Podstawy grafiki inżynierskiej

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 12/+, C 18/+, L -/-, P -/-, S -/-; razem: 30 godz., 3 pkt ECTS

matematyka / wymagania wstępne: zagadnienia geometrii elementarnej

I semestr: Mechanika i Budowa Maszyn wszystkie specjalności studiów I stopnia

dr inż. Krzysztof Grzelak; dr inż. Janusz Mierzyński; dr inż. Janusz Torzewski

Aktywność / obciążenie studenta w godz. lekcyjnych.:

1. Udział w wykładach /12

2. Udział w ćwiczeniach audytoryjnych / 18

3. Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych / 0

4. Udział w ćwiczeniach projektowych / 0

5. Udział w seminariach / 0

6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 9,6

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych / 18

8. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych / 0

9. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń projektowych / 0

10. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

11. Udział w konsultacjach innych formach zajęć z udziałem nauczyciela / 4,5

12. Przygotowanie do egzaminu / 0

13. Przygotowanie do zaliczenia/12

14. Udział w egzaminie / 0

Sumaryczne obciążenie pracą studenta:

74,1 godz. / 2,5 ECTS, przyjęto 3,0 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+5+11+14): 34,5 godz.: 1,5 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (suma 1 —10): 57,6 godz./ 2,0 ECTS

Podstawy wykonania i umiejętność odczytywania inżynierskiej dokumentacji technicznej.

Metody odwzorowań figur geometrycznych na płaszczyźnie, oparte na rzutowaniu równoległym i środkowym.

Normalizacja w zakresie dokumentacji rysunkowej. Zapoznanie się z podstawowym oprogramowaniem wspomagającym proces tworzenia dokumentacji rysunkowej.

Wykład

1. Rzutowanie środkowe równoległe. Niezmienniki rzutowania równoległego.

Praktyczne metody odwzorowania figur geometrycznych na płaszczyznę. Układy aksonometryczne stosowane w praktyce /2 godz.

2. Rzutowanie prostokątne na dwie lub więcej prostopadłych rzutni (rzuty Mongea): odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny, przynależność elementów, elementy wspólne /2 godz.

3. Powierzchnie obrotowe, równik i południk główny oraz boczny tej powierzchni. Przynależność punktu do powierzchni obrotowej. Przekroje powierzchni obrotowych /2 godz.

4. Normalizacja w rysunku technicznym. Rodzaje i zasady tworzenia dokumentacji rysunkowej. Znormalizowane elementy rysunku technicznego (rodzaje linii rysunkowych, podziałka rysunkowa itp.). Rzutowanie prostokątne brył metodą pierwszego kąta i metodą identyfikowaną strzałkami /2 godz.

5. Przedstawianie elementów konstrukcyjnych za pomocą widoków, przekrojów i kładów. Ogólne zasady wymiarowania w rysunku technicznym /2 godz.

6. Uproszczenia rysunkowe w odwzorowaniu elementów konstrukcyjnych Schematy układów technicznych /2 godz.

Ćwiczenia audytoryjne

1. Rzutowanie aksonometryczne / 2 godz.

2. Podstawowe konstrukcje z przynależności oraz elementów wspólnych

w rzutach Monge”a /2 godz.

3. Kreślenie trzech rzutów prostokątnych wielościanu z otworem lub wycięciem /2 godz.

4. Rzutowanie elementów metodą pierwszego kąta - kreślenie sześciu rzutów elementu bryłowego /2 godz.

5. Rysowanie widoków przekrojów i kładów. Ogólne zasady wymiarowania. Rysunek elementu konstrukcyjnego przedstawionego w widoku i przekroju /4 godz.

6. Oprogramowanie graficzne wspomagające tworzenie dokumentacji rysunkowej. Przedstawienie możliwości kreślenia i modyfikacji podstawowych obiektów rysunkowych z wykorzystaniem oprogramowania CAD4 godz.

7. Zaliczenie ćwiczeń /2 godz.

Podstawowa:

1. Bieliński A., Mierzyński J., Telega J.: Geometria wykreślna. Teoria, przykłady, zadania. Wydawnictwo WAT, Warszawa 2013.

2. Bieliński A.: Geometria wykreślna. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015.

3. Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników. WSiP Warszawa 2015.

4. Pikoń A.: AutoCAD 2018 PL. Pierwsze kroki. Helion 2017.

Uzupełniająca:

5. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Wydanie 26, Warszawa, 2017.

6. Burcan J.: podstawy rysunku technicznego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2016.

Symbol i nr efektu przedmiotu / efekt uczenia się / odniesienie do efektu kierunkowego:

W1/ Student zna i rozumie podstawowe zasady odwzorowania układów przestrzennych, w tym elementów maszyn, urządzeń i konstrukcji oraz innych układów technicznych za pomocą graficznej reprezentacji na płaszczyźnie /K_W 04

W2/ Student zna podstawowe zasady tworzenia rysunkowej dokumentacji technicznej układów technicznych oraz elementów konstrukcyjnych w oparciu o normatywy /K_W 04

W3/ Student zna podstawowe oprogramowanie do wspomagania wykonywania rysunkowej dokumentacji technicznej /K_W 04

U1/ Student potrafi wykorzystać poznane metody odwzorowania graficznego i restytucji do stworzenia zapisu graficznego elementów maszyn, urządzeń i konstrukcji oraz innych układów technicznych /K_U16

U2/ Student potrafi posłużyć się właściwym sposobem odwzorowania graficznego do wykonania dokumentacji technicznej pojedynczego elementu lub grupy elementów w postaci złożenia podzespołu lub zespołu /K_U21

U3/ Student zna podstawy posługiwania się oprogramowaniem komputerowym do wspomagania tworzenia dokumentacji technicznej /K_U11

K1 / Jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy, uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych, zasięgnięcia opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu./K_K01

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia

Przedmiot jest zaliczany na podstawie kolokwium przeprowadzanego w formie pisemnej (na ćwiczeniach), obejmującego całość programu przedmiotu.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen z realizacji zadań w ramach ćwiczeń (na podstawie ocen bieżących i ocen z zadań rysunkowych w ramach prac domowych).

Osiągnięcie poszczególnych efektów uczenia się weryfikowane jest następująco:

• efekty z kategorii wiedzy W1, W2 i W3 weryfikowane są na kolokwium,

• efekty z kategorii umiejętności, U1, U2, U3 oraz efekt W3 weryfikowane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych i prac domowych w formie zadań rysunkowych oraz w pewnym zakresie na kolokwium,

• efekty z kategorii kompetencji społecznych K1 weryfikowane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się:

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie równym lub niższym niż 50%.