Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn 2

W 18/x; lab 16/+ , razem: 34 godz., 2,5 pkt ECTS

Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn 1

dr inż. Julita Dworecka-Wójcik

Aktywność / obciążenie studenta w godz. (wg. arkusza Bilans ECTS)

1. Udział w wykładach / 18

2. Udział w laboratoriach / 16

3. Udział w ćwiczeniach / 0

4. Udział w seminariach / 0

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 27

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 24

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 0

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

9. Realizacja projektu / 0

10. Udział w konsultacjach / 2

11. Przygotowanie do egzaminu / 10

12. Przygotowanie do zaliczenia / 0

13. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 99 godz. / 2,5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 38 godz./ 1 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (1÷10): 87 godz./ 1,5 ECTS

Przedmiot pozwala zapoznać Słuchaczy z podstawową wiedzą z zakresu materiałów konstrukcyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem stali, odlewniczych stopy żelaza, metali nieżelaznych i ich stopów oraz materiałów ceramicznych i kompozytowych. Zakres tematyczny umożliwia Słuchaczom orientację w obecnym stanie techniki oraz najnowszych trendach rozwojowych budowy maszyn i urządzeń technicznych.

W ramach tego modułu Słuchacze zapoznają się zarówno ze strukturą, właściwościami jak i różnymi czynnikami kształtującymi właściwości materiałów, dzięki czemu są w stanie samodzielnie dobrać materiał spełniający wymagania konstrukcyjne i eksploatacyjne maszyn.

Wykład:

1. Układ równowagi fazowej żelazo-cementyt - 2h

2. Żeliwa niestopowe - 2h

3. Stale niestopowe - 2h

4. Obróbka cieplna stali - 2h

5. Stale stopowe specjalne - 2h

6. Metale nieżelazne i ich stopy - 2h

7. Materiały spiekane i ceramiczne - 2h

8. Materiały polimerowe - 2h

9. Materiały kompozytowe - 2h

Laboratoria:

1. Struktura i właściwości stali niestopowych - 2h

2. Struktura i właściwości żeliw niestopowych - 2h

3. Obróbka cieplna stali - 2h

4. Stale stopowe konstrukcyjne i specjalne - 2h

5. Struktura i właściwości stopów miedzi - 2h

6. Struktura, właściwości i obróbka cieplna stopów aluminium i innych stopów lekkich - 2h

7. Badanie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych - 2h

8. Badania struktury i właściwości mechanicznych materiałów kompozytowych - 2h

Podstawowa:

1. M. Blicharski: „Inżynieria materiałowa”, WNT, Warszawa 2014

2. A. Szummer, A. Ciszewski, T. Radomski: „ Badania własności i mikrostruktury materiałów”, Oficyna PW, Warszawa 2000

3. A. Ciszewski, W. Przetakiewicz: „Nowoczesne materiały stosowane w technice”, Bellona 1990

4. S. Prowans: Metaloznawstwo”, Warszawa, WNT 1988

5. L. Dobrzański: „Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo: materiały inżynierskie z podstawami projektowania materiałowego”, WNT 2002

6. D. Askeland: „The science and engineering of materials”, 6th edition

7. W.D. Callister: “Materials Science and Engineering. An Introduction” 2007

8. Praca zbiorowa: „Ćwiczenia laboratoryjne z materiałoznawstwa”, WAT, Warszawa 1996.

Uzupełniająca:

1. Publikacje ze specjalistycznych czasopism m.in: Inżynieria materiałowa, Materials, Materials Science and Engineering

W1 Student jest w stanie zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu materiałów konstrukcyjnych. Ponadto potrafi rozpoznawać i wymienić cechy charakterystyczne dla tego typu materiałów konstrukcyjnych K_W05

U1 Student potrafi dobrać materiały eksploatacyjne do określonych warunków użytkowania produktu, kierując się ich właściwościami K_U19

K1 Student potrafi pracować w grupie, tzn. jest gotowy podporządkować się zasadom pracy w grupie przyjmując w niej różne role (moderatora, członka). Ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i jest gotowy do ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania K_K03

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu.

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: średniej oceny z poszczególnych ćwiczeń, przy czym niezaliczenie dowolnego ćwiczenia skutkuje niezaliczeniem całych ćwiczeń laboratoryjnych.

Egzamin z przedmiotu jest prowadzony w formie pisemnej.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń laboratoryjnych.

Osiągnięcie efektu W1, U1, K1 - weryfikowane jest praktycznie na ćwiczeniach laboratoryjnych.

Osiągnięcie efektu W1 - sprawdzane jest teoretyczne podczas egzaminu.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia:

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.