Projektowanie broni - II sem.

stacjonarne

II stopnia

W 20/x, C 14/+, P 18/+, S 8/zal; razem: 60 godz., 6 pkt ECTS

Projektowanie i badanie maszyn i mechanizmów/ umiejętność zastosowania numerycznych metod obliczeniowych w procesie oceny poprawności działania maszyn i mechanizmów.

semestr studiów: II / kierunek studiów: Mechatronika/ Eksploatacja sprzętu wojskowego

płk dr inż. Mirosław ZAHOR

ppłk dr inż. Wojciech FURMANEK

1. Udział w wykładach – 20

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów – 20

3. Udział w ćwiczeniach – 14

4. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń – 10

5.Udział w projektach – 18

6. Samodzielne przygotowanie do projektów – 30

7.Udział w seminarium - 8

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium - 15

9. Udział w konsultacjach – 28

10. Przygotowanie do egzaminu – 15

11. Udział w egzaminie- 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta – 180 / 6 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+3+5+7+9+11) – 90 godz / 3 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową/ 5 ECTS

Projektowanie broni automatycznej działającej na zasadzie odrzutu zamka i lufy oraz odprowadzenia gazów. Projektowanie mechanizmów broni: zamków, nasad, powrotników, oporników, odciążaczy, kołysek, łóż, urządzeń gazodynamicznych itp. Obliczenia wytrzymałościowe części broni. Projektowanie nabojów artyleryjskich, strzeleckich i moździerzowych. Układy konstrukcyjne urządzeń inicjujących. Projektowanie zapalników, elementów pirotechnicznych i elektrozapałów. Urządzenia optoelektroniczne w amunicji „inteligentnej”.

Wykłady/ metoda werbalno-wizualna wykorzystaniem nowoczesnych

technik multimedialnych

1. Specyfika wytrzymałościowego projektowania elementów i mechanizmów broni palnej/ 2.

Omówienie elementów projektowania mechanizmów broni: zamków, nasad, powrotników, oporników, odciążaczy, kołysek, łóż, urządzeń gazodynamicznych

2. Zasady projektowania broni działającej na zasadzie odrzutu zamka/ 2.

Omówienie zasad projektowania broni działającej na zasadzie odrzutu zamka swobodnego i półswobodnego.

3. Zasady projektowania broni działającej na zasadzie odrzutu lufy/ 2.

Omówienie zasad projektowania broni działającej na zasadzie krótkiego i długiego odrzutu lufy oraz omówienie działania mechanizmu przyspieszacza lufy.

4. Zasady projektowania broni działającej na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w lufie/ 2.

Omówienie zasad projektowania broni działającej na zasadzie odprowadzenia części gazów prochowych przez boczny otwór w lufie.

5. Zasady projektowania podstawowych mechanizmów automatycznej broni palnej/ 2.

Omówienie zasad projektowania podstawowych mechanizmów broni automatycznej: mechanizmów ryglowych, zamykania i otwierania, uderzeniowych, spustowych zasilania i zabezpieczających.

6. Zasady projektowania amunicji strzeleckiej/ 2.

Charakterystyka zagadnień wytrzymałościowych, sposoby zapewnienia zgodności torów lotu różnych pocisków oraz projektowanie łusek nabojowych.

7. Zasady projektowania pocisków działowych/ 2.

Obliczenia wytrzymałościowe korpusu pocisku w przekrojach krytycznych, jego dna, elementów wiodących i prowadzących.

8. Zasady projektowania pocisków moździerzowych i podkalibrowych/ 2.

Specyfika projektowania amunicji moździerzowej i podkalibrowej w zakresie wytrzymałości i skuteczności rażenia oraz minimalizacji rozrzutu.

9. Obliczanie warunków stabilizacji pocisków/ 2.

Wyznaczanie i dobór parametrów i charakterystyk konstrukcyjnych pocisków mających wpływ na stabilność pocisków na torze lotu w krytycznych jego odcinkach.

10. Zasady projektowania zapalników/ 2.

Ogólne wymagania wytrzymałościowe względem mechanizmów zapalników i warunki bezpieczeństwa oraz pewności ich uzbrajania się.

Ćwiczenia / metoda werbalno-praktyczna

1. Obliczenia elementów broni działającej na zasadzie odrzutu zamka/ 2.

2. Obliczenia elementów broni działającej na zasadzie odrzutu lufy/ 2.

3. Obliczenia elementów broni działającej na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w lufie/ 2.

4. Obliczenia wytrzymałościowe pocisków artyleryjskich/ 4.

5. Sprawdzanie warunków stabilizacji pocisków/ 2.

6. Sprawdzanie warunków uzbrajania zapalnika/ 2.

Projekt / metoda praktyczna

1. Projekt zespołu automatyki broni strzeleckiej/ 10.

2. Projekt naboju do wybranego układu miotającego/ 8.

Seminarium / metoda praktyczna

1. Referowanie i dyskutowanie wyników projektu przejściowego/ 4.

2. Referowanie i dyskutowanie wyników projektu przejściowego/ 4.

Podstawowa

1. A. Ciepliński, R. Woźniak – „Ilustrowana encyklopedia współczesnej broni palnej” – Lampart, Warszawa, 1997.

2. W. Furmanek, R. Woźniak – „Wprowadzenie w technikę wojskową. Broń lufowa” – WAT, Warszawa 2002.

3. K. Fedak, R. Stelmasiak, R. Woźniak – „Wybrane zagadnienia z wytrzymałości konstrukcji uzbrojenia” – WAT, Warszawa 2002.

4. H. Głowicki, S. Niezgodzki, S. Torecki – „Zasady konstrukcji automatycznej broni strzeleckiej” – WAT, Warszawa 1986.

5. S. Majewski, S. Niezgodzki – „Podstawy projektowania amunicji” – WAT 1981.

6. S. Derecki, E. Stor – „Podstawy projektowania zapalników artyleryjskiej” – WAT1983.

7. M. Wasiliew – „Teoria projektowania zapalników” – MON, Warszawa1955.

8. Materiały dydaktyczne przekazane studentom przez wykładowcę.

Uzupełniająca

1. Opracowanie zbiorowe pod redakcją naukową R. Woźniaka – „Encyklopedia Najnowszej Broni Palnej, tom 1-4” – Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2001-2002.

2. Opracowanie zbiorowe pod redakcją naukową P. Kupidury i M. Zahora – „Najnowsze uzbrojenie Wojska Polskiego. Siły lądowe” – Bellona, Warszawa 2018.

3. Opracowanie zbiorowe pod redakcją naukową R. Woźniaka – „Praktyczny słownik angielsko-polski broni palnej” – Bellona, Warszawa 2017.

W1 – Zna uwarunkowania konstrukcyjne oraz zasady projektowania sprzętu uzbrojenia - W_38T03_5

U1 – potrafi opracowywać dokumenty związane z eksploatacją oraz wdrażaniem do eksploatacji sprzętu wojskowego wojsk lądowych - U_38T03_2

K1 – Dysponuje odpowiednią wiedzą techniczną, pozwalającą rozwiązywać problemy logistyczne za pomocą metod i technik inżynierskich - K_38T03_3

Przedmiot kończy się egzaminem w formie testu pisemnego, w którym student musi udzielić minimum 60% poprawnych odpowiedzi. Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń, seminarium i projektu.

Efekt W1 sprawdzany jest podczas testu pisemnego

Efekty U1 oraz K1 sprawdzane są podczas zaliczenia ćwiczeń, seminarium oraz projektu.

- 5,0 (bdb) – udzielił minimum 90% poprawnych odpowiedzi.

- 4,0 (db) – udzielił minimum 75% poprawnych odpowiedzi.

- 3,0 (dst) – udzielił minimum 60% poprawnych odpowiedzi.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 4,75, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 4,25, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycznością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,75, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min. 3,25, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, którego średnia ważona z ocen wynosi min.3,00, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecznym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie ma zaliczonego testu lub ćwiczenia lub który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.