Komputerowe wspomaganie wytwarzania

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 16/x, C 8z, L 48/z, P 8/+ razem: 80 godz., 5 pkt ECTS

Grafika inżynierska: student ma elementarną wiedzę w zakresie wykonywania i odczytywania dokumentacji technicznej.

Nauka o materiałach: student ma elementarną wiedzę w zakresie właściwości materiałów inżynierskich.

Podstawy konstrukcji maszyn: student ma elementarną wiedzę w za-kresie obliczeń i konstrukcji części maszyn.

Inżynieria wytwarzania: student posiada podstawowe wiadomości o meto-dach obróbki skrawaniem, narzędziach i uchwytach obróbkowych oraz o projektowaniu prostych procesów technologicznych.

Zaawansowane techniki wytwarzania: podstawowe wiadomości o sterowaniu numerycznym maszyn technologicznych, określaniu wymiarów narzędzi obróbkowych, parametrów pracy, znajomość ogólnej struktury pro-gramów, ruchów narzędzi itp.

semestr szósty / mechatronika / techniki komputerowe w mechatronice

dr hab. inż. Tomasz MAJEWSKI

mjr dr inż. Robert PASZKOWSKI

dr inż. Marcin SARZYŃSKI

mgr inż. Katarzyna SARZYŃSKA

aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 16

2. Udział w laboratoriach / 48

3. Udział w ćwiczeniach / 8

4. Udział w zajęciach projektowych / 8

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 6

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 50

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 6

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Samodzielna realizacja projektu / 10

10. Udział w konsultacjach / 6

11. Przygotowanie do egzaminu / 0

12. Przygotowanie do zaliczenia / 0

13. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 160 godz./5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 88 godz./ 3,5 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową/ 4 ECTS

Zapoznanie z metodami ręcznego programowania obrabiarek sterowanych numerycznie przy zastosowaniu programowania parametrycznego, pod-programów i cykli stałych. Projektowanie procesu wytwarzania detalu przy zastosowaniu oprogramowania CAM.

Wykłady/ metoda werbalno-wizualna wykorzystaniem nowoczesnych

technik multimedialnych

1. Programowanie warsztatowe obrabiarek CNC. /3

Programowanie parametryczne. Podprogramy. Cykle stałe obrabiarek sterowanych numerycznie.

2. Podstawy użytkowania wybranego układu sterowania obrabiarki CNC. /3

Charakterystyka układu sterowania Fanuc. Specyficzne cechy układ sterowania Fanuc: funkcje przygotowawcze i pomocnicze, budowa panelu sterowania, definicje ruchów po okręgu, cykle stałe. Cykle stałe układu sterowania Pronum.

3. Podstawy użytkowania oprogramowania do wspomagania wytwarzania ZERO-OSN. /2

Wiadomości wstępne. Korzystanie z katalogów narzędzi i obrabiarek. Projektowanie obróbki tokarskiej. Symulacja obróbki.

4. Podstawy użytkowania oprogramowania do wspomagania wytwarzania EdgeCam. /2

Struktura oprogramowania CAM – moduły funkcjonalne. Tworzenie obiektów rysunkowych, importowanie obiektów z programów CAD. Korzystanie z konstrukcyjnych i technologicznych baz danych oraz katalogów narzędzi.

5. Zaawansowane funkcje oprogramowania CAM na przykładzie programu EdgeCam. /2

Dobór parametrów technologicznych i narzędzi dla procesów obróbki tokarskiej i frezarskiej. Projektowanie procesów obróbki tokarskiej. Projektowanie przebiegu operacji obróbki frezarskiej (2D i 3D). Symulacja obróbki. Generowanie programów maszynowych – projektowanie i korzystanie z postprocesorów.

6. Podstawy użytkowania oprogramowania do wspomagania wytwarzania Mastercam. /2

Interfejs programu Mastercam – moduły funkcjonalne. Dostosowywanie oprogramowania do własnych potrzeb. Korzystanie z konstrukcyjnych i technologicznych baz danych oraz katalogów narzędzi. Wykonywanie obiektów rysunkowych, tworzenie łańcuchów geometrii, menadżer ścieżek, brył, import uniwersalnych plików wymiany danych (.step, . parasolid). Modelowanie i projektowanie obróbki detali o małym stopniu złożoności w modułach do obróbki toczeniem i frezowaniem.

7. Zaawansowane funkcje oprogramowania CAM na przykładzie programu Mastercam. /2

Dobór parametrów technologicznych i narzędzi dla procesów obróbki tokarskiej i frezarskiej. Projektowanie procesów obróbki tokarskiej. Projektowanie przebiegu operacji obróbki frezarskiej (2D i 3D). Symulacja obróbki. Określanie wymiarów, parametry pracy, kompensacja promienia ostrza narzędzia. Generowanie programów maszynowych – projektowanie i korzystanie z postprocesorów.

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Zastosowanie podstawowych modułów programu ZERO-OSN

w projektowaniu procesów obróbki skrawaniem /2

Zapoznanie się z podstawowymi modułami programu ZERO-OSN: bazą obrabiarek, narzędzi i uchwytów obróbkowych, kalkulatorami parametrów technologicznych oraz modułem projektowania procesu obróbki to-karskiej.

2. Projektowanie procesu obróbki prostego wałka na tokarce CNC

z zastosowaniem programu ZERO-OSN /4

Projektowanie procesu obróbki wałka zawierającego elementy walca, kuli, stożka oraz gwint z zastosowaniem programu ZERO-OSN.

3. Projektowanie procesu obróbki złożonego wałka na tokarce CNC

z zastosowaniem programu ZERO-OSN z użyciem cykli stałych /2

Projektowanie procesu obróbki wałka o złożonym kształcie zawierające-go elementy walca, kuli, stożka oraz gwint z zastosowaniem cykli stałych programu ZERO-OSN.

Laboratoria / metoda praktyczna

1. Projektowanie procesu obróbki wałka na tokarce CNC przy użyciu cykli stałych. /4

Projektowanie procesu obróbki wałka z zastosowaniem cykli stałych układu sterowania PRONUM tokarki CNC.

2. Projektowanie procesu obróbki grawerskiej na frezarce CNC. /4

Projektowanie procesu obróbki wybranego napisu na płytce grawerskiej przeznaczonego dla układu sterowania FANUC frezarki CNC.

3. Projektowanie obróbki prostego wałka w module do obróbki toczeniem. /4

Projektowanie procesu obróbki wałka stopniowanego i stożka z zastosowaniem programu EdgeCam. Import geometrii z innych programów, zmiana orientacji detalu i dopasowanie półfabrykatu i wybór uchwytu to-karskiego z bazy uchwytów. Planowanie czoła, definiowanie obróbki wzdłużnej wałka.

4. Projektowanie obróbki złożonego wałka w module do obróbki toczeniem. /4

Projektowanie procesu obróbki wałka o skomplikowanej geometrii z za-stosowaniem programu EdgeCam. Edytowanie zestawu narzędzi w magazynie, zmiana oprawek i położenia płytki skrawającej. Operacje tokarskie: toczenie rowków. Definiowanie przejazdu w każdej z poznanych operacji tokarskich.

5. Projektowanie obróbki wałka o znacznym stopniu złożoności: pro-file wewnętrzne, gwinty, rowki. /2

Projektowanie procesu obróbki wałka o złożonej geometrii z zastosowaniem programu EdgeCam. Operacje tokarskie: wiercenie otworów, wy-taczanie wewnętrzne. Toczenie gwintów.

6. Projektowanie obróbki detalu o małym stopniu złożoności w module do obróbki frezarskiej. /4

Projektowanie procesu obróbki frezarskiej z zastosowaniem programu EdgeCam. Import modelu bryłowego z innych programów CAD. Definiowanie geometrii we wbudowanym module Part Modeler. Dopasowanie półfabrykatu, import półfabrykatu z modelu bryłowego. Definiowanie zera detalu, podstawowe operacje frezarskie.

7. Projektowanie obróbki złożonego elementu w module do obróbki frezarskiej. /4

Projektowanie obróbki wysp i kieszeni. Zastosowanie obróbki zgrubnej, wykańczającej, wiercenie otworów. Obróbka kieszeni otwartych i po-wierzchni swobodnych. Obróbka resztek (naddatków).

8. Projektowanie obróbki frezarskiej detalu o znacznym stopniu złożoności: kieszenie i wyspy, gwinty oraz obróbka profilowa. /2

Projektowanie złożonych operacji obróbkowych. Obróbka profilowa, grawerowanie. Wczytanie własnego półfabrykatu będącego wynikiem wcześniejszych operacji obróbkowych. Translacja układu osi ZX->XYZ (z operacji tokarskich do frezerskich).

9. Projektowanie obróbki detalu o prostej geometrii z wykorzystaniem podstawowych zabiegów toczenia. /4

Definiowanie maszyny, półfabrykatu, zamocowania przygotówki, generowanie cykli: planowania czoła detalu, obróbki zgrubnej, wykańczającej, symulacja obróbki.

10. Projektowanie obróbki elementów osiowo obrotowych o znacznym stopniu złożoności: profile wewnętrzne, gwinty, rowki. /8

Operacje zmiany zamocowania półfabrykatu, funkcje konika. Definiowanie maszyny, półfabrykatu, zamocowania przygotówki, generowanie cykli: planowania czoła detalu, obróbki zgrubnej, wykańczającej, wiercenie, rozwiercanie, wytaczanie, toczenie rowków, gwintów, symulacja obróbki, generowanie raportów, przenoszenie geometrii przedmiotów z innych programów typu CAD.

11. Projektowanie obróbki detalu o prostej geometrii z wykorzystaniem podstawowych operacji frezowania. /2

Definiowanie maszyny, generowanie cykli wiercenia i frezowania, frezowanie prostych wycięć, frezowanie zewnętrznych konturów, fazowanie ostrych krawędzi, symulacja obróbki.

12. Projektowanie obróbki detalu o znacznym stopniu złożoności w module do obróbki frezarskiej. /4

Frezowanie wycięć metodą obróbki kieszeniowej, projektowanie obróbki w module do obróbki frezowania powierzchniowego.

13. Projektowanie procesu wytwarzania detalu o znacznym stopniu złożoności. /2

Kieszenie i wyspy, gwinty oraz obróbka profilowa z wykorzystaniem operacji toczenia i frezowania następujących bezpośrednio po sobie. Symulacja procesu.

Projekt/ metoda praktyczna

Samodzielne rozwiązywanie postawionego zadania. Wykonanie projektu procesu wytwarzania wybranego detalu oraz wykonanie jego symulacji, opracowanie raportu. /8

Podstawowa:

 J. Kosmol, Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, 1995.

 M. Drzycimski, J. Plichta, Podstawy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, 2002.

 E. Chlebus, Techniki komputerowe CAX w inżynierii produkcji, 2000.

 M. Bednarek, Obrabiarki sterowane numerycznie – podstawy eksploatacji, 1999.

 K. Augustyn, EdgeCam – komputerowe wspomaganie wytwarzania, 2006.

 P. Kochan, Edgecam. Wieloosiowe toczenie CNC, Helion, Gliwice 2017

 P. Kochan, Edgecam. Wieloosiowe frezowanie CNC, Helion, Gliwice 2014.

Uzupełniająca:

 M. Miecielica, Komputerowe wspomaganie wytwarzania CAM, 1999.

 T. Poziemski Podstawy technologii na obrabiarki sterowane numerycz-nie,1988.

 B. Stach, Podstawy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, 1999.

 Pakiet materiałów firmy CNC Software inc, Szybki start w Master-camX5.

 Pakiet materiałów firmy CNC Software inc, Jak to zrobić w Master-camX5.

 Pakiet materiałów firmy CNC Software inc, MastercamX5 – Machine Simulation.

W1 / Ma podstawową wiedzę dotyczącą inżynierii wytwarzania elementów mechanicznych przy zastosowaniu zautomatyzowanych metod produkcji. / K_W09

W2/ Ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą zapisu przebiegów procesów technologicznych oraz symulacji ich działania z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania wspomagającego proces wytwarzania. /K_W12

U1 / Potrafi zaprojektować procesy technologiczne wytwarzania urządzeń mechatronicznych z wykorzystaniem obrabiarek sterowanych numerycznie. / K_U15

U2 / Potrafi zaprojektować proces wytwarzania wskazanego elementu na obrabiarce CNC z wykorzystaniem odpowiedniego języka programowania oraz zweryfikować poprawność tego procesu przy zastosowaniu zaawansowanego symulatora. / K_U18

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu.

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia bez oceny.

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia bez oceny.

Projekt zaliczany jest na podstawie: zaliczenia z oceną.

Egzamin jest prowadzony w formie pisemnej.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest:

 uczestnictwo w zajęciach audytoryjnych i zaliczenie wykonywanych zadań,

 zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,

 zaliczenie projektu.

Osiągnięcie efektu W1- W2 - weryfikowane jest na egzaminie i na ćwiczeniach audytoryjnych.

Osiągnięcie efektu U1 – U2 sprawdzane są w trakcie egzaminu, wykonywania ćwiczeń audytoryjnych i realizacji ćwiczeń laboratoryjnych.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 90% pytań stawianych na egzaminie.

Ocenę dobrą plus otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 80% pytań stawianych na egzaminie.

Ocenę dobrą otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 70% pytań stawianych na egzaminie.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 60% pytań stawianych na egzaminie.

Ocenę dostateczną otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na nie mniej niż 51% pytań stawianych na egzaminie.

Ocenę niedostateczną otrzymuje słuchacz, który bezbłędnie odpowie na mniej niż 51% pytań stawianych na egzaminie.

Nie dotyczy