Podstawy konstrukcji maszyn 2

I stopnia

obowiązkowy

W 20/x, C 24/+, L 6/z, razem: 50 godz., 3,5 pkt ECTS

Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn

Grafika inżynierska

Mechanika techniczna

Techniki wytwarzania

Maszynoznawstwo

Podstawy konstrukcji maszyn 1

V semestr / Mechanika i budowa maszyn / wszystkie specjalności

Prof. dr hab. inż. Lucjan Śnieżek

Aktywność / obciążenie studenta w godz. (wg. arkusza Bilans ECTS)

1. Udział w wykładach / 20

2. Udział w laboratoriach / 6

3. Udział w ćwiczeniach / 24

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 8

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 6

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 44

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 8,1

11. Przygotowanie do egzaminu / 0

12. Przygotowanie do zaliczenia / 19,7

13. Udział w egzaminie / 0

Sumaryczne obciążenie pracą studenta:

135,7 godz. /4,52 ECTS, przyjęto 3,5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 58,1 godz./ 2 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (1÷9) 108 godz./ 2,5 ECTS

Układy napędowe: przekładnie zębate i sprzęgła

Wykłady są realizowane metodą podającą (werbalno–wizualna prezentacja treści programowych).

Tematy kolejnych zajęć (w cyklu dwugodzinnym):

1. Przekładnie zębate. Rodzaje zazębień, ich wady i zalety. Geometria kół zębatych walcowych o zębach prostych. Przełożenie przekładni. Zarys sprzężony. Liczba przyporu, graniczna liczba zębów / 2godz.

2. Rozkład obciążeń na zębie kół zębatych o zębach prostych. Schemat wyznaczania modułu z warunku na zginanie i obliczenia sprawdzające. Schemat obliczania zębów na nacisk powierzchniowy. Dyskusja współczynników q, K, Kv, K / 2godz.

3. Koła walcowe z zębami skośnymi. Wady i zalety. Podstawowe wielkości geometryczne / 2godz.

4. Zastępcza liczba zębów. Stopień pokrycia. Schemat obliczeń z uwzględnieniem rozkładu sił międzyzębnych / 2godz.

5. Koła zębate stożkowe. Wady i zalety. Podstawowe wielkości geometryczne. Zastępcza liczba zębów / 2godz.

6. Schemat obliczeń wytrzymałościowych kół zębatych stożkowych z uwzględnieniem rozkładu sił międzyzębnych / 2godz.

7. Koła zębate przekładni ślimakowych. Charakterystyka ogólna, geometria przekładni, przełożenie. Siły w przekładni i jej sprawność. Obliczenia wytrzymałościowe z uwzględnieniem sprawdzenia ślimaka na sztywność. Obliczenia cieplne. Materiały. Uwagi o smarowaniu / 2godz.

8. Korekcja kół zębatych / 2godz.

9. Sprzęgła. Budowa sprzęgieł. Obliczenia wytrzymałościowe sprzęgieł nierozłącznych / 2godz.

10. Obliczenia wytrzymałościowe sprzęgieł rozłącznych / 2godz.

Ćwiczenia (metoda praktyczna) poświęcono utrwaleniu informacji przedstawionych na wykładzie do realizacji zadań konstrukcyjnych dotyczących połączeń nierozłącznych i rozłącznych elementów maszyn. Ćwiczenia w sali wykładowej oparte są na samodzielnej pracy studentów w formie indywidualnych projektów realizowanych z wykorzystaniem oprogramowania CAD.

1. Wydanie i omówienie zadania konstrukcyjnego z połączeń nitowych i spawanych. Projekt węzła nitowego i spawanego / 2godz.

2. Wyznaczanie sił w prętach. Obliczanie wytrzymałościowe i dobór kształtowników / 2godz.

3. Obliczanie wytrzymałościowe połączeń nitowych i spawanych. Kształtowanie blachy węzłowej / 2godz.

4. Wykonanie rysunków zestawieniowych węzłów nitowych i spawanych z wykorzystaniem programu AutoCAD / 2godz.

5. Zaliczenie zadania konstrukcyjnego z połączeń nitowych i spawanych / 2godz.

6. Wydanie i omówienie zadania konstrukcyjnego z połączeń gwintowych. Projekt urządzenia śrubowego / 2godz.

7. Obliczanie wytrzymałościowe skojarzeń śruba-nakrętka, korpusu i podstawy / 2godz.

8. Obliczanie układu napędowego / 2godz.

9. Kształtowanie układu napędowego urządzenia śrubowego / 2godz.

10. Kontrola realizacji zadania konstrukcyjnego urządzenia śrubowego / 2godz.

11. Wykonanie rysunków złożeniowych i wykonawczych uzębienia śrubowego z wykorzystaniem programu AutoCAD / 2godz.

12. Zaliczenie zadania konstrukcyjnego z połączeń gwintowych. Zaliczenie ćwiczeń / 2godz.

Laboratoria (metoda praktyczna) poświęcono utrwaleniu informacji przedstawionych na wykładzie.

1. Analiza odkształceń i przemieszczeń elementów modelowych wykonanych różnymi technikami wytwarzania (CNC, EDM, Rapid Prototyping) za pomocą systemu cyfrowej korelacji obrazu (DIC) / 2 godz.

2. Analiza odkształceń elementów modelowych wykonanych różnymi technikami wytwarzania (CNC, EDM, Rapid Prototyping) przy użyciu techniki laserowej interferometrii plamkowej (ESPI) / 2 godz.

3. Badanie zjawisk dynamicznych za pomocą optycznego systemu pomiarowego z użyciem szybkiej kamery FASTCAM SA4 // 2 godz.

Podstawowa:

1. M. Dietrich (red.), Podstawy konstrukcji maszyn, t. 1-3, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, wyd. 3, 1999

2. J. Iwaszko, Podstawy konstrukcji maszyn. Połączenia

i przekładnie zębate. Zbiór zadań. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2012

3. S. Kocańda, J. Szala, Podstawy obliczeń zmęczeniowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997

4. A. Krukowski, Podstawy konstrukcji maszyn. Ćwiczenia.

Część 1: Obliczanie i projektowanie połączeń, Wojskowa Akademia Techniczna, 1994

5. A. Krukowski, K. Szewczyk, Podstawy konstrukcji maszyn: połączenia. Część 1: Połączenia nierozłączne, Wojskowa Akademia Techniczna, 1987

6. W. Szafrański, Podstawy konstrukcji maszyn. Przekładnie zębate, Wojskowa Akademia Techniczna, 2004 (wyd. 2, 2007)

7. W. Szafrański, J. Telega, Przykłady obliczeń i projektów przekładni zębatych (suplement do – W. Szafrański, Podstawy konstrukcji maszyn. Przekładnie zębate), Wojskowa Akademia Techniczna, 2005

8. Cz. Teper, A. Krukowski, Podstawy konstrukcji maszyn. Koła zębate, Wojskowa Akademia Techniczna, 1985

Uzupełniająca:

1. Z. Dąbrowski, M. Maksymiuk, Wały i osie, PWN, 1984

2. A. Dziama, M. Michniewicz, A. Niedźwiedzi, Przekładnie zębate, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995

3. S. Kocańda, Zmęczeniowe pękanie metali, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1985

4. S. Kocańda, A. Kocańda, Niskocyklowa wytrzymałość zmęczeniowa metali, PWN, 1989

5. Z. Osiński, W. Bajon, T. Szucki, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, 1986

6. Poradnik inżyniera mechanika (praca zbiorowa), t. 1-3, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne

7. Poradnik mechanika, U. Fischer, R. Gomeringer,

M. Heinzler, Wydawnictwo Rea, 2008.

• W1 - Ma zaawansowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie mechaniki technicznej i wytrzymałości materiałów, teorii ruchu maszyn i napędów oraz w zakresie nauki o materiałach niezbędną do: 1)modelowania układów mechanicznych, 2)analizy wytrzymałościowej konstrukcji mechanizmów, maszyn i urządzeń / W05K

• W2 - Posiada uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie projektowania, budowy, konstrukcji i zasad funkcjonowania części maszyn (w tym ich zastosowania w pojazdach i maszynach) / W06K

• W3 - Zna i rozumie typowe technologie inżynierskie, ma orientację w obecnym stanie oraz najnowszych trendach rozwojowych budowy maszyn i urządzeń technicznych / W21K

• U1 - Potrafi brać udział w debacie dotyczącej realizacji zadania inżynierskiego –przedstawiać i oceniać różne opinie i stanowiska oraz dyskutować o nich / U03K

• U2 - Potrafi porównywać rozwiązania projektowe elementów i układów mechanicznych ze względu na zadane kryteria użytkowe / U10K

• U3 - Potrafi –przy identyfikacji i formułowaniu specyfikacji zadań inżynierskich oraz ich rozwiązywaniu, które obejmują projektowanie elementów, układów i systemów mechanicznych –dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne, w tym aspekty socjalne, zdrowotne, etyczne, środowiskowe, ekonomiczne i prawne. / U15K

• U4 - Potrafi korzystać z kart katalogowych, norm przedmiotowych i not aplikacyjnych w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanych urządzeń lub systemów mechanicznych / U20K

• U5 - Potrafi zaprojektować –zgodnie z zadaną specyfikacją oraz wykonać proste urządzenia, obiekty, systemy lub zrealizować procesy używając odpowiednio dobranych metod, technik, narzędzi i materiałów, uwzględniając w tym trendy rozwojowe dyscyplin / U22K

• K1 - Jest gotów do wypełniania zobowiązań społecznych, inspirowania i organizowania działalności na rzecz środowiska społecznego, inicjowania działania na rzecz interesu publicznego oraz myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy / K02

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu w formie pisemnej obejmującego zakres przedstawiony w opisie przedmiotu.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu z przedmiotu jest uzyskanie zaliczenia z zajęć laboratoryjnych oraz pozytywnej oceny z ćwiczeń określonej na podstawie ocen składowych z realizacji zadań konstrukcyjnych: węzła kratownicy i podnośnika śrubowego.

Osiągnięcie poszczególnych efektów kształcenia weryfikowane jest następująco:

- efekty z kategorii wiedzy weryfikowane są na pisemnym egzaminie,

- efekty z kategorii umiejętności weryfikowane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych i na podstawie oceny realizacji zadań projektowych,

- efekt z kategorii kompetencji społecznych weryfikowany jest w trakcie ćwiczeń audytoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WME ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

brak