Maszynoznawstwo

jednolite magisterskie

obowiązkowy

W 26/+, C 6/z, L 4/z,razem: 36 godz., 3 pkt ECTS

Matematyka, fizyka / wymagania wstępne: wiedza niezbędna do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w elementach i układach mechanicznych oraz w ich otoczeniu, typowych technologii inżynierskich oraz zrozumienia budowy i funkcjonowania urządzeń i układów hydraulicznych i pneumatycznych oraz najnowszych trendów rozwojowych budowy maszyn i urządzeń technicznych, w tym platform bezzałogowych.

dr hab. inż. Józef Wrona

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 26

2. Udział w laboratoriach / 4

3. Udział w ćwiczeniach / 6

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 20,8

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 4

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 6

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 5,4

11. Przygotowanie do egzaminu / 0

12. Przygotowanie do zaliczenia / 14,4

13. Udział w egzaminie / 0

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 86,6 godz./3,0 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 41,40 godz./1,5 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową/

Zajęcia o charakterze praktycznym 66,80 godz./2,0 ECTS

Pojęcia i definicje systemów technicznych i technologicznych, maszyn i systemów maszynowych. Maszyna jako obiekt o znaczeniu społecznym. Podstawowe rodzaje elementów, zespołów i podzespołów. Materiały stosowane w budowie maszyn. Podstawowe wiadomości o materiałach pędnych i smarach. Parametry techniczne charakteryzujące zespoły i elementy maszyn. Układy napędowe współczesnych maszyn i pojazdów. Napędy hybrydowe. Środki transportu dalekiego i bliskiego. Sterowanie maszyn oraz ich funkcji technologicznych – autonomizacja maszyn – klasyfikacja, podstawowe wiadomości.

Wykłady

1. Pojęcia i definicja wyrażeń - technika i system techniczny/ 4 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - przedstawienie procesów realizacji systemów technicznych, systemów technologicznych w technice, ich rodzajów oraz funkcji z uwzględnieniem roli człowieka, a głównie inżyniera w procesach poznania i funkcjonowania techniki.

2. Definicja maszyn i ich systemów / 4 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - przedstawienie klasyfikacji maszyn oraz ich funkcji technologicznych, podstawowych pojęć systemów maszynowych i ich funkcji technologicznych oraz podstawowych parametrów maszyn.

3. Materiały stosowane współcześnie w budowie maszyn / 2 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - przedstawienie typowych elementów w budowie zespołów i maszyn.

4. Podstawowe wiadomości o materiałach pędnych i smarach / 2 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - przedstawienie wiadomości o wybranych materiałach pędnych i smarach wraz z charakterystyka ośrodków (środowisk) pracy maszyn.

5. Podstawowe parametry techniczne charakteryzujące zespoły i elementy maszyn / 2 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami takimi jak: moment, prędkość, moc, energia, sprawność, ciśnienie, natężenie przepływu, napięcie, natężenie, wytrzymałość, trwałość.

6. Zespoły maszyn - podstawowe wiadomości dotyczące silników spalinowych, hydraulicznych, pneumatycznych i elektrycznych/ 2 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - zapoznanie studentów z podstawami dotyczącymi silników spalinowych tłokowych i turbinowych, hydraulicznych, pneumatycznych, elektrycznych, przedstawienie studentom komponentów układów przeniesienia napędów: mechanicznych, hydraulicznych, elektrycznych.

7. Zespoły maszyn: sprężarki i urządzenia pneumatyczne, urządzenia chłodnicze, i klimatyzacyjne, pompy, wentylatory, dmuchawy/ 2 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - zapoznanie studentów z podstawami dotyczącymi definicji, budowy, ogólnej charakterystyki sprężarek i urządzeń pneumatycznych, urządzeń chłodniczych, i klimatyzacyjnych, pomp, wentylatorów, dmuchaw.

8. Podział i charakterystyka budowy dźwignic / 4 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - zapoznanie studentów z podziałem, klasyfikacją i ogólną charakterystyką dźwignic. Charakterystyka transportu bliskiego i jego urządzeń. Dźwignice, maszyny przenośnikowe, urządzenia załadunkowo-rozładunkowe.

9. Definicja, klasyfikacja i podstawowe wiadomości z zakresu bezzałogowych platform lądowych / 4 godz. / w formie wykładu wspartego prezentacją - przedstawienie studentom definicji, klasyfikacji, poziomów autonomii oraz podstawowych wiadomości z zakresu ustroju nośnego, układów napędowych i jazdy, mechanizmów wykonawczych oraz sterowania i zobrazowania pola pracy. Układy automatycznego sterowania w maszynach. Roboty i manipulatory. Wyznaczanie charakterystyk układów sterowania pojazdów i maszyn roboczych.

Ćwiczenia

1. Koncepcja oraz obliczenie podstawowych parametrów technicznych mechanicznego układu napędowego / 4 godz. / wykonanie obliczeń na wybranych przykładach, w formie zadań tekstowych.

2. Obliczenia parametrów technicznych hydraulicznego układu napędowego / 2 godz. / wykonanie obliczeń na wybranych przykładach, w formie zadań tekstowych.

Laboratoria

1. Identyfikacja układu napędowego maszyny na wybranych obiektach rzeczywistych / 2 godz. / zapoznanie studentów z układami napędowymi i sterowania wybranych maszyn załogowych i bezzałogowych połączone z pokazem ich pracy.

2. Pomiar parametrów technicznych maszyn roboczych lub robotów / 2 godz. / zapoznanie studentów z parametrami technicznymi maszyn i sposobem ich pomiaru.

Podstawowa:

 Appel L.: „Maszynoznawstwo”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1976;

 Biały W.: „Maszynoznawstwo”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2003;

 Chwiej M.: „Maszynoznawstwo Ogólne”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1979;

 Kijewski J. i inni: „Maszynoznawstwo”, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, Warszawa 2009;

 Orlik Z.: „Maszynoznawstwo”, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1979

Uzupełniająca:

 Krick E.V.: „Wprowadzenie do Techniki i Projektowania Technicznego”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa1975;

 Krukowski A.: „Podstawy Konstrukcji Maszyn”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa1987;

 Praca zbiorowa: „Podstawy Budowy i Eksploatacji Maszyn Inżynieryjno-Budowlanych”, WAT, Warszawa 2002;

 Prochowski L., Żuchowski A.: „Pojazdy Samochodowe. Samochody Ciężarowe i Ciągniki”, WK i Ł, Warszawa 2006;

 Wołek M.: „Maszynoznawstwo”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1982.

Symbol i nr efektu przedmiotu / efekt uczenia się / odniesienie do efektu kierunkowego

W1 - ma wiedzę w zakresie opisu i analizy działania podstawowych układów, maszyn i urządzeń w systemach mechanicznych, a także podstawowych zjawisk fizycznych w nich występujących, K_W01

W2 - ma wiedzę niezbędną do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w elementach i układach mechanicznych oraz w ich otoczeniu, K_W02

W3 - ma podstawową wiedzę niezbędną do zrozumienia zasad oznaczania cech, odwzorowania i wymiarowania, graficznego przedstawiania połączeń elementów maszyn, stosowania normalizacji w zapisie konstrukcji, K_W04

W4 - ma podstawową, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie projektowania, budowy, konstrukcji i zasad funkcjonowania części maszyn (w tym ich zastosowania w pojazdach i maszynach), K_W06

W5 - ma podstawową wiedzę w zakresie płynów eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn i w zakresie oceny ich własności i zastosowania, K_W07

W6 - ma podstawową wiedzę w zakresie pojazdów i maszyn w tym wiedzę w zakresie techniki samochodowej K_W08

W7 - Zna i rozumie w pogłębionym stopniu wybrane zagadnienia w zakresie inżynierii wytwarzania elementów i zespołów maszyn oraz technologii montażu maszyn K_W12

W8 - ma podstawową wiedzę w zakresie ochrony środowiska w budowie maszyn K_W16

W9 - ma podstawową wiedzę w zakresie automatyki i robotyki w urządzeniach mechanicznych i mechatronicznych, K_W17

W10 - zna typowe technologie inżynierskie ma orientację w obecnym stanie oraz najnowszych trendach rozwojowych budowy maszyn i urządzeń technicznych, ze szczególnym uwzględnieniem techniki samochodowej i maszyn inżynieryjno-budowlanych, K_W21

W11 - ma podstawową wiedzę w zakresie w zakresie budowy i funkcjonowania urządzeń i układów hydraulicznych i pneumatycznych, K_W22

W12 - ma podstawową wiedzę na temat cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych, w tym szczególnie eksploatacji technicznej, K_W23

U1 - ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celupodnoszenia kwalifikacji zawodowych, K_U05

U2 - potrafi porównywać rozwiązania projektowe elementówi układów mechanicznych ze względu na zadanekryteria użytkowe, K_U10

U3 - ma wstępne przygotowanie niezbędne do pracyw przedsiębiorstwach przemysłowych oraz innycheksploatujących maszyny i pojazdy, K_U16

U4 - potrafi korzystać z kart katalogowych i normprzedmiotowych w celu dobrania odpowiednichkomponentów projektowanych urządzeń lub systemówmechanicznych w zakresie studiowanej specjalności, K_U20

K1 - rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego, dokształcania się, K_K01

K2 - ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczneaspekty i skutki działalności inżyniera-mechanika, w tymjej wpływu na środowisko, i związanej z tymodpowiedzialności za podejmowane decyzje, K_K02

K3 - ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, K_K03

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia na ocenę (test końcowy).

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: uzyskania pozytywnej oceny z kolokwium.

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: opracowania i zaliczenia testu wstępnego i opracowania sprawozdania z zajęć laboratoryjnych

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń.

Osiągnięcie efektu W1 - weryfikowane jest na podstawie oceny rezultatów ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie oceny uzyskanej z testu końcowego.

Osiągnięcie efektu U1 - sprawdzane jest poprzez ocenę z ćwiczeń laboratoryjnych i aktywności na wykładach.

Osiągnięcie efektu K1 – określane jest na podstawie obserwacji zachowania studenta podczas zajęć oraz efektów osiągniętych w obszarach W i U.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WME ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostatecznąplus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.