Grafika inżynierska

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 6/x ; C 28/+ ; Razem: 34

Geometria wykreślna / wymagania wstępne: umiejętność kreślenia podstawowych figur geometrycznych w rzutach Monge’a i w aksonometrii

semestr studiów - 2 / kierunek – Mechanika i Budowa Maszyn / specjalność – wszystkie specjalności

dr inż. Janusz Mierzyński / WME

1. Udział w wykładach /6

2. Udział w ćwicz. audytoryjnych /28

3. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 9

4. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 84

5. Udział w konsultacjach / 5,1

6. Przygotowanie do egzaminu / 13,6

7. Udział w egzaminie / 2

7. Sumaryczne obciążenie pracą studenta 147,7 / 30 = 4,92 = 4,5 pkt ECTS

8. Zajęcia z udziałem nauczycieli 41,1 / 30 = 1,37 = 1,5 pkt ECTS

9. Zajęcia o charakterze praktycznym 112 / 30 = 3,73 = 3,5 pkt ECTS

Grafika inżynierska daje studentom podstawy do wykonania i odczytania dokumentacji technicznej w postaci rysunków technicznych maszynowych. Studenci są zapoznawani z zakresem normalizacji dotyczącej tego zagadnienia oraz nabywają umiejętności w zakresie posługiwania się nowoczesnym oprogramowaniem CAD wspomagającym proces projektowania. W szczególności zapoznają się z:

• zakresem normalizacji w rysunku technicznym maszynowym,

• sposobami kreślenia widoków, przekrojów i kładów,

• wymiarowaniem części maszynowych,

• tolerowaniem wymiarów,

• tolerowaniem kształtu, kierunku, położenia i bicia,

• oznaczaniem geometrycznej struktury powierzchni,

• przedstawianiem na rysunkach połączeń rozłącznych i nierozłącznych,

• kreśleniem wałów maszynowych, osi, sprzęgieł i kół zębatych,

• kreśleniem łożysk i uszczelnień,

• kreśleniem przekładni zębatych, łańcuchowych i pasowych,

• wykorzystaniem programów komputerowego wspomagania projektowania CAD w modelowaniu części maszynowych.

Wykłady są realizowane metodą podawczą z wykorzystaniem środków audiowizualnych.

Tematy kolejnych zajęć (w cyklu dwugodzinnym):

1. Znormalizowane elementy rysunku technicznego. Rzutowanie prostokątne brył metodą pierwszego kąta, trzeciego kąta i metodą identyfikowaną strzałkami. Kreślenie widoków.

2. Przekroje i kłady. Wymiarowanie części maszynowych.

3. Tolerowanie wymiarów liniowych i kątowych, pasowanie elementów. Tolerancje kształtu, kierunku, położenia i bicia.

Ćwiczenia poświęcono utrwaleniu informacji przedstawionych na wykładzie do tworzenia dokumentacji technicznej w postaci rysunków technicznych maszynowych. Ćwiczenia w sali komputerowej oparte są na samodzielnej pracy studentów w formie indywidualnych projektów realizowanych przy użyciu oprogramowania CAD wspomagającego projektowanie. Stanowią podstawę do wydania zadań domowych.

Tematy kolejnych zajęć:

1. Przedstawienie możliwości kreślenia i modyfikacji podstawowych obiektów rysunkowych w programie AutoCAD. Wydanie zadania domowego nr 1: „Rzutowanie elementów metodą pierwszego kąta” /

2 godz.

2. Wymiarowanie w AutoCAD. Kreślenie rysunku wykonawczego elementu typu „płyta”. Wydanie zadania domowego nr 2: „Kreślenie przekroju elementu przedstawionego na rysunku poglądowym”/

4 godz.

3. Kreskowanie w AutoCAD. Kreślenie rysunku wykonawczego elementu typu „płyta”. Wydanie zadania domowego nr 3: „Rysunek połączeń gwintowych” / 4 godz.

4. Przygotowanie rysunków do wydruku w AutoCAD. Oznaczenie chropowatości i falistości powierzchni. Oznaczenie obróbki cieplnej i powłok. Kreślenie rysunku wykonawczego elementu typu „tuleja” /

4 godz.

5. Operacje na blokach w AutoCAD. Kreślenie rysunku wykonawczego elementu typu „tuleja”. Wydanie zadania domowego nr 4: „Rysunek połączenia spawanego”./ 4 godz.

6. Zasady rysowania elementów układu napędowego. Kreślenie rysunku wykonawczego wału maszynowego / 4 godz.

7. Kreślenie rysunku wykonawczego wału maszynowego / 4 godz.

8. Kolokwium zaliczające / 2 godz.

Podstawowa:

1. Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników. WSiP, Warszawa, najnowsze wydanie.

2. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa, najnowsze wydanie.

Uzupełniająca:

1. Borowiecki A., Goss Cz., Likowski A.: Zbiór zadań z rysunku technicznego maszynowego. WAT, Warszawa, 1993.

2. Polskie normy rysunku technicznego maszynowego.

GI_W1- ma wiedzę w zakresie geometrii wykreślnej i grafiki inżynierskiej,

w tym niezbędną do zrozumienia zasad oznaczania cech, odwzorowania i wymiarowania, graficznego przedstawiania połączeń elementów maszyn, stosowania normalizacji w zapisie konstrukcji oraz zna programy komputerowe służące do projektowania / K_W 04+++

GI_U1 - potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować

i uzasadniać opinie/ K_U01+

GI_U2 - potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik (ustnych, pisemnych, wizualnych, technicznych, pracy w grupie) w środowisku zawodowym i innych środowiskach/ K_U02+

GI_U3 - potrafi przygotować w j. polskim i j. angielskim dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania / K_U03++

GI_U4 - ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych/ K_U05+

GI_U5 - potrafi działać w środowisku informatycznym i wykorzystać narzędzia komputerowego wspomagania do symulacji, projektowania i weryfikacji elementów i układów mechanicznych / K_U011++

GI_U6 - ma przygotowanie niezbędne do pracy w przedsiębiorstwach przemysłowych oraz innych zajmujących się wytwarzaniem produktów, eksploatacją, projektowaniem i badaniami oraz stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy związane z tą pracą / K_U016+

GI_K1 - rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (studia II stopnia, studia podyplomowe, kursy), potrafi inspirować i organizować proces podnoszenia kwalifikacji zawodowych osobistych i innych osób / K_K01+

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu w formie pisemnej obejmującego zakres przedstawiony w opisie przedmiotu.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu z przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń określonej na podstawie:

• rysunków wykonanych w trakcie zajęć audytoryjnych (z wykorzystaniem programów CAD),

• wyników zadań domowych,

• kolokwium zaliczającego.

efekty W1 - sprawdzane są na podstawie oceny rysunków wykonanych

w trakcie zajęć audytoryjnych i zadań domowych, kolokwium zaliczającego oraz egzaminu końcowego.

efekty U1-U6, K1 – sprawdzane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych podczas indywidualnych rozmów dotyczących oceny realizacji rysunków i zadań domowych oraz częściowo na kolokwium i egzaminie.