Grafika inżynierska

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 8/+ ; C 16/+ ; Razem: 24

Matematyka / wymagania wstępne: zagadnienia geometrii elementarnej

semestr studiów - 1 / kierunek – Logistyka / specjalność – wszystkie specjalności

dr inż. Janusz Mierzyński / WME

1. Udział w wykładach /8

2. Udział w ćwicz. audytoryjnych /16

3. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 12

4. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 48

5. Udział w konsultacjach / 3,6

6. Przygotowanie do zaliczenia / 9,6

7. Sumaryczne obciążenie pracą studenta 97,2 / 30 = 3,24 = 4 pkt ECTS

8. Zajęcia z udziałem nauczycieli 27,6 / 30 = 0,9 = 1 pkt ECTS

9. Zajęcia o charakterze praktycznym 64 / 30 = 2,13 = 2 pkt ECTS

Grafika inżynierska jest podstawa do wykonania i odczytania dokumentacji technicznej w postaci rysunków technicznych maszynowych.Zapoznaje z metodami odwzorowań przy rzutowaniu równoległym i zakresem normalizacji w rysunku. Studenci nabywają umiejętności w zakresie posługiwania się nowoczesnym oprogramowaniem CAD wspomagającym proces projektowania.Zapoznają się z:

metodami odwzorowań i restytucji elementów przestrzeni opartymi na rzutowaniu równoległym,

zakresem normalizacji w rysunku technicznym maszynowym,

zapisem i odczytywaniem kształtu geometrycznego oraz postaci konstrukcyjnej przestrzennych elementów i zespołów urządzeń mechanicznych (widoki, przekroje i kłady)

wymiarowaniem i oznaczaniem geometrycznej struktury powierzchni elementów maszynowych,

rysowaniem podstawowych części maszyn zgodnie z normami rysunku technicznego,

zapisem i odczytywaniem schematów złożonych układów technicznych,

użytkowaniem inżynierskiego oprogramowania graficznego wspomagającego projektowanie.

Wykłady są realizowane metodą podawczą z wykorzystaniem środków audiowizualnych.

Tematy kolejnych zajęć (w cyklu dwugodzinnym):

1. Wiadomości wstępne. Rzutowanie równoległe – niezmienniki. Rzuty prostokątne na dwie lub więcej rzutni. Odwzorowanie punktu, prostej

i płaszczyzny. Szczególne położenia prostych i płaszczyzn. Przynależność elementów.

2. Elementy wspólne. Przekroje wielościanów.

3. Powierzchnie obrotowe.

4. Znormalizowane elementy rysunku technicznego. Rzutowanie prostokątne brył metodą pierwszego kąta, i metodą identyfikowaną strzałkami. Kreślenie widoków, przekrojów i kładów.

Ćwiczenia poświęcono utrwaleniu informacji przedstawionych na wykładzie do tworzenia dokumentacji technicznej w postaci rysunków technicznych maszynowych. Ćwiczenia oparte są na samodzielnej pracy studentów

w formie indywidualnych projektów. Stanowią podstawę do wydania zadań domowych.

Tematy kolejnych zajęć:

1. Elementy wspólne. Przekroje wielościanów / 2 godz.

2. Kreślenie trzech rzutów wielościanu z otworem lub wycięciem. Wydanie zadania domowego nr 1: „Trzy rzuty wielościanu z otworem lub wycięciem” / 2 godz.

3. Wymiarowanie części maszynowych. Kreślenie przekroju

i wymiarowanie elementu przedstawionego na rysunku poglądowym. Wydanie zadania domowego nr 2: „Rzutowanie elementów metodą pierwszego kąta” / 2 godz.

4. Tolerowanie wymiarów. Kreślenie rysunku wykonawczego elementu typu „tuleja”. Wydanie zadania domowego nr 3: „Rysunek połączeń gwintowych i spawanych” / 2 godz.

5. Oznaczanie geometrycznej struktury powierzchni. Kreślenie rysunku wykonawczego elementu typu „tuleja” / 2 godz.

6. Kreślenie elementów układu napędowego. Zapis i odczytywanie schematów złożonych układów technicznych. Wydanie zadania domowego nr 4: „Rysunek wykonawczy koła zębatego” / 2 godz.

7. Przedstawienie możliwości kreślenia i modyfikacji podstawowych obiektów rysunkowych w programie AutoCAD / 2 godz.

8. Kolokwium zaliczające / 2 godz.

Podstawowa:

 Bieliński A. :Grafika Inżynierska. Cz. 1 - Geometria wykreślna. WAT, Warszawa, 2002

 Bieliński A. Geometria wykreślna. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005.

 Bieliński A. Mierzyński J. Telega J: Geometria wykreślna teoria, przykłady, zadania. WAT, Warszawa, 2013.

 Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników. WSiP, Warszawa, najnowsze wydanie.

 Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa, najnowsze wydanie.

Uzupełniająca:

 Borowiecki A., Goss Cz., Likowski A.: Zbiór zadań z rysunku technicznego maszynowego. WAT, Warszawa, 1993.

 Polskie normy rysunku technicznego maszynowego.

W1- ma wiedzę w zakresie grafiki inżynierskiej, w tym niezbędną do zrozumienia zasad oznaczania cech, odwzorowania i wymiarowania, graficznego przedstawiania połączeń elementów maszyn, stosowania normalizacji w zapisie konstrukcji/ K_W 10

U1 - potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; także w języku angielskim, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować

i uzasadniać opinie/ K_U01

U2 - potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik (ustnych, pisemnych, wizualnych, technicznych, pracy w grupie) w środowisku zawodowym i innych środowiskach/ K_U02

U3 - ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych/ K_U06

U4 - potrafi działać w środowisku informatycznym i wykorzystać narzędzia komputerowego wspomagania do symulacji, projektowania i weryfikacji systemów i procesów logistycznych/ K_U12

K1 - rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (studia II stopnia, studia podyplomowe, kursy) - podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych/ K_K01

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia w formie pisemnego kolokwium obejmującego zakres przedstawiony w opisie przedmiotu.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń określonej na podstawie rysunków wykonanych w trakcie zajęć audytoryjnych i wyników zadań domowych.

efekty W1 - sprawdzane są na podstawie oceny rysunków wykonanych

w trakcie zajęć audytoryjnych i zadań domowych oraz kolokwium zaliczającego.

efekty U1-U4, K1 – sprawdzane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych podczas indywidualnych rozmów dotyczących oceny realizacji rysunków i zadań domowych oraz częściowo na kolokwium.