Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn 2

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W-wykład, L – ćw. laboratoryjne

W 12/x, L 10/+

Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn I/ Znajomość wpływu budowy kry-stalicznej i fazowej oraz defektów struktury na właściwości mechaniczne materiałów konstrukcyjnych

III semestr / Mechanika i budowa maszyn / wszystkie specjalności

ppłk dr inż. Paweł JÓŹWIK

Aktywność / obciążenie studenta w godz. (wg. arkusza Bilans ECTS)

1. Udział w wykładach / 12

2. Udział w ćwiczeniach audytoryjnych / …

3. Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych / 10

4. Udział w ćwiczeniach projektowych / 0

5. Udział w seminariach / 0

6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 14

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych / 0

8. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych / 13

9. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń projektowych / 0

10. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0

11. Udział w konsultacjach / 3

12. Przygotowanie do egzaminu / 17

13. Przygotowanie do zaliczenia / 0

14. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta:

71 godz. / 2,49 pkt ECTS, przyjęto 2,5 pkt ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+5+11+14): 27 godz./ 1 pkt ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (1÷10) 46 godz./ 1,5 pkt ECTS

Ma podstawową wiedzę w zakresie materiałów technicznych takich jak stale i odlewnicze stopy żelaza, metale nieżelazne i ich stopy. Zna typowe techno-logie inżynierskie, ma orientację w obecnym stanie oraz najnowszych tren-dach rozwojowych budowy maszyn i urządzeń technicznych. Materiały tech-niczne naturalne i inżynierskie – porównanie ich struktury, własności i zasto-sowania. Umocnienie metali i stopów, przemiany fazowe, kształtowanie struk-tury i własności materiałów inżynierskich metodami technologicznymi.

Wykłady:

1. Układ równowagi fazowej żelazo-cementyt. Charakterystyka podstawowych składników, rozpuszczalność węgla w żelazie, punkty i reakcje charakterystyczne (2 godz.).

2. Żeliwa niestopowe. Budowa fazowa w zależności od składu chemicznego

i technologii otrzymania, wpływ postaci węgla w żeliwach, właściwości i zastosowanie żeliw (2 godz.).

3. Stale niestopowe. Wpływ węgla i pierwiastków technologicznych na strukturę

i właściwości (2 godz.).

4. Obróbka cieplna stali. Podstawowe rodzaje obróbki cieplnej, praktyczne zasady i warunki wyżarzania, hartowania i odpuszczania, właściwości stali po obróbce (2 godz.).

5. Stale stopowe specjalne. Stale odporne na korozję, stale żaroodporne

i żarowytrzymałe. Stale wysokowytrzymałe (2 godz.).

6. Metale nieżelazne i ich stopy. Właściwości i zastosowanie stopów miedzi. Stopy aluminium - odlewnicze i do przeróbki plastycznej, obróbka cieplna stopów aluminium. Stopy magnezu. (2 godz.).

Laboratoria:

1. Struktura i właściwości stali i żeliw niestopowych (2 godz.).

2. Obróbka cieplna stali (2 godz.).

3. Stale stopowe specjalne (2 godz.).

4. Struktura i właściwości stopów miedzi. (2 godz.).

5. Struktura, właściwości i obróbka cieplna stopów aluminium i innych stopów lekkich (2 godz.).

Podstawowa:

1. M. Blicharski, Inżynieria materiałowa, WNT, Warszawa 2014.

2. L.A. Dobrzański, Metaloznawstwo opisowe stopów żelaza, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2007.

3. M. Blicharski, Inżynieria materiałowa. Stal, Wyd. WNT, Warszawa 2015.

4. Z. Bojar, W. Przetakiewicz, H. Ziencik, Materiałoznawstwo, t.1 Metaloznawstwo, WAT, Warszawa 1995.

5. Praca zbiorowa, Ćwiczenia laboratoryjne z materiałoznawstwa, WAT, Warszawa 1996.

Uzupełniająca:

1. J. Sieniawski, A. Cyunczyk, Metale :wybrane zagadnienia z fizyki metali i metaloznawstwa teoretycznego, Oficyna wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2015.

2. Publikacje ze specjalistycznych czasopism m.in: Inżynieria materiałowa, Material Science, Materials Science and Engineering.

W1 / Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie wła-ściwości typowych materiałów konstrukcyjnych / K_W02, K_W05.

U1 / Umie korzystać z literatury fachowej, baz danych oraz innych źródeł in-formacji w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanych urzą-dzeń lub systemów mechanicznych K_U01, K_U03.

U2 / Potrafi samodzielnie zaplanować i określić kierunki dalszego uczenia się oraz zrealizować proces samokształcenia w celu podnoszenia kwalifikacji za-wodowych w zakresie wiedzy o materiałach konstrukcyjnych K_U05, K_U08, K_U18, K_U21.

K1 / Jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz uznawania zna-czenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych

/ K_K01, K_K02

K2 / Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, ma świadomość odpowiedzialności za prace własną oraz gotowość podpo-rządkowania się zasadom pracy w grupie i podnoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania / K_K02, K_K03.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie egzaminu.

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie zaliczenia.

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnego egzaminu.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń laboratoryjnych.

Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych wymaga uzyskania pozytywnych ocen

z wszystkich ćwiczeń cząstkowych obejmujących: sprawdzian wiedzy, praktyczne ich wykonanie i pisemne sprawozdania z części praktycznej.

Osiągnięcie efektu W1 - weryfikowane jest podczas sprawdzianu końcowego oraz w trakcie zajęć laboratoryjnych

Osiągnięcie efektu U1 i U2 - sprawdzane jest jest podczas sprawdzianu końcowego oraz w trakcie zajęć laboratoryjnych

Osiągnięcie efektu K1 i K2 – weryfikowane jest w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WME ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.