rysunków 2D na podstawie modeli 3D zespołów części./3/ Praktyczne tworzenie rysunków 2D zadanych modeli zespołów.

7. Modelowanie geometrycznych obiektów z wykorzystaniem modułu. Shetmetal. Generowanie dokumentacji 2D elementów. /3/ Praktyczne tworzenie modeli 3D elementów blaszanych, generowanie dokumentacji 2D.

8. Opracowywanie modelu części na bazie modelu zespołu. Definiowanie elementów przewodów elektrycznych. /1/ Praktyczne tworzenie modelu części w kontekście zespołu. Tworzenie elementów przewodów elektrycznych.

9. Modelowanie geometrycznych obiektów z wykorzystaniem modułu Weldmetal. Definiowanie rodzajów spoin, generowanie dokumentacji. /3/ Tworzenie części spawanych, generowanie spoin, tworzenie dokumentacji 2D.

10. Modelowanie obiektów bryłowych z wykorzystaniem modelowania powierzchniowego. /2/

11. Parametryzacja obiektów bryłowych. ./2/ Uniwersalne formy zapisu danych oraz edycja brył po konwersji formatu pliku bazowego.

12. Zarządzanie dokumentacją konstrukcyjną./1/ Zarządzanie zasobami projektu.

Projekt / metoda praktyczna

1. Projekt urządzenia mechatronicznego. /20/ Wykonanie projektu elementów i zespołów urządzenia mechatronicznego o zadanych parametrach.

Podstawowa:

1. J. Bajkowski – Podstawy zapisu konstrukcji, PW, 2005.

2. M.Dietrych – Podstawy konstrukcji maszyn, WNT, 2007.

3. W. Przybylski, M. Deja – Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn. Podstawy i zastosowanie, WNT, 2007.

4. P.Kęska –SolidWorks 2013- Modelowanie części. Złożenia. Rysunki, CADVANTAGE, 2013.

5. P.Kęska –SolidWorks 2013- Konstrukcje spawane. Arkusze blach. Projektowanie w kontekście złożenia, CADVANTAGE, 2013

Uzupełniająca:

1. T. Dobrzański – Rysunek techniczny maszynowy, WNT, 2007.

2. M. Babiuch– Solid Works 2006 w praktyce, Helion, 2007.

Symbol i nr efektu przedmiotu / efekt uczenia się / odniesienie do efektu kierunkowego

W1 / Ma podstawową wiedzę dotyczącą zapisu konstrukcji układów i urządzeń mechatronicznych oraz symulacji ich działania z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania / K_W13

W2 / Ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą obszarów zastosowania zaawansowanych narzędzi wspomagających proces projektowania, zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu mechatroniki / K_W15

U1 / Potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe elementów konstrukcji oraz wyznaczyć przyspieszenia i prędkości elementów maszyn / K_U10

U2 / Umie dobrać materiały przy projektowaniu urządzeń mechatronicznych / K_U16

U3 / Potrafi integrować elementy mechaniczne, elektroniczne i informatyczne w system mechatroniczny / K_U18

U4 / Potrafi stosować właściwe środowiska programistyczne, symulatory i narzędzia komputerowego wspomagania projektowania, wytwarzania i eksploatacji urządzeń mechatronicznych / K_U22

U5 / Potrafi dostrzegać aspekty systemowe i pozatechniczne przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich / K_U28

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu.

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia. Ćwiczenia z wykorzystaniem komputerów obejmują przypomnienie, utrwalenie i usystematyzowanie wiedzy wcześniej nabytej, uzyskanej jako rezultat ukierunkowanej pracy własnej poprzez rozwiązywanie zadań i problemów projektowych.

Projekt zaliczany jest na podstawie zaliczenia. W ramach projektu studenci najpierw samodzielni, a później w podgrupach realizuje własne zadanie projektowe przekrojowo sprawdzające nabytą wiedzę, wymagając samodzielności i kreatywności w rozwiązaniu.

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie: pisemnej lub ustnej.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń i projektu.

Osiągnięcie efektów W1 i W2 sprawdzane są przed przystąpieniem do realizacji ćwiczeń i projektu (podczas weryfikacji wiedzy i przygotowania studentów do zajęć) oraz podczas zaliczenia przedmiotu.

Osiągnięcie efektów U1, U2, U3, U4 i U5 sprawdzane podczas realizacji ćwiczeń oraz w ramach oceny realizacji projektu.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 4,75, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 4,25, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,75, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,25, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,00, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie ma zaliczonego testu lub ćwiczenia lub który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.