Podstawy konstrukcji maszyn

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 10/+, C 6/+ razem: 16 godz., 2 pkt ECTS

Grafika Inżynierska / znajomość zasad rysunku technicznego i tworzenia dokumentacji technicznej

Maszynoznawstwo / znajomość zasad działania i umiejętność doboru aparatury do realizacji procesów jednostkowych

Mechanika Techniczna / znajomość zasad wyznaczania sił i obciążeń w układach statycznych

Wytrzymałość materiałów / umiejętność wykonywania obliczeń wytrzymałościowych i sprawdzających elementów narażonych na działanie obciążeń prostych i złożonych lub poddanych wyboczeniu

IV semestr / logistyka (profil ogólnoakademicki) / wszystkie specjalności

dr inż. Janusz TORZEWSKI

1. Udział w wykładach / 10

2. Udział w laboratoriach / 0

3. Udział w ćwiczeniach / 6

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 16

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 0

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 18

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 2,4

11. Przygotowanie do egzaminu / 0

12. Przygotowanie do zaliczenia / 6,4

13. Udział w egzaminie / 0.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta:

60,8 godz. / 2,03 ECTS, przyjęto 2 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+3+10): 18,4 godz./0,5 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową/(1÷10) 52,4 godz./ 1,5.ECTS

Zakres tematyczny wykładów umożliwia zapoznanie się studentów z etapem obliczeniowym procesu projektowania elementów maszyn i zespołów urządzeń. Treść ćwiczeń projektowych ma na celu zaznajomienie studentów z praktyką konstruowania części oraz zespołów maszyn. Przedmiot jest powiązany z mechaniką techniczną, wytrzymałością materiałów oraz grafiką inżynierską.

Wykład / metoda podawcza z wykorzystaniem środków audiowizualnych.

1. Proces projektowania elementów maszyn. / 2 godz.

Zasady konstruowania maszyn. Proces projektowo konstrukcyjny elementów maszyn. Klasyfikacja elementów maszyn. Pojęcia normalizacji i unifikacji. Obciążenia stałe i zmienne.

2. Połączenia nierozłączne i rozłączne / 2 godz.

Klasyfikacja i zasady konstruowania połączeń nierozłącznych i rozłącznych. Obliczenia wytrzymałościowe połączeń nitowanych i spawanych. Klasyfikacja i obliczenia wytrzymałościowe połączeń gwintowych. Klasyfikacja i obliczenia wytrzymałościowe połączeń wciskowych i kształtowych.

3. Wały i sprzęgła. / 2 godz.

Zasady projektowania i konstruowania wałów. Obliczenia wytrzymałościowe zmęczeniowe wałów maszynowych. Klasyfikacja i obliczenia wytrzymałościowe sprzęgieł. Zasady doboru sprzęgieł.

4. Łożyskowanie wałów i przekładnie mechaniczne. / 2 godz.

Klasyfikacja łożysk. Obliczenia łożysk ślizgowych. Zasady doboru łożysk tocznych. Charakterystyka i podział przekładni mechanicznych. Zasady konstruowania i obliczenia przekładni zębatych.

5. Urządzenia dźwigowe. Kolokwium zaliczające / 2 godz.

Podział i charakterystyka dźwignic. Konstruowanie elementów urządzeń dźwigowych – liny, łańcuchy, bębny i haki. Kolokwium zaliczające.

Ćwiczenia / praktyczna realizacja zadania projektowego: wykonywanie obliczeń, bieżąca analiza realizowanego zadania, korzystanie z kart katalogowych i norm przedmiotowych.

1. Obliczanie połączeń nierozłącznych, wydanie i omówienie zadania domowego z połączeń spawanych. / 2 godz.

2. Obliczanie połączeń gwintowych i kształtowych. / 2 godz.

3. Kolokwium zaliczeniowe, oddanie zadania domowego z połączeń spawa-nych. / 2 godz.

Podstawowa:

W. Chomczyk, Podstawy konstrukcji maszyn. Elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne WNT, 2007

P. Maluśkiewicz, Podstawy konstrukcji maszyn: dla studentów kierunków nie mechanicznych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2009

A. Krukowski, K. Szewczyk. Podstawy konstrukcji maszyn. Część 1: Połączenia nierozłączne (skrypt WAT)

A. Krukowski. PKM. Ćwiczenia cz. 1. Obliczanie i projektowanie połączeń (skrypt WAT)

Uzupełniająca:

autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania

Podstawy Konstrukcji Maszyn t1, t2, t3. Praca zbiorowa pod red. M. Dietricha. WNT, Warszawa 2000.

Grzelak K. Telega J. Torzewski J.: Podstawy Konstrukcji Maszyn, WSiP, Warszawa 2013

W1 / Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie grafiki inżynierskiej, w tym niezbędną do wykonywania rysunków technicznych elementów maszyn stosowanych w logistyce obejmującą: wymiarowanie części maszyn i graficznego przedstawiania połączeń elementów maszyn / K_W10

W2 / Posiada niezbędną wiedzę dotyczącą prawnych uwarunkowań działalności inżyniera logistyka, potrafi zastosować dokumenty normatywne i zasady bezpieczeństwa podczas procesu obliczania i doboru elementów maszyn / K_W14

W3 / Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie budowy i funkcjonowania maszyn, urządzeń i pojazdów mechanicznych wykorzystywanych w logistyce świadczący o międzydyscyplinarnym charakterze nauk inżynieryjno-technicznych / K_W17

U1 / Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; także w języku angielskim, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie / K_U01

U2 / Umie zaprojektować i przygotować dokumentację techniczną prostego urządzenia transportu bliskiego z wykorzystaniem oprogramowania inżynierskiego. / K_U11

U3 / Potrafi rozwiązywać proste zadania inżynierskie w oparciu o założenia do projektowania typowych elementów urządzeń transportu bliskiego mając na uwadze ekonomiczne aspekty podejmowanych decyzji. / K_U15

U4 / Potrafi korzystać z norm przedmiotowych i katalogów producentów w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanych urządzeń lub elementów maszyn. / K_U19

K1 / Jest gotowy do krytycznej oceny posiadanej wiedzy, a także dostrzega jej znaczenie w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych w sferze logistyki, jak również dostrzega możliwość korzystania z opinii ekspertów w trakcie rozwiązywania problemów. / K_K01

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia.

Ćwiczenia audytoryjne zaliczane są na podstawie: pozytywnych ocen z bieżącego sprawdzenia wiedzy w trakcie realizacji zajęć oraz zaliczenia domowego zadania projektowego

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnego sprawdzianu wiedzy

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest pozytywna ocena z Ćwiczeń audytoryjnych

Osiągnięcie efektów W3, U2, U4, K1 - weryfikowane jest na podstawie realizacji domowego zadania projektowego

Osiągnięcie efektów W1, W2, U1, U3. - sprawdzane jest w trakcie realizacji ćwiczeń audytoryjnych

Osiągnięcie efektów W3, U1, K1 – sprawdzane jest podczas pisemnego sprawdzianu wiedzy

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WME ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

nie dotyczy