Podstawy konstrukcji maszyn
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMETXCNI-54-PKM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy konstrukcji maszyn |
Jednostka: | Wydział Inżynierii Mechanicznej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 10/+, C 6/+ |
Przedmioty wprowadzające: | Grafika Inżynierska / znajomość zasad rysunku technicznego i tworzenia dokumentacji technicznej Maszynoznawstwo / znajomość zasad działania i umiejętność doboru aparatury do realizacji procesów jednostkowych Mechanika Techniczna / znajomość zasad wyznaczania sił i obciążeń w układach statycznych Wytrzymałość materiałów / umiejętność wykonywania obliczeń wytrzymałościowych i sprawdzających elementów narażonych na działanie obciążeń prostych i złożonych lub poddanych wyboczeniu |
Autor: | dr inż. Janusz TORZEWSKI |
Bilans ECTS: | 1. Udział w wykładach / 10 2. Udział w laboratoriach / 0 3. Udział w ćwiczeniach / 6 4. Udział w seminariach / 0 5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 16 6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 0 7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 18 8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 9. Realizacja projektu / 0 10. Udział w konsultacjach / 2,4 11. Przygotowanie do egzaminu / 0 12. Przygotowanie do zaliczenia / 6,4 13. Udział w egzaminie / 0. Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 60,8 godz. / 2,03 ECTS, przyjęto 2 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+3+10): 18,4 godz./0,5 ECTS Zajęcia powiązane z działalnością naukową/(1÷10) 52,4 godz./ 1,5.ECTS |
Skrócony opis: |
Zakres tematyczny wykładów umożliwia zapoznanie się studentów z etapem obliczeniowym procesu projektowania elementów maszyn i zespołów urządzeń. Treść ćwiczeń projektowych ma na celu zaznajomienie studentów z praktyką konstruowania części oraz zespołów maszyn. Przedmiot jest powiązany z mechaniką techniczną, wytrzymałością materiałów oraz grafiką inżynierską. |
Pełny opis: |
Wykład / metoda podawcza z wykorzystaniem środków audiowizualnych. 1. Proces projektowania elementów maszyn. / 2 godz. Zasady konstruowania maszyn. Proces projektowo konstrukcyjny elementów maszyn. Klasyfikacja elementów maszyn. Pojęcia normalizacji i unifikacji. Obciążenia stałe i zmienne. 2. Połączenia nierozłączne i rozłączne / 2 godz. Klasyfikacja i zasady konstruowania połączeń nierozłącznych i rozłącznych. Obliczenia wytrzymałościowe połączeń nitowanych i spawanych. Klasyfikacja i obliczenia wytrzymałościowe połączeń gwintowych. Klasyfikacja i obliczenia wytrzymałościowe połączeń wciskowych i kształtowych. 3. Wały i sprzęgła. / 2 godz. Zasady projektowania i konstruowania wałów. Obliczenia wytrzymałościowe zmęczeniowe wałów maszynowych. Klasyfikacja i obliczenia wytrzymałościowe sprzęgieł. Zasady doboru sprzęgieł. 4. Łożyskowanie wałów i przekładnie mechaniczne. / 2 godz. Klasyfikacja łożysk. Obliczenia łożysk ślizgowych. Zasady doboru łożysk tocznych. Charakterystyka i podział przekładni mechanicznych. Zasady konstruowania i obliczenia przekładni zębatych. 5. Urządzenia dźwigowe. Kolokwium zaliczające / 2 godz. Podział i charakterystyka dźwignic. Konstruowanie elementów urządzeń dźwigowych – liny, łańcuchy, bębny i haki. Kolokwium zaliczające. Ćwiczenia / praktyczna realizacja zadania projektowego: wykonywanie obliczeń, bieżąca analiza realizowanego zadania, korzystanie z kart katalogowych i norm przedmiotowych. 1. Obliczanie połączeń nierozłącznych, wydanie i omówienie zadania domowego z połączeń spawanych. / 2 godz. 2. Obliczanie połączeń gwintowych i kształtowych. / 2 godz. 3. Kolokwium zaliczeniowe, oddanie zadania domowego z połączeń spawa-nych. / 2 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: W. Chomczyk, Podstawy konstrukcji maszyn. Elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne WNT, 2007 P. Maluśkiewicz, Podstawy konstrukcji maszyn: dla studentów kierunków nie mechanicznych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2009 A. Krukowski, K. Szewczyk. Podstawy konstrukcji maszyn. Część 1: Połączenia nierozłączne (skrypt WAT) A. Krukowski. PKM. Ćwiczenia cz. 1. Obliczanie i projektowanie połączeń (skrypt WAT) Uzupełniająca: autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania Podstawy Konstrukcji Maszyn t1, t2, t3. Praca zbiorowa pod red. M. Dietricha. WNT, Warszawa 2000. Grzelak K. Telega J. Torzewski J.: Podstawy Konstrukcji Maszyn, WSiP, Warszawa 2013 |
Efekty uczenia się: |
W1 / Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie grafiki inżynierskiej, w tym niezbędną do wykonywania rysunków technicznych elementów maszyn stosowanych w logistyce obejmującą: wymiarowanie części maszyn i graficznego przedstawiania połączeń elementów maszyn / K_W10 W2 / Posiada niezbędną wiedzę dotyczącą prawnych uwarunkowań działalności inżyniera logistyka, potrafi zastosować dokumenty normatywne i zasady bezpieczeństwa podczas procesu obliczania i doboru elementów maszyn / K_W14 W3 / Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie budowy i funkcjonowania maszyn, urządzeń i pojazdów mechanicznych wykorzystywanych w logistyce świadczący o międzydyscyplinarnym charakterze nauk inżynieryjno-technicznych / K_W17 U1 / Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; także w języku angielskim, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie / K_U01 U2 / Umie zaprojektować i przygotować dokumentację techniczną prostego urządzenia transportu bliskiego z wykorzystaniem oprogramowania inżynierskiego. / K_U11 U3 / Potrafi rozwiązywać proste zadania inżynierskie w oparciu o założenia do projektowania typowych elementów urządzeń transportu bliskiego mając na uwadze ekonomiczne aspekty podejmowanych decyzji. / K_U15 U4 / Potrafi korzystać z norm przedmiotowych i katalogów producentów w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanych urządzeń lub elementów maszyn. / K_U19 K1 / Jest gotowy do krytycznej oceny posiadanej wiedzy, a także dostrzega jej znaczenie w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych w sferze logistyki, jak również dostrzega możliwość korzystania z opinii ekspertów w trakcie rozwiązywania problemów. / K_K01 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia. Ćwiczenia audytoryjne zaliczane są na podstawie: pozytywnych ocen z bieżącego sprawdzenia wiedzy w trakcie realizacji zajęć oraz zaliczenia domowego zadania projektowego Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnego sprawdzianu wiedzy Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest pozytywna ocena z Ćwiczeń audytoryjnych Osiągnięcie efektów W3, U2, U4, K1 - weryfikowane jest na podstawie realizacji domowego zadania projektowego Osiągnięcie efektów W1, W2, U1, U3. - sprawdzane jest w trakcie realizacji ćwiczeń audytoryjnych Osiągnięcie efektów W3, U1, K1 – sprawdzane jest podczas pisemnego sprawdzianu wiedzy Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WME ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia): Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%. Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%. Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%. Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%. Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%. Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%. Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%. Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.