Systemy określania współrzędnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMTATWSM-SOW |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Systemy określania współrzędnych |
Jednostka: | Wydział Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | II stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 30/x ; C 18/+ ; L 12/z ; Razem :60 |
Przedmioty wprowadzające: | Podstawy radiolokacji / propagacja fal elektromagnetycznych, równanie zasięgu, efekt Dopplera, radiolokacyjne metody wykrywania obiektów. Urządzenia zobrazowania informacji / wskaźniki radiolokacyjne. Anteny i układy mikrofalowe / podstawowe parametry anteny i układów mikrofalowych. Urządzenia zobrazowania informacji / wskaźniki radiolokacyjne. Urządzenia radiolokacyjne / urządzenia nadawczo–odbiorcze. |
Programy: | semestr I / Mechatronika / Radioelektronika przeciwlotniczych zestawów rakietowych |
Autor: | dr inż. Maciej PODCIECHOWSKI |
Bilans ECTS: | 1. Udział w wykładach / 30 2. Udział w ćwiczeniach / 18 3. Czas poświęcony przez studenta na przygotowanie się do ćwiczeń / 36 4. Udział w laboratoriach / 12 5. Czas poświęcony przez studenta na przygotowanie się do laboratoriów / 36 6. Przygotowanie do egzamin / 15 Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 147 / 5 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+2.+4.=60 / 2 ECTS Zajęcia o charakterze praktycznym: 4.+5.=48 / 1,5 ECTS |
Skrócony opis: |
W treści przedmiotu zawarto problematykę wynikającą z następujących tematów: - radiolokacyjne metody wykrywania i śledzenia obiektów, - układy śledzące w zestawie NEWA, KUB, WEGA oraz w PRWB OSA. |
Pełny opis: |
Wykłady są prowadzone metodami aktywizującymi wykorzystując w szczególności: twórcze rozwiązywanie problemów, rozwijając u studentów umiejętność dyskusji na tematy zajęć: 1. Radiolokacyjne metody pomiaru współrzędnych / 2 2. Impulsowa metoda pomiaru odległości, schemat blokowy, zasada pracy. Zasada pomiaru katów w stacjach z szybkim przeszukiwaniem przestrzeni i monoimpulsowych / 2 3. Przetwarzanie sygnału echa radiolokacyjnego. Cyfrowa filtracja sygnałów, Procesor celu. Procesor rakiety. Filtr Kalmana / 2 4. Komputerowe metody śledzenia obiektów powietrznych. Rozszerzony filtr Kalmana. Algorytm wielohipotezowej metody śledzenia / 2 5. Pasywne metody wykrywania i śledzenia obiektów. Radar PCL / 2 6. Podstawowe parametry zestawu „N”. Układy pomiaru odległości i katów celu i rakiet- schematy funkcjonalne i zasada pracy / 5 7. Podstawowe parametry zestawu „K”. Układy pomiaru odległości i katów celu - schematy funkcjonalne i zasada pracy / 3 8. Zestaw „W”. Podstawowe parametry. Układy pomiaru odległości i katów celu - schematy funkcjonalne i zasada pracy / 3 9. Zestaw „O”. Podstawowe parametry. Układy pomiaru odległości i kątów celu i rakiet - schematy funkcjonalne i zasada pracy / 5 10. Kontrola funkcjonowania. Justowanie kanałów śledzenia. Oblot techniczny. Wyniki oblotu / 2 11. Alternatywne metody śledzenia celu. Głowica optoelektroniczna - ZGO. Videotrcer / 2 Ćwiczenia rachunkowe związane z zagadnieniami omawianymi na wykładzie, obejmują przypomnienie, utrwalenie i usystematyzowanie wiedzy wcześniej nabytej, uzyskanej jako rezultat ukierunkowanej pracy własnej poprzez rozwiązywanie zadań i problemów: 1. Metody pomiaru współrzędnych / 4 2. Filtr Kalmana / 2 3. Obliczanie podstawowych parametrów SOW zestawu „N” / 2 4. Obliczanie podstawowych parametrów SOW zestawu „K” / 2 5. Obliczanie podstawowych parametrów SOW zestawu „W” / 2 6. Obliczanie podstawowych parametrów SOW zestawu „O” / 2 7. Analiza błędów oblotu technicznego / 2 8. Obliczanie podstawowych parametrów głowicy optoelektronicznej / 2 Ćwiczenie laboratoryjne związane z zagadnieniami omawianymi na wykładzie ukierunkowano na praktyczne przypomnienie, utrwalenie i usystematyzowanie wiedzy wcześniej nabytej: 1. Badanie własności dynamicznych systemów określania współrzędnych / 3 2. Badanie własności rozszerzonego filtru Kalmana / 3 3. Badanie właściwości algorytmu wielohipotezowago śledzenia obiektu / 3 4. Badanie układów automatycznego śledzenia odległości / 3 |
Literatura: |
podstawowa: B.S. Gąsior - Układy określania współrzędnych, WAT 1980; A. M. Wiśniewski - Przetwarzanie informacji radiolokacyjnej, WAT 1995; Zestaw rakietowy S125SC. Opis techniczny. WLOP 2000 Zestaw stacji r-lokacyjnych wykrywania i naprowadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny, SSUiE 1974 Przeciwlotniczy wóz bojowy PRWB 9K33. Opis techniczny , SSUiE MON 1980 Zestaw rakietowy S200WE. Opis techniczny. WLOP 1989. uzupełniająca: J.Darłak, A.Pienięzny - Teoria radiolokacji i radionawigacji. Zbiór zadań, WAT 1983; E.Remiszewski – Urządzenia radiolokacyjne, WAT 1978 ; S. Mroczek, „Podstawy radiolokacji : wybrane zagadnienia z termolokacji”. 1974. |
Efekty uczenia się: |
W1 - zna budowę systemów określania współrzędnych w zestawach obrony przeciwlotniczej / K_W02 W2 - ma wiedzę w zakresie metod pomiaru, filtracji i śledzenia współrzędnych obiektów powietrznych stosowanych w systemach określania współrzędnych / K_W04 W3- ma wiedzę w zakresie trendów rozwojowych w systemach pomiaru i śledzenia współrzędnych obiektów powietrznych – głowica optoelektronicznczna (ZGO), radar pasywny (PCL) / K_W06 U1 - potrafi obliczać podstawowe charakterystyki systemów określania współrzędnych / K_U07 U2 - potrafi przeprowadzić analizę funkcjonowania elementów systemów określania współrzędnych / K_U11 U3 - umie korzystać z instrukcji sprzętu radiolokacyjnego w zakresie systemów określania współrzędnych / K_U01 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia. Egzamin przeprowadzane jest w formie pisemnej. Efekt W1 sprawdzany jest głównie podczas sprawdzania wiedzy teoretycznej przed ćwiczenia laboratoryjnymi, na ćwiczeniach rachunkowych oraz na kolokwium i egzaminie. Efekt W2 sprawdzany jest głównie podczas sprawdzania wiedzy teoretycznej przed ćwiczenia laboratoryjnymi, na ćwiczeniach rachunkowych oraz na kolokwium i egzaminie. Efekt W3 sprawdzany jest na kolokwium i egzaminie. Efekt U1 sprawdzany jest na ćwiczeniach rachunkowych i ćwiczeniach laboratoryjnych. Efekt U2 sprawdzany jest na ćwiczeniach rachunkowych i ćwiczeniach laboratoryjnych. Efekt U3 sprawdzany jest na ćwiczeniach rachunkowych i ćwiczeniach laboratoryjnych. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.