Informatyka w mechatronice I sem.
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMTAEWSM-IwM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Informatyka w mechatronice I sem. |
Jednostka: | Wydział Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | II stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 26/x ; C 16/+ ; L 4/z ; Razem: 46 |
Przedmioty wprowadzające: | matematyka I / wymagania wstępne: równania różniczkowe i różnicowe, rachunek operatorowy, transformacja Fouriera, fizyka I / wymagania wstępne: podstawy matematycznego opisu zjawisk fizycznych, teoria drgań i fal, podstawy optyki klasycznej i fourierowskiej, elektrotechnika i elektronika I / wymagania wstępne: podstawy elektroniki analogowej i cyfrowej, sposoby opisu sygnałów elektrycznych, metrologia / wymagania wstępne: podstawowe pojęcia i metody pomiarowe, przetwarzanie ADC, informatyka / wymagania wstępne: podstawy algorytmiki, podstawy posługiwania się pakietem wspomagania obliczeń inżynierskich MathWorks Matlab |
Programy: | I semestr / mechatronika / eksploatacja przeciwlotniczych zestawów rakietowych |
Autor: | dr hab. inż. Jan PIETRASIEŃSKI, prof. WAT dr inż. Konrad SIENICKI |
Bilans ECTS: | 1. Udział w wykładach / 26 2. Udział w ćwiczeniach / 16 3. Udział w laboratoriach / 4 4. Przygotowanie do ćwiczeń / 4 5. Przygotowanie do laboratoriów / 4 6. Przygotowanie do egzaminu / 10 7. Udział w egzaminie / 2 Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 66 / 3 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1.+2.+3.+7. = 48 / 2 ECTS Zajęcia o charakterze praktycznym: 3.+4.+5.+6. = 22 / 1 ECTS |
Skrócony opis: |
Informatykę w mechatronice można określić jako dziedzinę inżynierii, która stanowi połączenie inżynierii mechanicznej, elektrycznej, komputerowej, automatyki i robotyki, służącą projektowaniu i wytwarzaniu nowoczesnych urządzeń. Przedmiot "Informatyka w mechatronice" stanowi wstęp do zagadnień rozpatrywanych szerzej w ramach przedmiotów specjalistycznych. |
Pełny opis: |
WYKŁADY 1. Programowanie obiektowe / Paradygmaty i istota programowania obiektowego. Zalety oraz wady programowania obiektowego / 2 2. Szablony funkcji i klas / 2 3. Obsługa sytuacji wyjątkowych / 2 4. Klasy pojemnikowe wektor, pojemnik typu lista / 2 5. Kolejki, stosy / 2 6. Zunifikowany język modelowania UML. Zasady tworzenia i wykorzystywania notacji UML. Diagramy struktur. Diagramu użycia. Diagramy klas. Diagram aktywności / 2 7. Programowanie operacji graficznych. Formaty plików danych / 2 8. Budowa i wykorzystanie bibliotek DLL. Ogólne zasady tworzenie programu pozbawionego błędów / 2 9. Transmisja TCP IP i UDP / 2 10. Sterowniki Struktura rejestrów kart pomiarowych. Programowanie sterownika kart pomiarowych. Programowanie parametrów i trybów pracy odbiornika sygnałów w.cz. Programowanie obsługi elementów komutacji, regulacji i sygnalizacji pulpitu / 2 11. Programowanie koprocesora Warstwa sprzętowa i programowa koprocesora. Programowanie zmiennoprzecinkowego filtru cyfrowego / 2 12. Programowanie układów mikroprocesorowych. Środowisko programistyczne. Programowanie układów mikroprocesorowych w języku C / 2 ĆWICZENIA AUDYTORYJNE 1. Opracowanie programu z wykorzystaniem szablonów funkcji i szablonów klas / 2 2. Opracowanie programu z zastosowaniem obsługi wyjątków / 2 3. Opracowanie programu wykorzystującego klasy pojemnikowe, wektorowe, pojemniki typu lista oraz kolejki i stosy / 2 4. Opracowanie programu przesyłającego informację między klientem a serwerem z wykorzystaniem protokołu TCP IP i UDP / 2 5. Sterowniki Programowanie sterownika kart pomiarowych. Programowanie parametrów i trybów pracy odbiornika sygnałów w.cz. / 2 6. Programowanie koprocesora Programowanie filtru cyfrowego / 2 7. Programowanie układów mikroprocesorowych w środowisku uruchomieniowym / 2 8. Testowanie i uruchamianie układów mikroprocesorowych wykorzystanie pakietów uruchomieniowych / 2 ĆWICZENIA LABORATORYJNE 1. Sterowniki Programowanie i badanie funkcjonowania kart pomiarowych / 2 2. Programowanie mikroprocesora STM32F4 z wykorzystaniem pakietu STM32F4DISCOVERY Sterowanie portami mikrokontrolera – efekt „węża świetlnego” na linijce diód LED. Wykorzystanie układu UART do prowadzenia transmisji szeregowej między mikroprocesorem a komputerem PC / 2 |
Literatura: |
podstawowa: Jerzy Grębosz. „Pasja C++” tom1 i 2. Wydawnictwo „EDITON 2002” Bruce Eckel. Thinking in C++”. Helion.2002. John Lakos. C++ projektowanie systemów informatycznych. Vademecum profesjonalisty. Helion. Steve McConnel. „Kod doskonały". Jak tworzyć oprogramowanie pozbawione błędów”. Helion. dokumentacja ARM: http://infocenter.arm.com Borkowski P., AVR i ARM7. Programowanie mikrokontrolerów dla każdego, Helion, Gliwice 2010. Furber S., ARM System-on-Chip Architecture, Addison-Wesley, 2000. uzupełniająca: Paprocki K., Mikrokontrolery STM32 w praktyce, BTC, Legionowo 2011. Sloss A., Symes D., Wright Ch., ARM System Developer's Guide: Designing and Optimizing Sys-tem Software, Morgan Kaufmann, 2004. Materiały z wykładów |
Efekty uczenia się: |
W1 / Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie programowania strukturalnego i obiektowego w języku C++ / K_W04 W2 / Ma uporządkowana wiedzę w zakresie tworzenia projektów obiektowych z wykorzystaniem szablonów funkcji i klas / K_W04, T1A_W07 W3 / Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie programowania układów mikroprocesorowych w ograniczonym zakresie / K_W05 U1 / Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i umiejętnie ją zastosować / K_U01,T1A_U01 U2 / Potrafi samodzielnie uczyć się / K_U05 U3 / Potrafi formułować zadania inżynierskie z zakresu mechatroniki i rozwiązywać je na drodze modelowania i symulacji komputerowych / K_U13, T1A_U16 U4 / Potrafi samodzielnie programować wykorzystując dynamiczne struktury danych w C++ / K_U14,T1A-U07 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu. Egzamin jest przeprowadzany w formie pisemnej i ustnej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych i laboratorium. Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych odbywa się na podstawie średniej z pozytywnych ocen uzyskanych z pytań kontrolnych i zadań rachunkowych realizowanych w trakcie zajęć. Zaliczenie laboratorium odbywa się na podstawie średniej z pozytywnych ocen z przygotowania i wykonania poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych oraz opracowanego sprawozdania. Efekt W1 - sprawdzany jest na kolokwium i na ćwiczeniach. Efekt W2 - sprawdzany jest głównie na ćwiczeniach Efekt W3 - sprawdzany jest głównie podczas sprawdzania wiedzy teoretycznej przed ćwiczenia laboratoryjnymi oraz na kolokwium Efekt U1, U2, U3, U4 - sprawdzany jest na ćwiczeniach rachunkowych, sprawdzianie i zdaniach dodatkowych |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.