Komputerowe wspomaganie wytwarzania II
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMTAKCSI-Kww2 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Komputerowe wspomaganie wytwarzania II |
Jednostka: | Wydział Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 6/+; L 20/+; P 4/+ |
Przedmioty wprowadzające: | Inżynieria wytwarzania: podstawowe wiadomości o metodach obróbki skrawaniem, narzędziach i uchwytach obróbkowych oraz o projektowaniu prostych procesów technologicznych, Komputerowe wspomaganie wytwarzania I: podstawowe wiadomości o sterowaniu numerycznym maszyn technologicznych, określaniu wymiarów narzędzi obróbkowych, parametrów pracy, znajomości ogólnej struktury programów, ruchów narzędzi itp. Podstawy konstrukcji maszyn I: posiada podstawowe wiadomości o wymiarowaniu części maszyn, oznaczenie dokładności wykonania i chropowatości powierzchni. |
Programy: | Mechatronika/Techniki komputerowe w mechatronice |
Autor: | dr inż. Marcin Sarzyński |
Bilans ECTS: | Udział w wykładach: 6 godzin Udział w laboratorium: 20 godzin Samodzielne przygotowanie się do laboratorium: 40 godzin Udział w projekcie: 4 godziny Samodzielne przygotowanie się do projektu: 8 godzin Udział w konsultacjach: 1 godzina Samodzielne studiowanie tematyki wykładów i przygotowanie do zaliczenia: 10 godzin Udział w egzaminie (zaliczeniu): 1 godzina Sumaryczne obciążenie studenta: 90 godzin, 3 pkt ECTS; Zajęcia z udziałem nauczycieli: 32 godziny, 1 pkt ECTS; Zajęcia o charakterze praktycznym: 72 godziny, 2,5 pkt ECTS. |
Skrócony opis: |
Przedmiot dotyczy zapoznania studentów z programowaniem obrabiarek CNC oraz z oprogramowaniem do projektowania procesów technologicznych. Omawiane są podstawy użytkowania oraz zaawansowane funkcje oprogramowania MasterCAM do wspomagania wytwarzania. |
Pełny opis: |
W ramach wykładów student zostaje zapoznany z następującymi zagadnieniami: - WPROWADZENIE DO OBRÓBKI Z WYKORZYSTANIEM OBRABIAREK CNC, toczenie frezowanie; wycinanie z wykorzystaniem strugi wodnościernej, lasera, plazmy; szlifowanie, tłoczenie, wykrawanie i gięcie blach; obróbka elektroerozyjna, - PODSTAWY BUDOWY OBRABIAREK CNC, podstawowe układy kinematyczne obrabiarek, konfiguracja osi obrabiarek, układy sterowania, sposoby realizacji magazynów narzędzi, systemy sond i czujników do bazowania narzędzi i przedmiotu obrabianego - TECHNOLOGIA NARZĘDZI DO OBRÓBKI CNC, narzędzia z wymiennymi płytkami skrawającymi, cechy charakterystyczne i parametry technologiczne narzędzi z wymiennymi płytkami skrawającymi. - PODSTAWY PROGRAMOWANIA OBRABIAREK CNC, geneza powstania technologi CNC, programowanie ręczne, dialogowe i automatyczne. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych student: - zapoznaje się z interfejsem programu MASTERCAM oraz z jego modułami funkcjonalnymi, - prowadzi modelowanie i projektowanie w programie MASTERCAM obróbki tokarskiej detali o niewielkim stopniu skomplikowania: zdefiniowanie konturu dla ścieżek narzędzi, definiowanie maszyny - tokarki, określenie półfabrykatu oraz jego zamocowania, generowanie cykli obróbki planowania czoła, obróbki zgrubnej oraz wykańczającej, wiercenia otworu oraz jego wytaczania, nacinanie gwintów zewnętrznych i wewnętrznych, - prowadzi modelowanie i projektowanie w programie MASTERCAM obróbki frezerskiej detali: definiowanie maszyny, przygotówki oraz jej zamocowania, generowanie cykli planowania, wiercenia oraz frezowania konturów zewnętrznych, wycięć, fazowania, itp. - dokonuje doboru parametrów technologicznych dla obróbki tokarskiej i frezerskiej, - dokonuje edycji geometrii oraz parametrów narzędzi skrawających, - wykonuje symulację przebiegu obróbki, weryfikację poprawności obróbki, kontrolę kolizji, sprawdzenie czasu obróbki, - generuje raport z przebiegu obróbki, - generuje kod CNC z wykorzystaniem zdefiniowanych postprocesorów, a także dokonuje późniejszej edycji kodu. W ramach projektu student ma zadanie: - wykonać samodzielnie indywidualny projekt kompletnej obróbki detalu na podstawie otrzymanego rysunku, - proces obróbki ma być zgodny z zasadami projektowania procesów technologicznych w zakresie doboru rodzaju i wymiarów przygotówki, ilości stopni obróbki, sposobu i ilości zamocowań, doboru narzędzi oraz parametrów technologicznych, - zaliczeniem projektu jest przedstawienie przebiegu procesu obróbki w programie MASTERCAM oraz przygotowanie sprawozdania z realizacji projektu. |
Literatura: |
Podstawowa: - Pakiet materiałów firmy CNC Software inc. Szybki start w MastercamX5, - Pakiet materiałów firmy CNC Software inc. Jak to zrobić w MastercamX5, - Pakiet materiałów firmy CNC Software inc. MastercamX5 - Machine Simulation, - E. Chlebus, Tchniki komputerowe CAX w inżynierii produkcji, 2000. - M. Bednarek, Obrabiarki sterowane numerycznie - podstawy eksploatacji, 1999. Uzupełniająca: - M. Miecielica, Komputerowe wspomaganie wytwarzania CAM, 1999, - T. Poziemski, podstawy technologii na obrabiarki sterowane numerycznie, 1988, - B. Stach, Podstawy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, 1999. |
Efekty uczenia się: |
W1: Student ma uporządkowaną wiedzę dotycząca zastosowania zaawansowanych narzędzi wspomagających proces wytwarzania obiektów mechanicznych. W2: Student ma podstawowa wiedzę dotyczącą konstrukcji maszyn wykorzystywanych w układach mechatronicznych oraz symulacji ich działania z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania. W3: Student posiada wiedzę w zakresie architektury i obsługi narzędzi informatycznych służących do wspomagania wytwarzania elementów mechatronicznych. U1: Student potrafi wykonywać projekty procesów wytwarzania elementów mechanicznych z wykorzystaniem oprogramowania CAM. U2: Student potrafi właściwie wykorzystywać odpowiednie moduły oprogramowania CAM, symulatory i narzędzia komputerowego wspomagania wytwarzania. K1: Potrafi realizować zadania w pracy indywidualnej oraz zespołowej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem uzyskania zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich zajęć laboratoryjnych i projektu. - Kfekty W1, W2, W3, U1, i U2 sprawdzane są w trakcie weryfikowania przygotowania do zajęć, zaliczania ćwiczeń laboratoryjnych oraz w trakcie zaliczania projektu, - Efekt K1 sprawdzany jest w czasie ćwiczeń laboratoryjnych. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.