Grafika inżynierska

stacjonarne

I stopnia

W 24/+ ; C 18/+ ; L 18/+ ; Razem: 60, 5 ECTS

matematyka IWymagania wstępne: znajomość pojęcia wektora, jego reprezentacji i działań na wektorach, umiejętność wyznaczania punktów i operowania w obszarze układu współrzędnych, znajomość podstawowych praw z zakresu geometrii. Algebra z geometrią analityczną ze szczególnym naciskiem na rachunek macierzowy.

fizyka I Wymagania wstępne: znajomość jednostek miar wielkości mechanicznych w układzie SI.

Informatyka/ Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu architektury systemów komputerowych, podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w obszarze języków programowania.

semestr drugi / mechatronika / wszystkie specjalności

dr hab. inż. Stanisław KACHEL

aktywność / obciążenie studenta w godz.:

1. Udział w wykładach / 24

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 12

3. Udział w ćwiczeniach / 18

4. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń / 22

5. Udział w laboratoriach / 18

6. Samodzielne przygotowanie się do laboratoriów / 45

7. Udział w konsultacjach / 4

8. Przygotowanie do zaliczenia / 6

9. Udział w zaliczeniu / 1

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 150 / 5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+3.+5.+7.+9.=65 / 2 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 5.+6.=63 / 2,0 ECTS

Proste i zaawansowane konstrukcje geometryczne. Szkicowanie przedmiotów: płaskich, o kształtach złożonych, obrotowych. Aksonometria. Rzutowanie prostokątne. Normalizacja w rysunku technicznym. Podstawowe zasady wymiarowania. Wymiarowanie przedmiotów na rysunkach. Odwzorowanie zarysów wewnętrznych brył. Uproszczenia w rysunku maszynowym: stopnie uproszczeń, gwinty i połączenia gwintowe. Oznaczanie tolerancji. Rysowanie połączeń nierozłącznych. Rysunki: złożeniowe, zestawieniowe i montażowe. Rysunki wykonawcze części maszyn. Rysowanie napędów: przekładnie walcowe, stożkowe i ślimakowe. Schematy mechaniczne, elektryczne i elektroniczne. Podstawowe wiadomości z rysunku architektoniczno-budowlanego. Systemy CAD/CAM/CAE. Wykonywanie rysunków 2D. Modelowanie brył na bazie krzywych NURBS. Modelowanie podzespołów bryłowych z wykorzystaniem normaliów. Wykonywanie rysunków wykonawczych z elementów bryłowych oraz rysunków zestawieniowych i ich edycja.

Wykład / metoda werbalno-wizualna

1. Wiadomości wstępne. Proste i zaawansowane konstrukcje geometryczne; styczność okręgów kół i zaokrąglenia; krzywe płaskie./ 2

2. Aparat rzutowania równoległego. Rzutowanie prostokątne: odwzorowanie punktu, prostej i odcinka, płaszczyzn i figur płaskich, brył. Podstawowe zależności pomiędzy obiektami. Normalizacja w rysunku technicznym./ 2

3. Odwzorowanie przedmiotów za pomocą rzutów. Rzutowanie równoległe - aksonometria. Podstawowe zasady rzutowania prostokątnego. Rzutowanie brył płaskościennych, brył z elementami osiowosymetrycznymi./ 2

4. Zaawansowane rzutowanie prostokątne - normalny układ rzutów, widoki, przekroje i kłady. Przekroje złożone, ukośna płaszczyzna przekroju, kład przekroju, przekroje i widoki cząstkowe. Odwzorowanie zarysów wewnętrznych na rysunkach: oznaczanie i kreskowanie, przekroje przedmiotów osiowosymetrycznych./ 2

5. Uproszczenia w rysunku maszynowym: stopnie uproszczeń, gwinty i połączenia gwintowe. Połączenia nierozłączne - nity i połączenia nitowe, spoiny i połączenia spawane, zgrzeiny i połączenia zgrzewane. Wymiarowanie przedmiotów na rysunkach. Podstawowe zasady wymiarowania./ 2

6. Rysunki: złożeniowe, zestawieniowe i montażowe; tabliczka, tabelka, wymiarowanie. Rysunki wykonawcze; tabliczka, wymiarowanie. Schematy mechaniczne, elektryczne i elektroniczne.Podstawowe wiadomości z rysunku architektoniczno-budowlanego. / 2

7. Systemy graficzne 2D i 3D. Zintegrowane systemy CAD/CAM/CAE organizacja i struktura systemów. / 2

8. Przekształcenia w przestrzeni 3D, współrzędne jednorodne. Prymitywy graficzne. / 2

9. Zasady i metodyka tworzenia rysunków wykonawczych elementów części maszyn. / 2

10. Dokumentacja płaska, oznaczenia na rysunkach wykonawczych. / 2

11. Złożenia (Assembling), hierarchizacja złożeń. / 2

12. Metodyka tworzenia rysunków złożeniowych zespołów części maszyn w systemach CAD. / 2

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Podstawowe konstrukcje geometryczne. Styczność okręgów kół i zaokrąglenia. Krzywe płaskie. / 2

2. Szkicowanie: przedmiotów płaskich, o kształtach złożonych, obrotowych. Szkice aksonometryczne. / 2

3. Rzutowanie prostokątne: odwzorowanie punktu, odcinka i figur płaskich. / 2

4. Odwzorowanie brył płaskościennych: rzuty Monge’a, aksonometria. / 2

5. Odwzorowanie brył z elementami osiowosymetrycznymi: rzuty Monge’a, aksonometria. / 2

6. Odwzorowanie brył z zarysami wewnętrznymi: rzuty Monge’a. / 2

7. Wymiarowanie prostych elementów konstrukcyjnych: płytka, wałek, tuleja. / 2

8. Rysowanie połączeń rozłącznych i nierozłącznych. / 2

9. Architektura budowlana - wykonywanie szkicu z natury. Wykonanie rysunku przekroju poziomego kondygnacji na podstawie szkicu z natury. / 2

Laboratoria / metoda praktyczna

1. Metody definiowania punktu. Instrukcje definicji: linii, okręgu, łuku, instrukcje tworzenia splajnów, instrukcje tworzenia powierzchni, brył, operacje na bryłach. / 2

2. Definicja układów współrzędnych, definicja macierzy przekształceń, operacje przekształceń afinicznych, instrukcje kontroli atrybutów obiektów geometrycznych. / 2

3. Przekształcenia afiniczne w systemach CAD. / 2

4. Rysunek wykonawczy elementu części maszyn w rzutach. / 2

5. Rysunek wykonawczy elementu części maszyn wymiarowanie i opisy. / 2

6. Modyfikacja obiektów geometrycznych elementów składowych dla złożenia, podstawowe polecenia edycyjne. / 2

7. Modelowanie podstawowych elementów konstrukcyjnych: zespołów części maszyn. / 2

8. Edycja i wymiarowanie rzutu planu budowlanego. / 2

9. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji technicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2

podstawowa:

1. T. Dobrzański, „Rysunek techniczny maszynowy”, WNT ,2012.

2. E. F. Otto, „Podręcznik geometrii wykreślnej”, PWN 1975

3. S. Kachel, Grafika inżynierska, WAT, 2009.

uzupełniająca:

1. J. Rogowski, „Podstawowe konstrukcje geometryczne w rzutach Monge’a”, PWN 1993;

2. L. Giełdowski, „Rzutowanie prostokątne, widoki. Ćwiczenia i zadania rysunkowe z rozwiązaniami”, WSiP 1998;

3. P. Kiciak, Podstawy modelowania krzywych i powierzchni. WNT, 2005.

symbol / efekt kształcenia / odniesienie do efektów kierunku

W1 / Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu oprogramowania komputerów oraz elementów konstrukcji maszyn. / K_W06.

W2 / ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie podstawowych problemów konstrukcyjno-technologicznych. / K_W11.

W3 / Zna podstawowe konstrukcje geometrii wykreślnej. Zna zasady tworzenia rzutów równoległych. Zna podstawowe zasady tworzenia rysunków technicznych przestrzegając standardów PN. Zna zasady stosowania uproszczeń rysunkowych oraz odwzorowywania połączeń rozłącznych i nierozłącznych. Zna podstawowe zasady wymiarowania podstawowych elementów konstrukcyjnych. / K_W12.

U1 / Umie wykonać szkice i rysunki techniczne podstawowych elementów konstrukcyjnych metodami klasycznymi oraz umie interpretować rysunki techniczne zgodnie ze standardami wyznaczanymi przez PN. / K_U03.

U2 / Potrafi modelować podstawowe elementy konstrukcyjne oraz proste zespoły zawierające elementy normalne, wykorzystując systemy CAD. Umie wykonywać rysunki techniczne prostych elementów konstrukcyjnych używając systemów CAD. Potrafi przeprowadzić edycję komputerowego zapisu konstrukcji do analizy obiektów technicznych. / K_U07.

 Zaliczenie przedmiotu na ocenę jest przeprowadzane na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia.

 Zaliczenie ćwiczeń na ocenę dla zakresu U1 odbywa się na podstawie średniej z ocen z wszystkich sprawdzianów wiadomości i umiejętności przeprowadzanych na każdych ćwiczeniach w semestrze.

 Zaliczenie wykładów dla zakresu W1 na ocenę odbywa się na podstawie oceny z pisemnego sprawdzianu teoretyczno-praktycznego 20 pytań, poleceń, zadań, po zakończenie cyklu wykładów, obejmującego elementarną wiedzę z zakresu systemów CAD i tworzenia rysunku 2D.

 Zaliczenie wykładów dla zakresu W3 na ocenę odbywa się na podstawie oceny z pisemnego sprawdzianu teoretyczno-praktycznego.

 Zaliczenie wykładów dla zakresu W2 na ocenę odbywa się na podstawie oceny elementów składowych z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych i weryfikowany jest w trakcie zajęć laboratoryjnych obejmującego elementarną wiedzę z zakresu podstawowych problemów konstrukcyjno-technologicznych.

 Zaliczenie ćwiczeń na ocenę odbywa się na podstawie oceny efektu kształcenia U2 i sprawdzany jest praktycznie na ćwiczeniach laboratoryjnych i indywidualnym sprawdzianie praktycznym udokumentowanym wykonaniem rysunku technicznego: elementu, zespołu części maszyn.

 Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na ocenę odbywa się na podstawie oceny efektu kształcenia W2, U1.

 Efekty W1, W3, sprawdzane są na dwóch kolokwiach w postaci testu sprawdzającego.